Ζούμε σε ρευστούς καιρούς και μέχρι να ξανά αποκρυσταλλωθούν οι λέξεις έχουν χάσει το απόλυτο νόημα τους. Αυτό το λέω κυρίως για όσους ταυτιζόμενοι με έννοιες και νοήματα πέφτουν στην παγίδα να υποστηρίζουν όσους χρησιμοποιούν και τις αντίστοιχες λέξεις θετικά και ενοχλούνται πχ από την κατακεραύνωση των "νεοναζί" από τον Πούτιν.
Γιατί και άλλα παραδείγματα πολλά υπάρχουν πάντα συναφή με μια ευρεία μεταπολιτική συζήτηση περί νοημάτων των λέξεων. Έτσι για παράδειγμα κάποιος λέει "Αλλάχ" και εννοεί έναν αποκλειστικά δικό τους θεό σε πόλεμο με των άλλων, άλλος λέει Αλλάχ και εννοεί Θεός, που βγαίνει και από το Ζεύς, γιατί έτσι λέγεται ο θεός στην γλώσσα του.
Άλλος λέει δημοκρατία και αν κάτσεις να μιλήσεις μαζί του θα δεις ότι εννοεί Λαϊκή Κυριαρχία, δλδ Λαοκρατία. Άλλος λέει δημοκρατία και εννοεί ακριβώς αυτό που είναι στις περισσότερες των δυτικών περιπτώσεων. Αστική δικτατορία.
Σε ότι αφορά λοιπόν το πιο επίκαιρο ζήτημα των Ουκρανών "νεοναζί". Η προσωπική μου γνώμη είναι ότι άλλο Εθνικοσοσιαλισμός και άλλο "νεοναζισμός". Ο πρώτος δολοφονήθηκε την Νύχτα των Μεγάλων Μαχαιριών. Μετά ήταν Χιτλερισμός.
Ο Μεταφασίστας Ιούλιος Έβολα στο "Εναντίον του Νεοπαγανισμού" - μήπως ήταν και ο Έβολα κανένας εβραιόπληκτος χριστιανοταλιμπάν; - λέει ότι οι νεοπαγανιστές έχουν πάρει όλα τα στραβά και τα ανάποδα που οι εχθροί τους τους φόρτωσαν και τα έχουν κάνει σημαία τους, ενώ οι ίδιοι οι αυθεντικοί φορείς της Αρχαίας Θρησκείας θα τα απέρριπταν. Ακόμα και το ίδιο το όνομα...
Κάτι αντίστοιχο δλδ κυρίως με τον "νεοναζισμό" (ακόμα και το ίδιο το όνομα), αλλά και με τον Φασισμό. Αυτά λέει και ο P.R.Knudsen στο υπέροχο κείμενο του "Εθνικοσοσιαλισμός - ένα κίνημα της Αριστεράς". Ότι οι εχθροί και νικητές του Φασισμού έφτιαξαν ένα σκιάχτρο και άτομα και κινήματα που έλκονται από την εικόνα αυτού του σκιάχτρου έχουν οικειοποιηθεί και τα ονόματα.
Το νόημα όμως δεν βρίσκεται στις κούφιες λέξεις. Όπως ακριβώς δεν κάνουμε το χατίρι σε κανέναν να εγκαταλείψουμε ένα Ρεύμα Πολιτικής Σκέψης που πάει πολύ βαθιά μέσα στον χρόνο και που βρίσκεται στον αντίποδα του Φιλελευθερισμού, έτσι που η εμφάνιση των πολύ πρόσφατων ονομάτων να είναι ακριβώς τέτοια, πολύ πρόσφατη, δεν είμαστε και υποχρεωμένοι να μένουμε προσκολλημένοι σε παρονομασίες και σφετερισμούς.
Μέχρι να ξεκαθαρίσει το τοπίο και να αποκρυσταλλωθουν οι αντιστοιχίες ονομάτων νοημάτων το πλαίσιο μέσα στο οποίο χρησιμοποιούνται είναι πολύ σημαντικό. Στην τελική έτσι ήταν και επί καθεαυτό Φασισμού.
Αυτοί που τον πρόδωσαν ήταν εκείνοι που επέμεναν να κάνει - και έκανε τελικά - τα πιο τραγικά του λάθη. Εκείνοι που έμειναν πιστοί μέχρι το τέλος ήταν εκείνοι που φώναζαν από την αρχή ενάντια σε αυτά τα λάθη και βρέθηκαν στο περιθώριο, αν όχι και με μια σφαίρα στο κεφάλι. Ένα από τα οποία ήταν η αυτοκτονική επίθεση στην Σοβιετική Ένωση, με όλο το πακέτο του αντισλαβισμού και του μίσους για την Ορθοδοξία.
Ένα άλλο ήταν ο βιολογικός ρατσισμός. Άλλο φυλετισμός, άλλο ρατσισμός. Ο φυλετιστής θέλει να δει όλες τις φυλές να αναπτύσσονται. Είναι ζήτημα Οικολογίας και βιοποικιλότητας. Ο ρατσιστής μισεί και υποτιμάει τις άλλες φυλές.
Φυλετιστές και σύμμαχοι στον αγώνα των Λευκών Ευρωπαίων ήταν και είναι οι Μαύροι Παναφρικανιστές. Από τον Μάρκους Γκάρβεϊ και τον Bob Marley ως τον Καντάφι και τον Κέμι Σέμπα. Ρατσιστές οι Βλακ Λάιβ Ματτερς και οι λευκοί "ανωτεριστές".
Καταλήγουμε ότι όπως κάποιοι έχουν πάρει όλα τα στραβά και τα ανάποδα του φασισμού και τα έχουν κάνει σημαία τους. Κάποιοι άλλοι έχουν πάρει όσα περισσότερα θετικά είχε ο φασισμός και τα έχουν εντάξει σε ένα νέο πλαίσιο χωρίς να χρησιμοποιούν τις λέξεις. Αυτό θα πει μεταλαμπάδευση. Έτσι μπαίνει το αρχαίο το κρασί μέσα στον ασκό τον νέο, όπως κάποτε αυτό το ίδιο αντιφιλελεύθερο κρασί μπήκε μέσα στον ασκό του φασισμού.
Ξέρω ότι πολλοί θα παρεξηγηθούν. Δεν έχει σημασία. Ούτως ή άλλος δεν εννοούμε τα ίδια πράγματα με τις ίδιες λέξεις ήδη από πριν. Ο φασισμός εξέφρασε ένα Αιώνιο Ρεύμα Σκέψης - τον Πολιτικό Πλατωνισμό - μέσα από ένα συγκεκριμένο κανάλι μια συγκεκριμένη περίοδο της Ιστορίας.
Όπως αν ζούσαμε τότε θα ήμασταν από τους περιθωριοποιημένους αιρετικούς που όμως έμειναν πιστοί μέχρι το τέλος, έτσι και τώρα.
Τέταρτη Θέση ~ Πολιτικός Πλατωνισμός ~ Μεταφασιστική Λαοκρατία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου