Η άποψη για ένα σύγχρονο παγκόσμιο σύστημα.
Είναι δεδομένο ότι η τρέχουσα παγκόσμια τάξη δεν είναι -στο μέτρο του δυνατού- ”δίκαια”, γι’αυτό και ήδη έχει ξεκινήσει η ριζική αποκαθήλωσή της. Αφού, ως κληρονόμοι του ελληνικού πολιτισμού, αποδεχόμαστε την αριστοτελική οπτική και πιστεύουμε ότι η τάξη είναι μια αρμονική διάθεση της οποίας η αιτία ανάγεται στην καθολική διάνοια, τότε είμαστε υποχρεωμένοι να δεχθούμε ότι το πραγματικό διεθνές σύστημα δεν είναι μόνο ένα,αλλά ούτε και μπορεί να ονομαστεί τάξη. Δε λογίζεται ως ”τάξη”, για τον απλούστατο λόγο ότι δε βασίζεται στον Νου αλλά στην επιθυμία που εκδηλώθηκε ιστορικά ως αντεθνικός ιμπεριαλισμός και εκπροσωπείται κυρίως από τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. Και δεν είναι μόνο ένα, γιατί η δικαιοσύνη θα έπρεπε θεωρητικά να αποδίδεται προς όλους κατά τον ίδιο τρόπο. Αντ’ αυτού το σύστημα όχι μόνον αρνείται να απονείμει δικαιοσύνη σε κάποιους λαούς, αλλά ζητεί επιπροσθέτως γην και ύδωρ απ’ αυτούς. Δημιουργώντας έτσι ”αγαπημένα παιδιά” και ”αποπαίδια” ,το τρέχον μονοπολικό παγκόσμιο σύστημα φαντάζει στα μάτια όλο και περισσοτέρων ανθρώπων ως παγκόσμια τυραννία. Αλλά η τυραννία αυτή αρχίζει να κλονίζεται, καθώς η εμφάνιση άλλων ηπειρωτικών δυνάμεων προοιωνίζεται τη μελλοντική γέννηση ενός κόσμου λιγότερο άδικου από τον υπάρχοντα.
Θεωρίες περί αμερικανικής Παγκόσμιας Ηγεμονίας ή Μονοπολικότητας.
Είναι σαφές ότι το αμερικανικό σχέδιο μονοπολικής ηγεμονίας βασίζεται σε έναν συνδυασμό πολλών παραγόντων. Υπάρχει ο στρατιωτικός παράγοντας, ο οποίος περιλαμβάνει ένα παγκόσμιο δίκτυο στρατιωτικών βάσεων. Υπάρχει ο οικονομικός παράγοντας, ο οποίος προωθεί την απαλλοτρίωση του εθνικού πλούτου και την αρπαγή των καρπών της εργασίας των λαών, μέσω χρηματοπιστωτικών οργανισμών και ιδρυμάτων που εδρεύουν στις ΗΠΑ και χρηματοδοτούνται από σκοτεινά κέντρα. Υπάρχει ο πολιτιστικός παράγοντας, δηλαδή ένας αποικισμός της καθημερινής ζωής που εκδηλώνεται στις τέχνες- από τα αρχιτεκτονήματα έως τη μουσική-, στη γαστρονομία,στους ενδυματολογικούς κώδικες, αλλά και στο ίδιο το -κατά τον Μάρτιν Χάιντεγκερ- ”σπίτι της ύπαρξης”. Αυτό δεν είναι άλλο από τη γλώσσα: στην πραγματικότητα, ακόμη και αν δεν είμαστε υποχρεωμένοι να επικοινωνούμε μεταξύ μας μιλώντας στα αγγλικά, συνήθως εισάγουμε-αχρείαστα πολλές- αγγλικές λέξεις στις συζητήσεις μας. Τέλος, στο ηγεμονικό σχέδιο των ΗΠΑ υπάρχει επίσης μια διάσταση παραγνωρισμένη μεν, οπωσδήποτε όμως πολύ σημαντική : η θρησκευτική διάσταση.Πρόκειται για έναν εκκολαπτόμενο και ιδιότυπο μεσσιανισμό, θεμελιωμένο σε μια αξίωση θεϊκής χειροτονίας. Στην ουσία έχουμε να κάνουμε με μια παράδοξη και βλάσφημη αντιστροφή της ίδιας της έννοιας της θεόπνευστης αποστολής,μια αντιστροφή στην οποία η ορθόδοξη θεολογική παράδοση δεν θα δυσκολευόταν να αναγνωρίσει το χαρακτηριστικό σημάδι του Αντίχριστου.
Η παγκόσμια ηγεμονία των ΗΠΑ,βασισμένη πάνω σε ένα τόσο πυκνό πλέγμα σχέσεων κυριαρχίας, μπορεί να αμφισβητηθεί μόνο από μια Δύναμη ή ένα μπλοκ Δυνάμεων που θα διαθέτει τα ίδια χαρακτηριστικά που επέτρεψαν στις ΗΠΑ να επικρατήσουν στον παγκόσμιο ανταγωνισμό: ηπειρωτικές διαστάσεις, ισχυρή δημογραφία, τεχνολογία αιχμής, βιομηχανικό δυναμικό, πυρηνικό οπλοστάσιο, πολιτιστικό κύρος, ισχυρό πολιτικό σύστημα, θέληση και ορμή για εξουσία.Και-για να είμαστε ρεαλιστές-μόνο η Ευρασιατική Ένωση, με την Κίνα και τη Ρωσία στον πυρήνα της ,θα μπορούσε να αποτελέσει ένα τέτοιο δυναμικό ηπειρωτικό μπλοκ το οποίο θα εξεδίωκε τις ΗΠΑ από το ανατολικό ημισφαίριο.
Παγκόσμια Διακυβέρνηση εναντίον Πολυπολικού Κόσμου.
