"«Να γίνουμε Ευρωπαίοι, αποδείχθηκε, σαράντα χρόνια τώρα, ότι σημαίνει για τους πολλούς: να είμαστε όλοι διορισμένοι στο Δημόσιο, αργόσχολοι υπάλληλοι και πρόωροι συνταξιούχοι, και η Ευρώπη να μας τρέφει με δάνεια και με «πακέτα» στο διηνεκές. Να το παίζουμε απάτριδες, «διεθνιστές», «αντικρατιστές», «αναρχικοί» ανυπότακτοι σε συμβάσεις και σύμβολα, αλλά η πατρίδα, που αρνούμαστε, θέλουμε να πειθαρχεί στις αρχές του ευρωπαϊκού Διαφωτισμού και να σέβεται σαν «ατομικό μας δικαίωμα» στη σαδιστική παράνοια. Ενας λαός που θέλει να είναι κάτι άλλο από αυτό που είναι, δεν μπορεί να επιβιώσει ιστορικά, έχει τελειώσει. Ο,τι δικό μας το μεταποιήσαμε σε φολκλορικό κιτσαριό για τους τουρίστες ή σε χλεύη για τον «σκοταδισμό» που κομίζει η κακόφημη πια λέξη «φιλοπατρία». Αν θέλαμε να ξέρουμε αυτό που είμαστε και το εκτιμούσαμε, δεν θα παραδίναμε την παιδεία των παιδιών μας στον εφιάλτη της αγραμματοσύνης και της συμπλεγματικής μονομανίας των «προοδευτικών» υπουργών Παιδείας – όποιο κόμμα κι αν κυβερνάει."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου