Το στρασσερικό πρόγραμμα του Μαύρου Μετώπου ήταν ένα είδος Γερμανικού Βυζαντινισμού
Όπως το σπεγκλεριανό Πρωσσισμός και Σοσιαλισμός, όπου περιγράφεται η σύγκρουση μεταξύ Αγγλικού Φιλελευθερισμού και Πρωσσικού Μιλιταριστικού Σοσιαλισμού, έχει το αντίστοιχο της στην Ελληνική Αρχαιότητα μεταξύ Αθήνας και Μακεδονίας του Φιλίππου (και των Αντιγονιδών), όπου ο αρχαιοελληνικός "Πρωσσισμός" είναι ο "Μακεδονισμός".
Η απουσία "Μακεδονισμού" από την νεοελληνική μεταπολιτική πραγματικότητα εξηγεί όχι μόνο το γιατί η Βουλγαρία και όχι η Ελλάδα ονομάστηκε Πρωσσία των Βαλκανίων και την ελληνική ήττα στο ζήτημα του σφετερισμού του ονόματος της Μακεδονίας, αλλά και την ευρύτερη αδυναμία επανασύνδεσης με το Βυζαντινό μας παρελθόν.
Απουσιάζει ο Μακεδονισμός*
ως γέφυρα, ως ενοποιητικό στοιχείο μεταξύ της Αθήνας, της Σπάρτης και του Βυζαντίου. Εξού και οι αμέτρητες σχιζοφρενικές αποδομητικές συγκρούσεις. Υπάρχουν οπαδοί της Αθήνας, της Σπάρτης και του Βυζαντίου. Δεν υπάρχει καν ο Μακεδονισμός ως το μεταπολιτικό εκείνο Ρεύμα Σκέψης που μπορεί να γεφυρώσει τα δύο πρώτα και να ανοίξει δρόμο προς το τελευταίο.
*Τα στοιχεία εκείνα που ο Σπένγκλερ ονομάζει "το Απολλώνιο σπαρτιατικό στοιχείο της Ρώμης"! Πόσο μάλλον όταν οι Μακεδόνες, αν οι Σπαρτιάτες ήταν οι Απολλώνιοι Δωριείς, ήταν οι Διονυσιακοί Δωριείς. ("δεν ενδοιαφερόμαστε για το Σπαρτιατικό αλλά για το Διονυσιακό Ιδεώδες" Όττο Στράσσερ)
"Ακόμη και έτσι, η Μοίρα αυτή είναι ενοποιημένη. Η ασυμφωνία και η αντίθεση υπηρετούν μίαν ανώτερη πραγματικότητα. Ο επικουρειανισμός δεν είναι παρά μία άλλη μορφή του στωικισμού. Ο Αισχύλος έφερε κοντά τον Απόλλωνα με τον Διόνυσο.*(Όσβαλντ Σπένγκλερ, Πρωσσισμός και Σοσιαλισμός)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου