(μέρος α)
Ρήγας Φεραίος, Ίων Δραγούμης, Κιτσίκης, Κονδύλης και Κουφοντίνας, ο καθένας με
τον τρόπο του και από την σκοπιά του, λένε το ίδιο πράγμα:
Ότι υπάρχει ένας ενιαίος "Ελληνοτουρκικός" Χώρος. Που δεν έχει να κάνει με
υπαγωγή της Ελλάδας στην Τουρκία. Έχει να κάνει με την αναγνώριση αυτής της
πραγματικότητας. Ότι η Ελλάδα βρίσκεται στην Ενδιάμεση Περιοχή, ότι η Ελλάδα
ανήκει στην Καθ'ημάς Ανατολή. Ότι η Ελλάδα δεν βρίσκεται στην Δυτική Ευρώπη
αλλά ότι είναι χώρα του Αιγαίου, της Μικράς Ευρώπης (Βαλκάνια) και συνεπώς
οργανικά δεμένη και με την Μικρά Ασία και με όλη την Ανατολική Μεσόγειο
περισσότερο από ότι είναι με την Σκανδιναβία ή την Βόρειο Αμερική. Δεν έχει να
κάνει με τις Φυλές.1 Ούτε με Σύγκρουση Πολιτισμών.2-3
Στην ουσία δεν υπάρχει το δίλημμα Ευρωατλαντισμός ή Ευρασία. Αλλά το
δίλημμα Ελλάδα ξένη δύναμη στον ίδιο της τον χώρο - όπως το Ισραήλ4 - ή Ελλάδα
που αναγνωρίζει ότι "η Ελλάδα θα ανήκει στους Έλληνες όταν η Ανατολική
Μεσόγειος θα ανήκει στους Λαούς της". (Χαραλαμπίδης). Άρα το ζήτημα ενός
διαφορετικού γεωστρατηγικού προσανατολισμού.
Έναν διαφορετικό ταυτοτικό και γεωστρατηγικό προσανατολισμό που όμως απαιτεί
επαναστατική απόρριψη των δυτικόστροφων θεσφάτων, των δογμάτων και των
τετελεσμένων5. Μια Ελλάδα δηλαδή που αναγνωρίζει πως οι Έλληνες είμαστε
Μικρό-Ευρασιάτες (Μικρά Ασία + Μικρά Ευρώπη/Αίμος/Βαλκάνια + Αιγαίο και
Μεσόγειος).
Συνεπώς μια Ελλάδα ΕθνικοΑπελευθερωτική ΕθνικοΕπαναστατική και
ΕθνικοΚοινωνική. Διότι αποτελεί κοινό μυστικό ότι το κράτος αυτό είναι
αποτυχημένο και το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι6 και μόνο με Επανάσταση θα
αλλάξει ή θα αλλάξει αν αλλάξει. Άρα μια Ελλάδα που "από τον Ευρωατλαντισμό
στην Ευρασία"7 (Κονδύλης) όχι για να υπαχθεί στην Ευρασία, πόσο μάλλον στην
Νέο Οθωμανική Τουρκία όπως ισχυρίζονται, αλλά γιατί στον Ευρωατλαντισμό είναι
που "πεθαίνουμε σα λαός", όπως επιμελώς αποφεύγουν να πούνε.
Μια Ελλάδα δηλαδή που αντιλαμβάνεται ότι δεν είναι ούτε Δύση ούτε Ανατολή,
αλλά "μια εξαίσια Σύνθεση Δύσης και Ανατολής"8
(Δραγούμης). Μια Ελλάδα που στην Νέο Οθωμανική στρατηγική της Τουρκίας δεν
αντιπαραθέτει την αντιγραφή του μοντέλου του "Ισραήλ" - Κράτος Εποίκων -, που
δεδομένων των αναλογιών εκτός του ότι την μετατρέπει σε ζήτουλα και περίγελο
της Δύσης - Προτεκτοράτο Δουλοπαροίκων - , εκθέτει και τον Ελληνικό Λαό στα
μάτια των άλλων λαών της Ανατολικής Μεσογείου9 , αλλά μια "Νέο Βυζαντινή"
Στρατηγική.
Το Κάλεσμα σε Κοινή Εξέγερση όλων των Λαών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας του
Ρήγα. Η Ανατολική Ομοσπονδία του Δραγούμη10. Το Πέρασμα από τον Ευρωατλαντισμό
στην Ευρασία του Κονδύλη7. Ο Ελληνοτουρκική Συνομοσπονδία του Κιτσίκη. Ο
Κουφοντίνας με το "οφείλουμε να προσπαθήσουμε να κερδίσουμε την καρδιά έστω
μιας μικρής μερίδας των λαών της γειτονιάς μας."11 και ο Χαραλαμπίδης με το "η
Ελλάδα θα ανήκει στους Έλληνες όταν η Ανατολική Μεσόγειος θα ανήκει στους
Λαούς της".
Όλα τα παραπάνω εκπροσωπούν και προϋποθέτουν τον ίδιο γεωπολιτικό
προσανατολισμό. Τον Ιστορικό Παραδοσιακό προσανατολισμό του Ελληνισμού της
Καθ'ημάς Ανατολής που καλούμαστε να ανανεώσουμε, να επαναφέρουμε
επικαιροποιημένο στο σημερα.
Όλα τα παραπάνω είναι ανέφικτα και "ρομαντικά" με το σύγχρονο Ελληνικό κράτος
που όχι μόνο πελαγοδρομεί ανάμεσα σε Ευρωατλαντικό προσανατολισμό, Ισραηλινό
μοντέλο9 και υπαγωγή στην Νέο-Οθωμανική Τουρκία όχι από άρνηση αλλά από
κατάφαση στην Δύση6 (Κονδύλης), αλλά και θα πατάξει τον Νατιβισμό. Δηλαδή το
Γένος!
Στην ουσία μιλάμε για ένα Εθνικοαπελευθερωτικό Κίνημα του 21ου αιώνα.
Αντλώντας από τις Ρίζες μας και την Ιστορία μας και αφομοιώνοντας και
ανασυνθέτοντας στα δικά μας δεδομένα από τα αντίστοιχα κινήματα ανά τον
Κόσμο και ειδικά του λεγόμενου Τρίτου Κόσμου - στον οποίο πλέον ανήκουμε και
οι "από τα κάτω" Αυτόχθονες Λαοί της Ευρώπης και οι όπου γης "λευκοί"
πληθυσμοί12-13 -, με τα οποία μια τέτοια Κίνηση αναγκαστικά θα πρέπει να
συνδεθεί με Αλληλεγγύη, εξού και οι αναφορές σε όρους που ενδεχομένως να
ξενίζουν:
Εθνικοαναρχισμός14, Αναρχοφασισμός, Στρασσερισμός15, Τρίτη Θέση, Τρίτος
Δρόμος, Νεοφασισμός16, Εθνικομπολσεβικισμός17, Εθνικός Κομμουνισμός,
Σοσιαλεθνικισμός, Συντηρητική Επανάσταση, Τριτοκοσμισμός, Τέταρτη Θέση, ακόμα
και η Χεζμπολάχ και η Ιρανική Ισλαμική (και όχι ισλαμιστική) Επανάσταση!
Όλα εκφάνσεις μιας αναζήτησης ανά τον Κόσμο της Εθνικοαπελευθερωτικής Σύνθεσης
μεταξύ του Κοινωνικού και του Εθνικού από τον 20ο στον 21ο αιώνα. Αρκεί όσοι
εμπνεόμαστε από τέτοια Ρεύματα Σκέψης να σκεπτόμαστε Ελληνοκεντρικά δίνοντας
έμφαση στην ουσία, στο νόημα, στην οργανική αφομοίωση και προσαρμογή στην
ελληνική πραγματικότητα και όχι στο σε ποιά γεωπολιτική δύναμη να
υπ(οτ)αχθούμε.18
Αν και οι ταμπέλες και οι ορισμοί είναι περιοριστικοί και συχνά παρεξηγήσιμοι
επειδή στην Εποχή της Αποδόμησης και της σκόπιμης σύγχυσης δεν αποδίδουμε όλοι
τις ίδιες έννοιες στις λέξεις.14 Διότι αυτή η Σύνθεση όσο αναγκαία είναι άλλο
τόσο είναι ήδη κατασυκοφαντημένη και στο στόχαστρο.19
Δεν πρόκειται για ένα Κίνημα που μπορεί να θέσει το στόχο της βραχυπρόθεσμης
Κατάκτησης του Κράτους, όπως ένας Ισπανός Φαλαγγίτης ΕθνικοΣυνδικαλιστής θα
έλεγε. Το κράτος αυτό έχει προ πολλού αλωθεί εκ των έσω20. Στην ουσία
πρόκειται για ένα Συνειδησιακό, Υπαρξιακό, Ταυτοτικό, Μεταπολιτικό Ρεύμα
Σκέψης. Μια Μετά-Ιδεολογία και Βίο-Πολιτική.
Γιατί, αντίθετα με ό,τι προτάσει ο οικονομοκεντρισμός, ο Κόσμος δεν "ψηφίζει"
με τα πόδια του. Ο Κόσμος "ψηφίζει" με την Συνείδηση του, ασχέτως προς τα πού
μεταναστεύει. Και η ψυχή του Ελληνισμού είναι Ανατολική10. Ρωμαίικη1. Ούτε
δυτική ούτε ανατολίτικη8. Εξού και η βαθειά υποσυνείδητη έλξη προς την
Ανατολή21 παρά τον φαινομενικό εκδυτικισμό της ελληνικής κοινωνίας και την
ολοφάνερη δυτικότροπη μη-γοητεία της ελληνικής ελίτ.22
Συνεπώς μια Κίνηση και μια Μετά-Ιδεολογία που στοχεύει να εμπνεύσει και να
πυροδοτήσει ένα είδος υπόγειας και ακέφαλης8 "Αντιεξουσιαστικής23" Εθνικής
Αντίστασης που δεν ταυτίζεται πάντα με το Νέοελληνικο κράτος24, χωρίς
απαραίτητα να τίθεται πάντα υποχρεωτικά εναντίον του.25 Αλλά ταυτίζεται με τον
Ελληνικό Λαό (Volk, Narod, Έθνος - Βολκισιστές, Ναρόντικοι, Εθνιστές26),
τον Ελληνισμό και την Ελληνική Παράδοση27 ανανεώνοντας την.
Ένα Κίνημα που δεν έχει καν σημασία να του δώσουμε ένα από τα παραπάνω
ονόματα. Ας το πούμε και Φιλικό Κίνημα. Εμπνεόμενοι από την Φιλική Εταιρεία,
την Κυκλική Κοσμοθεώρηση του Εμπεδοκλή με την αιώνια μάχη μεταξύ της
Φιλότητας(της Σύνθεσης) και του Νείκους (της Έριδος, της Αποσύνθεσης) και την
Κυκλική θεώρηση της Ιστορίας των Πολιτισμών του Σπένγκλερ.
Στην Εποχή της Αποσύνθεσης, της κυριαρχίας των Δυνάμεων του Νείκους, της
Έριδος ας γίνουμε εμείς ο Σπόρος, η Μαγιά28 για την Επιστροφή των Δυνάμεων της
Φιλότητας, της Ανά-Σύνθεσης, της Ανασυγκρότησης για την ολοκλήρωση της
Ανολοκλήρωτης Επ-Ανάστασης του Γένους στα φυσικά του μεγέθη και τη φυσική του
ποιότητα.
Τη Μεγάλη Ιδέα της Καθ'ημάς Μικράς Ευρασίας