Σελίδες

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Αντικατάσταση Πληθυσμού. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Αντικατάσταση Πληθυσμού. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων



Η Δημοκρατία του Νίγηρα, με σουνίτες το 80% του πληθυσμού, καταγράφει τη μεγαλύτερη βρεφική θνησιμότητα στον κόσμο: πάνω από 11%. Έχει όμως και τον μεγαλύτερο δείκτη γονιμότητας: 7,6 γεννήσεις ανά γυναίκα. Ο μισός πληθυσμός της είναι μόνιμα κάτω από 15 ετών, δηλαδή εκτός παραγωγής. Και το μισό του άλλου μισού, οι γυναίκες, είναι στο σπίτι και "παράγουν” παιδιά. Άρα, ένα 25% καλείται να συντηρήσει το υπόλοιπο 75%. Χειρότερα κι από την "ηλικιωμένη” Ευρώπη. Δεν είναι βιώσιμο αυτό το μοντέλο. Οι μετανάστες από το Κονγκό, μια χώρα πάμπλουτη σε φυσικούς πόρους και με μέγεθος όσο Γαλλία, Γερμανία, Ισπανία, Ιταλία, Πορτογαλία, Βέλγιο, Ολλανδία, Ελβετία, Αυστρία, Τσεχία, Δανία και Ελλάδα μαζί (!) την εγκαταλείπουν για να έρθουν στη Μόρια!

Αν η Ευρώπη απορροφά συνεχώς τις πλεονάζουσες γεννήσεις του τρίτου κόσμου, ούτε το δικό της πρόβλημα θα λύσει ούτε την αιτία του προβλήματος θα θεραπεύσει. Αντιθέτως, θα μεταβληθεί σε ισλαμικό χαλιφάτο σε μερικές δεκαετίες και η εξαθλίωση αυτών των κοινωνιών θα μεταφερθεί στα σωθικά της. Σκληρό αλλά αληθινό: η φύση ισοφαρίζει τον θάνατο με ζωή και τη ζωή με θάνατο. Για χιλιάδες χρόνια οι γυναίκες σε όλον τον κόσμο, όχι μόνο στην Αφρική, έκαναν πολλά παιδιά. 6 παιδιά ανά γυναίκα ήταν ο μέσος όρος στην Αγγλία το 1820. Μόνο 2-3 απ’ αυτά ενηλικιωνόντουσαν. Έτσι υπήρχε ισορροπία στον πληθυσμό, οι φυσικοί πόροι δεν εξαντλούνταν και το ανθρώπινο είδος βελτιωνόταν, γιατί επιβίωναν τα ανθεκτικότερα γονίδια. Οι γεννήσεις μειώθηκαν όταν και όπου ήρθε η οικονομική ανάπτυξη.

Σε πολλά κράτη της Αφρικής και της Ασίας η ανάπτυξη δεν έφτασε ποτέ. Έφτασαν όμως τα φάρμακα, οι γιατροί του κόσμου, οι διηπειρωτικές υιοθεσίες, οι φιλανθρωπικοί οργανισμοί. Και εστίασαν στη μία πλευρά της ζυγαριάς: την παιδική θνησιμότητα και την καταπολέμηση των ασθενειών. Αλλά δεν άγγιξαν την άλλη: τις θρησκευτικές και κοινωνικές δομές, τις προκαταλήψεις και τις δεισιδαιμονίες, που συνεχίζουν την παραγωγή ανθρώπων αφειδώς. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα του "ανθρωπιστικού ιμπεριαλισμού" της Δύσης; Μετέτρεψε ένα μοντέλο σχετικά ισορροπημένης, σε σχέση με το περιβάλλον, επιβίωσης σε μια πληθυσμιακή βόμβα. Μόνον ο πληθυσμός της Νιγηρίας προβλέπεται από τα 200 εκατομμύρια που είναι σήμερα να ξεπεράσει το 1 δισεκατομμύριο το 2100.

Αυτό είναι το σημαντικότερο πρόβλημα σήμερα. Και αυτό θα συνεχίσει να τροφοδοτεί τις ροές, ακόμα κι αν τα κίνητρα μηδενιστούν. Τι θα κάνεις, αν 10 εκατομμύρια Αφροασιάτες σπάσουν τον φράχτη του Έβρου και μπουκάρουν στην Ευρώπη; Κι αν από πίσω έρχονται άλλα 100 εκατομμύρια; Δεν υπάρχει μέσο ή ακόμα και όπλο να τους αντιμετωπίσει. Μ΄ αυτό θα έπρεπε να ασχολείται, ως θέμα μείζονος σημασίας, ο ΟΗΕ: τον έλεγχο των γεννήσεων στον τρίτο κόσμο. Αλλά, έτσι όπως κατάντησαν οι παγκόσμιοι ηγέτες, δημοσιοσχεσίτες, ισορροπιστές και παζαρτζήδες - τι θες να σου δώσω για να με εκλέξεις; - υπάρχει κανένας να ασχολείται με αυτό που θα έπρεπε να ασχοληθεί;


https://www.capital.gr/arthra/3437376/sfragiste-ta-kinitra-oxi-mono-ta-sunora



Μετανάστες στα σύνορα - Ιρανός «αναρχικός πρόσφυγας» στην Ελλάδα: Να οπλιστούμε στον Έβρο

Μανώλης Γαλάνης

Καλεί το αναρχικό κίνημα να οπλίσει τους μετανάστες στον Εβρο γιατί «οι σφαίρες είναι ο μόνος τρόπος να ανοίξουν τα σύνορα για όλους τους μετανάστες»

https://www.protothema.gr/greece/article/983627/iranos-anarhikos-prosfugas-stin-ellada-opliste-tous-metanastes-ston-evro/#.XmnJw1pGIjc.facebook

Δεν είναι ούτε για το καλό τους ούτε για το καλό μας!




1 Μαρτίου 2020 Πυργίτης

Πολλές φορές για να δεις αντικειμενικά τα πράγματα και να πάρεις μια έντιμη απόφαση, ο καλύτερος τρόπος είναι να θέσεις τον εαυτό σου ωμά ενώπιον των γεγονότων. Όχι ως ανεύθυνος, όχι ως έρμαιο, αλλά ως κάποιος που κάτι περνά από το χέρι του. Τί θα έκανε λοιπόν, όχι το κράτος, αλλά η οποιαδήποτε κοινότητα ελεύθερων ανθρώπων που αυτή τη στιγμή θα βρισκόταν στον Έβρο ή στα νησιά, δεδομένων όλων αυτών που συνέβησαν τα τελευταία χρόνια;

Ο νοσταλγός της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, εδώ και πολύ καιρό έχει εντάξει τα κύματα των δυστυχών (ή όχι και τόσο «δυστυχών» για ορισμένους από αυτούς) στην διπλωματική και πολεμική του μηχανή. Δυστυχώς αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι πλέον πρόσφυγες και μετανάστες. Έχουν μετατραπεί σε όργανα διεξαγωγής πολέμου και μάλιστα του πλέον βρώμικου: εκείνου που στοχεύει στην κοινωνική διάλυση του αντιπάλου. Όταν κάποιος εμπλέκει τον εαυτό του στην σκοπιμότητα μιας πολεμικής μηχανής, όταν δηλαδή αποτελεί «πολεμικό αντιπρόσωπο» κάποιου ισχυρότερου ή «προστάτη» τότε τα πράγματα είναι πολύ άσχημα γι’ αυτόν. Αν το κάνει από άγνοια, είτε από ανάγκη και έλλειψη επιλογής είτε συνειδητά επειδή θεωρεί πως τον συμφέρει, σε τίποτε δεν αλλάζει το αποτέλεσμα. Πόσοι όμως εξ αυτών, για να μιλάμε και σοβαρά, μπορούν πλέον να επικαλεστούν άγνοια; Πόσοι πραγματικά «δεν έχουν άλλη επιλογή», όταν μάλιστα έρχονται (ή μήπως, τουλάχιστον αρκετοί, εφορμούν;) από μια κρατική οντότητα, όπως η Τουρκία, που δεν βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση; Θα είναι ασφαλέστεροι στην κόλαση της Μόρια ή στα έτερα (στρατόπεδα συγκέντρωσης) «hot spots»;

Και λίγα λόγια για τους αργυρώνητους «πονόψυχους», «αντιεξουσιαστές» και μη, που λαμβάνουν (ακόμη) γερό «μεροκάματο», από τις ΜΚΟ του Σώρος και των λοιπών βρικολάκων τις παγκόσμιας κυριαρχίας. Αλήθεια, ποια ζωή θέλετε να προσφέρετε σε όλους αυτούς τους ανθρώπους; Αυτήν που ήδη βλέπουμε; Το «success story» των εξαθλιωμένων επαιτών μεταναστών στα φανάρια; Μήπως του μικροκακοποιού με προοπτική για συμμορίτης ή νταβατζής; Ή άραγε τις πιάτσες των εκδιδομένων της οδού Σωκράτους; Γιατί αυτή τη «ζωή» βιώνει η συντριπτική πλειονότητα όσων εξ αυτών έχουν εγκλωβιστεί στον Ελλαδικό χώρο. Και εσείς είστε συνυπεύθυνοι για αυτό το έγκλημα. Τουλάχιστον, τα αφεντικά σας αποκτηνώνονται στον βωμό και στη μέθη μιας αυθεντικής εξουσίας, ενώ εσείς, ψιλικατζήδες σφουγκοκωλάριοι της συμφοράς, για λίγα χαρτονομίσματα.

Ωστόσο, μπορούσαν τα πράγματα να μην φτάσουν ως εδώ και σ’ αυτό οι ευθύνες τόσο των εντόπιων όσο και των διεθνών εξουσιαστών είναι τεράστιες. Τίποτε δεν έγινε «κατά λάθος». Αλλά αυτά έχουν ειπωθεί από πολλούς και διαφορετικούς πέραν ημών. Δεν είναι ώρα «να θρηνούμε πάνω στο χυμένο γάλα».

Η απάντησή μας λοιπόν στο αρχικό μας ερώτημα είναι: ό,τι έκαναν κι οι Ινδιάνοι απέναντι στους λευκούς κατακτητές.

Στην αρχή οι Ινδιάνοι βοήθησαν τους λευκούς. Στην αρχή οι λευκοί ήταν απλώς μετανάστες, κάποιοι μάλιστα από αυτούς ήθελαν να φτιάξουν έναν καλύτερο κόσμο μακρυά από την γερασμένη Ευρώπη. Σήμερα, πλέον ποιος θυμάται τους Ινδιάνους; Είναι σκιές που σχεδόν για κανέναν δεν υπάρχουν, ούτε καν στην Αμερική. Και οι περισσότεροι, πλην φαεινών εξαιρέσεων, που τους θυμούνται το κάνουν επειδή πλέον είναι ανίσχυροι και αλκοολικοί, ως επί το πλείστον, και κάποιοι αρέσκονται να κάνουν πολιτική με τους ανίσχυρους. Την εποχή όμως που ήταν περήφανοι και ισχυροί, πιθανότατα να τους αποκαλούσαν και ρατσιστές.

Το «Yunanistan» που κάποιοι θεωρούν Γη της επαγγελίας δεν είναι πλέον «παιδική χαρά». Είναι για περισσότερο από μια δεκαετία μια ημι-εμπόλεμη ζώνη όπου το μόνο που δεν έχει συμβεί είναι να σφυρίζουν οι βόμβες όπως συμβαίνει στη Συρία. Γιατί όλα τα άλλα έχουν συμβεί. Το αποτέλεσμα που βλέπουμε δεν είναι απλώς η σχετικώς υλική πενία που είναι το λιγότερο. Το πνευματικό επίπεδο, η νοητική ικανότητα και η ψυχική ισορροπία του πληθυσμού έχουν μειωθεί αισθητά. Κανείς δεν το λέει, όλοι προσπαθούν αγωνιωδώς να υποδυθούν τους «φυσιολογικούς», αλλά δεν είναι. Χρειάστηκαν πολλές προσπάθειες των εξουσιαστών για να συμβεί αυτό, πολλές ματαιώσεις, ανελέητη εξαπάτηση, αλλά τελικώς συνέβη. Δεν είναι τυχαίο ότι συνέβη σε μια περιοχή που έμελλε να αποτελέσει πεδίο μάχης για το πετρέλαιο. Ποια περιοχή του κόσμου είδε φως όταν είχε την ατυχία να διαθέτει στο έδαφός της πετρέλαιο; Εάν δεν ανήκουν στο καθεστώς των υπερδυνάμεων είναι όλες τους καταραμένες. Συρία, Λιβύη, Ιράκ, Σουδάν, Βενεζουέλα.

Δεν επιθυμούμε περαιτέρω κοινωνική διάλυση. Κανείς δεν πρόκειται να ωφεληθεί από αυτό πέρα από τους ήδη επικυρίαρχους. Δεν ξεχνάμε πως οι καλύτεροι και ωραιότεροι αγώνες που δόθηκαν σ’ αυτόν τον τόπο ακόμη και σχετικά πρόσφατα, έγιναν σε μια εποχή που ο Ελλαδικός χώρος ήταν περισσότερο συνεκτικός. Για εμάς δεν μπορεί να υφίσταται πλέον καμία απολύτως απελευθερωτική προοπτική μέσα σε συνθήκες κατασκευασμένου χάους που μοιραία και αναπόφευκτα θα προκληθεί από την αυθόρμητη ή κατευθυνόμενη ενδο-κοινωνική πολεμική γηγενών και μεταναστών εντός των μητροπόλεων, σε συνθήκες παντελούς έλλειψης πρόνοιας.

Και κάτι ακόμα. Είμαστε εναντίον των πολέμων της εξουσιαστικής απληστίας. Δεν είμαστε εναντίον των πολέμων της Ανάγκης. Δεν υπάρχει ούτε πρόκειται να υπάρξει καμία θεώρηση, ιδέα, ή δύναμη στον κόσμο, είτε τώρα είτε στο μέλλον, που να μπορεί να εξαλείψει αυτήν την κατηγορία πολέμων. Απέναντι στην Ανάγκη απλώς καταφάσκουν θεοί και άνθρωποι. Το ζήτημα είναι να είμαστε επαρκώς νουνεχείς ώστε να ελαχιστοποιούνται, να μην χρειάζεται να φτάνουμε ως εκεί. Κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει πλέον.

Για το λόγο αυτό θα το επαναλάβουμε: Πλέον, δεν πρέπει να περάσει ούτε ένας. Για το καλό τους και για το καλό μας.



Αναρχική συλλογικότητα Πυργῖται

https://pyrgitai.gr/2020/03/%ce%b4%ce%b5%ce%bd-%ce%b5%ce%af%ce%bd%ce%b1%ce%b9-%ce%bf%cf%8d%cf%84%ce%b5-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%bf-%ce%ba%ce%b1%ce%bb%cf%8c-%cf%84%ce%bf%cf%85%cf%82-%ce%bf%cf%8d%cf%84%ce%b5-%ce%b3%ce%b9%ce%b1/


Από που εμπνεύστηκε ο Ερντογάν την εισβολή των αμάχων στην Ελλάδα







Κώστας Γρίβας



Θα ήταν εγκληματικά αφελές να πιστεύαμε ότι αυτό που διακυβεύεται σήμερα στον Έβρο είναι αν θα περάσουν στην Ελλάδα μερικές δεκάδες χιλιάδες "παράνομοι μετανάστες" που θα προστεθούν στους υπάρχοντες. Αυτό είναι απλώς η κορυφή του παγόβουνου. Στην πραγματικότητα η Ελλάδα δέχεται ολοκληρωτική επίθεση από την Τουρκία που αποσκοπεί να αποδομήσει εν συνόλω την εθνική της υπόσταση. Αν η Ελλάδα δεν καταφέρει να κρατήσει εκτός των εδαφών της τα αφιονισμένα πλήθη που επιτίθενται στα σύνορά της με τη βοήθεια του τουρκικού στρατού και αστυνομίας, τότε θα έχει υποστεί ένα συντριπτικό αποδομητικό πλήγμα η ελληνική εθνική κυριαρχία εν συνόλω.

Αν αυτό φαίνεται υπερβολικό σε κάποιους, θα πρέπει να γνωρίζουν ότι έχει ξαναγίνει στη σύγχρονη ιστορία. Συγκεκριμένα, αυτό που συμβαίνει σήμερα στα ελληνοτουρκικά σύνορα μοιάζει επικίνδυνα με την "Πράσινη Πορεία" (Marcha Verde) που εφάρμοσε ο βασιλιάς Χασάν ο Β΄ του Μαρόκου το 1975 έτσι ώστε να κατακτήσει την Ισπανική Σαχάρα. Αναλυτικότερα, ήταν οι τελευταίες μέρες της ισπανικής κυριαρχίας στην αποικία της στη Βόρειο Αφρική. Το απελευθερωτικό μέτωπο Πολισάριο διεξήγαγε αντάρτικο εναντίον των Ισπανών και το πιθανόν ήταν ότι σύντομα θα κέρδιζε την ανεξαρτησία.

Όμως, ο Χασάν ο Β' ήθελε να ενσωματώσει την Ισπανική Σαχάρα στην επικράτειά του. Έπρεπε λοιπόν να δράσει. Και έπρεπε να δράσει γρήγορα πριν την αποχώρηση των Ισπανών γιατί τότε θα εμφανιζόταν ότι επιτίθεται σε μια ανεξάρτητη χώρα, ενώ όσο ήταν υπό ισπανική κυριαρχία θα "πουλούσε" επικοινωνιακά ότι απελευθέρωνε μαροκινά εδάφη από την ισπανική αποικιοκρατία. Όμως, ο στρατιωτικός συσχετισμός με την Ισπανία δεν του επέτρεπε συμβατική στρατιωτική ενέργεια. Έτσι, επέλεξε μια ασύμμετρη, θα λέγαμε σήμερα, μέθοδο.

https://slpress.gr/ethnika/apo-poy-empneystike-o-erntogan-tin-eisvoli-ton-amachon-stin-ellada/
https://slpress.gr/ethnika/apo-poy-empneystike-o-erntogan-tin-eisvoli-ton-amachon-stin-ellada/

Η μαζική παράνομη μετανάστευση ως μορφή υβριδικού πολέμου






Αναστάσιος Λαυρέντζος


Η παρούσα ιστορική φάση χαρακτηρίζεται από την πύκνωση των φαινομένων που αποκαλούμε παγκοσμιοποίηση. Η διαδικασία αυτή που στην πραγματικότητα έχει ξεκινήσει αιώνες πριν, στην εποχή μας αποκτά πρωτόγνωρη ένταση και ταχύτητα. Ο λόγος είναι ότι διάφορες τεχνολογικές εξελίξεις –διαδίκτυο, νέα κινητά τηλέφωνα, ψηφιακές τηλεπικοινωνίες, νέες δυνατότητες στις μεταφορές– δημιουργούν πρωτόγνωρες συνθήκες στη μαζική διάδοση των πληροφοριών και στην απρόσκοπτη διακίνηση κεφαλαίων και αγαθών σε ολόκληρο τον πλανήτη.
Σε αυτό το πλαίσιο, κάποιοι βιάζονται να θεωρήσουν ότι το επόμενο εξελικτικό βήμα είναι η ελεύθερη διακίνηση των ανθρώπων. Μια τέτοια παραδοχή όμως συνεπάγεται τη διάλυση των εθνών κρατών, όπως αυτά καθιερώθηκαν μετά τη γαλλική επανάσταση. Διότι στην πραγματικότητα η ελεύθερη, κατά βούληση μετακίνηση των ανθρώπων, υπό τη μορφή ενός νέου τύπου ανθρώπινου δικαιώματος συνεπάγεται άμεσα και κατηγορηματικά την κατάργηση της εθνικής κυριαρχίας. Είναι λοιπόν τα σύνορα ένας αναχρονισμός, καταδικασμένος να καταρρεύσει υπό το βάρος των καταιγιστικών εξελίξεων;
Οι δυνάμεις που θεωρούν ότι έχουν να ωφεληθούν από την εγκαθίδρυση μιας παγκόσμιας, πληθυσμιακά ισοπεδωμένης αγοράς πιστεύουν πως ναι. Ή τουλάχιστον έτσι θέλουν να μας κάνουν να πιστεύουμε. Ανάμεσα τους είναι πολυεθνικοί οικονομικοί σχηματισμοί, οι οποίοι ως νέες συλλογικές οντότητες παγκόσμιας εμβέλειας παίρνουν θέση δίπλα στον βασικό κυρίαρχο της Ιστορίας που μέχρι τώρα ήταν το εθνικό κράτος. Είναι όμως και συγκεκριμένες χώρες, οι οποίες ιππεύουν της παγκοσμιοποίησης, όπως π.χ. η Γερμανία, η οποία μέσω της ευρωπαϊκής ενοποίησης επιχειρεί να διευρύνει την πολιτική της επιρροή, ηγούμενη μιας υπερεθνικής κρατικής οντότητας νέου τύπου.

http://geromorias.blogspot.com/2020/02/blog-post_528.html

Συγκρίνετε αυτά τα δύο βίντεο κλιπ του υιού Γαβρά Romain Gavras και βγάλτε τα συμπεράσματά σας.

Στο πρώτο έχεις την κυνική παρουσίαση του διωγμού και της εξόντωσης μιας ομάδας ανθρώπων που συμβολίζει τον φυλετικά Ευρωπαίο.

Δεν χρειάζεται να είναι κανείς "τζίντζερ" κοκκινομάλλης με φακίδες για να το καταλάβει, μέχρι και οι Βρετανοί είχαν το φετίχ, την μάνια να κυνηγούν τους Ιρλανδούς τζίντζερ, τους Κέλτες, ως αυτόχθονες, "νατιβιστές" και ως γνωστόν "θα πολεμήσουμε τον νατιβισμό"...

"Οι Κέλτες είστε οι Ρωμιοί του Βορρά" 
Γιώργος Σεφέρης προς τον βυζαντινολόγο Στίβεν Ράνσιμαν!

Στο δεύτερο έχεις στην ρομαντική απεικόνιση μιας ποκυφυλετικής πολυπολιτισμικής εξέγερσης ενάντια σε ένα Κόσμο Κλασσικό, γεμάτο αρχαιοπρεπή αγάλματα, με ξεκάθαρο τον συμβολισμό - ταύτισης των δυνάμεων καταστολής με ό,τι τα αγάλματα εκπροσωπούν...





Λευκή Γενοκτονία


"Φαίνεται αντί-διαισθητικό να ισχυριζόμαστε ότι οι λευκοί είναι τα θύματα γενοκτονίας. Οι λευκοί δεν σφαγιάζονται κατά εκατομμύρια, που είναι και η εικόνα που οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν για γενοκτονία. Κατά τα φαινόμενα, η φυλή μας είναι ισχυρή, ευημερούσα και πολυπληθής. Αλλά οι υπερασπιστές της Θέσης της Λευκής Γενοκτονίας παραπέμπουν στη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών του 1948 για την Πρόληψη και Τιμωρία του Εγκλήματος Γενοκτονίας, η οποία στο Άρθρο ΙΙ ορίζει τη γενοκτονία ως. . . οποιαδήποτε από τις ακόλουθες πράξεις που διαπράττονται με πρόθεση να καταστραφούν, εν όλω ή εν μέρει, μια εθνική, εθνοτική, φυλετική ή θρησκευτική ομάδα, ως τέτοια:

(α) σκοτώνοντας τα μέλη της ομάδας · (β) η πρόκληση σοβαρής σωματικής ή πνευματικής βλάβης στα μέλη της ομάδας · (γ) Προξενώντας σκόπιμα στην ομάδα τις συνθήκες ζωής που υπολογίζονται ώστε να επιφέρουν την φυσική τους καταστροφή εν όλω ή εν μέρει. (δ) Επιβολή μέτρων για την πρόληψη γεννήσεων εντός της ομάδας. . . . Αυτός ο ορισμός της γενοκτονίας είναι πολύ ευρύτερος από την οριστική μαζική δολοφονία. Συγκεκριμένα, τα σημεία (γ) και (δ) συμφωνούν με τον χαρακτηρισμό εκείνων των πολιτικών που καταστρέφουν αργά μια ομάδα, σε μεγάλες χρονικές περιόδους, και ως γενοκτονία.

Έτσι, η γενοκτονία έρχεται σε δύο μορφές, τις οποίες μπορούμε να ονομάσουμε, θερμή γενοκτονία και αργή, ψυχρή γενοκτονία. Η λευκή εξαφάνιση εμπίπτει στην τελευταία κατηγορία. Η λευκή εξαφάνιση σημαίνει ότι σε κάθε λευκό έθνος, τα ποσοστά αναπαραγωγής έχουν πέσει κάτω από την αντικατάσταση, πράγμα που σημαίνει ότι περισσότεροι λευκοί θα πεθάνουν από ό, τι γεννιούνται, μέχρις ότου να σταματήσουν να υπάρχουν ως ξεχωριστή φυλή. Υπάρχουν πέντε κύριες αιτίες λευκής εξαφάνισης. Είμαι βέβαιος ότι σε αυτόν τον κατάλογο θα μπορούσαν να προστεθούν και άλλοι παράγοντες, αλλά αν αντιμετωπιστούν μόνο αυτά τα πέντε προβλήματα, δεν θα φοβόμουν πλέον για το μέλλον της φυλής μας.


Μια ηθική του ηδονισμού, του ατομικισμού και του εγωισμού που δυσφημεί την αναπαραγωγή και την οικογενειακή ζωή. Ο φεμινισμός, που ενθαρρύνει τις γυναίκες να ακολουθήσουν μια σταδιοδρομία αντί να κάνουν την οικογενειακή ζωή πρωταρχικό επάγγελμα. Η ευρεία χρήση του ελέγχου των γεννήσεων και των αμβλώσεων αποσυνδέει το φύλο από την εγκυμοσύνη και την εγκυμοσύνη από την ανατροφή των παιδιών. Το αυξανόμενο κόστος του οικογενειακού σχηματισμού, που οφείλεται κυρίως στη φυλετική ενσωμάτωση - η οποία είναι η κινητήρια δύναμη της προαστικοποίησης και της από αστικοποίησης, προκειμένου να βρεθούν ασφαλείς χώροι για τους λευκούς για την οικογενειακή ζωή - και η μη λευκή μετανάστευση και η βιομηχανία offshoring, που μειώνει τους μισθούς των λευκών. Επιμειξία, κατά την οποία τα άτομα αναπαράγουν τα δικά τους γονίδια αλλά όχι τη φυλή τους αναμειγνύοντας με άλλη φυλή."


https://www.counter-currents.com/2015/09/white-genocide/