Ο γκρεμιστής

Κωστής Παλαμάς

Ακούστε. Εγώ είμαι ο γκρεμιστής, γιατί είμ’ εγώ κι ο κτίστης,

ο διαλεχτός της άρvησης κι ο ακριβογιός της πίστης.

Και θέλει και το γκρέμισμα νου και καρδιά και χέρι.

Στου μίσους τα μεσάvυχτα τρέμει εvός πόθου αστέρι.

Κι αν είμαι της vυχτιάς βλαστός, του χαλασμού πατέρας,

πάvτα κοιτάζω προς το φως το απόμακρο της μέρας.

Εγώ ο σεισμός ο αλύπητος, εγώ κι ο ανοιχτομάτης.

του μακρεμένου αγvαvτευτής, κι ο κλέφτης κι ο απελάτης

και με το καριoφίλι μου και με τ’ απελατίκι

την πολιτεία την κάνω ερμιά, γη χέρσα το χωράφι.

Kάλλιo φυτρώστε, αγριαγκαθιές, και κάλλιo ουρλιάστε, λύκοι,

κάλλιο φουσκώστε, ποταμοί και κάλλιο ανoίχτε, τάφοι,

και, δυvαμίτη, βρόvτηξε και σιγοστάλαξε, αίμα,

παρά σε πύργους άρχοvτας και σε vαούς το Ψέμα.

Τωv πρωτογέvvητωv καιρών η πλάση με τ’ αγρίμια

ξαvάρχεται. Καλώς να ‘ρθει. Γκρεμίζω την ασκήμια.

Ειμ’ ένα ανήμπορο παιδί που σκλαβωμένο το ‘χει

το δείλιασμα κι όλο ρωτά και μήτε ναι μήτε όχι

δεν του αποκρίvεται καvείς, και πάει κι όλο προσμέvει

το λόγο που δεν έρχετα, και μια vτροπή το δένει.

Μα το τσεκούρι μοvαχά στο χέρι σαv κρατήσω,

και το τσεκούρι μου ψυχή μ’ ένα θυμό περίσσο.

Τάχα ποιός μάγος, ποιό στοιχειό του δούλεψε τ’ ατσάλι

και vιώθω φλόγα την καρδιά και βράχο το κεφάλι,

και θέλω να τραβήξω εμπρός και πλατωσιές v’ αvοίξω,

και μ’ ενα Ναι να τιναχτώ, μ’ ένα Όχι να βροvτήξω;

Καβάλα στο νοητάκι μου, δεν τρέμω σας, όποιοι είστε.

Γρικάω, βγαίvει από μέσα του μια προσταγή: Γκρεμίστε!

                                                                                Υπόγεια Ρεύματα - Ο γκρεμιστής

όποιος δεν νοσταλγεί τη Σοβιετική Ενωση

 

«όποιος δεν νοσταλγεί τη Σοβιετική Ενωση δεν έχει καρδιά, όποιος επιδιώκει την επαναφορά της με την παλιά της μορφή δεν έχει μυαλό»

Αι πολιτιστικαι επιδράσεις της μεν Ρωμηοσύνης

 Αι πολιτιστικαι επιδράσεις της μεν Ρωμηοσύνης και επί του Ισλάμ της δε Ευρώπης επί των Νεγραικών.

Επίσης πρέπει να ερευνηθή λεπτομερώς η επίδρασης του ελληνικού πολιτισμού των Ρωμαίων επί των Αράβων και Τούρκων. Δεν είναι τυχαίον το γεγονός ότι η ρωμαίϊκη γλώσσα παρέμεινεν επί 100 έτη ή διοικητική γλώσσα.των Αράβων μετά την υπ' αυτών κατάκτησιν της συριακής και αιγυπτιακής Ρωμανίας. Υπάρχουν πάμπολλα τα μαρτυρούντα την επίδρασιν αυτών από τους ίδιους αρχαιοτέρους "Αραβας ιστορικούς. Η αραβική και τουρκική μουσική π.χ. βασίζεται ως επί το πλείστον επί της ρωμαίικης οκτωήχου, η οποία διατηρείται μέχρι σήμερον εις τα τραγούδια και τους χορούς των Αράβων και Τούρκων.

Επειδή όμως οι Νεογραικοί φαντάζονται ότι το γνήσιων ελληνικών πρέπει να ομοιάζη με το ευρωπαϊκών, αφού συγχέουν τον ελληνικών πολιτισμών με τον ευρωπαϊκών, είναι αναπόφευκτον να πιστεύουν ότι κάθε ομοιότης μεταξύ ρωμαίϊκης και τουρκικής ή αραβικής μουσικής οφείλεται εις κάποιαν υποδούλωσιν της ρωμαίϊκης παραδόσεως εις την αραβικήν και τουρκικής και όχι αντιστρόφως.

Το ίδιο ισχύει και εις το θέμα των χορών. Πάντως η δουλεία των Νεογραικών εις τον ευρωπαϊκών πολιτισμόν φαίνεται σαφώς εις την μουσικής, τους χορούς, την ενδυμασίαν, την αρχιτεκτονικής και την εικονογραφία του νέου ελληνικού κρατιδίου μετά το 1821.

Η Ρωμανία Νικά

ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ / ΡΩΜΑΝΙΔΗΣ Σ. ΙΩΑΝΝΗΣ

Katjuscha ~ Rot auf Schwarz

 

Ήχοι αντιφρονούντες ενάντια στη Μεγάλη Επανεκκίνηση, τον κομφορμισμό και τη μετανεωτερικότητα: ένα soundtrack για την εξέγερσή μας

του Alessandro Napoli

Όσοι τα τελευταία χρόνια προσπαθούν να εντάξουν τον Giovanni Lindo Ferretti στις κλασικές και παρωχημένες κατηγορίες της "Δεξιάς" και της "Αριστεράς" δεν καταλαβαίνουν -και μάλλον δεν έχουν ούτε την ικανότητα ούτε τη γνώση να το κάνουν- ότι εκτός από το γεγονός ότι η τέχνη δεν μπορεί να ισοπεδωθεί σε αυτές τις κατηγορίες, οι κατηγορίες αυτές είναι πλέον παρωχημένες και χωρίς νόημα γενικά, επειδή λιμνάζουν στο βάλτο της μοναδικής σκέψης και του πολιτικά ορθού και γι αυτό είναι οι πλέον λειτουργικές για το ίδιο το σύστημα. Το ίδιο σύστημα που είναι ο εχθρός των ταυτοτήτων και της κοινωνικής δικαιοσύνης, που μετατρέπει τους ανθρώπους, πρώτα σε "άτομα", μετά σε εμπορεύματα, και στη συνέχεια κάνει ακόμη και τα έθνη φαντάσματα του εαυτού τους.

Για εμάς, ο Giovanni Lindo Ferretti είναι αντίθετα ένας από εκείνους τους ανθρώπους που πάντοτε ξεπερνούσαν κατά πολύ τις άγονες ερήμους των κλισέ του όποιου κομφορμισμού και με αυτόν τον τρόπο κατάφεραν να καλλιεργήσουν και να φροντίσουν αυτή την καλαισθησία -στην πνευματική συνέχεια με τη δική του καταγωγή, το ανήκειν και την κοινότητά του- που αποτελεί μια αναφαίρετη και μη εμπορεύσιμη οικεία διάσταση ορισμένων ανθρώπων και που, όντας άνθρωποι, έχουν οι ίδιοι πλεονεκτήματα και ελαττώματα. Αυτό υπερβαίνει κατά πολύ τις σημαίες και αποτελεί αναπόσπαστο μέρος εκείνων των αναντικατάστατων και απαραίτητων αξιών που ο Alain De Benoist θεωρεί ταυτόχρονα αριστοκρατικές και προλεταριακές - συνδεδεμένες με τη γη - οι οποίες αλληλοσυμπληρώνονται και αντιτίθενται κατά μέτωπο με τις αστικές αξίες.

από εδώ:

NUOVA RESISTENZA – ITALIA

Jim Morrison wotan in rock

 

Luca Leonello Rimbotti

James Douglas Morrison 

(December 8, 1943 – July 3, 1971) 

"Break on to the other side: αυτός είναι ο τίτλος ενός από τα πιο διάσημα τραγούδια των The Doors, διάσπασε/διαπέρνα στην άλλη πλευρά ! Αυτή η πρόσκληση να προχωρήσουμε παραπέρα, να κατοικήσουμε στο Αλλού, συνοψίζει τη δύναμη του μηνύματος του Τζιμ Μόρισον, του σαμάνου ρόκερ και ποιητή που στη δεκαετία του 1960 ξεκίνησε την εξεγερμένη πρόκληση στο αστικό και καθωσπρεπιστικό σύστημα. Προστατευμένος από τις ψυχεδελικές δυνάμεις του Όδιν/Διόνυσου, κατάφερε να δημιουργήσει τον νέο πίνακα αξιών μιας αιώνιας αντικουλτούρας, τόσο ζωντανής και ενεργής σήμερα όσο πριν από πενήντα χρόνια. Για να δημιουργήσει αυτήν την επαναστατική μηχανή, βασίστηκε στις πρωταρχικές πηγές του Μπλέικ και του Νίτσε. Κι ακολουθούν, όχι πολύ μακριά από την πηγή: ο Ευριπίδης, ο Σνόρι, ο Πετράρχης, ο Σαίξπηρ, ο Χάξλεϋ, ο Ντύλαν Τόμας, ο Καστανέντα εμψύχωσαν τον αιματηρό και παραισθησιακό λόγο του από την αρχή στο Λος Άντζελες μέχρι τον τάφο στο Παρίσι."

Les Flûtes Grecques - Las Flautas Greigas - Il Flauto Greco (1975, LP)

 

A hero of Europe- The Son of Romania

 

Medieval music II. - Herr Mannelig

 

Flogging Molly - Black friday Rule

Cân Bardd - Devoured by the Oak

Βορεινή ~ Νόρδικη Μαινάδα

Eivør - Trøllabundin

 

Black Front - Hail the Fallen

                        Black Front (Kara Cephe) - Hail the Fallen [Turkey 2019 // Goth Metal, Post Punk]

Edelweiss - White Flower Power

Edelweiss - Destined to be sad

Edelweiss - White Flower Power (compilation, 2020)

 

                                     

                                                           Wandervogel Not Hippies

Vogliamo scolpire una lapide

 

Ramiro Ledesma Ramos

 23.05.1905 - 29.10.1936

Ο Ισπανός επικεντρώνεται στα επιχειρήματα του Γερμανού στοχαστή, αντιμετωπίζοντας τη θεμελιώδη σχέση του ανθρώπου με το Τίποτα και την αγωνία ως το υπαρξιακό σημάδι που αφήνει αυτή η σχέση. Ο Ραμίρο εκτιμά στον Χάιντεγκερ «να βρίσκεις τον εαυτό σου στη μέση του Είναι ως ολότητα, έχοντας μπροστά μας την ολότητα του Είναι». Εδώ βρίσκουμε ακριβώς την αγωνία, που νοείται ως «το θεμελιώδες γεγονός της ζωής μας». Για την υπαρξιακή αγωνία μιλάει και ο Ledesma Ramos σε ένα σύντομο άρθρο του σε έντυπο της εποχής. Ο Ραμίρο ήταν ο βαθύς και μάχιμος άνθρωπος του Ισπανικού Εθνικοσυνδικαλισμού. Μπόρεσε να δει πέρα ​​από τη λογική της εποχής του σε μια νέα πολιτική φιλοσοφία και έναν επαναστατικό μυστικισμό σε αρμονία με τη γέννηση νέων ιδεών. Ήταν όμως ο Ραμίρο τότε Φασίστας;

Ο ίδιος  πάντα απέφευγε την υπερβολική χρήση αυτής της ετικέτας, ακόμα κι αν ο εφευρέτης των συμβόλων, των συνθημάτων, των μύθων και των τελετουργιών του Ισπανικού Φασισμού που υιοθετούσε ο Φράνκο, ο Ραμίρο ήταν ένας από τους λίγους που δεν παρασύρθηκε  στον Ισπανικό εθνικοκαθολικισμό. Αφού εντάχθηκε στο κίνημα του το 1934 με την Ισπανική Φάλαγγα του José Antonio Primo de Rivera, γιου του πρώην δικτάτορα Miguel Primo de Rivera, ο Ramiro σύντομα επέκρινε σκληρά τους δεσμούς του Χοσέ Αντόνιο Πρίμο ντε Ριβέρα με την Εκκλησία και τις τάξεις, από την  οποία λάμβανε χρηματοδοτήσεις αλλά και για την προσκόλληση τους στο κοινωνικό περιβάλλον στο οποίο, ως γιος του δικτάτορα, είχε μεγαλώσει, καθώς συνδεόταν με το περιβάλλον του στρατού και τις συντηρητικές δυνάμεις της παλιάς Ισπανίας.

Απογοητευμένος από την τροχιά της Φάλαγγας, την οποία θεωρούσε υπερβολικά αντιδραστική, και αφού έγραψε μερικά άρθρα στα οποία κατήγγειλε τον Josè ως «εργαλείο αντίδρασης», εκδιώχθηκε από τη Φάλαγγα. Με τη σύλληψή του στη Μαδρίτη μετά το εθνικιστικό πραξικόπημα, εκτελέστηκε με πυροβολισμό στην Aravaca από τη δημοκρατική κυβέρνηση στις 29 Οκτωβρίου 1936.

«Δεν σκότωσαν άνθρωπο, σκότωσαν μια νοημοσύνη». Με αυτά τα λόγια ο Ισπανός φιλόσοφος Ortega y Gasset χαιρέτησε τον πρώην μαθητή του. Η μελέτη της μορφής του Ledesma και η επανέναρξη της ιδεολογικής συζήτησης για την ιστορία της Φάλαγγας αναπτύχθηκε τη δεκαετία του 1950, στην οποία συμμετείχαν πολλοί νέοι με σκοπό να αναβιώσουν τον αυθεντικό Φασισμό της καταγωγής κατά τη γνώμη τους που πρόδωσε ο Φραγκίσκο Φράνκο.

https://mavroskrinos.blogspot.com/2021/10/ramiro-ledesma-ramos-85-23051905.html

Εδώ φασισμός εκεί φασισμός πού είναι ο φασισμός;

Το κείμενο γράφτηκε και αναρτήθηκε στο Facebook - στο οποίο ο Ακρωρηγίξ είναι persona non grata - αμά τη καταδίκη της ΧΑ, για την οποία δεν τρέφω και καμιά ιδιαίτερη συμπάθεια. 

Έχει πλέον καταντήσει κουραστικό. Όταν αυθαίρετα και καταχρηστικά κάθε τυραννία την βαπτίζετε φασισμό, δεν βοηθάτε στον αγώνα κατά της τυραννίας, την τυραννία την ίδια βοηθάτε.

Εκτός από τον αυτόματο αποκλεισμό και την δαιμονοποίηση ενός ολόκληρου ρεύματος σκέψης που, όπως τον (έτεροπροσδι)ορισμό του τον επεκτείνουν οι αντίπαλοι του, έτσι και ο (αυτοπροσδι)ορισμός του, ξεπερνά κατά πολύ τα όρια του μεσοπολέμου και του ΒΠΠ πηγαίνοντας βαθιά μέχρι την αρχαιότητα.

Εκτός από το διαιρεί και βασίλευε του ποιός είναι πιο φασίστας από τους άλλους,

πού σταματάει αυτή η αυθαιρεσία; Ποιός αποφασίζει ποιοί είναι οι αιρετικοί; Πού σταματάει το κυνήγι των μαγισσών; Το κάψιμο στην πυρά; Μια σφαίρα της ΟΠΛΑ; Μια επίσκεψη της KGB; Οι λίστες του Μακάρθυ; Τα ουυυ εξακοσαεξινταεξι; Τα λιντσαρίσματα επειδή φορούσε μπλούζα με την ελληνική σημαία; Επειδή είχε έναν περίεργο τατουάζ; Επειδή είπε τους πρόσφυγες λαθρό; Επειδή ισχυρίστηκε ότι τα φύλα είναι δύο κι όχι 61;

Τόσοι και τόσοι αξιόλογοι εθνικά και πατριωτικά σκεπτόμενοι σήμερα στην Ελλάδα! Σκόρπιοι άλλος εδώ άλλος εκεί κι όλοι μαζί κατά του φασισμού. Του φασισμού που έχει καταντήσει λάστιχο και μια χαρά μπορεί να συμπεριλάβει τους πάντες... 

Για να τους "περιλάβει" μετά ο αντιφασιστικός όχλος και το φιλελεύθερο καθεστώς.

Μου θυμίζετε το "εγώ ελπίζω και την βολέψω"... Δεν είναι ο φόβος του φασισμού, είναι ο φόβος της καταστολής, που σας κάνει  αντιφασίστες.

Και δεν σου λέω ντε και καλά να αρχίσουμε ξαφνικά όλοι να δηλώνουμε φασίστες, έτσι από αντίδραση που οτιδήποτε θυμίζει Ελληνισμό το θεωρούν φασιστικό - και ως τέτοιο θα το αντιμετωπίσουν, μην έχεις αυταπάτες - αλλά, ρε παιδί μου, επειδή κάποιοι πετάνε πέτρες, πρέπει να πετάξεις κι εσύ;

Εδώ δεν μιλάμε πλέον απλά για άρτον και θεάματα. Εδώ μιλάμε για μπήκαν στην πόλη οι οχτροί κι εμείς φωνάζαμε ζήτω και γειά! Από τον φασισμό κινδυνεύει σήμερα η Ελλάδα; Όχι από κερκοπορτιέριδες;

Πόσο μακριά πιστεύετε ότι είναι η εποχή που τα παιδιά θα καταδίδουν τους "φασίστες" γονείς τους στους αντιφά δασκάλους τους κι αυτοί με την σειρά τους στις αρχές κι όπου φασίστας θα σημαίνει οτιδήποτε μέχρι μόλις χθες ήταν απολύτως φυσιολογικό; 

Αλλά εσείς, ευτυχώς, δεν είστε φασίστες. "Τσακίστε τους φασίστες" και κοιμηθείτε ήσυχοι. Το "Κοιμάσαι Πατριώτης Ξυπνάς Φασίστας" δεν το είπανε για σας.

Αν ήταν να προσθέσω κάτι για να το επικαιροποιήσω θά ήταν: "πόσο μακριά πιστεύεται είναι η εποχή που τα υγιώς πατριωτικά σκεπτόμενα παιδιά θα δέχονται την τρομοκρατία των εξωσχολικών παρακρατικών ανθελλήνων τραμπούκων και τα καθεστωτικά μήντια θα καταδικάζουνε τον φασισμό επιδοκιμάζοντας την αντι-φασιστική δράση των τραμπούκων;

ΜΑΚΡΥΝΙΤΣΑ - ΚΩΣΤΑΝΤΗΣ ΠΙΣΤΙΟΛΗΣ

Τραγούδι, που αναφέρεται στην καταστροφή της Νάουσας το 1822, με προέλευση από την Ημαθία.

 

Στίχοι

Τρία  πουλά…   κι  αϊμάν  αϊμάν  …κια  κάθουνταν,

στης  Νιάουσ(τ)ας  το  κάστρο  Μακρυνίτσα  μου  καημό  πο’  ‘χει  η  καρδίτσα  μου.

Το  ‘να  κοιτάει κι  αϊμάν  αϊμάν  τα  Βοδενά,

τ’  άλλο  τη  Σαλονίκη  Μακρυνίτσα  μου  καημό  πο’  ‘χει  η  καρδίτσα  μου.

Ένα  μήλο  αμάν  κι  άλλο  μήλο αμάν

βράδιασε  και  που  θα  μείνω.

Το  τρίτο το  κι  αϊμάν  αϊμάν  μικρότιρου,

μοιριολογάει  κι  λέει  μα  τον  ουρανό  μάνα  μ’  κορμί  που  τυραννώ.

Ένα  μήλο  αμάν  κι  άλλο  μήλο αμάν

βράδιασε  και  που  θα  μείνω.

Μας  χάλασαν  κι  αϊμάν  αϊμάν  την  Νιάουσ(τ)α,

που  ήταν  κιφαλοχώρι  μα  τη  θάλασσα  μάνα  μ’  κορμί  π’  αγκάλιασα.

Ένα  μήλο  αμάν  κι  άλλο  μήλο αμάν

βράδιασε  και  που  θα  μείνω.

Πήραν  μανί…  κι  αϊμάν  αϊμάν  …τσις  με   πιδιά,

κι  οι  πιθηρές  μι  νίφες  Μακρυνίτσα  μου  καημό  πο’  ‘χει  η  καρδίτσα  μου.

Ένα  μήλο  αμάν  κι  άλλο  μήλο αμάν

βράδιασε  και  που  θα  μείνω.

Πήραν  κι  μια  κι  αϊμάν  αϊμάν  αρχόντισσα,

κι  μια  κυρά  μιγάλι  Μακρυνίτσα  μου  καημό  πο’  ‘χει  η  καρδίτσα  μου.

Ένα  μήλο  αμάν  κι  άλλο  μήλο αμάν

βράδιασε  και  που  θα  μείνω.

Πηράν  τη  ζα…  κι  αϊμάν  αϊμάν  …φειρόνυφη,

τριών  ημερών  νυφούλα  Μακρυνίτσα  μου  καημό  πο’  ‘χει  η  καρδίτσα  μου.

Ένα  μήλο  αμάν  κι  άλλο  μήλο αμάν

βράδιασε  και  που  θα  μείνω.

Το θεολογικό σύστημα του ψευδο-Διονυσίου

 "Το θεολογικό σύστημα του ψευδο-Διονυσίου είναι νεοπλατωνικής σύλληψης: στο κέντρο βρίσκεται η θεϊκή μονάδα, το απόλυτο Ἕν, η «ἑνοποιὸς δύναμις», η ύπαρξη του οποίου εξηγεί τα πάντα. Από το Ἕν ο κόσμος διατάσσεται γύρω του με ομόκεντρους κύκλους, καθένας των οποίων αποτελείται από τρία στοιχεία, συμπεριλαμβανομένου του τριαδικού Θεού. Ακολουθούν οι τρεις κύκλοι των εννέα αγγέλων. Η ουράνια τριαδική κατάταξη έχει τον αντικατοπτρισμό της στην γη, και δη στην εκκλησιαστική ιεραρχία, στην οποία, παρόλα αυτά, στην κορυφή των τριάδων τοποθετούνται τα μυστήρια και όχι άνθρωποι, οι οποίοι ακολουθούν επίσης στη συνέχεια κατά τριάδες: επίσκοποι, πρεσβύτεροι και διάκονοι, μοναχοί, λαϊκοί και κατηχούμενοι. Το σύστημα του ψευδο-Διονυσίου αφορά διάχυση από το κέντρο προς τους ομόκεντρους κύκλους, ιδιοτήτων και αρετών, όπως η καλοσύνη, για την οποία μεσολαβούν τα ανώτερα όντα προς τα κατώτερα. Ο ψευδο-Διονύσιος εισήγαγε τον αρχαίο όρο «ἱεράρχης» στη χριστιανική ορολογία και επινόησε τον όρο «ἱεραρχία» για την διάταξη του κόσμου. Ωστόσο, το σύστημά του είναι απόλυτα φιλοσοφικό και θεολογικό, και δεν αφορά τόσο την κοινωνική ιεραρχία, όσο την θέση και την ταυτότητα του καθενός μέσα στον κόσμο (τη λεγόμενη «μονή»). Ο Θεός είναι πάντα μακριά αλλά και κοντά σε κάθε δημιούργημα, το οποίο όμως έχει καθήκον, από τη θέση όπου βρίσκεται, να μεταδώσει τις αρετές και ιδιότητες στα όντα της χαμηλότερης βαθμίδας («πρόοδος» ή «φιλάνθρωπος πρόοδος»). Έτσι είναι σαφές ότι το κάθε ον ή δημιούργημα του Θεού έχει τη θέση του, από την οποία δύσκολα μπορεί να μετακινηθεί αλλά μετακινείται κυρίως προς τα χαμηλότερα επίπεδα, προκειμένου να επιτελέσει το έργο που είναι συνυφασμένο με την θέση του. Από την άλλη, το «θεοκεντρικό» αυτό σύστημα, όπως και κάθε νεοπλατωνική θεώρηση, προβλέπει την δυνατότητα ανόδου των ανθρώπων προς τον Θεό, αλλά δεν περιγράφεται η διαδικασία αυτής της ανόδου."

Dead Can Dance ~ The Host Of Seraphim [Trisagion Version]

Ψευδο~Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης

Νορδικός Νεοπλατωνικός Ησυχασμός

Wardruna - Skugge (Shadow), Official Lyric video