Ρήγας Ακραίος ~ Άναρχο Εθνίκι: "Λευκοί" Εργάτες Αδέρφια μας!
Ρήγας Ακραίος ~ Άναρχο Εθνίκι: Λευκοί" Εργάτες Αδέρφια μας!: Ελλάδα 2050! Η Άγρια Ελληνική Νεολαία, ο Ανθός, μειονότητα πια, εξεγείρεται κατά του νεοαποικιακοεποικιστικού καθεστώτος! Υπογράφουν με σπ...
Ρήγας Ακραίος ~ Άναρχο Εθνίκι: Δεν έρχεται το βιολογικό τέλος του Ελληνισμού!
Ρήγας Ακραίος ~ Άναρχο Εθνίκι: Δεν έρχεται το βιολογικό τέλος του Ελληνισμού!: Έρχεται η Αναγέννηση μέσα από τις στάχτες του! Θα ξαναέρθει στην επικαιρότητα "Η Μαγιά για την Ζύμη του Αύριο" του Μακρυγιάννη.....
Ζήτω η Σιδηρά Νεολαία!
γράφει ο Wood Brother
https://mavroskrinos.blogspot.com/2021/09/antiantifa.html
Μετά την πτώση του Σοβιετικού συνασπισμού που επετεύχθη μέσω της συμφωνίας της αόρατης κομματικής μαφίας με τα γεράκια των ΗΠΑ τα οποία χρηματοδοτούσαν το Κρεμλίνο με τα «κόκκινα δολάρια», άνοιξε ο δρόμος για την πλήρη κυριαρχία του καπιταλισμού και της ελεύθερης αγοράς. Όμως παρά το γεγονός της μετακίνησης πληθυσμών λόγω της εξαθλίωσης που προκάλεσε ο φιλελευθερισμός, αυτό που δεν μπόρεσε να αποτρέψει η νέα πλανητική εξουσία ήταν η υπόγεια συμπόρευση μερίδας των λευκών πληθυσμών της Ανατολικής Ευρώπης που βρήκαν καταφύγιο σε χώρες της Δυτικής Ευρώπης με τους γηγενείς υπερασπιστές της παράδοσης.
Έτσι η Μάγδα από την Ουκρανία βρέθηκε στην Θεσσαλονίκη και η Ελένη από την Ρουμανία βρέθηκε στην Αθήνα, όπως και η Χρύσα από την Πολωνία άνοιξε μια νέα ζωή στην Λάρισα. Λευκοί πληθυσμοί που υπήρξαν φορές που κατάφεραν να στήσουν με επιτυχία σπιτικό και την νέα τους αξιοπρέπεια αν και κάποιες φορές δεν άντεξαν την γραικυλική συμπεριφορά και το κλίμα της ανθρωποφαγίας. Όμως τελικά χιλιάδες νέα λευκά παιδιά ανατράφηκαν και μεγάλωσαν σε μια χώρα που παρά την ευλογία των Θεών ρέπει προς την καταστροφή. Μεγάλος αριθμός λευκών παιδιών των μεταναστών που έκαναν μικτές οικογένειες ή απλά παρέμειναν στην χώρα αποποιήθηκαν την καταγωγή τους έως ένα σημείο και σήμερα δηλώνουν μόνο Έλληνες. Γοητεύτηκαν από την εσωτερική δύναμη του Ελληνισμού που επιβάλλεται μέσα από το κάλεσμα της νέας Βαράγγιας Φρουράς που ασυναίσθητα δημιουργήθηκε σε πόλεις και χωριά της ελλαδικής δυστοπίας.
Δεν είναι κρυφό γεγονός η παρουσία Αρμενίων και Πολωνών στην παλιά «Χρυσή Αυγή», η μετέπειτα συνδρομή Ουκρανών και Ρώσων σε παρέες και ομάδες που δεν είχαν και την καλύτερη άποψη για την δημοκρατία. Μια δημοκρατία που ρίχνει στην ανεργία τους γονείς τους όπως και τους ντόπιους Έλληνες, που προωθεί το ξόανο της Αμάλ και τα δικαιώματα του κάθε ανώμαλου εθνομηδενιστή, που χρηματοδοτεί αφειδώς τις ΜΚΟ για να γίνουν όλες οι γειτονιές της Αθήνας συνοικίες που θα θυμίζουν λαϊκή αγορά της Καμπούλ. Απέναντι σε αυτή την νέα πραγματικότητα της αντικατάστασης πληθυσμού από τους ασιατικούς πληθυσμούς και τους οπαδούς του Σαλαφιστικού Ισλαμισμού, κάποιοι Έλληνες και ξένοι μαθητές λένε ΟΧΙ και αυτό το ΟΧΙ ακούστηκε και στο ΕΠΑΛ της Σταυρούπολης πριν λίγες ημέρες.
Έλληνες και Ξένοι όλοι Λευκής καταγωγής χωρίς κομματική ή πολιτικάντικη καθοδήγηση, Αυτόνομοι και Ελεύθεροι, Άναρχοι και με μια πρωτόλεια Αντιδημοκρατική Σκέψη, με Τεταμένη την Δεξιά σε υπερήφανο Χαιρετισμό μπροστά στον εχθρό όπως χαιρετούσαν και οι παππούδες πολλών εξ αυτών, αλύγιστοι μπροστά στις συμμορίες της κομματικής σαπίλας, με μόνο Οδηγό το Αίμα τους και την Ταυτότητα τους αντιστάθηκαν δυναμικά στις απειλές των εθνομηδενιστών αριστεριστών που με λοστάρια απειλούσαν μικρά παιδιά και έριχναν νερό στον μύλο του κρατικού αντιφασισμού τον οποία γέννησε η αμερικανική πρεσβεία στο Δυτικό Βερολίνο και ονομάστηκε antifa.
Απέναντι τους βρήκαν και τα ΜΜΕ αλλά και την αντιτρομοκρατική καθώς και τα λοβοτομημένα πιόνια της ΚΝΕ και των ΕΑΑΚ που έσπευσαν να υπερασπιστούν την υγειονομική δικτατορία και το αστικό καθεστώς αλλά φυσικά ποτέ δεν βγάζουν μιλιά για τα εγκλήματα των ΗΠΑ και των Σαούντ σε Λίβανο, Συρία, Υεμένη και Λιβύη ή για την μετατροπή της χώρας σε αποθήκη ψυχών και σε στρατιωτική Ισραηλινή βάση. Αυτά τα πλάσματα με τον Γκεβάρα στο μπλουζάκι που αν ζούσε ο Αργεντίνος επαναστάτης της Κουβανικής Επανάστασης θα τους πέταγε με συνοπτικές διαδικασίες στους καρχαρίες της Καραϊβικής ή όπως έλεγε ο προσφάτως αποθανών καθηγητής Κιτσίκης «θα τους κρεμούσαν πρώτους οι Σοβιετικοί αν είχε κερδίσει ο Στάλιν στα Δεκεμβριανά» άρχισαν και πάλι να ζητούν ως άλλοι Ιακωβίνοι τον θάνατο για τους μικρούς σε ηλικία αντιπάλους τους και να απειλούν με ένα μελλοντικό Νέο Ηράκλειο νομίζοντας ότι είναι η νέα ΟΠΛΑ.
Οι άναρθρες κραυγές υποχώρησης και απόγνωσης όμως μπροστά στους νεολαίους που αντέδρασαν αυθορμήτως με το εθνόσημο στην καρδιά και ουσιαστικά ήταν άοπλοι απέναντι σε μια σχεδιασμένη επίθεση ενήλικων και μελών κομμάτων της νατοϊκής αριστεράς είναι μια ακόμη μουσική πανδαισία στα αυτιά μας. Άλλωστε για εμάς τους Αντιδημοκράτες της «Τρίτης Θέσης» αλλά και για όλους τους συναγωνιστές μας που μισούν την αστική δημοκρατία η μάχη δεν τελείωσε το ’45 και συνεχίζεται σε όλο τον κόσμο απέναντι στις δυνάμεις της σήψης και της υποτέλειας. Θα δώσουμε την τελευταία μάχη ακόμη και αν χάσουμε!
Παντού μια νέα Σταυρούπολη πρέπει να γεννηθεί, παντού να ανεμίσουν τα λάβαρα της Νίκης και του Αίματος, στηρίξτε με κάθε τρόπο τους συλληφθέντες, βοηθήστε οικονομικά τις οικογένειες τους απέναντι στα δικαστικά έξοδα, μην περιμένετε τίποτα από τους βολεμένους ακροδεξιούς λακέδες, απαντήστε με ιδεολογική Λύσσα και αυτόνομη Συνείδηση απέναντι στα δημοσιογραφικά τσιράκια και τις κίτρινες φυλλάδες που ευλογεί η δεξιά και προωθεί η γερμανική πρεσβεία μέσω ιδρυμάτων.
Ζήτω η Σιδηρά Νεολαία!
Καλέσματα συγκεντρώσεων-πορειών σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη
Το Σάββατο στις 2 Οκτωβρίου 2021 καλούνται συγχρόνως σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη συγκεντρώσεις-πορείες ενάντια στην υγειονομική δικτατορία και στα πιστοποιητικά εμβολιασμού:
Θεσσαλονίκη: συγκέντρωση-πορεία, 13:00, Πάρκο Εργατικού Κέντρου
Αθήνα: συγκέντρωση- πορεία, 12:00, Μοναστηράκι
Μη μασάτε μάγκες!
https://flefalo.blogspot.com/2021/09/blog-post_29.html
Κι εκεί που όλα κυλούσαν ήρεμα να που κάποιοι πιτσιρικάδες βρέθηκαν στο προσκήνιο του δημόσιου βίου για να δώσουν ενδιαφέρον στην πολιτική διαπάλη και ελπίδα στους «λίγους ζωντανούς». Εδώ και δυο μέρες πραγματοποιούνται συμπλοκές έξω από το ΕΠΑΛ Σταυρούπολης, ανάμεσα σε μαθητές και μπλοκ ενωμένων αντιφασιστών διαδηλωτών. Ασφαλώς κράτος (αρχές) και παρακράτος (ΜΜΕ) έσπευσαν να ανοίξουν τις κάνουλες της παραπληροφόρησης και να προπαγανδίσουν ότι κάποιοι κουκουλοφόροι, εγκληματίες, με όπλα στα χέρια, τολμούν να ορθώσουν αντίσταση στο τσούρμο των ανόητων φοιτητών αντιφασιστών που κάνει την δουλειά της εξουσίας έχοντας την ψευδαίσθηση ότι επαναστατεί. Σύσσωμος ο δημοσιογραφικός βόθρος της χώρας καταδίκασε σε τηλεοπτικές δίκες ήδη τους μαθητές, με τον Νίκο Ευαγγελάτο να κερδίζει για άλλη μια φορά, έστω και με δυσκολία, την πρωτοκαθεδρία της δημοσιογραφικής αλητείας.
«Χαιρετούν ναζιστικά» μας είπε ο δημοσιογράφος με τη λαδωμένη καπέτα, περιγράφοντας τους μαθητές. Μόνο που ξέχασε ότι αυτό τον χαιρετισμό υιοθετούσε και το πολίτευμα του Ιωάννη Μεταξά, που δεν προσχώρησε σε κάποιον «ναζιστικό» συνασπισμό.
Καλό θα ήταν οι δημοκρατικοί δημοσιογράφοι να μας εξηγήσουν, αφού οι μαθητές ανήλικοι φασίστες είναι αυτοί που ευθύνονται για όλα, τι δουλειά έχουν οι ενήλικες και οργανωμένοι αντιφασίστες εξωσχολικοί έξω από το προαύλιο του σχολείου τους. Να μας εξηγήσουν, δηλαδή, πως ξεκίνησαν όλα αυτά. Πήγαν οι μαθητές έξω από τα γραφεία κάποιας οργάνωσης εξωσχολικών να προκαλέσουν ή μήπως συνέβη το αντίθετο; Μήπως, για παράδειγμα, οι γνωστές αντιφασιστικές οργανώσεις ανακοίνωσαν με αφίσες και με δελτία σε ΜΜΕ ότι θα έκαναν πορεία έξω απ το σχολείο για να τσακίσουν τον φασισμό;
Ο κάθε εύλογα σκεπτόμενος συμπολίτης μας πρέπει να καταλάβει το εξής. Στο συγκεκριμένο σχολείο έτυχε να υπάρχει ένας σημαντικός αριθμός μαθητών που είναι φιλικοί προς τις εθνικιστικές ιδέες. Αλλά αυτό είναι απαγορευμένο από το κράτος και το παρακράτος του εξουσιαστικού φιλελευθερισμού. Το οποίο φρόντισε να στείλει τους χρήσιμους βλάκες μπροστινούς του (αριστερούς και εν γένει αντιφασίστες) να τρομοκρατήσουν, να χτυπήσουν, να εξαφανίσουν την κοινωνική αυτή δυναμική που έδειξε να ξεπηδά σε αυτό το σχολείο. Ωστόσο, για κακή τους τύχη, μπήκαν σε μια «δύσκολη έδρα». Όση χυδαιότητα και να εξαπολύσει το σύστημα εξουσίας δεν μπορεί να στήσει στην απαραίτητη ένταση τις γνωστές του προβοκάτσιες ενάντια σε ανήλικα παιδιά. Προέκυψαν και ζόρικα μορτάκια αυτά τα παιδιά με αποτέλεσμα οι μπροστινοί του συστήματος να σπάσουν τα μούτρα τους.
Όταν η τακτική της βίας και της τρομοκρατίας αποτυγχάνει το σύστημα της φιλελεύθερης εξουσίας ενεργοποιεί την εναλλακτική τακτική της κλάψας. Αν οι ροπαλοφόροι τραμπούκοι των προοδευτικών δυνάμεων αποτύχουν στην εκτέλεση του σχεδίου, τότε τα ΜΜΕ χρησιμοποιούν την επικοινωνιακή συνταγή του "αγωνιστή που χτυπήθηκε ύπουλα, απρόσωπα και χωρίς να ξέρει τίποτε (ο καημένος)" από τις δυνάμεις του φασισμού. Αυτό ακριβώς κάνουν τώρα ενάντια στους μαθητές της Σταυρούπολης.
Αλλά ευτυχώς που υπάρχουν οι κάμερες στα τηλέφωνα και η εικόνα μιλάει από μόνη της. Παρακολουθήστε στο παρακάτω video την αβρότητα με την οποία ένας εξωσχολικός αγωνιστής της δημοκρατίας (που βρίσκεται έξω από το κάγκελα του σχολείου, μπροστά στην κάμερα, δίχως κανείς δημοσιογράφος να διερωτηθεί τι δουλειά έχει εκεί) απευθύνει πρόσκληση για μια ευγενική ανταλλαγή επιχειρημάτων στους μαθητές που υπερασπίζονται την σωματική τους ακεραιότητα (αλλά και την ιδιαίτερη εφηβική ταυτότητα και κουλτούρα που γουστάρουν να αναπτύξουν) στην αυλή του σχολείου τους.
Ευτυχώς τα παιδιά του σχολείου δείχνουν να μη μασάνε. Κι εμείς μαζί τους! Χρειάζεται όμως μια σωστή και προσεκτική διαχείριση της όλης κατάστασης. Το μήνυμα που πρέπει έχει ήδη δοθεί. Θα πρέπει να οικοδομηθεί μια έξυπνη και νηφάλια στρατηγική από εδώ και πέρα ώστε να μην ξεθυμάνει στον σαματά του δρόμου αυτή η τάση που ξεπήδησε στο ΕΠΑΛ και να μπουν τα θεμέλια για μια συνεχή και σταδιακά μεγαλύτερη απελευθέρωση της μαθητικής νεολαίας από τα δεσμά του νοητικού, αισθητικού και πολιτικού καθωσπρεπισμού που έχει επιβάλει στις νέες γενιές το κράτος και το παρακράτος του συστήματος εξουσίας.
Για να γίνουμε σαφείς. Οι μαθητές αυτοί χρειάζονται από εδώ και εμπρός σωστή καθοδήγηση. Ιδεολογική καθοδήγηση και τακτική καθοδήγηση. Αυτοί που είναι πλησίον τους, γονείς, οργανώσεις με τις οποίες είναι σε επαφή κλπ, οφείλουν να τους την παράσχουν.
Ρήγας Ακραίος ~ Άναρχο Εθνίκι: Σημεία για την μελέτη της Ανατολικής "παράταξης'' ...
Ρήγας Ακραίος ~ Άναρχο Εθνίκι: Σημεία για την μελέτη της Ανατολικής "παράταξης'' ...: 1. Ο Γεωπολιτικός ντετερμινισμός στην ιστορία του Ελληνικού Έθνους, εχεί μελετηθεί απο λίγους, και με εξαίρεση το έργο του Ψυρούκη , ο οπο...
Με το Σπαθί και το Σφυρί
Προμηθευτείτε από το βιβλιοπωλείο «Ορφικός» την σημαία της «Τρίτης Θέσης» και του «Μαύρου Μετώπου»
https://mavroskrinos.blogspot.com/2021/09/blog-post_28.html
Με πρωτοβουλία Αυτόνομων και την καίρια συνδρομή του παλαίμαχου Συναγωνιστή και εκδότη Αθανάσιου Γιαλαμά μπορείτε να προμηθευτείτε από το βιβλιοπωλείο «Ορφικός» την σημαία της «Τρίτης Θέσης» και του «Μαύρου Μετώπου», ελληνικής κατασκευής και άριστης ποιότητας σε διάσταση 70x100 εκατοστά.
Τιμή 11 ευρώ συν τα έξοδα αποστολής
Για να την προμηθευτείτε καλέστε στο βιβλιοπωλείο «Ορφικός» στο κινητό 6988055650 ή στείλτε mail στην ηλεκτρονική διεύθυνση: gialamas1960@hotmail.gr
http://thrakikosoionos.blogspot.com/
ΜΥΣΤΙΚΑ ΑΝΘΗ
ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ ΦΩΤΗΣ
Χρυσά χέρια και πολλά, χαρίσματα μου έδωσε ο Κύριος. Δεν τα μεταχειρίστηκα για να αποχτήσω υλικά αγαθά, μήτε χρήματα, μήτε δόξα, μήτε κανενός είδους καλοπέραση. Τα μεταχειρίστηκα προς δόξαν του Κυρίου και της Ορθοδοξίας του.
Όχι μόνο τον εαυτό μου παράβλεψα, μα και τους δικούς μου, τη γυναίκα μου, τα παιδιά μου και τα εγγόνια μου τα αδίκησα, κατά το πνεύμα του κόσμου. Κανένας άνθρωπος δεν στάθηκε τόσο ανίκανος να βοηθήσει τους συγγενείς του, όσο εγώ. Μ' όλο που είχα ένα όνομα και πολλούς θαυμαστές, ποτέ δεν τα μεταχειρίστηκα για ωφέλειά μου, τόσο, ώστε ν' απορούν οι γνωστοί μου κι οι ξένοι. Ήμουνα προσηλωμένος στο έργο που έβαλα για σκοπό μου, και στον σκληρόν αγώνα για την Ορθόδοξη πίστη μας. Για τούτο τυραννιστήκαμε και τυραννιόμαστε στη ζωή μας. Φτωχός εγώ, φτωχά και τα παιδιά μας. Βιοπάλη σκληρή.
Μα, με την ελπίδα του θεού, όλα γαληνεύουν. Όλα τα θλιβερά τα περνούμε με ευχαριστία. Ξέρω πως όσα βάσανα μας έρχονται, μας έρχονται γιατί δεν πέσαμε να προσκυνήσουμε τον διάβολο, να καλοπεράσουμε, παρά ακολουθούμε Εκείνον που μας δείχνει "την στενήν και τεθλιμμένην οδόν", και σ' αυτόν τον δρόμο τον ακολουθούμε πρόθυμα. (Από την έκδοση)
Εκ βαθέων
Πρόλογος των εκδοτών
Ο μύθος του χταποδιού. Χαμογελαστοί εχθροί
Οι λίγοι καθυστερημένοι ανάμεσα στους ανθρώπους
Ζωή πολυμέριμνη. Χωρίς καμμιά εσωτερική ευτυχία
Ο σημερινός κόσμος. Το μέγα φρενοκομείον
Ο Πτωχοπρόδρομος. Ο πεινασμένος καλόγερος
Ο Χριστιανισμός και ο Μωαμεθανισμός. Δυο συγγενικές, μα διαφορετικές θρησκείες
Η ακαλαισθησία. Γενικό κακό
Ωδίνες Άδου. Αμαρτία θανατηφόρος
Το βαθύ μυστήριο της Ορθοδοξίας. Ας το διαφυλάξουμε
Ο Σταυρός. Το ζωηφόρον φυτόν
Ο κόσμος της φθοράς και ο κόσμος της αφθαρσίας
Ο κόσμος στον δρόμο του. Δεν γίνεται πια μεταστροφή
Ο φθόνος και η αχαριστία. Παραφωνία στην περίπτυξη των καρδιών
Το πνευματικό Σύμπαν. Ενώ τα βλέμματα στρέφονται στο υλικό
Η δίψα της αγάπης. Χάρισμα του ελληνικού λαού
Το αληθινό Βυζάντιο. Η αρχοντική και βασιλική πολιτεία
Η μεγάλη μονοτονία της φύσης και των μεγάλων έργων
Ρημαγμένες ψυχές. Από τις βαθυστόχαστες θεωρίες
Το μεγάλο στοίχημα. Ανάμεσα σε πιστούς και σε άπιστους
Η εποχή μας και τα είδωλά της
Οι πνευματικοί άνθρωποι. Αληθινοί ντερβίσηδες
Βυζάντιο και παράδοση. Τα θέλουμε ή δεν τα θέλουμε;
Ξενομανίας το ανάγνωσμα. Γίναμε δυτικολάτρες
Λαός παθών... και ουχί μαθών τα θεία
Η αγωνία. "Ναι, έρχομαι ταχύ!"
Η κακία. Φαρμακερή νυχτερίδα που σκεπάζει τον κόσμο
Πάλιν και πολλάκις. Η δύναμη της Παράδοσης
Η απελπισία της απιστίας κι η μυρουδιά του θανάτου
Το δικέφαλο τέρας. Και τα σημερινά είδωλα
Η καινούρια γλώσσα. "Ξενίζοντά τινα..."
Ύφος και θέματα. Δεμένα μεταξύ τους
Ο παλαιός και ο νέος άνθρωπος. Ο θάνατος και η αθανασία
Ένα θαυμάσιο βιβλίο. "Αντλήσατε από των πηγών του σωτηρίου"
Η φιλαργυρία. Η βαρειά αρρώστεια της ψυχής
Η ελληνική φύση κι οι γυάλινοι άνθρωποι
Η ευλογημένη πλάση. Περπατώντας στην εξοχή
Η σπάθη του Δαμοκλέους. Ο άνθρωπος δήμιος του εαυτού του
Ταπεινά κι αγαπημένα. Συντροφιά με τον εαυτό μου
Οι "κρυμμένοι". Μακρυά από τις τυμπανοκρουσίες
Η αθεΐα. Το καύχημα της εποχής μας
Φύσα αγεράκι! Αναστάτωση και ειρήνη
Η παραδοξολογία. Και η πνευματική παραμόρφωση
Η βλογημένη καλωσύνη. Μυστική χαρά του ανθρώπου
Τα δύο δέντρα. Ο άνθρωπος απαρνήθηκε τη γνώση και την απλή ζωή
Το ψαλτήρι. Το γιατρικό της ζωής
Η Ορθοδοξία και οι θησαυροί της
Το βάθος της Ορθοδοξίας και η δική μας αδιαφορία
Ο Χριστιανισμός και η Φιλοσοφία
Ο πνευματικός άνθρωπος. Και το χαροποιόν πένθος
Οσμή ευωδίας πνευματικής. Διαβάζοντας τα κείμενα Αποστόλων και Αγίων
Πίστη και ελπίδα. "Γεύσασθε και ίδετε"
Αγωνία και απιστία. Η πονηρή επιστήμη
Ο Μέγας Ιεροεξεταστής. Οι τρεις πειρασμοί
Ο άρχων Μαμωνάς. Και η ιστορία του τρελλού νερού
Η Ορθόδοξη πίστη μας. Και οι αποστάτες που θέλουν να τη νοθεύσουν
Ανέτειλε το εαρ. Η ευωδιά της Αναστάσεως
Η χαρμολύπη ή το χαροποιόν πένθος
Η αγριότητα του ανθρώπου. Και η πάντερπνη αγάπη
Αυστηροί και πικροί στοχασμοί. Η δύναμη της ψυχής
[Σχόλιο του Ρήγα:
Είναι φανερό οτί η "Ορθοδοξία" του Κόντογλου είναι πιο κοντά στην Ευσέβεια και τον "Κρυπτο-Νεοπλατωνισμό" του "Ψευδό"- Διονυσίου του Αρεοπαγίτη παρά στην σημερινή κοσμική προτεσταντίζουσα "ιεραρχία" οποιασδήποτε και καλά ορθοδοξίας, από το και καλά "οικουμενικό πατριαρχείο" ως την υποτιθέμενη εκκλησία της Ελλάδος.]
Ρήγας Ακραίος ~ Άναρχο Εθνίκι: Τα βασικά στοιχεία της Εθνικομπολσεβίκικης μεταϊδε...
Ρήγας Ακραίος ~ Άναρχο Εθνίκι: Τα βασικά στοιχεία της Εθνικομπολσεβίκικης μεταϊδε...: Alexander Dougin Τα βασικά στοιχεία της Εθνικομπολσεβίκικης μεταϊδεολογίας είναι τα εξής : 1. Εσχατολογική αντίληψη , ξεκάθαρη καταν...
Ρήγας Ακραίος ~ Άναρχο Εθνίκι: Η Διδασκαλία της Ενότητος στην Ελληνική Παράδοση
Ρήγας Ακραίος ~ Άναρχο Εθνίκι: Η Διδασκαλία της Ενότητος στην Ελληνική Παράδοση: Του Claudio Mutti http://hypervoria.blogspot.com/2012/04/blog-post_28.html «Η διδασκαλία της Ενότητος, δηλαδή η κατάφαση ότι η Αρχή κάθε υπ...
“NARATIVE OF A JOURNEY IN THE MOREA”
WIL. GELL, LONDON 1823
"Οι Έλληνες αναμεταξύ των λέγουν, ότι τρεις είναι αι πληγαί του τόπου των, οι επίσκοποι (πρώτοι ούτοι), οι κοτζαμπάσηδες (δεύτεροι), και οι Τούρκοι τελευταίοι".
Άλλαξε βέβαια έκτοτε η σειρά.
Προτείνω:
α. Κοτζαμπάσηδες
β. Τοκογλύφοι
γ. Πρεσβείες
δ. Αστικός Φιλελεδισμός
ε. Διεθνιστική Αριστερίλα
στ. Δημογραφικό
ζ. Εποικισμός
Όγδοοι και καταϊδρωμένοι οι Τούρκοι.
Οι παπάδες μόνο στο βαθμό που σχετίζονται με ένα ή περισσότερα από τα παραπάνω. Ιδιαίτερα με τους δεύτερους σε πολιτισμικό-θρησκευτικό επίπεδο.
Το θεολογικό σύστημα του ψευδο-Διονυσίου
"Το θεολογικό σύστημα του ψευδο-Διονυσίου είναι νεοπλατωνικής σύλληψης: στο κέντρο βρίσκεται η θεϊκή μονάδα, το απόλυτο Ἕν, η «ἑνοποιὸς δύναμις», η ύπαρξη του οποίου εξηγεί τα πάντα. Από το Ἕν ο κόσμος διατάσσεται γύρω του με ομόκεντρους κύκλους, καθένας των οποίων αποτελείται από τρία στοιχεία, συμπεριλαμβανομένου του τριαδικού Θεού. Ακολουθούν οι τρεις κύκλοι των εννέα αγγέλων. Η ουράνια τριαδική κατάταξη έχει τον αντικατοπτρισμό της στην γη, και δη στην εκκλησιαστική ιεραρχία, στην οποία, παρόλα αυτά, στην κορυφή των τριάδων τοποθετούνται τα μυστήρια και όχι άνθρωποι, οι οποίοι ακολουθούν επίσης στη συνέχεια κατά τριάδες: επίσκοποι, πρεσβύτεροι και διάκονοι, μοναχοί, λαϊκοί και κατηχούμενοι. Το σύστημα του ψευδο-Διονυσίου αφορά διάχυση από το κέντρο προς τους ομόκεντρους κύκλους, ιδιοτήτων και αρετών, όπως η καλοσύνη, για την οποία μεσολαβούν τα ανώτερα όντα προς τα κατώτερα. Ο ψευδο-Διονύσιος εισήγαγε τον αρχαίο όρο «ἱεράρχης» στη χριστιανική ορολογία και επινόησε τον όρο «ἱεραρχία» για την διάταξη του κόσμου. Ωστόσο, το σύστημά του είναι απόλυτα φιλοσοφικό και θεολογικό, και δεν αφορά τόσο την κοινωνική ιεραρχία, όσο την θέση και την ταυτότητα του καθενός μέσα στον κόσμο (τη λεγόμενη «μονή»). Ο Θεός είναι πάντα μακριά αλλά και κοντά σε κάθε δημιούργημα, το οποίο όμως έχει καθήκον, από τη θέση όπου βρίσκεται, να μεταδώσει τις αρετές και ιδιότητες στα όντα της χαμηλότερης βαθμίδας («πρόοδος» ή «φιλάνθρωπος πρόοδος»). Έτσι είναι σαφές ότι το κάθε ον ή δημιούργημα του Θεού έχει τη θέση του, από την οποία δύσκολα μπορεί να μετακινηθεί αλλά μετακινείται κυρίως προς τα χαμηλότερα επίπεδα, προκειμένου να επιτελέσει το έργο που είναι συνυφασμένο με την θέση του. Από την άλλη, το «θεοκεντρικό» αυτό σύστημα, όπως και κάθε νεοπλατωνική θεώρηση, προβλέπει την δυνατότητα ανόδου των ανθρώπων προς τον Θεό, αλλά δεν περιγράφεται η διαδικασία αυτής της ανόδου."
Dead Can Dance ~ The Host Of Seraphim [Trisagion Version]
«Πρόκλος και Διονύσιος Αρεοπαγίτης»
ΠΑΝΟΣ ΝΟΤΟΠΟΥΛΟΣ
Στο 3/3, 5:34, σχολιαστής αναφέρει τον σημαντικό μελετητή του Πρόκλου, Tuomo Lankila
και το άρθρο του: The Corpus Areopagiticum as a Crypto-Pagan Project
όπου παρουσιάζεται η υπόθεση της σκόπιμης συγγραφής-δημιουργίας του έργου του λεγόμενου "Ψέυδο" Διονύσιου του Αρεοπαγίτη από την ίδια την χιλιόχρονη πλέον Πλατωνική Ακαδημία, την εποχή του τελευταίου διευθυντή της Δαμασκίου, έχοντας καταλάβει "τι έρχεται", υπό την συγγεκριμένη "υπογραφή" - χρήση του ονόματος μιας ιστορικά υπαρκτής πρώτο-χριστιανικής προσωπικότητας - με σκοπό την μεταγραφή του πενταποστάγματος της Νεοπλατωνικής Ελληνικής Φιλοσοφικής Θεολογίας σε μία απλοποιημένη εκδοχή προκειμένου να διασωθεί έστω και με χριστιανικό μανδύα...
ΠΑΝΟΣ ΝΟΤΟΠΟΥΛΟΣ, «Πρόκλος και Διονύσιος Αρεοπαγίτης». 1/3
ΠΑΝΟΣ ΝΟΤΟΠΟΥΛΟΣ, «Πρόκλος και Διονύσιος Αρεοπαγίτης». 2/3
ΠΑΝΟΣ ΝΟΤΟΠΟΥΛΟΣ, «Πρόκλος και Διονύσιος Αρεοπαγίτης». 3/3
Ενάντια σε Δεξιά και Αριστερά, ενάντια στον κόσμο της φιλελεύθερης νεωτερικότητας
https://flefalo.blogspot.com/2021/09/blog-post_24.html
Έχουμε γράψει αρκετές φορές ότι ο Αριστερός είναι ένας διεθνιστής αντίπαλος που τον αντιμετωπίζουμε κατά πρόσωπο. Ενώ ο Δεξιός ένας διεθνιστής αντίπαλος που χτυπά πισώπλατα. Και τούτο γιατί μέσω των επικοινωνιακών μηχανισμών και των ιστορικών συγκυριών η Δεξιά έχει εγκλωβίσει στο πολιτικό της πεδίο κοινωνικά στρώματα συντηρητικών πολιτών, που κανονικά θα έπρεπε να υποστηρίζουν κάποιο παραδοσιοκρατικό ή εθνικιστικό πλαίσιο. Έχει, δηλαδή, ο Δεξιός μηχανισμός προπαγάνδας κάνει πιστευτή στον δημόσιο λόγο την ψευδή θέση ότι η Δεξιά είναι πολιτική δύναμη εθνοκεντρικά πατριωτική. Ασφαλώς αυτό είναι ένα χυδαίο ψεύδος!
Ο πατριωτισμός των Δεξιών είναι ένας πατριωτισμός τουριστικός. Ένα κάλπικο φοκλόρ για να στολίζουν τον ραγιαδισμό τους προς το μοντέλο οργάνωσης του δυτικού κεφαλαίου. Προφανώς και όταν μιλάμε για Δεξιούς δεν αναφερόμαστε μόνο στους πολιτικούς του κόμματος που κυβερνά την χώρα. Τα τελευταία δέκα χρόνια έχει οργανωθεί μια γενικευμένη αλλοίωση των ιδεολογικών νοημάτων του ελληνικού εθνικιστικού χώρου. Οι περισσότεροι σχηματισμοί (από κόμματα μέχρι αυτόνομες ομάδες και εκδοτικούς οίκους) που βρίσκονται δεξιότερα της Νέας Δημοκρατίας χρησιμοποιούν τον όρο «εθνικισμός» απλά ως σουβενίρ στην βιτρίνα. Στην πραγματικότητα είναι ακρο-Δεξιά συμπληρώματα της Νέας Δημοκρατίας. Δεν έχουν τίποτε το εθνικιστικό. Απλώς υιοθετούν μια δήθεν ακραία ζητωπατριωτική ρητορική αλλά στην πράξη υπηρετούν τα συμφέροντα των υπερεθνικών ελίτ του δυτικού κεφαλαίου και αναπαράγουν τον τουριστικό πατριωτισμό του φιλολογικού κλασικισμού. Αυτό είναι προφανές για τα νεοδεξιά και «νεοεθνικιστικά» σχήματα. Ισχύει όμως και για κάποια που εμφανίζονται με το προσωπείο του σκληρού «ναζί». Ψάξτε λίγο προσεκτικά τις θέσεις τους πάνω στην τρέχουσα επικαιρότητα και θα αντιληφθείτε τι εννοούμε.
Αλλά και ο κοινωνισμός των Αριστερών είναι εξίσου επιδερμικός. Δεν έχει τίποτε το σοσιαλιστικό και αναλώνεται σε επιδείξεις υπέρμετρης προοδευτικότητας. Η Αριστερά αποτελεί σήμερα το «προοδευτικό» σκέλος του εξουσιαστικού φιλελευθερισμού. Αριστεροί και Δεξιοί σκύβουν το κεφάλι μπρος στην παγκόσμια κυριαρχία της καπιταλιστικής αντι-εθνικής ελίτ.
Ενάντια σε Δεξιά και Αριστερά, ενάντια στον κόσμο της φιλελεύθερης νεωτερικότητας, υπάρχουν ακόμη κάποιες σκιές που αναδεύονται στο λυκαυγές των καιρών μας. Φέροντας τις μνήμες της Βανδέας και των Λουδιτών. Βαστώντας τα φλάμπουρα της πατρίδας και του κοινωνιστικού οργανικισμού. Σιγοσφυρίζοντας σκοπούς παλιούς και νοσταλγώντας τους πολέμους του μέλλοντος.
Παρά τοιούτου σωματείου ουδέν απολύτως αγαθόν έχομεν να προσδοκώμεν
Προφητική Γραφή Του Αλεξάνδρου Παπαδιαμάντη…!
“Ούτε εκ του υπουργείου ούτε εκ της Συνόδου αναμένομεν γενναίον τι δια την Εκκλησίαν. Η τελευταία μάλιστα απεδείχθη ανίκανος όλως, αφ΄ ης ημέρας ιδρύθη εν Ελλάδι, να διαπράξη αγαθόν τι υπέρ της Εκκλησίας. Τουναντίον μάλιστα και έβλαψε ταύτην καιρίως παραγνωρίσασα όλως τον αληθή αυτής προορισμόν και θεωρήσασα εαυτήν μέχρι τούδε απλούν εργαστήριον δεσποτάδων και παπάδων, ους στρατολογούσα συνήθως εκ της κοινωνικής υποστάθμης, άνευ ελέγχου παιδείας και ηθικής, εξαποστέλλει αυτούς ουχί ως ποιμένας, αλλ΄ ως λύκους βαρείς, μη φειδομένους του ποιμνίου του Κυρίου. Παρά τοιούτου σωματείου επαναλαμβάνομεν και πάλιν, ότι ουδέν απολύτως αγαθόν έχομεν να προσδοκώμεν. Πάσας τας ελπίδας ημών αναθέτομεν εις την ιδιωτικήν πρωτοβουλίαν εκείνων, οίτινες ακμαίον έτι διασώζοντες αυτοί το θρησκευτικόν αίσθημα και κηδόμενοι της τιμής και αξιοπρεπείας της Εκκλησίας και της θρησκευτικής διαπαιδαγωγήσεως του Έθνους ημών θέλουσι και δύνανται να συντελέσωσιν εις ανύψωσιν του εκκλησιαστικού γοήτρου και εις αναρρίπισιν του θρησκευτικού παρ΄ ημίν αισθήματος.”
ΕΦΗΜΕΡΙΣ 7/4/1888
«Περί Μυστικής Θεολογίας»
Διονυσίου Αρεοπαγίτου
Διονυσίου Αρεοπαγίτου Περί Μυστικής Θεολογίας.pdf
Κεφ. Α΄
Ι
Τριάδα υπερούσια και υπέρθεη και υπεράγαθη, εσύ που επιτροπεύεις από ψηλά τη γνώση των χριστιανών για τα θεϊκά πράγματα, οδήγησέ μας στους μυστικούς λόγους της υπεράγνωστης και υπέρλαμπρης και ακρότατης κορυφής, εκεί που ο υπέρφωτος γνόφος της μυστικής σιγής σκέπει τα απλά και απόλυτα και ανάλλαχτα θεολογικά μυστήρια, εκεί που το σκοτάδι του λάμπει πιότερο απ’ το φως και εντελώς άγνωστα και αόρατα γεμίζει με υπέρλαμπρη μεγαλοπρέπεια τις δυνάμεις των αγγέλων.
Αυτή ας είναι η προσευχή μου. Όσο για σένα αγαπητέ μου Τιμόθεε, εντρύφησε με ζήλο στα μυστικά θεάματα και παραιτήσου από τις αισθήσεις και τις ενέργειες του νου και απ’ όλα τα αισθητά και τα νοητά, τα μη όντα και τα όντα, και όσο είναι δυνατό ανυψώσου για να ενωθείς ακατάληπτα με Αυτόν που είναι πέρα από κάθε ουσία και κάθε γνώση· γιατί όταν βγεις από τον εαυτό σου και από ό,τι έχει σχέση μαζί του και τα εγκαταλείψεις όλα και αποδεσμευθείς από όλα, θα αναχθείς στην υπερούσια του θείου σκότους ακτίνα.
ΙΙ
Και πρόσεχε να μη μάθει κανείς από τους αμύητους γι’ αυτά· λέω δε τέτοιους αυτούς που είναι δυνατοί στη γνώση των όντων και που ούτε φαντάζονται πως υπάρχει κάτι υπερούσιο πάνω από τα όντα, αλλά νομίζουν πως θα γνωρίσουν με τη δική τους (ανθρώπινη) γνώση Αυτόν που έχει θέσει «σκότος αποκρυφήν αυτού» (Ψαλμ. 17,12). Και αν τόσο πάνω από αυτούς είναι οι θείες μυσταγωγίες, τί θάλεγε κανείς για τους αλειτούργητους εκείνους που στην υπεράνω όλων Αιτία αποδίδουν γνωρίσματα που ταιριάζουν στα ευτελέστερα όντα και καθόλου δεν λένε ότι υπερέχει από τα άψυχα και πολύμορφα είδωλα που κατασκευάζουν.
Ανάγκη λοιπόν να ορίσουμε και να ονομάσουμε τα όντα (καταφατικά) σε σχέση με Αυτήν, αφού από αυτή την Αιτία προέρχονται και, ακόμη καλύτερα, να τα απαρνηθούμε (αποφατικά), αφού Αυτή τα υπερβαίνει, χωρίς να θεωρούμε πως αυτό αντιβαίνει στην κατάφασή τους (αποδοχή τους), αφού Αυτή, πολύ πριν γίνουν όλα, βρίσκεται πάνω από απαρνήσεις, πάνω από κάθε αφαίρεση και κάθε κατάφαση.
III
Γι’ αυτό το λόγο ο θείος Βαρθολομαίος λέει ότι η θεολογία και πολύ χώρο πιάνει και ελάχιστο· και ότι το Ευαγγέλιο και εκτενέστατο είναι και συντετμημένο. Εμένα, λοιπόν, που κατανόησα αυτά τα πράγματα με υπερφυσικό τρόπο, μου φαίνεται, ότι η των όλων αγαθή Αίτια και πρόξενος μακρυλογίας είναι αλλά και βραχυλογίας και ταυτόχρονα ακατάληπτη, αφού δεν έχει ούτε λόγο, ούτε νόηση, επειδή υπερούσια βρίσκεται πάνω απ’ όλα, και μόνο σε όσους και τα ακάθαρτα και τα καθαρά υπερβαίνουν αποκαλύπτεται και φανερώνεται αληθινά, σε όσους υψώνονται πάνω απ’ όλες τις άγιες κορυφές, αφήνοντας πίσω τους και θείους φωτισμούς και ήχους και ουράνιους λόγους, για να εισέλθουν στο γνόφο, όπου πραγματικά βρίσκεται, καθώς λέγουν οι Γραφές, Αυτός που τα πάντα υπερβαίνει.
Έτσι, λοιπόν, ο θείος Μωϋσής, όχι μόνο προστάζεται να καθαριστεί αυτός πρώτος, αλλά και από τους ακάθαρτους να αποχωριστεί και μόνο υστέρα από αυτά ακούει την πολυφωνία των σαλπίγγων και βλέπει τα πολλά φώτα και τις αστραφτερές δέσμες των ακτίνων· ύστερα αποχωρίζεται από τους πολλούς και μαζί με τους εκλεγμένους ιερείς φθάνει στην άκρη των θείων αναβάσεων. Κι όμως, παρ’ όλα αυτά, δεν συναντά το Θεό, ούτε τον βλέπει (γιατί είναι αόρατος) αλλά μόνο τον τόπο όπου στάθηκε Εκείνος.
Και τόπος εδώ νομίζω σημαίνει, πως τα θεία και ακρότατα οράματα και νοήματα είναι κάποιοι θεωρητικοί λόγοι εκείνων όσα είναι υποταγμένα στον Υπέρτατο όλων, και με τα όποια φανερώνεται η πάνω από κάθε σύλληψη παρουσία Του, που επιφέρεται στα νοερά πέρατα των πανάγιων τόπων Του· και τότε (ο Μωϋσής) λυτρώνεται και από τα οράματα και από τα νοήματα και εισέρχεται στον όντως μυστικό γνόφο της αγνωσίας, όπου απαρνείται όλες τις γνωστικές αντιλήψεις και γνωρίζει τον υπέρφωτο και αόρατο και σε Αυτόν που τα πάντα υπερβαίνει παραδίνεται ολόκληρος, εγκαταλείποντας τον εαυτό του και τους άλλους, και ενωμένος γερά με τον παντελώς Άγνωστο, παύοντας την ενέργεια κάθε γνώσης και μη γνωρίζοντας τίποτε, φθάνει στην υπέρνοη γνώση.
Κεφ. Β΄
(Πως πρέπει να ενωθούμε και να υμνήσουμε την αίτια των όλων, τον υπερβαίνοντα πάντα.)
Και εμείς αυτόν τον υπέρφωτο γνόφο ευχόμαστε να γνωρίσουμε και να δούμε, χωρίς δράση και χωρίς γνώση, αυτόν πού είναι πάνω από θεάσεις και γνώσεις, αυτόν που δεν βλέπεται ούτε γνωρίζεται· γιατί αυτή είναι η πραγματική θέαση και η πραγματική γνώση, και έτσι υμνείται υπερούσια ο υπερούσιος με την αφαίρεση κάθε οντότητας, ενεργώντας όπως όταν φτιάχνουν ένα άγαλμα που είναι από φυσικού του τέτοιο, αφαιρώντας όλα όσα εμποδίζουν να φαίνεται καθαρά η κρυφή του όψη, και κάνοντας να φανεί με μόνη την αφαίρεση το κρυμμένο του κάλλος. Και νομίζω πως πρέπει να υμνήσουμε τις αναβάσεις (ανάβαση διά της αφαιρετικής ή αποφατικής οδού) αντίστροφα απ’ ότι την κατάβαση (καταφατική οδός)· αφού μάλιστα για εκείνη αρχίσαμε από τα υψηλότερα και περνώντας από τα μέσα κατεβήκαμε στα κατώτερα· εδώ όμως από τα κατώτερα θα ανέβουμε στα ανώτερα, αφαιρώντας τα πάντα, για να γνωρίσουμε ολοφάνερα την αγνωσία που από όλα τα γνωστά και τα όντα περικαλύπτεται, και να δούμε τον υπερούσιο εκείνο γνόφο, που κάθε ορατό φως τον αποκρύβει.
Κεφ. Γ΄
(Ποιές είναι οι καταφατικές και ποιές οι αποφατικές θεολογίες.)
Στις Θεολογικές Υποτυπώσεις υμνήσαμε τα κυριότερα σημεία της καταφατικής θεολογίας, δηλαδή πώς η θεία και αγαθή φύση αποκαλείται Ενική (ομοούσια) και πώς Τριαδική (τρισυπόστατη)· ποιες οι ιδιότητες του Πατρός, ποιές του Υιού· τί θέλει να δηλώσει η θεολογία που εκπορεύεται από το Άγιο Πνεύμα· πώς από τα βάθη του άϋλου και αμέριστου Αγαθού (Πατρός) βλάστησαν τα φώτα της αγαθότητας και πώς ο Πατήρ και τα άλλα Πρόσωπα καθαυτά και μεταξύ τους παραμένουν παντοτινά αχώριστα και αμετάβλητα· πώς ο υπερούσιος Ιησούς ουσιώνεται κατά την αληθινή ανθρώπινη φύση· και όσα άλλα υμνούνται στις Θεολογικές Υποτυπώσεις σύμφωνα και με των Γραφών τους λόγους.
Στο Περί θείων ονομάτων περιλαμβάνεται πώς ο Θεός λέγεται αγαθός και ων και ζωή και σοφία και δύναμη και όσα άλλα ανήκουν στη νοητή τάξη των θείων ονομάτων· και στη Συμβολική Θεολογία πώς μεταβαίνουμε από τις ονομασίες των αισθητών σε αυτές των θείων· τί λέμε θείες μορφές, τί θεία σχήματα και μέρη και όργανα, τί θείους τόπους και κόσμους, τί θυμούς και λύπες, τί οργή, τί μέθη και τί κραιπάλη, τί όρκους και τί κατάρες, τί ύπνους και τί εγρηγόρσεις και όσα άλλα αναφέρονται στους συμβολικούς και ιερούς θείους τύπους.
Και νομίζω πως κι εσύ θα είδες, ότι αυτά τα τελευταία απαιτούν πολύ περισσότερα λόγια από τα πρώτα γιατί οι Θεολογικές Υποτυπώσεις και η ανάπτυξη των Θείων ονομάτων είναι συντομότερα από την Συμβολική θεολογία. Επειδή όσο ψηλότερα ανεβαίνουμε, τόσο οι λόγοι που συνοψίζουν τα νοητά περικόπτονται· όπως ακριβώς και τώρα, όσο εισδύουμε στον υπέρνοο γνόφο, όχι μόνο λιγόλογοι γινόμαστε, αλλά χάνουμε εντελώς τη μιλιά μας και το νου μας. Και ενώ εκεί —σε εκείνες τις συγγραφές— ο λόγος όσο κατερχόταν από τα υψηλά στα χαμηλότερα τόσο και πλήθαινε, τώρα, που από κάτω υψώνεται και ανέρχεται, όσο προχωρεί η άνοδος συστέλλεται και στο τέλος της ανόδου σιγά και ολόκληρος ενώνεται με τον Άλεκτο.
Γιατί όμως λέμε ότι στις καταβάσεις (καταφατική οδός) αρχίζουμε από τα πρώτα ενώ στις αφαιρέσεις (αποφατική οδός) αρχίζουμε από τα τελευταία;
Επειδή μιλώντας καταφατικά και με ορισμούς δεν μπορούμε να ορίσουμε Εκείνο που ξεπερνά κάθε ορισμό παρά μιλώντας για τα συγγενικά με αυτό και τα πλησιέστερα. Για παράδειγμα: η ζωή και η αγαθότητα δεν είναι πλησιέστερα απ’ ό,τι ο αέρας και το λιθάρι; Όταν πάλι μιλούμε αποφατικά, για να μιλήσουμε γι’ Αυτό που ξεπερνά κάθε αφαίρεση, αρχίζουμε τις αφαιρέσεις από τα πιο μάκρυνα και άσχετα. Για παράδειγμα: πιο μακρινό και άσχετο δεν είναι να πούμε ότι δεν μεθάει και δεν οργίζεται απ’ όσο να πούμε ότι δεν λέγεται και δεν νοείται;
Κεφ. Δ΄
(Ότι δεν συγκαταλέγεται ανάμεσα στα αισθητά ο για την υπεροχή του Αίτιος παντός αισθητού.)
Λέμε λοιπόν ότι η των πάντων Αιτία, που όλα τα υπερβαίνει, ούτε ουσία είναι, ούτε χωρίς ζωή, ούτε χωρίς λόγο, ούτε χωρίς νου, ούτε σώμα είναι· ούτε έχει σχήμα, ή είδος (μορφή) ή ποιότητα ή ποσότητα ή όγκο· ούτε βρίσκεται σε ορισμένο τόπο, ούτε βλέπεται ούτε έρχεται σε επαφή· ούτε αισθάνεται, ούτε γίνεται αισθητή, ούτε συγχύζεται, ούτε ταράζεται, ούτε ενοχλείται από υλικά πάθη· ούτε από αδυναμία υπόκειται σε πάθη των αισθήσεων, ούτε έχει ανάγκη από φως, ούτε παθαίνει αλλοίωση ή φθορά, ή μερισμό ή στέρηση ή ροή ούτε τίποτε άλλο απ’ όσα παθαίνουν τα αισθητά, ούτε είναι τίποτε από αυτά.
Κεφ.Ε΄
(Ότι δεν συγκαταλέγεται ανάμεσα στα νοητά ο για την υπεροχή του Αίτιος παντός νοητού.)
Και ανερχόμενοι λέμε ότι, ούτε ψυχή είναι, ούτε νους· ούτε έχει φαντασία ή γνώμη ή λόγο ή νόηση· ούτε είναι λόγος, ούτε είναι νόηση· ούτε λέγεται, ούτε νοείται· ούτε είναι αριθμός ή τάξη ή μέγεθος ή σμικρότητα ή ισότητα ή ανισότητα ή ομοιότητα ή ανομοιότητα· ούτε στέκεται, ούτε κινείται, ούτε ησυχάζει, ούτε έχει δύναμη, ούτε είναι δύναμη, ούτε είναι φως· ούτε ζει, ούτε είναι ζωή ούτε είναι ουσία, ούτε είναι αιώνας, ούτε είναι χρόνος· ούτε νοητικά (γνωστικά) μπορεί να έχει κανείς επαφή μαζί της· ούτε είναι επιστήμη (γνώση) ούτε είναι αλήθεια ούτε είναι βασιλεία, ούτε είναι σοφία· ούτε είναι ένα ή ενότητα ή θεότητα ή αγαθότητα, ούτε είναι πνεύμα, όπως εμείς ξέρουμε· ούτε υιότητα, ούτε πατρότητα, ούτε τίποτα άλλο από όσα αφορούν εμάς ή κάποιο άλλο από τα γνωστά όντα· ούτε ανήκει στα μη όντα αλλά ούτε και στα όντα και ούτε τα όντα γνωρίζουν τί είναι (αυτή)· ούτε αυτή γνωρίζει με τη γνώση τι είναι τα όντα ούτε υπάρχει λόγος γι’ αυτήν, ούτε όνομα ούτε γνώση· ούτε είναι σκοτάδι, ούτε είναι φώς, ούτε πλάνη, ούτε αλήθεια’ ούτε μπορεί καθόλου να οριστεί με την κατάφαση ή την αφαίρεση· αλλά και όταν τα προερχόμενα από αυτήν προσθέτουμε (καταφατικά) ή αφαιρούμε (αποφατικά), σ’ αυτήν ούτε προσθέτουμε, ούτε αφαιρούμε τίποτε. Επειδή η τέλεια και ενιαία Αιτία των πάντων ξεπερνά κάθε ορισμό και κάθε πρόθεση και ξεπερνά κάθε αφαίρεση ή υπεροχή Εκείνου που απλά έχει αποδεσμευθεί από όλα και που τα πάντα υπερβαίνει.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)