"Όσο ο άνθρωπος παραμένει άνθρωπος, κουβαλάει μέσα του, έστω και αόριστα και απόμακρα, μια ικανότητα φιλοσοφίας. Αυτό σημαίνει ότι φέρει μέσα του την ελευθερία της επιλογής. Ο άνθρωπος μπορεί να επιλέξει τη δημοκρατία, και μια από τις μορφές της, ή μπορεί να την απορρίψει.
Ταυτόχρονα, αν πάρουμε τη θέση του Πλάτωνα και του Πλατωνισμού, τότε με βάση την αντιπαράθεση της δημοκρατίας και των θέσεων του Παρμενίδη καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι ζούμε σε ένα κόσμο που δεν μπορεί να υπάρξει: σε μια κοινωνία χτισμένη πάνω σε ένα απολύτως ψευδές δόγμα. Όλοι σήμερα θεωρούνται εξ ορισμού υποστηρικτές της δημοκρατίας. Δεν θα ήταν κακό για αυτά τα "εξ ορισμού" πρόσωπα να συνειδητοποιήσουν τις φιλοσοφικές αρχές στις οποίες αυτομάτως (δηλαδή χωρίς να ερωτηθούν) αποδίδονται.
Από την άλλη πλευρά, όλοι οι αντίπαλοι της δημοκρατίας κατατάσσονται αμέσως στην κατηγορία των προσώπων που πρεσβεύουν μια ιδεολογία της οποίας το ίδιο το όνομα έχει γίνει προ πολλού βρισιά και προσβολή, και οι αδίστακτοι υπνωτιστές χρησιμοποιούν αυτή την τεχνική όλο και περισσότερο. Αντί αυτής της λέξης, που έχει γίνει μισητή και ανούσια, την οποία δεν επιθυμώ καν να προφέρω σε αυτό το δοκίμιο, είναι προτιμότερο να μας αποκαλούμε "Πλατωνικούς". Ναι, είμαστε φορείς του πολιτικού Πλατωνισμού. Χτίζουμε την αντίληψή μας για τον κόσμο και την κοινωνία ξεκινώντας από την πρώτη θέση του Παρμενίδη και τις τέσσερις πρώτες υποθέσεις. Άλλοι χτίζουν τη δική τους ξεκινώντας από τη δεύτερη θέση και τις δεύτερες τέσσερις υποθέσεις. Για όνομα του Θεού- θα ήταν τόσο κακό να γνωρίζαμε εκ των προτέρων αυτή την υποταγή;
Όντας φιλόσοφοι, δηλαδή ελεύθερα όντα, μπορούμε κάλλιστα να πούμε "ναι" στο μεταφυσικό status quo, που συνίσταται στη δογματοποίηση της δεύτερης [θέσης] του Παρμενίδη (δηλαδή της δημοκρατίας), αλλά μπορούμε επίσης να πούμε "όχι".
Εγώ λέω "όχι" στον μεθοδολογικό ατομικισμό και στη δεύτερη θέση του πλατωνικού Παρμενίδη και με αυτόν τον τρόπο εγκαθίσταμαι ξεκάθαρα στις τάξεις, στον στρατό των υποστηρικτών του Πλάτωνα.
Ο Πλάτων έκαψε τα βιβλία του Δημόκριτου. Οι δημοκράτες, και ειδικότερα ο πνευματικός γκουρού του Σόρος, ο Πόπερ, στην κατήχησή του "Η Ανοιχτή Κοινωνία και οι Εχθροί της", καλούν να κάψουμε τα βιβλία του Πλάτωνα. Ο Popper λέει ευθέως: είτε εχθροί της ανοιχτής κοινωνίας, της φιλελεύθερης δημοκρατίας, της δεύτερης θέσης του Παρμενίδη, είτε φίλοι. Πρόκειται για έναν αληθινό πόλεμο υποθέσεων, μια μάχη επιστημολογιών, μια μάχη γνωσιολογικών παραδειγμάτων, μια μάχη ιδεών.
Έτσι, για εμάς, τους πλατωνικούς, η δημοκρατία είναι ένα ψευδές δόγμα- είναι χτισμένη πάνω σε έναν κόσμο που δεν υπάρχει και σε μια κοινωνία που δεν μπορεί να υπάρξει".
- Alexander Dugin
Πολιτικός Πλατωνισμός
[Αποδόμηση της Δημοκρατίας]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου