Σελίδες

"Τελικά τί σημαίνει να είσαι προοδευτικός και τι να είσαι συντηρητικός;

 "Τελικά τί σημαίνει να είσαι προοδευτικός και τι να είσαι συντηρητικός; Μήπως τελικά πραγματικά προοδευτικό είναι μόνον το κεφάλαιο και όλοι οι άλλοι εμείς είμαστε -με τον τρόπο του ο καθένας- νοσταλγικά συντηρητικοί;

Ο Σήγκερ ήταν η γνήσια φωνή της παλιάς Αμερικάνικης αριστεράς και καταλάβαινε ότι ο συντηρητισμός (conservatism), όχι μόνον δεν ήταν εχθρικός στον σοσιαλισμό αλλά αντίθετα ήταν βασικό του συστατικό. Σε μια συνέντευξή του στους New York Times το 1995 δήλωνε «θα ήθελα να πω ότι είμαι πιο συντηρητικός από τον Goldwater1. Αυτός θέλει απλά να γυρίσει το ρολόι πίσω όταν δεν υπήρχε φόρος εισοδήματος. Εγώ θέλω να γυρίσω το ρολόι τότε που οι άνθρωποι ζούσαν σε μικρά χωριά και φρόντιζαν ο ένας τον άλλο».
Η ιδανική κοινωνία, το όραμα, για τον Σήγκερ δεν ήταν κάποια υπερ-τεχνολογική και φουτουριστική μητρόπολη αλλά μια κοινωνία βαθιά ριζωμένη στο παρελθόν. Το Αμερικάνικο παρελθόν. «Όταν ήμουν παιδί, διάβασα όλα τα βιβλία του φυσιοδίφη Ernest Thompson Seton2, είπε σε μια συνέντευξη το 1982». Ο Seton ανύψωσε τον Ινδιάνο στον ιδανικό άνθρωπο, για την δύναμη και την ακεραιότητα του, για την ηθική του, την έλλειψη εγωϊσμού και την αρμονική του ζωή με την φύση. Οι ανθρωπολόγοι ονομάζουν αυτή την περίοδο της Ινδιάνικης ιστορίας «φυλετικό κομμουνισμό … Θέλω να σκέφτομαι ότι είμαι τόσο κομμουνιστής όσο ήταν ο μέσος Αμερικάνος Ινδιάνος…»
Καθώς η Νέα Αριστερά ξεκίνησε την πολιτιστική της επανάσταση επιζητώντας να διαγράψει σύσσωμο το παρελθόν, ο Πητ ήθελε να ξαναανακαλύψουμε και να ξανασυνδεθούμε με την απλούστερη ζωή που ζούσαν οι πρόγονοί μας. «Μπορώ μόνο να πω ότι εμπιστεύομαι τώρα λιγότερο την τεχνολογία από ότι ποτέ στην ζωή μου» είπε το 1982. Ειλικρινά πιστεύω ότι αν ήμουν εκεί κοντά όταν κάποιος θα ανακάλυπτε τον τροχό, θα τού’ χα πει όχι, όχι. Η ζωή μπορεί να’ ναι κακιά, σύντομη και βάρβαρη, αλλά δεν ξέρεις που μπορεί να οδηγήσει η τεχνολογία. Λοιπόν τώρα ξέρουμε που οδηγεί… μας οδηγεί στην καταστροφή».
Στην ίδια συνέντευξη έκφρασε και τις σκέψεις του για τον όρο προοδευτικός.
«Φαντάζομαι ότι η ιδέα της προόδου έχει υπεραπλουστευτεί. Κάποιος μπορεί να πει «Πρέπει να είμαστε προοδευτικοί .. πρέπει να έχουμε τουαλέτα με καζανάκι». Ε λοιπόν, το καμαράκι στην αυλή μπορεί να μην είναι η μόνη εναλλακτική στο καζανάκι. Τι λέτε για τουαλέτες κομπόστ ή τουαλέτες χώνεψης μεθανίου; Πιστεύω ότι ένα από τα πιο προοδευτικά πράγματα που συνέβησαν στην Αμερική τα τελευταία 10 χρόνια ήταν η ανακάλυψη -από εκατομμύρια ανθρώπους- ότι είναι ωραίο να φυτεύεις εσύ τη τροφή σου και να την τρως, αντί να ανοίγεις μια κονσέρβα από το σουπερ μάρκετ».
Ο Σήγκερ εναντιώθηκε στον εγωτισμό της σύγχρονης κοινωνίας που δημιούργησε ο νεοφιλελεύθερος καπιταλισμός: «Δεν υπήρχε το εγώ στην μουσική του Σήγκερ, μονάχα ένα μεγάλο «εμείς»», γράφει ο Jody Rosen4. Ο Σήγκερ ποτέ δεν ήθελε να μιλάει για την καριέρα του. «Απεχθάνομαι την λέξη καριέρα γιατί υπονοεί ότι κάποιος επιζητεί την φήμη και την περιουσία -δύο από τα πιο ηλίθια πράγματα στον κόσμο για να τα επιδιώκει κανείς», είπε. Απεχθάνονταν την εμπορευματοποίηση. Όταν του δινότανε ένα μικρόφωνο θα μιλούσε για τα ζητήματα που πίστευε και όχι για να προωθήσει ένα νέο δίσκο.
Ήταν καλύτερος σοσιαλιστής από τους τροτσκιστές ιδεολόγους που τον κατηγόρησαν για σταλινισμό και, φυσικά, καλύτερος συντηρητικός από τους Μακαρθιστές που τον καταδίωξαν. Καταλάβαινε, ίσως καλύτερα από κάθε άλλον στην Αριστερά, ότι για να πάμε μπροστά σαν ανθρωπότητα πρέπει να στραφούμε πίσω. Πολύ-πολύ πίσω."

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου