α) Γεννήθηκε ως εξέγερση απέναντι στον νεογέννητο Διαφωτισμό και τον Ορθό Λόγο του και διεξήγε΄ πόλεμο απέναντι στις αξίες του Νεωτερικού πολιτισμού όχι μέσω μίας στείρας αναφοράς στο παρελθόν και στις αρχαίες αξίες αλλά αντιθέτως δημιουργώντας νέες μορφές αισθητικής,πνευματικής και πολιτικής δύναμης οι οποίες έσπειραν παντού μέσα στην νεογέννητη Καπιταλιστική κοινωνία τον ιό της Άρνησης του παρόντος, την λατρεία της Ηρωικής ζωής, την Ιερότητα του Εξεγερμένου Ατόμου, την Αγάπη στην Κοινότητα που βρίσκεται πέραν του χρόνου όπως το Έθνος, την Μεταφυσική ταυτότητα με την Φύση .
β) Επειδή όλα τα Επαναστατικά κινήματα που ξέσπασαν απο τα τέλη του 19ου αιώνα ως την δεκαετία του 70 του 20ου αιώνα , ο αναρχισμός , ο επαναστατικός εθνικισμός, ο μπολσεβικισμός (όχι ΄φυσικά ο Μαρξισμός), ο φασισμός , ο Γερμανικός εθνικομπολσεβικισμός και αριστερός εθνικοσοσιαλισμός, ο μαοϊσμός, έχουν την ιδεολογική και μεταπολιτική καταγωγή τους στην Ρομαντική αντίληψη του κόσμου. Οι ενδο-ιστορικές και φυσικές πολιτικές αντιθέσεις αυτών των πολιτικών κινημάτων και οι συνεπακόλουθες δραματικές αποκλίσεις και συγκρούσεις τους δεν αναιρούν το γεγονός της προέλευσης τους από το μάγμα της Ρομαντικής Εξέγερσης απέναντι στον Καπιταλισμό συνολικά ως πολιτισμικό κίνδυνο για τον άνθρωπο.
Η επικαιρότητα του Ρομαντισμού
μετα-ιστορικές σκέψεις
Αν υπάρχει σήμερα μία κοιτίδα που να επιτρέπει τον επαναπροσδιορισμό μίας Κοσμοαντίληψης ριζικά αντίθετης με τον Μεταμοντε΄ρνο κόσμο, με το Παγκόσμιο Μεταβιομηχανικό Σύστημα, αυτή δεν είναι άλλη από τον Ρομαντισμό, αυτό το πανέμορφο, άγριο και μεγαλειώδες φαινόμενο των δυο τελευταίων αιώνων.
Ο Ρομαντισμός ως μήτρα του Αντι-Διαφωτισμού, είναι ο μετα-ιστορικός /μεταπολιτικός φορέας που αποκτά ,μέσα στην ειδική ιστορική εξέλιξη του Καπιταλισμού από την εποχή της Βιομηχανικής Επανάστασης μέχρι σήμερα την εποχή της Βιο-ψηφιακής πραγμοποίησης της κοινωνίας και του ατόμου, τον δραματικό ρόλο της υπεράσπισης όλων των αντι-μοντέρνων και προ-μοντέρνων Ιδεών της Ιστορίας.Ο Ρομαντισμός παραμ΄΄ενει συνεπώς όχι απλά ιδεολογικό αλλά κυρίως πολιτισμικό φ΄όβητρο στην συστημική ολοκληρωτική μηχαν΄ή του ενιαίου -μονοσήμαντου κόσμου για τους εξής βασικούς λόγους:
α) Γεννήθηκε ως εξέγερση απέναντι στον νεογέννητο Διαφωτισμό και τον Ορθό Λόγο του και διεξήγε΄ πόλεμο απέναντι στις αξίες του Νεωτερικού πολιτισμού όχι μέσω μίας στείρας αναφοράς στο παρελθόν και στις αρχαίες αξίες αλλά αντιθέτως δημιουργώντας νέες μορφές αισθητικής,πνευματικής και πολιτικής δύναμης οι οποίες έσπειραν παντού μέσα στην νεογέννητη Καπιταλιστική κοινωνία τον ιό της Άρνησης του παρόντος, την λατρεία της Ηρωικής ζωής, την Ιερότητα του Εξεγερμένου Ατόμου, την Αγάπη στην Κοινότητα που βρίσκεται πέραν του χρόνου όπως το Έθνος, την Μεταφυσική ταυτότητα με την Φύση .
β) Επειδή όλα τα Επαναστατικά κινήματα που ξέσπασαν απο τα τέλη του 19ου αιώνα ως την δεκαετία του 70 του 20ου αιώνα , ο αναρχισμός , ο επαναστατικός εθνικισμός, ο μπολσεβικισμός (όχι ΄φυσικά ο Μαρξισμός), ο φασισμός , ο Γερμανικός εθνικομπολσεβικισμός και αριστερός εθνικοσοσιαλισμός, ο μαοϊσμός, έχουν την ιδεολογική και μεταπολιτική καταγωγή τους στην Ρομαντική αντίληψη του κόσμου. Οι ενδο-ιστορικές και φυσικές πολιτικές αντιθέσεις αυτών των πολιτικών κινημάτων και οι συνεπακόλουθες δραματικές αποκλίσεις και συγκρούσεις τους δεν αναιρούν το γεγονός της προέλευσης τους από το μάγμα της Ρομαντικής Εξέγερσης απέναντι στον Καπιταλισμό συνολικά ως πολιτισμικό κίνδυνο για τον άνθρωπο.
Υπό μία έννοια , θεωρώντας τα πράγματα πιο γενικά κ αντι-δογματικά, ο Ευρωπαικός κ μετέπειτα Ευρωσοβιετικός/Ευρωσικός Ιακωβινισμός του Thiriart, η σκέψη του Υοckey πιο πριν, η μεγάλη Μαοική πολιτική και πολιτιστική επανάσταση απέναντι στον μηχανοκρατικό Καρτεσιανο Σοβιετικο Λόγο, η πνευματική παρέμβαση του Έβολα, η μετα-ιστορική και πολιτιστική δράση της Ευρωπαϊκής Νέας Δεξιάς , υπήρξαν προάγγελοι αυτής της απεμπλοκής από την μονομέρεια των ιδεολογιών των επιμέρους πολιτικών κινημάτων που προέρχονται από την Ρομαντική Ι΄δέα. Μπορούμε να πούμε πως έπαιξαν ένα ρόλο εισαγωγής στο πέρασμα σε μία επικαιροποίηση του Ρομαντισμού στον δικό μας αιώνα, θέτοντας ξεκάθαρες θέσεις ανασύνθεσης , ξεπεράσματος και αναμόρφωσης του Ρομαντικού Φαντασιακού που εξαντλήθηκε τυπικά με το τέλος του Β’ Παγκοσμίου πολέμου.
Από αυτή την άποψη , δηλαδή από την σκοπιά των δύο βασικών λόγων που παρουσιάσαμε πως καθιστούν επίκαιρη την ανταγωνιστικότητα του Ρομαντισμού προς τον Μεταμοντέρνο κόσμο, είναι ενδιαφέρον να προσεγγίσουμε μία νέα σύνθεση όχι απλά των πολιτικών κινημάτων του 20ου αιώνα που προαναφέραμε , ούτε φυσικά να αναπαράγουμε στείρα μία επανάληψη των μορφών των πνευματικών και καλλιτεχνικών ρευμάτων και πρωτοποριών που γέννησε ή καθόρισε ο Ρομαντισμός , όπως η Παρακμή, ο Συμβολισμός ακόμα και οι καλλιτεχνικές πρωτοπορίες του 20ου αιώνα.
Το ενδιαφέρον βρίσκεται στο αν θα γίνουμε μάρτυρες μίας γενικευμένης δυναμικής σε παγκόσμιο επίπεδο προς την ανασύνθεση και μεταστοιχείωση των αξιών του Ρομαντικού προτάγματος μέσα στον 21ο αιώνα, δηλαδή στην δημιουργία νέων μορφών υπεράσπισης της σχέσης Άτομο -Φύση-Κοινότητα από την σκοπιά της Εθνικής σύστασης και αυτονομίας αλλά με ορίζοντα την επίτευξη των μεγάλων αποστολών και πεπρωμένων τους στην παγκόσμια ιστορία.
Η πρόκληση είναι να αντιμετωπίσουμε σήμερα φαινόμενα που ενυπάρχουν εδώ και καιρό ολοζώντανα στην μεταβιομηχανική μεταμοντέρνα κοινωνία , όπως η νεανική αντι-κουλτούρα των μεγάλων μητροπόλεων του πλανήτη, η επιστροφή ενός νέου μποεμισμού και κοινοτισμού, η έξαρση της αναζήτησης γύρω από εσωτερικές ανησυχίες, οι εθνοτικές συγκρούσεις και η επιστροφή της Θρησκείας μέσω της γεωπολιτικής, η μεγάλη επαναφορά της αναζήτησης και της υπεράσπισης της Ταυτότητας κυρίως στους νέους των Δυτικών κοινωνιών. Να αντιμετωπίσουμε αυτά τα φαινόμενα όχι φυσικά ως καθαρές κοινωνικές εκφράσεις ενός αντι-συστημικού αγώνα , αλλά ως κύτταρα εμφάνισης της Ρομαντικής αντίθεσης στον σημερινό κόσμο.
Η σύνδεση μίας τέτοιας ποικιλίας φαινομένων με τα νέα Εθνικά και Γεωπολιτικά μέτωπα που δημιουργεί ο μονοδιάστατος πολιτισμός του Αμερικανισμού και της Ιμπεριαλιστικής βιοπολιτικής είναι φυσικά ένα ζητούμενο που δεν μπορεί να απαντηθεί στην πραγματικότητα από ένα κόμμα, πολιτικό κίνημα ή μέτωπο δυνάμεων που θα λειτουργούν μέσα στο θέαμα της πολιτικής. Αυτή η σύνδεση είναι ένα έργο που μπορεί να απασχολήσει μία σειρά από ετερόκλητες δυνάμεις,μειοψηφίες και ελίτ που θα εμπνέονται από την ουσία της Ρομαντικ΄ής Ιδέας: Την Θρησκευτική εξύψωση του Ατόμου και της Κοινότητας ως αποστολής για την δημιουργία μίας νέας κοσμικής τάξης του όντος.
Ο Ρομαντισμός είναι ένα αντι-σύστημα σημασιών, νοημάτων που αποδιαρθρώνουν και ανασυνθέτουν μέσα από νέες μορφές μέσα στην ιστορική εξέλιξη υπερ-ιστορικά ιδεώδη που ξεπερνούν την αντίθεση Παράδοση/Νεωτερικ΄ότητα, ξεπερνούν την αντίθεση δηλαδή του Χρονικού επικαθορισμού. Για αυτό και χρησιμοποιεί άναρχα, ελεύθερα και φανατικά κάθε παρελθοντικό η σύγχρονο στοιχείο που υπηρετεί και φωτίζει μόνο την καρδιά της Ι΄δέας του: Το Θρησκευτικό Απόλυτο Άτομο, τον άγιο-πολεμιστή και το Έθνος ως την Ιδανική κοινότητα που τον γεννά.
Φ.Λ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου