Εκτός από την προφανή ομορφιά της Ντάρια Πλατώνοβα Ντούγκινα και τον άψογο συνδυασμό απλότητας και εκκεντρικότητας του στυλ της, κάτι που παρατήρησα και είχα σχολιάσει και παλιότερα είναι ότι γενικά το στυλ των Ρώσων Ευρασιανιστών ταιριάζει/θυμίζει περισσότερο ένα μέρος των Ελλήνων Αντιεξουσιαστών, παρά τους και καλά Φα ή Ακροδεξιούς οπουδήποτε στην Ευρώπη. Ακόμα και ο ίδιος ο συμβολισμός, το Αστέρι του Χάους!
Η Αισθητική όμως, μπορεί να μην είναι το παν, αλλά δεν είναι τυχαία, εκφράζει, έστω και υποσυνείδητα, μια λανθάνουσα πολιτισμικότητα. Η Ρωσία, αλλά και γενικά ο Ορθόδοξος Κόσμος, λοιπόν, βρίσκεται στον αντίποδα της Δύσης. Ο Ορθόδοξος Κόσμος είναι Διονυσιακός, η Δύση δεν είναι πια Απολλώνια, αλλά Φαουστική, δλδ Σατανική.
Θεωρώ ότι σε πολιτιστικό επίπεδο η ελληνική Αριστερά εκφράζει περισσότερο το διονυσιακό πνεύμα από την ελληνική Δεξιά. Είναι γενικά μια κομβική διαπίστωση αυτή για όποιον προσπαθεί να προβάλει στο πολιτικό γίγνεσθαι τί μέλει γενέσθαι με την εθνοπολιτισμική μας ιδιοπροσωπία.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο αναρχίζων Μουσολίνι ξεπήδησε από την ιταλική Αριστερά της εποχής του και ήταν ο πρώτος Ευρωπαίος ηγέτης που αναγνώρισε την Σοβιετική Ένωση! Δεν είναι τυχαία η απήχηση που εξακολουθεί και έχει η φιγούρα του Ανδρέα Παπανδρέου στον Ελληνικό Λαό ...
Κι ο Ντούγκιν, όταν λέει ότι αξιακά είναι Προνεωτερικός, είναι με τον Ιούλιο Έβολα. Όταν όμως λέει ότι μεθοδολογικά είναι Μεταμοντέρνος, είναι αυτό που στην Ελλάδα θα λέγαμε "Αναρχο-Αριστερός"...
Ίσως μια συζήτηση Περί μιας Καθ΄ημάς Τέταρτης Θέσης και Ευρασιανισμού να έπρεπε να διεξαχθεί μεταξύ Μετα-Αναρχοαριστερών και ΜεταΦά... Δύσκολα πράγματα για μια Ελλάδα που ακόμα αναπαράγει εκατέρωθεν τα εμφυλιοπολεμικά. Οι Ζυμώσεις που ελάχιστοι τολμούν. Ο Μεταπολιτικός Ζόφος που λέγαμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου