Οι περισσότεροι αριστεριστές κτλ (έστω ότι βρίσκονται καλοπροαίρετα εκεί) δεν έχουν καταλάβει ότι το Επαναστατικό υποκείμενο που ψάχνουν είναι το Έθνος(με την έννοια του Λαού, Volk, Narod), όχι το άτομο. Με το φιλελεύθερο άτομο ως υποκείμενο ο ψυχασθενικός ολοκληρωτισμός των λουτζουμπουντουκιου κτλ είναι νομοτέλεια. Άφυλες εξανδραποδισμένες μάζες εξισλαμισμένων μιγαδοϋπανθρώπων δούλων σε μετανθρώπινους, δήθεν υπεράνθρωπους, πλανητικούς, σατανικούς αφέντες. Οι περισσότεροι εθνικιστές δεν έχουν καταλάβει ότι το Έθνος δεν είναι ο αυτοσκοπός αλλά το μέσο για την Αντίσταση στην σατανική Νέα Τάξη. Στην οποία ο Ελληνισμός στέκει το κατ' εξοχήν εμπόδιο. Ο σεβασμός των άλλων εθνών, ακόμα και των προσωρινά εχθρικών, είναι εκ των ων ουκ άνευ. Ο σοβινισμός είναι αυτοκτονία. Ένα έθνος δεν είναι, γίνεται. Αν πάψει το Γίγνεσθαι θα πάψει και το Είναι. Ο αντιφασισμός έχει νόημα μόνο στο βαθμό που "φασισμός" κατάντησε να σημαίνει την Αυθαιρεσία των Ελίτ, όχι το καθεαυτό ιστορικό φαινόμενο του Φασισμού και του Εθνικοσοσιαλισμού, που και πολλά είχε να προσφέρει, αλλά που φυσικά και δεν στερείται λαθών, αρκετών και τραγικών. Ο αντικομμουνισμός έχει νόημα μόνο στο βαθμό που έτσι ονομάζουμε πλεον τον πολιτιστικό μαρξισμό, την πολιτική ορθότητα, τη σχολή της Φρανκφούρτης κτλ, όχι έτσι "γιατί στον εμφύλιο η ΟΠΛΑ". Ας κρατήσουμε από τον μαρξισμό την ανάλυση και κριτική του καπιταλισμού, ας πετάξουμε στον Καιάδα τον μηχανικό υλισμό, την αντιπνευματικότητα και τον άνευ όρων και ορίων διεθνισμό. Όσο απορρίπτω τα κονσερβοκούτια άλλο τόσο απορρίπτω και τον αντικομμουνισμό. Όχι για χάρη του Σάπιου Κέντρου, αλλά για το Περιθώριο, την αθέατη πλευρά του Κύκλου. Με το Λαό ως υποκείμενο, ξεπερνιέται και ο δυϊσμός υποκειμένου-αντικειμένου, γιατί υπάρχουμε αληθινά ως Πρόσωπα μόνο όταν μετέχουμε του ζωντανού Λαϊκού Εθνισμού μας. Αν αυτός έχει καταντήσει αφόρητος, είναι και δική μας ευθύνη. Τα στρατόπεδα είναι δύο και τέμνουν κάθετα τους παροχημένους άξονες του Μοντέρνου Κόσμου.: Οι ζωντανοί Λαοί και οι σάπιες Ελίτ. Η Ανθρωπιά και ο (ψεύτο, μετά)ανθρωπισμός. Η Οργανική Κοσμοαντίληψη και το MegaMachine. Η Πνευματικότητα και Μηχανική Μεταθρησκεία. Η Μνημοσύνη και η Λήθη. Η Ελλάς και η Βαβυλώνα. Ο Ολύμπιος Δίας και ο Σκοτεινός Τιτάνας