Τραγούδι, που αναφέρεται στην καταστροφή της Νάουσας το 1822, με προέλευση από την Ημαθία.
Στίχοι
Τρία πουλά… κι αϊμάν αϊμάν …κια κάθουνταν,
στης Νιάουσ(τ)ας το κάστρο Μακρυνίτσα μου καημό πο’ ‘χει η καρδίτσα μου.
Το ‘να κοιτάει κι αϊμάν αϊμάν τα Βοδενά,
τ’ άλλο τη Σαλονίκη Μακρυνίτσα μου καημό πο’ ‘χει η καρδίτσα μου.
Ένα μήλο αμάν κι άλλο μήλο αμάν
βράδιασε και που θα μείνω.
Το τρίτο το κι αϊμάν αϊμάν μικρότιρου,
μοιριολογάει κι λέει μα τον ουρανό μάνα μ’ κορμί που τυραννώ.
Ένα μήλο αμάν κι άλλο μήλο αμάν
βράδιασε και που θα μείνω.
Μας χάλασαν κι αϊμάν αϊμάν την Νιάουσ(τ)α,
που ήταν κιφαλοχώρι μα τη θάλασσα μάνα μ’ κορμί π’ αγκάλιασα.
Ένα μήλο αμάν κι άλλο μήλο αμάν
βράδιασε και που θα μείνω.
Πήραν μανί… κι αϊμάν αϊμάν …τσις με πιδιά,
κι οι πιθηρές μι νίφες Μακρυνίτσα μου καημό πο’ ‘χει η καρδίτσα μου.
Ένα μήλο αμάν κι άλλο μήλο αμάν
βράδιασε και που θα μείνω.
Πήραν κι μια κι αϊμάν αϊμάν αρχόντισσα,
κι μια κυρά μιγάλι Μακρυνίτσα μου καημό πο’ ‘χει η καρδίτσα μου.
Ένα μήλο αμάν κι άλλο μήλο αμάν
βράδιασε και που θα μείνω.
Πηράν τη ζα… κι αϊμάν αϊμάν …φειρόνυφη,
τριών ημερών νυφούλα Μακρυνίτσα μου καημό πο’ ‘χει η καρδίτσα μου.
Ένα μήλο αμάν κι άλλο μήλο αμάν
βράδιασε και που θα μείνω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου