Η Αντίσταση στην Σαπίλα τους
Είναι η Μόνη Αληθινή Γονιμότητα
όλα τ' άλλα είναι για influencers
aka πόρνες πολυτελείας
Ο Μύθος του Άρη Βελουχιώτη
Όσο περισσότερες παπαριές και χυδαιότητες διαβάζω και βλέπω για τον Άρη Βελουχιώτη, τόσο περισσότερο τον εκτιμώ. Η στάση του και τα λόγια του φανερώνουν ότι ήταν Εθνομπολσεβίκος και όχι σκέτο απλά κομμουνιστής. Κόντρα στο Κόμμα. Ειδικά όταν υπέγραφε (το κόμμα) παράδοση των όπλων. Ποιός αληθινός πολεμιστής παραδίδει τα όπλα; Ο Έβολα θα ήταν περήφανος για τον Βελουχιώτη.
Κι όταν λέμε Εθνικομπολσεβικισμός εννοούμε ο αληθινός Φασισμός του Ελληνορθόδοξου Κόσμου. Όταν το συνειδητοποιήσουμε αυτό ίσως να καταλάβουμε για ποιό λόγο ο Φασισμός στην Ελλάδα καταντάει σχεδόν πάντα ακροδεξιά -με τις ελάχιστες εξαιρέσεις φυσικά που απλά αποδεικνύουν τον κανόνα - εννοώντας τον Πινοσέτ αντί του Περόν για Φασίστα.
Αλήθεια τα Τάγματα Ασφαλείας, αν ήταν πιστοί στα ιδανικά τους, δεν θα έπρεπε να κάνουν κι εκείνοι αντάρτικο κατά των Συμμάχων, αποχωρούντων των Γερμανών; Δεν έκαναν! Ο Βελουχιώτης τουλάχιστον έμεινε πιστός στα ιδανικά του. Και τον έφαγαν ακριβώς όταν πήγε κόντρα στον Λάθος Εμφύλιο που ετοιμάζαν. Αυτοί που πρώτα παρέδωσαν τα όπλα, μετά έκαναν συγκεντρωτικό αντάρτικο. Έννοιες εκ διαμέτρου αντίθετες. Και τί σχέση μπορεί να έχει ο Πατριωτικός του Λόγος - ο κυριολεκτικά Πατρίδα ή Θάνατος - με τον σημερινό αντιφασισμό;
Το γεγονός ότι και κόντρα στο κομματικό κατεστημένο πήγε και τόσο δηλητηριώδες μίσος διοχέτευσε εναντίον του η εμετική (λόγια ενός Σεφέρη) ελίτ της εποχής είναι ενδεικτικό του ποιός πραγματικά πρέπει να ήταν.
Δηλωσίας;
Ε και; Το Αλγερινό ΕΑΜ έδινε 48 ώρες στους αγωνιστές του να κρατήσουν, προκειμένου και να γλιτώσουν τα βασανιστήρια και να δώσουν χρόνο στους συναγωνιστές τους, και μετά να υπογράψουν οτιδήποτε, εξασφαλίζοντας τους ότι δεν πρόκειται να τους κατηγορήσουν για προδότες για αυτό.
Πόσο μάλλον στην Ελλάδα όπου με μια δήλωση έβγαινες έξω όπου μπορούσες να φανείς χρήσιμος. Μήπως δεν είναι γνωστό ότι ο Μανιαδάκης είχε φτιάξει ψεύτικο ΚΚΕ αποτελούμενο κυρίως όχι από "δηλωσίες" αλλά από και καλά δραπέτες; Αν είχε δραπετεύσει θα ήτανε πιο ύποπτο... Μόνο η παρανοϊκή κουκουέδικη νομενκλατούρα μιλούσε για δηλωσίες και ο Μανιαδάκης δεν θα είχε λόγους να διαφωνήσει.
Ομοφυλόφιλος;
Αδιάφορο. Και ο Λιμόνοφ. Όχι μόνο δεν λέει κάτι αυτό αλλά το ότι η εμετική παιδοβϊαστική ελίτ του Κωλου-νακίου διέδωσε αυτήν την φήμη μιλάει από μόνη της. Αλήθεια όλη αυτή η σημερινή σαπίλα δημιούργημα του Άρη είναι ή των διωκτών του, συμπεριλαμβανομένων των ψευτο-φασιστών (το ότι συνεργάστηκαν με τον Άξονα δεν τους κάνει φασιστές) που βιάστηκαν να γλύψουν (((εγγλέζικους))) κώλους;
Ο Μύθος του Άρη Βελουχιώτη έχει πολύ μεγαλύτερη αξία από την ιστορία του Θανάση Κλάρα.
Το γεγονός ότι " "φασίστες" έσφαξε πολλούς, με δίκοπο μαχαίρι" δείχνει ότι όχι μόνο στην Ελλάδα είχαμε Λάθος Εμφύλιο, αλλά και σε όλη την Ευρώπη.
{"Αν όπως έχει ειπωθεί οι μύθοι σχηματίζονται σαν τους κρυστάλλους, ένα από τα πιο λαμπερά μόρια που θα συνθέσουν τον μύθο του Άρη Βελουχιώτη είναι η καθολική απόρριψή του από όλες τις εξουσίες. Για τους Ιταλούς και τους Γερμανούς ήταν ένας επικηρυγμένος αρχηγός ανταρτών. Για τους Άγγλους εγκληματίας πολέμου. Για την ηγεσία της ελληνικής συντηρητικής παράταξης, σφαγέας και ληστοσυμμορίτης. Για την ηγεσία του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, αποκηρυγμένος προβοκάτορας και προδότης. Στην πραγματικότητα είναι ο άνθρωπος που δημιούργησε τον μεγαλύτερο εθελοντικό στρατό της ελληνικής ιστορίας και μια Ελεύθερη Ελλάδα μέσα στην υποδουλωμένη Ευρώπη."
Άρης, ο αρχηγός των ατάκτων,
Διονύσης Χαριτόπουλος}
Ρήγας Άκραιος
Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΠΩΣ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΝΕΙΣ ΣΕ ΜΙΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ
ΣΕ ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ ΘΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΕΞΟΔΟΣ» ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΚΑΪ ΜΟΥΡΡΟΣ:
Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΠΩΣ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΝΕΙΣ ΣΕ ΜΙΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ
Ἐκδόσεις «Ἔξοδος» (120 σελ.)
− Τὸ ἔθνος δὲν εἶναι μιὰ ἀφαίρεση. Μπορεῖ νὰ τὸ παρατηρήσει κανεὶς παντοῦ. Στὸν λαό, στὸν τόπο, στὸν πολιτισμό του, στὰ λαϊκὰ ἔθιμα καὶ στὴν γλῶσσα, στοὺς καρποὺς τῆς σκληρῆς του δουλειᾶς καὶ στὶς κοινὲς ἀναμνήσεις.
− Δὲν μπορεῖ κανεὶς νὰ ἀγνοήσει τὸ ἔθνος ἁπλῶς καὶ μόνο μὲ τὴν σκέψη ἤ νὰ τὸ κάνει νὰ ἐξαφανισθεῖ ἀναλύοντάς το καὶ ἀνάγοντάς το στὰ ἄτομα ποὺ τὸ ἀποτελοῦν. Τὸ ἔθνος ἁπλῶς Εἶναι.
− Ἕνας στεῖρος νοῦς δὲν μπορεῖ νὰ συλλάβει ποτὲ τὴν οὐσία τοῦ ἔθνους. Τὸ ἔθνος πρέπει νὰ βιωθεῖ.
− Ἡ ὕπαρξη τοῦ ἔθνους βασίζεται στὸ αἴσθημα τῆς κοινότητας καὶ στὸν πόθο τῆς ἐγγύτητας, ποὺ ἀπορρέουν ἀπὸ τὴν γενετικὴ βάση τῆς ἀνθρωπότητας. Ἡ πεμπτουσία τοῦ ἔθνους εἶναι ἡ ἀλληλεγγύη, ὁ ἀμοιβαῖος σεβασμὸς καὶ τὸ αἴσθημα εὐθύνης ποὺ ἔχουν οἱ ἄνθρωποι ὁ ἕνας γιὰ τὸν ἄλλον.
− Τὸ ἔθνος δὲν εἶναι ἕνα τυχαῖο φυσικὸ γεγονός ἀλλὰ ἡ λογικὴ κορύφωση τῆς βιολογικῆς, κοινωνικῆς καὶ πνευματικῆς ἐξέλιξης τῆς ἀνθρωπότητας.
− Τὸ ἔθνος εἶναι μιὰ κοινότητα ἀλληλοβοήθειας καὶ ἀλληλοεξάρτησης. Μπορεῖ κανεὶς νὰ μετρήσει ἕνα ἔθνος ἀπὸ τὸν βαθμὸ ἀλληλεγγύης καὶ συνεργασίας ποὺ οἱ ἄνθρωποι ἐπιδεικνύουν ὁ ἕνας γιὰ τὸν ἄλλον. Τὸ ἔθνος εἶναι μιὰ ὀργανικὴ ὀντότητα.
− Ὁ λογικὸς σκοπὸς τῆς κοινωνικῆς καὶ πνευματικῆς ἐξέλιξης τῆς ἐπανάστασης εἶναι ἕνα αὐξανόμενο αἴσθημα κοινότητας καὶ πιὸ σύνθετης συνεργασίας.
− Σὲ ἕνα σοσιαλιστικὸ σύστημα τὸ ἔθνος αὐτοκυβερνᾶται μέσω τῆς ὀργανικῆς δημοκρατίας.
− Μιὰ σοσιαλιστικὴ κοινωνία χαρακτηρίζεται ἀπὸ τὴν ἔννοια τῆς ὀργανικῆς ἐλευθερίας. Μιὰ σοσιαλιστικὴ κοινωνία, σὲ ἀντίθεση μὲ μιὰ φιλελεύθερη καπιταλιστικὴ κοινωνία, θέτει τὴν εὐθύνη καὶ τὸ καθῆκον πρὸς τοὺς συμπολῖτες μπροστὰ ἀπὸ τὸν ἐγωισμὸ καὶ τὸν ἡδονισμό.
Ὁ Κάϊ Μοῦρρος (Kai Murros) εἶναι Φινλανδὸς πολιτικὸς στοχαστὴς καὶ γεννήθηκε τὸ 1969 στὸ Ἑλσίνκι. Τὴν περίοδο 1990-1999 σπούδασε διάφορα ἀντικείμενα στὸ Πανεπιστήμιο τοῦ Ἑλσίνκι, κυρίως ἱστορία καὶ ἀνατολικὲς γλῶσσες. Στὴν μεταπτυχιακὴ διπλωματική του ἐργασία μελέτησε τὴν σταδιακὴ μετατροπὴ τοῦ Κινεζικοῦ Λαϊκοῦ Στρατοῦ ἀπὸ ἀντάρτικο στρατὸ σὲ σύγχρονο ἐπαγγελματικὸ στρατό. Τὸ ἀνὰ χεῖρας βιβλίο εἶναι τὸ πρῶτο του καὶ κυκλοφορεῖ γιὰ πρώτη φορὰ στὴν ἑλληνικὴ γλῶσσα.
ΑΠΑΡΧΗ:για μια Ευρωπαϊκή Πολιτιστική Επανάσταση
"Η ουσία της δράσης της Φυλής Λιμόνοφ είναι και θα είναι η μεταπολιτική επεξεργασία και διάδοση ιδεών με σκοπό την πνευματική ισχυροποίηση όσων αγωνιούν για την κοινοτική και εθνική μοίρα της Ελλάδας και της Ευρώπης.
Κάθε χρήση διαφορετικών ιδεολογιών και θέσεων του περασμένου αιώνα γίνεται εδώ μόνο από την σκοπιά της διαμόρφωσης μιας μετά-ιστορικής συνείδησης της Ευρωπαϊκής τραγωδίας αλλά και προοπτικής και δεν αφορά καμία νοσταλγία ή ταύτιση με κανένα επιμέρους πολιτικό και ιδεολογικό κίνημα σημερινό ή χθεσινό.
Στα κείμενα-άρθρα που γράφουμε και μεταφράζουμε, στα βιβλία που ετοιμάζουμε να δημοσιεύσουμε , (Νέα βιβλία για Jean Thiriart και Carlo Terracciano)το κοινό τους νήμα είναι η σύνθεση και υπέρβαση. Σύνθεση όλων των ιδεών που πίσω από την ιδεολογική και πολιτική εχθρότητα τους διατηρούν μια έστω στοιχειακή βούληση για ένα Πολιτισμό βασισμένο στην Πίστη , στην Εργασία και στη Γη. Υπέρβαση τους την ίδια στιγμή όμως πέρα από κάθε εγκλωβισμό στον πολιτικό-ιδεολογικό και ιστορικό ορθολογισμό, υπέρβαση προς μια επαναφορά στο μέλλον των απαρχών του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού. Επαναφορά στο βίωμα της αυθεντικής εμπειρίας της Ιεραρχίας , της Κοινότητας και της Ελευθερίας ως θεμελίων της Ιερής Ευρωπαϊκής Ταυτότητας."
ΦΥΛΗ ΛΙΜΟΝΟΦ ιδέες για την Ευρωπαϊκή Συνείδηση
ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ!!!!!!!
"Στις 5 Νοεμβρίου του 2017 ο Alex Soros,γιός του γνωστού σε όλους μας George Soros διοργάνωσε ομιλία στην Βιέννη με τίτλο:"Η τυρρανία της Ελλάδας πάνω στην Γερμανία".Και ενώ κάποιος θα περίμενε πως με τον όρο τυρρανία γινότανε αναφορά στο ελληνικό χρέος ο Soros μας επιφύλασε μια μεγάλη έκπληξη.Χαρακτηριστικά ανέφερε πως:
"Οι Γερμανοί επηρεάστηκαν πολύ απο τον ελληνικό ιδεαλισμό και έγιναν "ρομαντικοί ιδεολόγοι",έτοιμοι να παλέψουν με κάθε θηρίο,πραγματικό η φανταστικό.Οι καταστροφές της Γερμανίας ωφείλονται στους Έλληνες και στο ελληνικό πνεύμα.Στα δήθεν υψηλά φρονήματα πους σας δίδαξαν οι Έλληνες.Όλα τα οδυνηρά λάθη του γερμανικού λαού προκλήθηκαν απο το δηλητήριο που πήρατε απο τους Έλληνες".
Στην συγκεκριμένη περίπτωση ξεφεύγουμε απο τον αντεπιστημονισμό και τα αυθαίρετα δογματικά συμπεράσματα και περνάμε σε καθαρό και απροκάλυπτο μίσος εναντίον του Ελληνισμού σε σημείο που πλέον ξεπερνάει την μισαλοδοξία και τον ρατσισμό.Ας σκεφτούμε απλά τι θα γινότανε αν ένας Έλληνας δισεκατομυριούχος έβγαινε και έλεγε πως για τα δεινά όλου του κόσμου φταίει το δηλητήριο του Εβραϊσμου(καταγωγή των Soros).
Φυσικά και θα είχε ξεσηκωθεί το σύμπαν όλο και όλες οι οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων να τον κατακεραυνώσουν.Τι συνέβει όμως στην περίπτωση του Soros jounior;
Μαντέψατε σωστά..."
Φασίστας Βελουχιώτης
# No apologies
Η απόδοση ηθικής ευθύνης στους σημερινούς ακόλουθους της μίας ή της άλλης ιδεολογίας ή ιδεολογικών ρευμάτων προερχόμενων από την μια ή την άλλη κατοχική χώρα του Β'ΠΠ είναι εντελώς γελοίο πράγμα.
Η επίθεση του Άξονα στην Ελλάδα δεν ήταν παρά επίθεση σε ένα (((βρετανικό))) στρατόπεδο. Άσκοπη ή σπάταλη από στρατηγική άποψη, όχι όμως ηθικά αδικαιολόγητη. Ας ντρέπονται τότε οι βενιζελικοί και οι μεταξικοί και πιο βαθιά ακόμα οι μαυροκορδατικοί. Οι δικές τους κληρονομιές και παρακαταθήκες ευθύνονται για την κατάντια της χώρας.
Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι πρέπει κάποιος, κάνοντας αυτήν την διαπίστωση, να είναι πχ αντί-βελουχιωτικός. Φτάνει πια με αυτούς τους σχιζοφρενικούς μανιχαϊσμούς. Αν η Εθνική Αντίσταση είχε σκοπό να προστατέψει τον Ελληνικό Λαό από τις αυθαιρεσίες των Δυνάμεων Κατοχής τότε καλά έκανε ό,τι έκανε.
Η απόδοση ηθικής ευθύνης στους σημερινούς ακόλουθους της μίας ή της άλλης ιδεολογίας ή ιδεολογικών ρευμάτων προερχόμενων από την μια ή την άλλη κατοχική χώρα του τότε είναι εντελώς γελοίο πράγμα. Άλλο πράγμα η δογματική ταύτιση χωρίς επικαιροποίηση στο εδώ και στο τώρα. Κάθε Δογματισμός που έχει σταματήσει την Διαλεκτική είναι Νεκροφιλία. Άλλο πράγμα η Μελέτη και Συνέχιση των Ιδεολογικών Ρευμάτων.
Με αυτή την λογική όλοι μας θα έπρεπε να ντρεπόμαστε που μας αρέσει πχ το Ροκ. Οι Μετάλλικα και οι Ρόλλινγκ Στόνες. Μιας και το κατά Γκράμσι Πολιτιστικό/ Πολιτισμικό θεμέλιο καθορίζει το ιδεολογικό και πολιτικό εποικοδόμημα Ας το πιάσουμε από εκεί λοιπόν.
Ας ξεκινήσουν να συζητάμε πια για την West-toxication. Την δυτικό-τοξίνωση, την δυτικόφρονη δηλητηρίαση. Και προπαντός για το πώς θα έπρεπε να το βουλώνουν οι μαυροκορδατικοί, οι βενιζελικοί και όλοι οι επίγονοι τους, χαρά των οποίων είναι να βλέπουν να τρώγονται μεταξύ τους οι χιτλερικοί με τους στρασσερικούς και οι μουσολινικοί με τους σταλινικούς.
Στο κάτω κάτω αν το πρόταγμα της Εθνικής Αντίστασης, ήταν η Πατριωτική Κοινωνική (Σοσιαλιστική) Λαοκρατία, για να μην μιλήσουμε για το πώς έβλεπαν τους μελαμψούς στρατιώτες της μίας ή της άλλης κατοχικής δύναμης - Κατοχή δεν ήταν μόνο από τους Γερμανούς αλλά και από αυτούς που τους διαδέχτηκαν - τότε η Εθνική Αντίσταση - στην "Φασιστική" Κατοχή - ήταν η πιο γνήσια έκφραση του Φασισμού στην Ελλάδα. Κατά Κιτσίκη τουλάχιστον.
Αν ο Φασισμός ήταν η Εκκλησία όλων των Αιρετικών τότε ο Βελουχιώτης, ως Αιρετικός, ήτανε Φασίστας. Είμαστε Βελουχιωτικοί. Είμαστε Φασίστες. Σκ@τα στην Πολιτική Ορθότητα.
Ελλάδα Σερβία Αλβανία
Ελληνο-Σερβική φιλία δεν σημαίνει αντιαλβανισμός και Έλληνο-Αλβανισμός δεν σημαίνει αντισερβισμός. Ίσα ίσα το ένα συμπληρώνει το άλλο.
Οι Σέρβοι ως ο σκληρός πυρήνας της δικής τους ομοιοεθνίας, των Νοτιοσλάβων, δεν είναι αφομοιώσιμοι από μας. Χωρίς βέβαια να ξεχνούμε ότι οι Σέρβοι ως λαός είναι στην ουσία εκσλαβισμένα κέλτικα, ιλλυρικά και θρακικά φύλα, από εκείνα που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην Επανίδρυση της Ρώμης στην Ανατολή και συνεπώς του δικού μας Βυζαντίου. Το γερμανό-σλαβικό φύλο των πρώτο-Σέρβων αφομοίωσε και κληρονόμησε την θρησκεία και την αυτοκρατορική του ιδεολογία από εκεί.
Αντίθετα εμείς τους Αλβανούς δεν μπορούμε και δεν πρέπει ποτέ να τους δεχτούμε σαν το κεντρικό πυρήνα μιας δικής τους ομοιοεθνίας. Της Μεγάλης Αλβανίας. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι είμαστε αντιαλβανοί. Ίσα ίσα είμαστε αλβανόφιλοι.
Η "αλβανοφιλία" μας έχει να κάνει με το ότι για μας οι Αλβανοί όχι μόνο είναι αφομοιώσιμοι, αλλά και αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της δικής μας Πανελλήνιας Μεγάλης Ιδέας. Τα δύο άλλωστε, το Ελληνο-Αλβανικό Βασίλειο και η Μεγάλη Ιδέα, εμφανίστηκαν ως προτάσεις εσωτερικής ταυτότητας και εξωτερικής πολιτικής ταυτόχρονα και όταν εγκαταλήφθηκε το πρώτο ως στρατηγική απέτυχε και το δευτερό ως στόχος αναπόφευκτα.
Μπορεί η ελληνική ελίτ να έχει εγκαταλείψει κάθε έννοια Ελληνοκεντρισμού, Πανελληνίου ή Μεγάλης Ιδέας για χάρη ενός χαζοχαρούμενου κοσμοπολιτισμού "Ουάου, Άι εμ Χελλίν, Δε μπερθ πλέις ο Ντεμόκρασυ" και αντίστοιχα η ελληνική κοινωνία, στο βαθμό ακριβώς που από λαός μετατράπηκε σε κοινωνία, όχι μόνο να έχει ξεχάσει περί τίνος πρόκειται αλλά και ο μέσος ζητωμπατριώτης σήμερα να ωρύεται στο άκουσμα και μόνο τέτοιων ιδεών, θα βλέπει τους Πακιστανούς πιο συγγενείς του φαίνεται - ναι, φαίνεται! -, εμείς όμως όχι. Είμαστε Δραγουμικοί.
Μια επίθεση φιλίας δεν παύει να είναι επίθεση. Ο φιλοαλβανισμός μας ορθώς γίνεται αντιληπτός από την αλβανική ακροδεξιά ως Ελληνικός Εθνοπολιτισμικός Ιμπεριαλισμός. Αντί δλδ να γελάμε υπεροπτικά με τους Αλβανούς όταν λένε ότι οι Αρχαίοι ήταν Αλβανοί, η σωστή αντιμετώπιση - όταν σπρώχνουν τραβάς... - είναι το "ναι, οι αρχαίοι Δωριείς ήταν συγγενείς με τους Ιλλυριούς, είμαστε συγγενείς". Επιπλέον η Ιλλυρική Δυναστεία, όπως και στην περίπτωση των Σέρβων, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην Ίδρυση του Βυζαντίου, ο εθνοτικός και όχι εθνικός τους ήρωας, ο Καστριώτης, είναι και δικός μας, οι "Εστραντιότι" του Κλαδά κτλ
Είναι πραγματικά αστείο να βλέπεις τις χαζές προσπάθειες ορισμένων νεοελλήνων εθνικιστών να προσπαθούν να αποδείξουν ότι οι Αρβανίτες δεν ήταν Αλβανοί, ενώ με το αντίθετο αυτομάτως η Αλβανοί δεν είναι έθνος αλλά "εθνότητα", Ελληνικό Φύλο. Είναι σα να βλέπεις τους Ιρανούς να προσπαθούν να αποδείξουν ότι μόνο οι "καθεαυτό" Πέρσες είναι Ιρανοί. Οι άνθρωποι εκεί και ευτυχώς για αυτούς δεν είναι τόσο χαζοί.
Η επικείμενη λοιπόν αναγνώριση της ανεξαρτησίας του Κοσόβου από την ελληνική κυβέρνηση και κατά συνέπεια η προώθηση της Μεγάλης Αλβανίας, ως μέρος της εξυπηρέτησης των συμφερόντων του γεωπολιτικού μπλοκ που υπηρετεί η ελληνική ελίτ, όχι μόνο δεν είναι προς το συμφέρον του Ελληνισμού αλλά και είναι εναντίον του.
Όχι μόνο γιατί Μεγάλη Αλβανία σημαίνει απόσπαση των Αλβανών από την Μεγάλη Ελλάδα - μας αφήνουν αδιάφορους οι φωνασκίες μπροοδευτικούληδων και φιλελευθερούρηδων περί παρωχημένων, ξεπερασμένων και οπισθοδρομικών -, αλλά και ενώνει τον Μπεκτασισμό, το κατ' εξοχήν βαλκανικό και αλβανικό και αφομοιώσιμο από τον Ελληνισμό Ισλάμ - όποιος διαφωνεί να μην ξαναπαραπονεθεί για το ότι η Τουρκία θέλει τους Μουσουλμάνους της Θράκης Τούρκους και όχι Έλληνες μουσλμάνους κατά κανόνα Μπεκτασήδες - με τον Βαχαμπισμό των Κοσοβάρων.
Δεν χρειάζεται φαντάζομαι να πούμε και πολλά για τους βαχαμπαστές που προωθούν οι διάφοροι σαβουράραβες "φίλοι και σύμμαχοι μας". Μόνο όταν πρόκειται για την Παλαιστίνη θα τους δεις να κόπτονται και να ανησυχούν για τους Σαλαφιστές. Μερικές δεκάδες χιλιόμετρα πιο πέρα, στην Συρία, ο επίσης μουσλμάνος Άσαντ είναι δικτάτορας και οι - και κοσοβάρικης καταγωγής - ισλαμοκανίβαλοι επισήμως αναγνωρισμένοι εκπρόσωποι της Συρίας στην Ελλάδα...
Αν υπήρχε Ανεξάρτητη Ελληνική Γεωστρατηγική θα πατούσε και στην Γεωπολιτισμική και θα πάσχιζε πάση θυσία όχι μόνο να διαχωρίσει τα δύο, τρία Ισλάμ - τί και που όλα Ισλάμ είναι; και στην Νιγηρία έχει χριστιανούς και οι προτεσταντικές θρησκευτικές σέχτες κυβερνούν την Αμερική. Ε και; Τί κοινό υπάρχει μεταξύ μας σε αυτήν την βάση; - αλλά και να αφομοιώσει τον Μπεκτασισμό από τον Ελληνισμό. Όχι μόνο δεν το κάνει αυτό, αλλά και τα ενώνει, ενώ συνεχίζει να κοιμάται τον χαζοχαρούμενο κοσμοπολίτικο ύπνο της.
Ενώ παράλληλα οι εκπρόσωποι της "γεωστρατηγικοί αναλυτές" έχουν αναλάβει να μας εξηγήσουν για ποιό λόγο η Ελλάδα πρέπει να αναλάβει ενεργό ρόλο - να πάρει το ρολάκι που της δίνουν δλδ - σε όλη αυτή την ευρύτερη γεωπολιτική κινητοποίηση, εξηγώντας μας πώς η Ελλάδα με αυτόν τον τρόπο δήθεν αντιμετωπίζει την Νεοθωμανική Τουρκία, ενώ στην πραγματικότητα εξυπηρετεί τα συμφέροντα της. Μας δουλεύουνε κανονικά δηλαδή. Δεν είναι αστείοι, είναι επικίνδυνοι.
Η Καθ'ημάς Ευρασία, μέρος β, Γεωπολιτική-3
Όσο είμαστε δέσμιοι της Θέσης (Γεωπολιτική-1, Θαλασσοκρατεία, Παγκοσμιοποίηση, Πολιτισμός του Ωκεανού και της Ερήμου), προκειμένου να μπορέσουμε μια μέρα να περάσουμε στην Σύνθεση (Γεωπολιτική-3, Παν-Ελληνισμός, Πολιτισμός του Μέτρου, της Πίνδου και του Αρχιπελάγους*), πρέπει να κινούμαστε προς την Αντί-Θεση (Γεωπολιτική-2, Γεωκρατεία, Πολιτισμός της Ενδοχώρας και της Στέπας).
* Και ο Πόντος ακριβώς αυτό είναι. Βουνά, Δάση, Θάλασσα. Δεν είναι τυχαίο ότι εκεί επιβίωσε ο Ελληνισμός πιο πεισματικά από την αστική Ιωνία.
Το ότι η άρχουσα ελίτ της χώρας πράττει το ακριβώς αντίθετο είναι ενδεικτικό της καταστροφής που έρχεται. Η χώρα φαινομενικά μπορεί να βγει νικήτρια - ή μάλλον καλύτερα "να είναι με το μέρος των ισχυρών και νικητών"-, όπως και από τους δύο παγκόσμιους πολέμους. Ποιός όμως σοβαρός άνθρωπος μπορεί να ισχυριστεί ότι ο Ελληνικός Λαός και ο Ελληνισμός ως Πολιτισμός βγήκαν αληθινά νικητές από τους δύο παγκόσμιους πολέμους;
Τί άλλο από νομοτέλεια ήταν ο Εθνικός Διχασμός και ο Εμφύλιος βάσει του γεωπολιτικού προσανατολισμού της χώρας τότε; Έτσι και όχι με βάση την δήθεν γερμανοφιλία του Παλατιού εξηγείται η αρχικά ουδέτερη στάση της Ελλάδας στον Α'ΠΠ. Η αξιοπρεπής ουδετερότητα είναι πάντα προτιμότερη και προς το βαθύτερο και πιο μακροχρόνιο συμφέρον ενός λαού από την συμμετοχή σε έναν πόλεμο με το μέρος των νικητών χωρίς ο ίδιος να μετέχει της νίκης. Από την δουλική υποτέλεια δηλαδή.
Το παράδοξο ήταν ότι αυτή η ουδετερότητα εδράζονταν στον Νότο και οι πράκτορες του Ωκεανού κινήθηκαν με πραξικόπημα από τον Βορρά! Κάτι που στην ουσία φανερώνει πως οι αληθινές συντεταγμένες είναι στην Καρδιά. Αλλά και δικαιώνει τους Αρχαίους που Άνω και Άνοδο έλεγαν την απομάκρυνση από την θάλασσα και Κάθοδο το αντίστροφο.
Όσοι ταυτίζουν τον Ελληνισμό με την Θαλασσοκρατεία διαπράττουν λαθροχειρία και αυτοχειρία. Σαν τους Μυκηναίους και τους τελευταίους Παλαιολόγους. Ο Πολιτισμός του Δάσους, ο Πολιτισμός των Κελτών και των Δωριέων δηλαδή, ανήκει στον Πολιτισμό του Ωκεανού μόνο ως αιχμάλωτος. Όταν το θαλάσσιο στοιχείο του Ελληνισμού προδίδει το Δάσος, την Ενδοχώρα του, τότε επίκειται Καταστροφή, όπως η Μικρασιατική, γιατί πήγαμε σαν εμπορικοί εκπρόσωποι του Ωκεανού, όχι ως Ελευθερωτές όπως ο Μέγας Αλέξανδρος, και Κατάρευση, όπως των Μυκηναίων, παρά την νικηφόρα υποτίθεται Τρωϊκή Εκστρατεία.
Κάθε φορά που η άρχουσα ελληνική ελίτ (θα) ταυτίζεται με τον Ωκεανό και (θα) περιφρονεί την Λαϊκή Ενδοχώρα, ταυτίζοντας εσφαλμένα το Αιγαίο με τον Ωκεανό, αργά ή γρήγορα, (θα) συμβαίνει το ίδιο φαινόμενο. Το Δάσος θα συμμαχεί με την Στέπα και η ελίτ θα το παρουσιάζει αυτό σαν προδοσία, ενώ στην πραγματικότητα συμβαίνει το αντίθετο.
Ο ίδιος ο Αχιλλέας περισσότερο συμπαθεί και σέβεται τον γέρο Πρίαμο και τους Τρώες παρά τον αλαζόνα Αγαμέμνονα. Ο γενάρχης των Δωριέων Ηρακλής όχι μόνο δεν έλαβε καν μέρος στην Τρωϊκή Εκστρατεία, αλλά και το φαινόμενο που εμείς λέμε Κάθοδος των Δωριέων οι Αρχαίοι το είπαν Επιστροφή των Ηρακλειδών. Μήπως και σήμερα δεν κρυφό-λένε τον Δραγούμη προδότη οι επίγονοι των φονιάδων του επειδή δεν ήθελε ούτε καν τον Πρώτο Βαλκανικό Πόλεμο, έχοντας μια βαθύτερη θεώρηση των πραγμάτων;
Τον Δραγούμη που μίσησε το υποτιθέμενο ελληνικό υπερπόντιο εμπορικό δαιμόνιο και αγάπησε τους Αρβανίτες, αλλά και τους βαλκάνιους εμποροβιοτέχνες ΕλληνόΒλάχους.
Ο Ελληνισμός είχε την αγαθή τύχη δύο τρεις φορές τουλάχιστον με την Κατάρευση του θαλάσσιου προσανατολισμού του να βιώσει Κάθοδο των Δωριέων, των Μακεδόνων, των Αρβανιτών. Δεν ξέρουμε αν θα έχει πάντα τέτοια τύχη. Αυτό που ξέρουμε είναι ότι η σημερινή ελίτ της χώρας, με την ωκεανόδουλη γεωπολιτική της, ετοιμάζει νομοτελειακά τον χαμό του Ελληνικού Λαού στο όνομα της σωτηρίας του Κράτους των Αθηνών.
Αυτό που ξέρουμε πως το σημερινό κράτος των Αθηνών αντλεί τον Μύθο του από την υποτιθέμενη Αθήνα του Περικλή, ενώ στην ουσία αυτό που θαυμάζει είναι η Αθήνα του Εφιάλτη. Ξεχνώντας ότι άλλη η Αθήνα της Πολιτείας του Πλάτωνα και άλλη η Αθήνα του Δημοσθένη. Ξεχνώντας ότι τα μεγαλύτερα της πολιτιστικά επιτεύγματα, η Τραγωδία του Αισχύλου και του Σοφοκλή, είναι καρποί της Σποράς του Πεισίστρατου, Όχι της Δημοκρατίας. Ξεχνώντας ότι η Αθήνα της Πολιτείας του Πλάτωνα είναι μια Γεωκρατική δύναμη που νίκησε τους Άτλαντες, όχι η Θαλασσοκρατεία του Επιταφίου του Περικλή και των Φιλιππικών του Δημοσθένη.
Την εποχή της σύγκρουσης μεταξύ Μακεδονίας του Φιλίππου και Αθήνας του Δημοσθένη η Πλατωνική Ακαδημία ήταν ξεκάθαρα με το μέρος της πρώτης και όχι τυχαία. Σήμερα η Ελλάδα έχει στερέψει - γιατί ο Ωκεανός είναι μια υγρή Έρημος και η Έρημος ένας ξηρός Ωκεανός - και δεν βγάζει Φιλίππους γιατί δεν έχει Πλατωνική Ακαδημία και δεν έχει Πλατωνική Ακαδημία γιατί δεν βγάζει Φιλίππους.
Έχει όμως και βγάζει άφθονους Γενίτσαρους. Σήμερα ο γενίτσαρος δεν είναι απαραίτητα ο φιλότουρκος. Και σήμερα και πάντα γενίτσαρος είναι αυτός που ταυτίζεται με τον Ξένο και άκρως επιβλαβή Επικυρίαρχο.
Βαυκαλίζονται με φαντασιοπληξίες, αν δεν είναι σε υπηρεσία. Λαθροφάγοι και τουρκοφάγοι . Οπαδοί του ίδιου κρατικού μηχανισμού που έχει τεθεί στην υπηρεσία της εξαφάνισης του ίδιου Λαού που υποτίθεται ότι υπηρετούν. Δεξιά πτέρυγα του ίδιου κρατικού μηχανισμού με τους λαθρολάγνους και τουρκολάγνους που συνεχίζει κανονικότατα τον εποικισμό και την Αντικατάσταση Πληθυσμού και αν ποτέ ξανά στείλει κάποιους στα ξερονήσια αυτοί δεν θα είναι οι εισβολείς αλλά όσοι μετέχουν του ίδιου γεωπολιτικού προσανατολισμού, ακόμα και απλά υπαρξιακά, εσωτερικά, με εκείνους που είχε στείλει και στο παρελθόν. Δυστυχώς από τότε ακόμα είχαν νικήσει εκείνοι που "ο Άντετ... είναι Έλληνας", αλλά η Κούνεβα Βουλγάρα και άρα "βουλγάρα".
Οπαδοί ενός δικού τους ψεύτο-πατριωτισμού που δεν θέλει να έχει τίποτα κοινό με τον Φασισμό, τον Σοσιαλισμό, την Λευκή Φυλή, τους Κέλτες, τους Γερμανούς, τον Αράβικο Σοσιαλισμό, την κανταφική Τζαμαχιρίγια, με τα τόσα κοινά στοιχεία με τις θεωρήσεις του Ρήγα και του Δραγούμη, και την Ευρώπη ως Πλουραλιστική μεν Ενιαία δε Εθνοπολιτισμική Οντότητα, παρά μόνο με την πολυαγαπημένη τους ΕΕ και φυσικά τους αγαπημένους τους Αγγλοσάξονες. Για αυτούς δεν είμαστε ούτε Ευρωπαίοι ούτε Λευκή Φυλή, αλλά μετέχουμε του ιουδαιοχριστιανικού Πολιτισμού, πάντα με έμφαση στο πρώτο συνθετικό.
Οπαδοί της Ανθελληνικής θεωρίας του Ανάδερφου Ελληνισμού. Γιατί όταν λες ότι δεν έχεις φυλετικούς συγγενείς και πολιτισμικά αδέρφια εσύ μπορεί να νομίζεις ότι είσαι ελεύθερος να πράξεις κατά το υποτιθέμενο συμφέρον σου, στην πραγματικότητα φανερώνεις το Ήθος σου. Και το Ήθος σου θα καθορίσει το μέλλον των παιδιών σου. Τόση σαπίλα στους γόνους τόσων δήθεν "καλών οικογενειών" από να ξεφυτρώνει άραγε;
Αποκόπτουν τον Ελληνικό Λαό από κάθε περίπτωση αλληλεγγύης από άλλους λαούς. Ούτε οι αριστεροί με τις διεθνιστικές τους εμμονές δεν το κάνουν αυτό. Έτσι που η εξάρτηση από τον αφέντη να είναι απόλυτη. Οι γενίτσαροι που λέγαμε... Καμιά Μεγάλη Ιδέα, κανένας Ιερός Αγώνας, καμιά Ψυχική Ανάταση, καμιά Ψυχή Βαθειά στην τελική. Τίποτα. Μόνο τις μπότες των παγκόσμιων αφεντάδων να γλύφουμε κι όλα θα πάνε καλά... για αυτούς.
Απαξιώνουν τους πάντες. Ή σχεδόν... Απαξιώνουν τους Αλβανούς. Απαξιώνουν τους Βαλκάνιους. Απαξιώνουν τους Σλάβους. Απαξιώνουν τους Παλαιστίνιους και όλους τους Μουσουλμάνους. Δεν ανησυχούν μήπως γίνει ποτέ της Συρίας γιατί έχει γίνει ήδη της Συρίας και αυτοί δεν ήταν με τον Άσαντ. Δε υπήρξε ούτε θα υπάρξει Έλληνας Άσαντ και χαίρονταν για αυτό.
Απαξιώνουν ακόμα και τους Ιταλούς στο όνομα μιας δήθεν προώθησης της αφύπνισης του Ελληνισμού της Μεγάλης Ελλάδας. Μέχρι εκεί φτάνει το μυαλουδάκι τους. Νομίζουν ότι προωθώντας λαθρό στην Ιταλία τους ξεφορτώνονται και την αποδομούν προς όφελος της ανάδειξης της κρυμμένης Ελληνικής Ταυτότητας της Μεγάλης Ελλάδας. Μιλάμε για διάνοιες όχι αστεία. Δεν βλέπουν τους κινδύνους μιας τέτοιας πρακτικής, την απομόνωση (α ναι ξέχασα, ο γενιτσαρισμός) και ότι η Εθνοπλουραλιστική Ευρώπη των Εκατό Φλάμπουρων είναι ο ασφαλέστερος δρόμος προς αυτόν τον στόχο.
Δεν βλέπουν, όπως ούτε και οι υποτιθέμενοι αντίπαλοι τους και στην πραγματικότητα άλλη όψη του ίδιου νομίσματος τους, ότι δεν υπάρχει απαραίτητα αυτό το δίπολο. Ή με το σκληροπυρηνικό ψεύτο-εθνοκράτος ή με την διεθνιστική αποδόμηση. Και οι δύο τα ίδια κάνουν. Γεμίζουν την Ελλάδα με αφροπακιστανούς κι τους φταίνε οι Ευρωπαίοι, οι Λευκοί, οι Αλβανοί, οι Σκοπιανοί, οι Ιταλοί... Της κοντής... της φταίνε οι τρίχες, που είναι και της μόδας.
Δεν περνά καν από το μυαλό τους η Βαλκανική και Ανατολική Στρατηγική του Δραγούμη - πόσο μάλλον του Τερρατσιάνο, του Ντε Μπενουά, του Θιριάρτ και του (πρώιμου έστω) Ντούγκιν, που είναι μάλλον συμπληρωματική προς εκείνη του Δραγούμη ή θα μπορούσε κανείς να πει ότι ο Δραγούμης ήταν πολύ μπροστά και εμείς πολύ λίγοι για εκείνον και ότι στην ουσία η δραγούμεια γεωστρατηγική ήταν η πρόωρη Ελληνική Εκδοχή των προαναφερθέντων - και τί τροπή θα έπαιρνε αυτή σήμερα ως Στρατηγική Αξιοπρέπειας και Επιβίωσης.
Αν μας έχει μείνει μια ρανίδα Ζωτικής Ενέργειας και Ενστίκτου πάλι θα εμφανιστεί. Δεν μπορεί να γίνει αλλιώς. Μέχρι τότε Ψεύτο-Ρωμαίικο.
Η υπαρξιακή γεωπολιτική του Carlo Terracciano
του Αλεξάντερ Ντούγκιν
μετάφραση: Φυλή Λιμόνοφ
πηγή :http://www.4pt.su
*Στα πλαίσια μιας ευρύτερης εισαγωγής στο βιβλίο που ετοιμάζουμε να κυκλοφορήσει ηλεκτρονικά, με κείμενα του Carlo Terracciano , διαβάστε σχετικά Νέα βιβλία για Jean Thiriart και Carlo Terracciano , δημοσιεύουμε εδώ ένα κείμενο του Alexander Dugin αφιερωμένο στον κορυφαίο Ιταλό γεωπολιτικό της Παράδοσης.
H επιλογή του Carlo Terracciano
Θεωρώ πως ο Carlo Terracciano είναι ένας από τους σημαντικότερους Ευρωπαίους γεωπολιτικούς των τελευταίων δεκαετιών. Είμαι πεπεισμένος πως θα αναγνωριστεί ως ένας σύγχρονος κλασικός σε αυτό το πεδίο.
Είχα την ευκαιρία να τον γνωρίσω προσωπικά , και πάντοτε εκτιμούσα την ορθότητα της ιδεολογικής του θέσης στη ζωή: η γεωπολιτική ήταν για αυτόν μια υπαρξιακή επιλογή , έζησε την ζωή του σε πλήρη συμφωνία με τις αρχές του, δείχνοντας ,κάτι αδιανόητο για τις μέρες μας, μια Ρωμαϊκή ,Ολύμπια προσωπική στάση ,με πίστη και πλήρη εθισμό στο σκοπό ,πλήρη ηθική ολότητα χωρίς να λαμβάνει υπόψη τις συνέπειες των πιέσεων της νεωτερικότητας.
Ο Carlo Terracciano ήταν ένας άνθρωπος των ιδεών και της δράσης ταυτόχρονα. Στην περίπτωση του, η θεωρία και η πράξη συγχωνεύθηκαν σε κάτι αδιαίρετο. Ποια ήταν η κύρια ιδέα του και ποια η συστατική του πράξη;
Η γέννηση της γεωπολιτικής από τον αφρό της Θάλασσας
Ο Carlo Terracciano κληρονόμησε την γεωπολιτική παράδοση του Ευρωπαϊκού ηπειρωτισμού. Στα κείμενα του ( συγκεντρωμένα σε μια σειρά άρθρων με τον τίτλο «Nel Fiume della storia”),χαράσσει την ιδεολογική γέννηση αυτής της σχολής.
Ο Βρετανός ιμπεριαλιστής H. Mackinder ήταν ο πρώτος που άρθρωσε τον βασικό γεωπολιτικό νόμο – την δυιστική αντίθεση ανάμεσα στον πολιτισμό της Θάλασσας ( Θαλασσοκρατία) και τον πολιτισμό της Γης (Γεωκρατία).
Ο ίδιος ο Mackinder ήταν ένας λαμπρός εκπρόσωπος της Θαλασσοκρατίας που εξασφάλισε την μεταφορά της παράδοσης της Θαλασσοκρατικής στρατηγικής ,την διαδικασία της γεωπολιτικής αντίληψης από την Μεγάλη Βρετανία στης Ηνωμένες Πολιτείες.
Ο Mackinder ήταν ένας από τους ιδρυτές του London School of Economics, συνέβαλε στην ανάδυση του Chatham House, του Βασιλικού Κέντρου Στρατηγικών Σπουδών και ενέπνευσε την πρώτη ομάδα του CFR (Counsel of Foreign Relations) , δημοσιεύοντας στο «Foreign Affairs» τα ύστερα άρθρα του. Από αυτόν μέχρι τον Αμερικανό Α. Mahan υπάρχει μια ευθεία γραμμή της Ατλαντικής γεωπολιτικής, περνάει από τον Αμερικανικό ρεαλισμό (και ένα επιθετικό φιλελευθερισμό,υπέρ-εθνισμό και παγκοσμισμό) και φτάνει στους Κίσσινγκερ , Μπρεζινσκι,Ροκφέλερ από την μια και στους νέο-συντηρητικούς από την άλλη μεριά.
Η αυτοκρατορία στην καρδιά του κόσμου
Η πλανητική ηγεμονία των ΗΠΑ και η ιδέα της παγκόσμιας θαλασσοκρατίας με μια Παγκόσμια Διακυβέρνηση, απορρέουν από το πλανητικό όραμα του Mackinder τραβηγμένου στα λογικά του όρια. Ο κόσμος θα γίνει πραγματικά παγκόσμιος μόνο όταν η Θαλάσσια Δύναμη θα έχει νικήσει τελεσίδικα την Γεωκρατική Δύναμη.
Αυτό ήταν το στοίχημα ζωής του Mackinder. Και σήμερα βλέπουμε πως πολλά από τα σχέδια του είναι ολοκληρωμένα: Αυτός επέμεινε για την διάλυση της Ρωσίας , για τη δημιουργία μιας ζώνης αποκλεισμού στην Ανατολική Ευρώπη , για την αναγκαιότητα του να ηττηθούν Γερμανία και Ρωσία και όλα αυτά με κάποιο τρόπο πραγματοποιήθηκαν ως τα τέλη του 20ου αιώνα , παρέχοντας τις συνθήκες για την ανάδειξη ενός μονοπολικού κόσμου και της παγκόσμιας ηγεμονίας των ΗΠΑ. Αυτή η θαλασσοκρατική αυτοκρατορία μπροστά στα μάτια μας, γίνεται μια πραγματικότητα.
Η Ηπειρωτική απάντηση
Sub-Comandante Δραγούμης
"Ποιά σημασία και ποιά δικαιολογία υπάρξεως μπορεί να έχη ένα έθνος, χωρίς δικό του πολιτισμό. Βέβαια δε θα χαράξουμε σύνορα απαγορευτικά για να εμποδίσουμε τις επιδράσεις των ξένων. Αλλά και δε θα πάρουμε, ούτε θα δεχτούμε ατόφιο τον πολιτισμό των ξένων. Την ατιμωτική αυτή επαιτεία της ψυχής και του πνεύματος, δε θα την ανεχτούμε. Ίσως να υπάρχουν έθνη, που μπορούν να ζήσουν σαν αντίγραφα, τη μέτρια και σβησμένη ζωή του μιμητικού, δίχως πρωτοτυπία και έφεση για δημιουργία πολιτισμού. Άλλ' υπάρχουν κι άλλα, που όλα τ' αφομοιώνουν τα παλαιότερα και τα νέα και προχωρούν με δικιά της έκφραση. Για ν' αρχίση όμως το ξεκίνημα τούτο, για να συνεχιστή, πρεπει να τροφοδοτήται και να ενισχύεται από μια Ιδέα, Από μια δύναμη ανυψωτική που θα κινή την ολότητα."
"Πραγματικά πράγματα για τον άνθρωπο είναι δύο: ο εαυτός του και το "Έθνος του"
"Δολεύω για τον Ελληνισμό. Μήπως μπορώ δουλεύω για τίποτε άλλο. Δουλεύοντας για τον Έλληνισμό, δουλεύω για τον εαυτό μου. Θα ήθελα να δουλεύω αλλοιώς για τον εαυτό μου, μα δεν μπορώ και δουλεύω έτσι. Δουλεύοντας για τον Ελληνισμό δουλεύω για τον εαυτό μου, δουλεύω για να νοιώσω καλλίτερα τον εαυτό μου... Κοιτάζω με κάθε τρόπο να νοιώσω τον εαυτό μου κ' επειδή είμαι "Ελληνας, πρέπει θέλοντας και μη να νοιώσω βαθεια πως είμαι Έλληνας κι' έτσι θα καταλάβω τον εαυτό μου."
Η Πατριαρχία ήταν προϊόν της γυναικείας φαντασίας.
"Η αποδυνάμωση της πίεσης του πολιτισμού οδηγεί τους άνδρες να μετατραπούν σε αυτό που βλέπουμε γύρω μας σήμερα από το οποίο το θηλυκό "εγώ" αποστρέφεται με αηδία. Αυτοί είναι οι σημερινοί χαριτωμένοι, μωρά που τσιρίζουν, χοίροι, βρώμικοι (στην καλύτερη περίπτωση), δειλοί και άπληστοι άντρες, αλλά και οι ηλικιωμένοι και αγενείς που καθ 'όλη τη διάρκεια της ζωής τους έχουν συσσωρεύσει μόνο διαμάχες και κακές συνήθειες. Οι κοινωνικές προβολές του γυναικείου πνεύματος έδωσαν παλιότερα εικόνες ηρωικών ανδρών και τις επέβαλαν ως πρότυπο. Όταν αυτό το έργο αποδυναμώθηκε σε ένα κομμάτι των κοινωνικών τύπων για τους οποίους οι γυναικείες προσωπικότητες ήταν υπεύθυνες στην εποχή της πατριαρχίας, τότε όλα κατέρρευσαν. Απόμειναν μόνο παράξενα και ακατάστατα όντα μη παραδοσιακών προσανατολισμών. Η Πατριαρχία ήταν προϊόν της προβολής της γυναικείας φαντασίας."
Αλεξάντερ Ντούγκιν
Δεν επιλέχτηκε τυχαία ο Ιούνης σαν ο μήνας της διαστρεύλωσης και της διαστροφής. Ήταν ο μήνας της Ήρας, Προστάτιδας της Γυναίκας και του Γάμου.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)