Από άρθρο σε χριστιανικό σάιτ που προσπαθεί να αρνηθεί και τα δύο: "Οἱ Δυτικοὶ π.χ. Προτεστάντες θεωροῦν τὴν βυζαντινὴ Ὀρθοδοξία «χριστιανοφανὴ Παγανισμό», ἐνῶ οἱ Ἕλληνες ἀρχαιοκεντρικοὶ θεωροῦν τὴ βυζαντινὴ Ὀρθοδοξία «ἑβραϊκή»." Ενώ ισχύουν και τα δύο, το καθένα από τη σκοπιά του. Το πρώτο πολιτισμικά -για αυτό άλλωστε λέμε το Βυζάντιο ελληνικό- καί τό δεύτερο θεολογικά. Προφανώς και ο καθένας κρατάει ό,τι προτιμά. Για αυτό και λατρεύω το Λαϊκό Δημώδες Βυζαντινό Άσμα του Διγενή (από το Διο-γένης, όχι από τα δύο γένη) και τον Ερωτόκριτο (Του Κύκλου τα γυρίσματα που ανεβοκατεβαίνουν / Και του Τροχού που ώρες ψιλά κι ώρες στα βάθη πηαίνουν...), γιατί είναι (μετά)βυζαντινά μεν, Παγανιστικά δε, όπως ακριβώς είδε την δημοτική μας ποίηση ο Γκαίτε! Γιατί πολιτισμικά η Ορθοδοξία είναι κυβωτός της αρχαιότητας, ηθελημένα ή μη, μας είναι αδιάφορο. Κι ο Πλήθων στην σύνοδο της Φλωρεντίας υπερασπίστηκε την Ορθοδοξία μέσω του Πλατωνισμού μεν, επιστρέφοντας στα πάτρια όμως,την υπερέβη, χωρίς να της επιτεθεί, δε. Αυτά, γιατί κάποιοι κουράζουν με το αλληλομαλιοτράβηγμα. https://youtu.be/W4OL45GF2-o