Ο Μακιαβέλι στην Βεργίνα

ΦΥΛΗ ΛΙΜΟΝΟΦ ιδέες αντί-συστημικής αυτονομίας

"Μέσα στον ηγεμόνα του ανάμεσα στα παραδείγματα κυριαρχίας που χρησιμοποιεί από την διεθνή ιστορία δεν παραλείπει να αναφέρει τα ονόματα του Φιλίππου του Β´ και του Μεγάλου Αλεξάνδρου προφανώς συνδεδεμένα με την επίτευξη της εθνικής ενοποίησης του Ελλαδικού χώρου υπό την εξουσία τους. Ενοποίηση που αποτέλεσε την ουσιαστική προϋπόθεση ώστε να επιχειρηθεί η Αλεξανδρινή εκστρατεία προς την Ανατολή.

Εδώ λοιπόν ο Μακιαβέλι φτάνει στην Βεργίνα.

Το στοιχείο που ξεχωρίζει την περίπτωση του Φιλίππου για τον Μακιαβέλι είναι υπαρκτό μέσα στη ιστορία και όχι αποκύημα κάποιας δίκης του συμπάθειας και επιλεκτικότητας. Ο Φίλιππος είναι αυτός που ενσαρκώνει το γεωκρατικό πνεύμα του Ελληνισμού απέναντι στο θαλασσοκρατικό Ελληνισμό της Αθήνας και τον απομονωτικό μιλιταρισμό της Σπάρτης.

Στο σχήμα θέση/αντίθεση/σύνθεση ο Φίλιππος παίρνει επάξια το τρίτο μέρος του σχήματος της εθνικής πολιτικής εξέλιξηςτου Αρχαίου ελληνισμού , αφού αμέσως μετά την επέκταση του Βασίλειου του στο βορρά των Βαλκανίων επιβάλλει πρώτα στη Θεσσαλία και μετέπειτα στρατιωτικά στην υπόλοιπη νότια Ελλάδα την αποδοχή της ηγεμονίας του που είχε ως επίκεντρο την πανελλήνια εκστρατεία ενάντια στην Περσική αυτοκρατορία. Χρησιμοποιώντας αυθαίρετα κάποιους σύγχρονους όρους θα λέγαμε πως η Μακεδονική ηγεμονία είναι μια Πρωσική μορφή ή ένα Πιεδεμόντιο κατά αντιστοιχία της Γερμανικής και Ιταλικής ενοποίησης.

Για τον λόγο αυτό στο Παναθηναϊκό κάλεσμα του Ισοκράτη αναγνωρίζεται η ανάγκη η Αθήνα να δώσει την συναίνεση της στην πολιτική αυτή λόγω της εθνικής προτεραιότητας που υπηρετεί η Μακεδονική ηγεσία.

Αυτή άλλωστε αποτελεί και την επίσημη εθνική αυτοσυνείδηση σε επίπεδο πολιτικής κυριαρχίας του Ελληνισμού και όχι φυσικά η Βυζαντινή περίοδος όπως πολλοί Έλληνες διανοούμενοι από τον Παπαρηγοπουλο έως και τον Καραμπελιά σήμερα θέτουν ως συνδετικό κρίκο και αφετηρία γέννησης της εθνικής συνείδησης.

Πιστοί στον Μακιαβέλι και σύμφωνα με τον ιστορικό ρεαλισμό θεωρούμε πως εθνική συνείδηση έχουμε όταν ο κατακερματισμένος ελλαδικός χώρος των πόλεων κρατών υποτάσσεται στην Μακεδονική ηγεμονία και με κορυφαία την Αθήνα αναγνωρίζει την σημασία της εθνικής πολεμικής αποστολής σύσσωμου του Πανελλήνιου στην Ανατολή.

Η νεοελληνική ερήμωση της «Βεργίνας»

Η ιστορία του νεοελληνικού κράτους είναι η ιστορία του δράματος της εξαφάνισης κάθε ίχνους Φιλιππικού στοιχείου μέσα στην σύγχρονη πολιτική ζωή του τόπου ,σε όλο το φάσμα των ιδεολογιών και των κομμάτων που τις εξέφρασαν από την ίδρυση του μέχρι και σήμερα. Ακόμα κ η επέκταση της Ελλάδας από την Πελοπόννησος στην Θράκη μέχρι και μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο υπό το βάρος μιας μεγάλης εθνικό λαϊκής απαίτησης που συμπύκνωνε η Μεγάλη Ιδέα , αποδείχθηκε με την καταστροφή της Σμύρνης αφενός και με την ξενοκίνητη εμφύλια σφαγή αφετέρου, μια εφόρμηση που οχι μόνο δεν βρήκε ηγεμόνα αλλά συστηματικά ξεριζώθηκε από κάθε πλευρά του ελληνικού πολιτικού κόσμου."

Φ.Λ.

Alexandr Dugin-"Trump,Biden,Nationalism, And The Road To Revolution"

 Aντίνοος

Η Καθ'ημάς Ευρασία

(μέρος α)

Ρήγας Φεραίος, Ίων Δραγούμης, Κιτσίκης, Κονδύλης και Κουφοντίνας, ο καθένας με τον τρόπο του και από την σκοπιά του, λένε το ίδιο πράγμα:

Ότι υπάρχει ένας ενιαίος "Ελληνοτουρκικός" Χώρος. Που δεν έχει να κάνει με υπαγωγή της Ελλάδας στην Τουρκία. Έχει να κάνει με την αναγνώριση αυτής της πραγματικότητας. Ότι η Ελλάδα βρίσκεται στην Ενδιάμεση Περιοχή, ότι η Ελλάδα ανήκει στην Καθ'ημάς Ανατολή. Ότι η Ελλάδα δεν βρίσκεται στην Δυτική Ευρώπη αλλά ότι είναι χώρα του Αιγαίου, της Μικράς Ευρώπης (Βαλκάνια) και συνεπώς οργανικά δεμένη και με την Μικρά Ασία και με όλη την Ανατολική Μεσόγειο περισσότερο από ότι είναι με την Σκανδιναβία ή την Βόρειο Αμερική. Δεν έχει να κάνει με τις Φυλές.1 Ούτε με Σύγκρουση Πολιτισμών.2-3

Στην ουσία δεν υπάρχει το δίλημμα  Ευρωατλαντισμός ή Ευρασία. Αλλά το δίλημμα Ελλάδα ξένη δύναμη στον ίδιο της τον χώρο - όπως το Ισραήλ4 - ή Ελλάδα που αναγνωρίζει ότι "η Ελλάδα θα ανήκει στους Έλληνες όταν η Ανατολική Μεσόγειος θα ανήκει στους Λαούς της". (Χαραλαμπίδης). Άρα το ζήτημα ενός διαφορετικού γεωστρατηγικού προσανατολισμού.

Έναν διαφορετικό ταυτοτικό και γεωστρατηγικό προσανατολισμό που όμως απαιτεί επαναστατική απόρριψη των δυτικόστροφων θεσφάτων, των δογμάτων και των τετελεσμένων5. Μια Ελλάδα δηλαδή που αναγνωρίζει πως οι Έλληνες είμαστε Μικρό-Ευρασιάτες (Μικρά Ασία + Μικρά Ευρώπη/Αίμος/Βαλκάνια + Αιγαίο και Μεσόγειος).

Συνεπώς μια Ελλάδα ΕθνικοΑπελευθερωτική ΕθνικοΕπαναστατική και ΕθνικοΚοινωνική. Διότι αποτελεί κοινό μυστικό ότι το κράτος αυτό είναι αποτυχημένο και το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι6 και μόνο με Επανάσταση θα αλλάξει ή θα αλλάξει αν αλλάξει. Άρα μια Ελλάδα που "από τον Ευρωατλαντισμό στην Ευρασία"7 (Κονδύλης) όχι για να υπαχθεί στην Ευρασία, πόσο μάλλον στην Νέο Οθωμανική Τουρκία όπως ισχυρίζονται, αλλά γιατί στον Ευρωατλαντισμό είναι που "πεθαίνουμε σα λαός", όπως επιμελώς αποφεύγουν να πούνε. 

Μια Ελλάδα δηλαδή που αντιλαμβάνεται ότι δεν είναι ούτε Δύση ούτε Ανατολή, αλλά "μια εξαίσια Σύνθεση Δύσης και Ανατολής"8

(Δραγούμης). Μια Ελλάδα που στην Νέο Οθωμανική στρατηγική της Τουρκίας δεν αντιπαραθέτει την αντιγραφή του μοντέλου του "Ισραήλ" - Κράτος Εποίκων -, που δεδομένων των αναλογιών εκτός του ότι την μετατρέπει σε ζήτουλα και περίγελο της Δύσης - Προτεκτοράτο Δουλοπαροίκων - , εκθέτει και τον Ελληνικό Λαό στα μάτια των άλλων λαών της Ανατολικής Μεσογείου9 , αλλά μια "Νέο Βυζαντινή" Στρατηγική.

Το Κάλεσμα σε Κοινή Εξέγερση όλων των Λαών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας του Ρήγα. Η Ανατολική Ομοσπονδία του Δραγούμη10. Το Πέρασμα από τον Ευρωατλαντισμό στην Ευρασία του Κονδύλη7. Ο Ελληνοτουρκική Συνομοσπονδία του Κιτσίκη. Ο Κουφοντίνας με το "οφείλουμε να προσπαθήσουμε να κερδίσουμε την καρδιά έστω μιας μικρής μερίδας των λαών της γειτονιάς μας."11 και ο Χαραλαμπίδης με το "η Ελλάδα θα ανήκει στους Έλληνες όταν η Ανατολική Μεσόγειος θα ανήκει στους Λαούς της".

Όλα τα παραπάνω εκπροσωπούν και προϋποθέτουν τον ίδιο γεωπολιτικό προσανατολισμό. Τον Ιστορικό Παραδοσιακό προσανατολισμό του Ελληνισμού της Καθ'ημάς Ανατολής που καλούμαστε να ανανεώσουμε, να επαναφέρουμε επικαιροποιημένο στο σημερα. 

Όλα τα παραπάνω είναι ανέφικτα και "ρομαντικά" με το σύγχρονο Ελληνικό κράτος που όχι μόνο πελαγοδρομεί ανάμεσα σε Ευρωατλαντικό προσανατολισμό, Ισραηλινό μοντέλο9 και υπαγωγή στην Νέο-Οθωμανική Τουρκία όχι από άρνηση αλλά από κατάφαση στην Δύση6 (Κονδύλης), αλλά και θα πατάξει τον Νατιβισμό. Δηλαδή το Γένος!

Στην ουσία μιλάμε για ένα Εθνικοαπελευθερωτικό Κίνημα του 21ου αιώνα. Αντλώντας από τις Ρίζες μας και την Ιστορία μας και αφομοιώνοντας και ανασυνθέτοντας στα δικά μας δεδομένα από τα  αντίστοιχα κινήματα ανά τον Κόσμο και ειδικά του λεγόμενου Τρίτου Κόσμου - στον οποίο πλέον ανήκουμε και οι "από τα κάτω" Αυτόχθονες Λαοί της Ευρώπης και οι όπου γης "λευκοί" πληθυσμοί12-13 -, με τα οποία μια τέτοια Κίνηση αναγκαστικά θα πρέπει να συνδεθεί με Αλληλεγγύη, εξού και οι αναφορές σε όρους που ενδεχομένως να ξενίζουν:

Εθνικοαναρχισμός14, Αναρχοφασισμός, Στρασσερισμός15, Τρίτη Θέση, Τρίτος Δρόμος, Νεοφασισμός16, Εθνικομπολσεβικισμός17, Εθνικός Κομμουνισμός, Σοσιαλεθνικισμός, Συντηρητική Επανάσταση, Τριτοκοσμισμός, Τέταρτη Θέση, ακόμα και η Χεζμπολάχ και η Ιρανική Ισλαμική (και όχι ισλαμιστική) Επανάσταση!

Όλα εκφάνσεις μιας αναζήτησης ανά τον Κόσμο της Εθνικοαπελευθερωτικής Σύνθεσης μεταξύ του Κοινωνικού και του Εθνικού από τον 20ο στον 21ο αιώνα. Αρκεί όσοι εμπνεόμαστε από τέτοια Ρεύματα Σκέψης να σκεπτόμαστε Ελληνοκεντρικά δίνοντας έμφαση στην ουσία, στο νόημα, στην οργανική αφομοίωση και προσαρμογή στην ελληνική πραγματικότητα και όχι στο σε ποιά γεωπολιτική δύναμη να υπ(οτ)αχθούμε.18

Αν και οι ταμπέλες και οι ορισμοί είναι περιοριστικοί και συχνά παρεξηγήσιμοι επειδή στην Εποχή της Αποδόμησης και της σκόπιμης σύγχυσης δεν αποδίδουμε όλοι τις ίδιες έννοιες στις λέξεις.14 Διότι αυτή η Σύνθεση όσο αναγκαία είναι άλλο τόσο είναι ήδη κατασυκοφαντημένη και στο στόχαστρο.19

Δεν πρόκειται για ένα Κίνημα που μπορεί να θέσει το στόχο της βραχυπρόθεσμης Κατάκτησης του Κράτους, όπως ένας Ισπανός Φαλαγγίτης ΕθνικοΣυνδικαλιστής θα έλεγε. Το κράτος αυτό έχει προ πολλού αλωθεί εκ των έσω20. Στην ουσία πρόκειται για ένα Συνειδησιακό, Υπαρξιακό, Ταυτοτικό, Μεταπολιτικό Ρεύμα Σκέψης. Μια Μετά-Ιδεολογία και Βίο-Πολιτική.

Γιατί, αντίθετα με ό,τι προτάσει ο οικονομοκεντρισμός, ο Κόσμος δεν "ψηφίζει" με τα πόδια του. Ο Κόσμος "ψηφίζει" με την Συνείδηση του, ασχέτως προς τα πού μεταναστεύει. Και η ψυχή του Ελληνισμού είναι Ανατολική10. Ρωμαίικη1. Ούτε δυτική ούτε ανατολίτικη8. Εξού και η βαθειά υποσυνείδητη έλξη προς την Ανατολή21 παρά τον φαινομενικό εκδυτικισμό της ελληνικής κοινωνίας και την ολοφάνερη δυτικότροπη μη-γοητεία της ελληνικής ελίτ.22

Συνεπώς μια Κίνηση και μια Μετά-Ιδεολογία που στοχεύει να εμπνεύσει και να πυροδοτήσει ένα είδος υπόγειας και ακέφαλης8 "Αντιεξουσιαστικής23" Εθνικής Αντίστασης που δεν ταυτίζεται πάντα με το Νέοελληνικο κράτος24, χωρίς απαραίτητα να τίθεται πάντα υποχρεωτικά εναντίον του.25 Αλλά ταυτίζεται με τον Ελληνικό Λαό (Volk, Narod, Έθνος - Βολκισιστές,  Ναρόντικοι, Εθνιστές26), τον Ελληνισμό και την Ελληνική Παράδοση27 ανανεώνοντας την.

 

Ένα Κίνημα που δεν έχει καν σημασία να του δώσουμε ένα από τα παραπάνω ονόματα. Ας το πούμε και Φιλικό Κίνημα. Εμπνεόμενοι από την Φιλική Εταιρεία, την Κυκλική Κοσμοθεώρηση του Εμπεδοκλή με την αιώνια μάχη μεταξύ της Φιλότητας(της Σύνθεσης) και του Νείκους (της Έριδος, της Αποσύνθεσης) και την Κυκλική θεώρηση της Ιστορίας των Πολιτισμών του Σπένγκλερ. 

Στην Εποχή της Αποσύνθεσης, της κυριαρχίας των Δυνάμεων του Νείκους, της Έριδος ας γίνουμε εμείς ο Σπόρος, η Μαγιά28 για την Επιστροφή των Δυνάμεων της Φιλότητας, της Ανά-Σύνθεσης, της Ανασυγκρότησης για την ολοκλήρωση της Ανολοκλήρωτης Επ-Ανάστασης του Γένους στα φυσικά του μεγέθη και τη φυσική του ποιότητα. 

Τη Μεγάλη Ιδέα της Καθ'ημάς Μικράς Ευρασίας

"Αντι-Σιωνισμός" εναντίον "αντι-Σημιτισμού"

Η NEW RESISTANCE στέκεται αποφασιστικά στο αντι-Σιωνιστικό στρατόπεδο. 

Πιστεύουμε ότι το Ισραήλ δεν είναι τίποτα περισσότερο από έναν ιμπεριαλιστικό, απροσπέλαστο αεροπλανοφόρο »που αγκυροβόλησε μόνιμα στη Μέση Ανατολή, διασπείροντας καταστροφή και ανατροπή σε όλη την Περιοχή, οι Σιωνιστές λομπίστες και άλλοι συνταξιδιώτες - είτε είναι Εβραίοι είτε Χριστιανοί είτε κοσμικοί - είχαν στρεβλωτική επίδραση στην αμερικανική πολιτική και ζωή των μέσων ενημέρωσης. Για τους λόγους αυτούς, η NEW RESISTANCE συντονίζεται με όλα τα άλλα γνήσια αντι-Σιωνιστικά κινήματα του Κόσμος. Ο αντι-σιωνισμός, ωστόσο, δεν μεταφράζεται απαραίτητα σε «αντισημιτισμός», ένα ψευδές όνομα που αναφέρεται συνήθως στον αντι-Ιουδαϊσμό. Η NEW RESISTANCE αναγνωρίζει το δικαίωμα των Εβραίων - είτε ως άτομα είτε εντός κοινοτήτων - να ζουν ειρηνικά και σύμφωνα με τις δικές τους παραδόσεις. Θαυμάζουμε ιδιαίτερα εκείνους τους δίκαιους Εβραίους που έχουν ηρωικά αναλάβει να συμμετάσχουν στον αντι-σιωνιστικό αγώνα. Οι μεμονωμένοι εκείνοι Ιουδαίοι που ταυτίζονται με την υπόθεση και τον πολιτισμό μας είναι ευπρόσδεκτοι να συμμετάσχουν στις δραστηριότητες μας. Όσο για τους Εβραίους που κατοικούν σήμερα στο ληστικό κράτος του Ισραήλ, τους παροτρύνουμε να έρθουν σε μια δίκαιη και ξεχωριστή ειρήνη με τους Άραβες γείτονές τους και να διαλύσουν εντελώς όλα τα σιωνιστικά εργαλεία καταστολής (IDF, Mossad κ.λπ.) "

 NEW RESISTANCE Μανιφέστo

Ισλαμοφοβία και Ισλαμοφιλία

 Το Παγκόσμιο Ισλάμ δεν είναι μια μονολιθική οντότητα και η ΝΕΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ απορρίπτει την ανάλυση εκείνων που κατηγορούν όλους τους Μουσουλμάνους για τις πράξεις ορισμένων, μαζί με εκείνους που προσπαθούν να αφαιρέσουν κάθε είδους ευθύνη από τους Μουσουλμάνους που συμπεριφέρονται με τρόπο που είναι σαφώς ιμπεριαλιστικός, πρωτόγονος και καταπιεστικος. Το θέμα του Ισλάμ είναι σημαντικό τόσο στη Βόρεια Αμερική όσο και στην Ευρώπη και πρέπει να προσεγγιστεί και να εξεταστεί με έναν λογικό, αποχρωματισμένο τρόπο. "

 NEW RESISTANCE Μανιφέστο

Ο Παλαμάς της Τρίτης Χιλιετίας Μανιφέστο για ένα Εθνικό Μεσσιανισμό στην σύγχρονη ελληνική λογοτεχνία

Αυτή η ψευδαίσθηση όσων καθορίζουν ιδεολογικά και προπαγανδιστικά την ελεύθερη επικοινωνία του παρόντος μας με το παρελθόν και το μέλλον είναι πράγματι μια φοβερή ευκαιρία για όσους επιθυμούν να γίνουν εργάτες μιας νέας γλώσσας και μυθολογίας για τον Ελληνισμό του 21ου αιώνα.

Η Ιστορία του Ελληνικού ´εθνους από τα Ομηρικά Έπη ως σήμερα είναι ένα ατελείωτο θησαυροφυλάκιο νοημάτων, αξιών, αρχών και μύθων , οραμάτων και θυσιών , μεγαλείου και τραγωδίας , Θεολογίας και Ηρωισμού, πνευματικών προκλήσεων και προοπτικών.

Όλα όσα με απλοχεριά η διεθνής λογοτεχνία ακόμα και στις μέρες μας αξιοποιεί και μεταπλάθει για να δίνει ενδιαφέρον και ουσία στις αναζητήσεις της είναι προϊόντα της γιγαντιαίας ελληνικής μυθοποιείας για τον Κόσμο, τον Άνθρωπο και τους Θεούς.

Ακόμα και η λογοτεχνία του σημερινού μετά-ανθρωπισμού και τεχνολογικού νεοχιλιασμού επαναφέρει με διαστρεβλωμένο τρόπο τον Προμηθέα και τον Διόνυσο ,τον Απόλλωνα και τον Δία σαν αρχετυπικές φιγούρες της Βιοπολιτικης ουτοπίας που φαντάζονται οι πιο ακραίοι σύμβουλοι του Μεταβιομηχανικου Ιμπεριαλιστικού Κράτους.

Ήρθε η ώρα να αποπειραθούμε την επαναοικειοποίηση όλων των πνευματικών δυνάμεων της ιστορίας μας και να πειραματιστούμε μια Μετά- Ιστορία , ένα λογοτεχνικό ανάστημα όλων των μορφών που συγκροτούν την ταυτότητα και την ζωή της ελληνικής ύπαρξης, προσπαθώντας να παράξουμε ιστορίες ταύτισης του σημερινού νέου ανθρώπου της χώρας με την ιδέα μιας μεγάλης Αποστολής.

Να ξαναγράψουμε αυτό που δεν λένε στα σχολεία , στις στημένες εκπαιδευτικές εορτές , στις μουχλιασμένες τηλεοπτικές εκπομπές και στα άρρωστα ιντερνετικα μαγκαζίνο τους : την αλήθεια ότι υπάρχουμε για να υπάρχει ο ελληνισμός ελεύθερος , ανεξάρτητος και απέραντος μέσα στο χρόνο και στο χώρο.

Οχι δεν θα διακηρύξουμε καμία μορφή πολιτικής τέχνης ούτε ζητάμε να γίνει η ελληνική γλώσσα εργαλείο κομματικών εκδόσεων που εναγωνίως ψάχνουν μια πνευματική κολυμβήθρα για την φτώχεια των Ιδεών και των Οραμάτων τους.

Απευθυνόμαστε σε εμάς και σε όσους σκέφτονται σαν εμάς ως λάτρεις της μυστικής ιστορίας και γλώσσας των πατέρων μας, εμπνεόμενοι από την ιερή προσφορά του Παλαμικού έργου στο Εθνικό συνειδητό κ ασυνείδητο , εμπνεόμενοι από την τεράστια σχολή του Λογοτεχνικού Ιμπεριαλισμού της Μετασοβιετικης Ρωσίας, πιστεύουμε πως ήρθε η ώρα να απαιτήσουμε την ανακατάληψη των συμβόλων , των σημείων και των επιθυμιών του συλλογικού ασυνείδητου μας στην νέα εποχή και να σφραγίσουμε το ξεκίνημα ενός Ελληνικού Αρχαίο – Φουτουρισμού στην γλώσσα, να μοιραστούμε ελεύθερα τον Μεσσιανισμό που μας αξίζει ,που αξίζει στην γη του ηλιακού παραδείσου.

Ας γεμίσουμε με νέα έργα , διηγήματα , μυθιστορήματα , ποίηση , εικαστικές τέχνες κάθε σημείο του εντύπου και ψηφιακού χάρτη των μηχανισμών μεταφοράς λόγου, ας το κάνουμε με διαφορετικά ονόματα ,εκδόσεις και σύμβολα , με διαφορετικά πρότζεκτ και αφορμές. Αδιάφοροι για κάθε φορμαλισμό περί αυθεντίας και πνευματικής ιδιοκτησίας ας γίνουμε ένα κύμα που υπηρετεί τον ερχομό μιας Ιδέας και γεννά ένα τεράστιο φανταστικό στρατό ιστοριών που θα μεγαλώσουν μια νέα γενιά ηρώων, Αγίων και Θεών.

ΦΥΛΗ ΛΙΜΟΝΟΦ

ολόκληρο το κείμενο εδώ:

https://limonovtribe.wordpress.com/2021/05/08/%ce%bf-%cf%80%ce%b1%ce%bb%ce%b1%ce%bc%ce%ac%cf%82-%cf%84%ce%b7%cf%82-%cf%84%cf%81%ce%af%cf%84%ce%b7%cf%82-%cf%87%ce%b9%ce%bb%ce%b9%ce%b5%cf%84%ce%af%ce%b1%cf%82/

CCCP. Ένα σάουντρακ για την απελευθέρωση της Ευρώπης

Ακούγαμε φανατικά τους CCCP, χαμένοι κάπου στην Magna Graecia ...

Μετάφραση από εδώ:

https://nemicidelsistema.blogspot.com/2014/10/cccp-una-colonna-sonora-per-la.html

Nemici del sistema

Oltre la destra e la sinistra, materiali per la costituzione di un'Europa socialista e comunitaria. Rivoluzione conservatrice, nazional-bolscevismo.

Αλμπέρτο Λόντι

["Είμαστε κουρασμένοι από τη ντίσκο, τη funky, τη rap, τα χρωματιστά φώτα. Είμαστε κουρασμένοι από κύματα  που δεν είναι κύματα. Βαρεθήκαμε με τη τζαζ, τη reggae, το blues, γιατί δεν έχουμε κανένα νεγρισμό να επανεκτιμήσουμε: 

είμαστε καλλιεργημένοι λευκοί Ευρωπαίοι" ]

Κάλεσμα στους νέους Ευρωπαίους

Guillaume Faye

https://counter-currents.com/2013/09/call-to-young-europeans-greek/

Μετάφραση Ν. Κ.

Πρέπει να διαμορφώσουμε ένα ευρωπαϊκό δίκτυο αντίστασης, αλληλεγγύης και δράσης γύρω από ένα κοινό ιδεολογικό πρόγραμμα. Αυτό δεν πρέπει να αποκλείει αλλά να περιλαμβάνει την πολιτική. Είναι πολύ αργά πλέον για να κερδίσουμε δύναμη από την κάλπη και από την κοινοβουλευτική δημοκρατία. Είναι απαραίτητο να βάλουμε το επόμενο στοίχημα. Εμπεριέχει ρίσκο, όπως κάθε στοίχημα, αλλά είναι η μόνη μας ελπίδα σ’ αυτήν την εποχή του λυκόφωτος: Στα επόμενα δέκα με δεκαπέντε χρόνια, είναι πιθανό να υπάρξει μια μεγάλη κρίση (“χάος”), η οποία θα λάβει τη μορφή μιας εθνικής σύγκρουσης μεγάλου μεγέθους, πιθανότατα με βάση την οικονομική εξαθλίωση. Αυτό θα μπορούσε να αλλάξει τη νοοτροπία των μαζών, που σήμερα ταΐζονται σαν τις χήνες από τα νέο-ολοκληρωτικά μέσα μαζικής ενημέρωσης.

Τότε θα τεθεί το θέμα της πρόβλεψης του “μετά το χάος”, της προετοιμασίας για την επερχόμενη καταιγίδα, συγκροτώντας ένα ευρωπαϊκό δίκτυο – οριζόντιο, όπως ο ιστός, άτυπο, πολυμορφικό – των επαναστατικών μειονοτήτων, ένα δίκτυο αλληλεγγύης, μια ευρωπαϊκή διεθνής, αντίστασης και προπαγάνδας. “Το Δίκτυο” δεν θα πρέπει να λάβει οποιοδήποτε όνομα ή θεσμική μορφή. Είναι αυτό που αποκαλώ η στρατηγική της κόμπρας. Θα πρέπει να τεντωθεί, με μυστικό αλλά ακλόνητο τρόπο, από την Πορτογαλία ως την Ρωσία συνδέοντας στελέχη ή εκλεγμένους αξιωματούχους πολιτικών κομμάτων, ενώσεων και κύκλων όλων των φύσεων, άτομα, εκδότες, επιχειρηματίες, χρηματοδότες, σέρφερς του διαδικτύου, ανθρώπους των μέσων ενημέρωσης κλπ. Με τρεις στόχους: γενική αγκιτπρόπ, διαμόρφωση και στρατολόγηση, καθώς και απόκτηση μέσων μαζικής ενημέρωσης. Με μια λέξη θα πρέπει να προετοιμαστούμε για την αναπόφευκτη σύγκρουση. Πρέπει να είμαστε έτοιμοι και ισχυροί για εκείνη την ημέρα, όταν έρθει ο τυφώνας, ο τυφώνας που είναι η μοναδική μας ευκαιρία, ο μοναδικός μας μοχλός για να μετακινήσουμε τον κόσμο. Πρέπει επίσης να σταματήσουμε να σκεφτόμαστε ότι το σύστημα είναι ανίκητο. Είναι ανίκητο λόγω της τρέχουσας αδυναμίας μας και της ανοργανωσιάς μας. Τέλος, είναι απαραίτητο να εγκαταλείψουμε την ψυχοπαθητική ηττοπάθεια της “τελευταίας ευκαιρίας”. Οι μόνοι που κερδίζουν είναι οι τραγικά αισιόδοξοι που θεωρούν τους εαυτούς τους ως την “πρώτη ευκαιρία”.

Όταν υπάρχει ένα τέτοιο δίκτυο, θα έρθει η ώρα να περάσουμε στο επόμενο πολιτικό στάδιο, το οποίο είναι αδύνατο να προγραμματιστεί από σήμερα. Ας ξεκινήσουμε, λοιπόν, με τη οικοδόμηση του δικτύου μας με υπομονή, αποφασιστικότητα και επαγγελματισμό. Κι ας αποβάλλουμε από τις τάξεις μας τους ανίκανους, μέτριους, επιπόλαιους και εκκεντρικούς. Ένα τέτοιο δίκτυο, ενωμένο γύρω από ένα σαφές και κοινό δόγμα, πρέπει πάνω απ ‘όλα να αποτελεί μια αυστηρή ελίτ. Από την Αντίσταση στη Επανάκτηση, από την Επανάκτηση στην Επανάσταση.

Συνέντευξη με τον Φινλανδό διανοητή και καθηγητή Kai Murros

 Αποκλειστικό για τον «Μαύρο Κρίνο»: Συνέντευξη με τον Φινλανδό διανοητή και καθηγητή Kai Murros

Στην Ελλάδα ένα άτομο με τις δικές σας θέσεις θα ήταν πολύ δύσκολο να είναι ακαδημαϊκός. Το φιλελεύθερο εθνομηδενιστικό σύστημα δεν θα σας άφηνε. Γνωρίζουμε από ομιλία σας ότι στη Φινλανδία υπήρχε αυτή η πολιτιστική κυριαρχία της εθνομηδενιστικής αριστεράς. Ποια είναι η κατάσταση σήμερα;

Από τα μέσα της δεκαετίας του '60 η Φινλανδία γνώρισε την ίδια ριζοσπαστικοποίηση των νέων, όπως όλες οι δυτικές χώρες. Αυτοί οι νεαροί αριστεροί πλημμύρισαν πρώτα τα πανεπιστήμια και αργότερα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και τον πολιτιστικό μηχανισμό κ.λπ. Σήμερα το κόκκινο χρώμα έχει ξεθωριάσει, αλλά αντ' αυτού, έχουμε φιλελεύθερους που, δυστυχώς, αποδείχθηκαν εξίσου φανατικοί και ολοκληρωτικοί με τους κομμουνιστές των '70. Η κατάσταση στον ακαδημαϊκό κόσμο εξακολουθεί να είναι εξίσου ασφυκτική όπως πριν από 40 χρόνια. Τίποτα δεν έχει αλλάξει από τότε. Οι Κομμουνιστές και οι Φιλελεύθεροι είναι οι Ιακωβίνοι της εποχής μας. Και οι δύο είναι εξίσου κακοί.

Το κίνημα στη Φινλανδία

Υπάρχουν πολλές μικρές εθνικιστικές ομάδες στη Φινλανδία, αλλά ακολουθώ μόνο το κόμμα των Αληθινών Φινλανδών, το οποίο, με χαρά το λέω, είναι σήμερα το μεγαλύτερο πολιτικό κόμμα στη Φινλανδία με 20,9% υποστήριξη στις δημοσκοπήσεις. Το κόμμα Αληθινοί Φινλανδοί είναι ένα λαϊκιστικό εθνικιστικό κόμμα που έχει δεσμευτεί για τη δημοκρατία. Επομένως, μην περιμένετε τίποτα ριζοσπαστικό από αυτό. Ωστόσο, είναι ένα σημάδι των καιρών.

Το Παν Σκανδιναβικό/Νορδικό Κίνημα και η Φινλανδία.

Ο Φινλανδικός εθνικισμός επικεντρώνεται κυρίως στα  Φινλανδικά και της Φινλανδίας ζητήματα. Έχουμε ένα Κίνημα Σκανδιναβικής Αντίστασης που στοχεύει στη δημιουργία μιας κατάστασης που θα συνδυάζει όλες τις Σκανδιναβικές χώρες. Ωστόσο, το Κίνημα Σκανδιναβικής Αντίστασης παρέμεινε μικρό και τώρα έχει απαγορευτεί με δικαστική απόφαση. Φυσικά, οι πατριώτες της Σκανδιναβικής Αντίστασης συνεχίζουν τον ακτιβισμό τους. Το κόμμα Αληθινοί Φινλανδοί έχει προφανώς στενούς δεσμούς με άλλα Σκανδιναβικά εθνικιστικά/λαϊκίστικά κόμματα, αλλά, απ' όσο καταλαβαίνω, οι Αληθινοί Φινλανδοί δεν έχουν ιδιαίτερο Νορδικό/Σκανδιναβικό προσανατολισμό.

Τι γνωρίζουν οι Φινλανδοί για την Ελλάδα και τους Έλληνες; Θεωρούν το Βυζάντιο μέρος της Ευρωπαϊκής κληρονομιάς;

Οι Φινλανδοί γνωρίζουν πολύ καλά την πρώιμη ελληνική ιστορία αν είχαν παραμείνει ξύπνιοι στα μαθήματα ιστορίας στο σχολείο. Φαντάζομαι ότι όλοι οι Φινλανδοί γνωρίζουν την ιστορία του δράματος, της δημοκρατίας, της φιλοσοφίας, της Αθήνας, της Σπάρτης κ.λπ. Έπειτα η Σύγχρονη Ελλάδα είναι ένας από τους πιο δημοφιλείς προορισμούς διακοπών για τους Φινλανδούς, έτσι οι Φινλανδοί γνωρίζουν την Ελλάδα πιθανώς καλύτερα από ό, τι οι Έλληνες γνωρίζουν τη Φινλανδία. Η ατυχής οικονομική αναταραχή στην Ελλάδα συζητήθηκε επίσης λεπτομερώς στα Φινλανδικά μέσα ενημέρωσης.

Οι Φινλανδοί θεωρούν σίγουρα τον ορθόδοξο πολιτισμό ως αναπόσπαστο μέρος του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Πιστεύω ότι τουλάχιστον υποσυνείδητα οι Φινλανδοί πιστεύουν ότι η διαχωριστική γραμμή είναι πάντα ο Χριστιανισμός εναντίον του Ισλάμ. Οι Φινλανδοί είναι πολύ κοσμικοί άνθρωποι, αλλά αυτό το χάσμα πηγαίνει τόσο βαθιά που είναι σχεδόν αταβιστικό. Χρησιμοποιώ τον όρο Ορθόδοξη Χριστιανοσύνη εδώ γιατί για τον μέσο Φινλανδό η λέξη Βυζάντιο σημαίνει πιθανώς κάτι πολύ παλιό και εξωτικό. Απλώς αντιδρούμε στις λέξεις πολύ διαφορετικά.

«Φινλανδοποίηση» της Ελλάδας από την Τουρκία. Μαθήματα από την Φινλανδική εμπειρία με τη Σοβιετική Ένωση.

ΑΓΟΝΙΖΕΣΘΑΙ! ΔΟΚΙΜΙΟ ΠΕΡΙ ΦΡΟΝΗΜΑΤΟΣ, ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΕΖΑΝΗΣ

 Ἐκδόσεις ΕΞΟΔΟΣ (Σειρά: Ἱστορικὰ ντοκουμέντα)

Ἀθήνα, Φεβρουάριος 2021 (86 σελ.)

Ἡ ζωὴ ἄνευ τῆς πίστεως εἰς μίαν ἰδέαν ἤ κατὰ νεωτέρους καθορισμοὺς εἰς μίαν ἀξίαν, δὲν ἔχει νόημα, δὲν εἶναι κἄν ἀνθρώπινη ζωή. Τὴν χαρὰν αὐτὴν τῆς ζωῆς πρέπει νὰ ἐπιδιώκῃ ὁ ἄνθρωπος νὰ τὴν ζῇ, ὅσον τὸ δυνατὸν περισσότερον χρόνον καὶ ὅσον τὸ δυνατὸν πλέον ἔντονα.Τοῦτο ἐπιτυγχάνεται ὅταν ὁ ἄνθρωπος ἔχει ὡς ἀρχὴν τὴν διαρκῆ δρᾶσιν, τὸν διαρκῆ καὶ ἔντονον ἀγῶνα.Οἱ νέοι πρέπει νὰ ἐννοήσουν ὅτι τὰ χρόνια ποὺ θὰ τοὺς δώσουν τὴν μεγαλυτέραν χαρὰν τῆς ζωῆς, εἶναι τὰ χρόνια ποὺ ζοῦν, ὅταν εἶναι χρόνια δράσεως καὶ ἀγῶνος.Δὲν πρέπει λοιπὸν νὰ τὰ ἀφήσουν νὰ παρέλθουν κοιμώμενοι, διότι ὅταν γηράσουν θὰ εἶναι ἀργὰ πλέον. Τότε ἴσως ὑπάρξῃ ἐπιθυμία καὶ προθυμία πρὸς δρᾶσιν, εἰς ἕνα ὅμως ἀνίκανον πρὸς οἱανδήποτε δρᾶσιν ὀργανισμόν.Θέλετε νὰ χαρῆτε τὴν ζωήν; Ἀγωνίζεσθε!

The Orthodox Nationalist: Christ and Christianity Are Greek

 There are some who believe that Christianity is a foreign, “third world,” Judaic religion. This is a common error. Old Testament Judaism has no relation either ethnically or theologically with Talmudic Judaism. The latter is the Jew’s rejection of the Old Law. It is replaced with them collectively as the Messiah. Modern pseudo-scholarship in the subsidized universities perpetuates this mythos. Christ was a Greco-Roman in his sympathies, theology and ultimately, his cultural background. This is shockingly easy to prove.

The thesis of this lecture-broadcast is that Christ was culturally a Greek. He abandoned the profoundly corrupt Jewish ruling class and broke with their legal provisions. He followed in the footsteps of the prophets in siding with those who would destroy this hegemony, the Romans.

Jeremiah sided with Babylon against an oligarchic Israel. The broader point is that the boundaries of Europe included North Africa and the Levant before Islam. Christianity was born in a Greek milieu.

"Ο Θεός Δεν Είναι Ισραηλίτης", Ζηνός Χριστός

Nicola Bombacci

 (24 October 1879 – 28 April 1945) Born Commie Died Fascio

Strasserist Material

We must take from the right, Nationalism without Capitalism and from the left, Socialism without Internationalism – Gregor Strasser

https://revolutionarynationalsocialism.wordpress.com/

Otto Strasser’s “New Europe,” Part 1

 του Kerry Bolton

European Federation

Otto Strasser, despite his loyalty as a front-fighter to Germany’s World War I legacy, was not a militarist or an imperialist. His “German Socialism” eschewed any notion of “Lebensraum.” Even further from Hitlerism, Otto’s National Socialism did not endorse a biological and hierarchical view of race as the foundation of his ideology, as will be discussed later. His ideal was European Federation, while preserving and enhancing the ancient nations and ethnicities of Europe.

A complete program for the reorganization of Germany, including Germany’s relationship with Europe within the context of a European Federation, and a joint European colonial project, were enunciated in Otto Strasser’s book Germany Tomorrow published in 1940, which incorporated as the third part of the book Strasser’s 1931 manifesto, The Structure of German Socialism.[29] Reed commented that Germany Tomorrow “is addressed not only to Germans, but to all ‘Good Europeans.’”[30]

Strasser wrote in this connection that his book was “intended to provide the foundations for such a testing-time, penned by one who is convinced that German national security and European collaboration, far from being mutually exclusive, tend to favour one another.”[31] “European collaboration” was one of a trinity of the basic precepts of the Black Front, along with “national freedom and social justice.”[32] “The Aims and Methods of the Black Front,” a very brief outline, stated as the cornerstone of a future German foreign policy that “every kind of imperialism” would be repudiated, and that “a European federation” would be the “basis of national freedom and the popular development of all nations and minorities.” The three predicates referred to previously served “as groundworks and provisos of The Rebirth of the West.”[33] Hence, his conception was not only beyond Germany, but even beyond Europe and implied the entirety of “The West” as a spiritual-cultural identity.

Με την τοκογλυφία, Έζρα Πάουντ

 Έφεραν πόρνες στην Ελευσίνα,

σερβίρουν πτώματα…

έτσι προστάζει η τοκογλυφία

Με την τοκογλυφία,

δεν φτιάχνουν σπίτια οι άνθρωποι γερά:

η κάθε πέτρα λαξεμένη και βαλμένη στη θέση της σωστά

να στρώσει απάνω ο σοβάς, να δέσει

ο σκελετός, να κάτσουν τα στολίδια.

Με την τοκογλυφία

δεν ζωγραφίζουν οι άνθρωποι

παράδεισους στις εκκλησίες

μετά βαΐων και κλάδων,

την παναγιά να δέχεται τον άγγελο εξ ουρανών

κι απάνω εκεί στο πρόχειρο μολύβωμα να λάμπει

το φωτοστέφανό της.

Με την τοκογλυφία

δεν αξιώνονται οι άνθρωποι Γκονζάγα,

κληρονόμους, παλλακίδες,

δεν φτιάχνονται οι εικόνες για νʼ αντέξουν

στον χρόνο και να μας αντέξουν

φτιάχνονται για να πουληθούν αμέσως

και πουλιούνται

Με την τοκογλυφία,

κρίμα μεγάλο κι άδικο ενάντια την φύση,

κάτι μπαγιάτικα αποφάγια το ψωμί σου

χάρτινο το ψωμί σου,

χωρίς το στάρι των βουνών και το σκληρό αλεύρι.

Με την τοκογλυφία χοντραίνει η μολυβιά.

Με την τοκογλυφία ξεχαλινώνονται οι γραμμές

κι οι άνθρωποι δεν βρίσκουν τόπο να φωλιάσουν.

Η πέτρα τρώει το λιθοξόο

κι ο αργαλειός τον υφαντή.

ΜΕ ΤΗΝ ΤΟΚΟΓΛΥΦΙΑ

δεν φτάνει το μαλλί στην αγορά

και δεν αφήνει κέρδος το κοπάδι με την τοκογλυφία.

Μάστιγα, μάστιγα μεγάλη αυτή η τοκογλυφία

στομώνει τη βελόνα στο χέρι της κυράς

και σταματά το ακούραστο αδράχτι.

Δεν γίνεται Πιέδρο Λομπάρδο

ούτε κρασί με την τοκογλυφία.

Ντούτσιο δεν γίνεται ούτε Πιερ ντελά Φρανσέσκα

και Χουάν Μπελίν και Λα Καλούνια

ζωγραφιστή με την τοκογλυφία.

Αντζέλικο δεν γίνεται, δεν γίνεται Αμπρότζιο Πρέντις,

ούτε εκκλησία πέτρινη,

κι απάνω από την πύλη σμιλεμένο: Αγαπάτε Αλλήλους.

Άγιο Τρόφιμο… όχι, ασφαλώς, με την τοκογλυφία.

Και Άγιο Ιλαρίωνα… όχι, βεβαίως, με την τοκογλυφία.

Σκουριάζει η σμίλη με την τοκογλυφία.

Σκουριάζει η τέχνη κι ο τεχνίτης,

τρώει το νήμα ο αργαλειός,

κανείς δεν ξέρει πια να κάνει τα χρυσοκεντητά ,

έχει λεκέδες το γαλάζιο, σκορπίζεται το κρεμεζί,

Μέμλινκ δεν βρίσκει πια το σμαραγδί.

Έσφαξε η τοκογλυφία μες τη μήτρα το παιδί,

στόμωσε του νέου την ορμή,

την άνοια, την παράλυση έφερε στο κρεβάτι,

πήγε και ξάπλωσε ανάμεσα στη νύφη

και τον γαμπρό της

ΠΑΡΑΦΥΣΗ

Έφεραν πόρνες στην Ελευσίνα,

σερβίρουν πτώματα…

έτσι προστάζει η τοκογλυφία.

No Surrender - Με Την Τοκογλυφία