Ο ένας κοντά στον άλλο
κρατιούνται οι εραστές
Που ξαναβρέθηκαν για να πορευθούν πλάι πλάι
που ξαναβρέθηκαν στο θάνατο
Γιατί η ζωή δεν μπόρεσε να τους καταλάβει
Που ξαναβρέθηκαν στον έρωτα
Το μίσος δε μπόρεσε να τους αγγίξει
Τα φύλλα, τα φύλλα πέφτουν στο νυφικό κρεβάτι τους
Το χώμα να είναι ελαφρύ, ελαφρύ για τους εραστές του Teruel
που ενώθηκαν πια στο σκοτάδι...
Ο ένας κοντά στον άλλο,
κοιμούνται τώρα.
Κοιμούνται, λυτρωμένοι από το φόβο του σκοταδιού
Κρατημένοι χέρι με χέρι, στην ακινησία της προσευχής, ανανεώνοντας τον όρκο τους
στην αιώνια γαλήνη των βράχων
Η νύχτα τους ανοίγει την πόρτα
Όλα μπαίνουν σε τάξη
Η αγκαλιά τους συνεχίζεται, συνεχίζεται χωρίς σταματημό όπως μια νότα από την orgue
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου