του
Daniele Perra
Για πολλούς, η Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν παραμένει μια χώρα τυλιγμένη στο μυστήριο. Ωστόσο, το σύστημα που καθιερώθηκε από τους Ayatollah, αν και εμπνέεται από άλλα επαναστατικά πειράματα του εικοστού αιώνα, έχει τις βαθιές του ρίζες στην ιστορία, τον πολιτισμό και την παράδοση ενός χώρου της γης όπου η μεταφυσική συναντά τη μεταγεωγραφία.
Ο Zaratusht-Nameh (το Βιβλίο του Ζωροάστρη) μας λέει ότι όταν ο Προφήτης ήταν τριάντα ετών, είχε την επιθυμία για τον Eran-Vej (στα Pahlavi ή στη Μέση Περσική. "Airyanem Vaejah" στα αρχαία Περσικά) κι έτσι ξεκίνησε την πορεία του με μερικούς συντρόφους, άνδρες και γυναίκες, σε αυτήν τη χώρα. Το να νιώθεις την ανάγκη του Eran-Vej σημαίνει να επιθυμείς τη Γη των ουράνιων οραμάτων. Σημαίνει την προσέγγιση του κέντρου του κόσμου: τον στόχο κάθε πραγματικού homo religiosus. Το Eran-Vej είναι το μέρος όπου συναντιούνται οι Αθάνατοι Άγιοι. Είναι το «ιερό κέντρο» στο οποίο επικοινωνούν οι Ουράνιοι και οι Επίγειοι. Τα γεγονότα αυτής της γης δεν έχουν "ιστορικές ημερομηνίες": είναι ιεροφανικά επεισόδια τα οποία, κατά συνέπεια, ανήκουν στη σφαίρα των ιεροιστορίας. Και ο ιεροφανικός χώρος είναι πάντα και κάθε φορά στο κέντρο. Τα τοπία του Eran-Vej, αν και είναι απολύτως αληθινά, δεν εμπίπτουν στη σφαίρα της υλικής τοπογραφίας. Δεν ανήκουν σε χωρική γεωγραφική διάσταση αλλά σε ιερή γεωγραφική διάσταση. Αυτή είναι μια φανταστική γεωγραφία και η είσοδος στο Eran-Vej, η οποία πραγματοποιείται την τελευταία ημέρα του έτους (την παραμονή του Now-Ruz), σηματοδοτεί τη διακοπή με τους νόμους του φυσικού κόσμου. Και, πάντα στο Eran-Vej, ο Ζωροάστρης θα αποσυρθεί σε μια σπηλιά στα βουνά "στολισμένη με λουλούδια και αναβλύζουσες πηγές": ένα μέρος που θα προσφέρει στον διαλογισμό του ένα τέλειο imago mundi (κοσμοεικόνα).
Το Eran-Vej βρίσκεται στο Xvaniratha, στο κέντρο του κεντρικού keshvar. Ο Eran-Vej, στην πραγματικότητα, είναι ταυτόχρονα το κέντρο και η προέλευση. είναι το λίκνο των Αρίων (Ιρανοί). Εκεί δημιουργήθηκαν οι Καγιανίδες, οι θρυλικοί ήρωες, και εκεί δημιουργήθηκε η θρησκεία των Μαζδαίων(Μαζντακιδών), από όπου εξαπλώθηκε στο άλλο keshvar. Αρχικά, η γη ιδρύθηκε ως ένα συνεχές σύνολο, αλλά μετά την καταπίεση των δαιμονικών δυνάμεων βρέθηκε χωρισμένη σε επτά keshvar. Ο keshvar, λέει ο μεγάλος ιρανιστής Χένρι Κόρμπιν, είναι περιοχές της γης και όχι "κλίματα" σύμφωνα με μια παράσταση παρόμοια με αυτή των λατινικών orbis. Το ήδη αναφερθέν κεντρικό keshvar ονομάζεται Xvaniratha ("φωτεινός τροχός"). το ανατολικό Savahi, το δυτικό Arezahi, τα νότια είναι αντίστοιχα Fradadhafshu και Vidadhafshu. ενώ οι δύο στα βόρεια ονομάζονται Vourubareshti και Vourujareshti.
[Όσον αφορά τη θέση τους, συνάγεται αστρονομικά σε σχέση με το keshvar που είναι το κέντρο, και του οποίου η παρουσία είναι επομένως οριοθετική του χώρου προτού βρεθεί αυτή η ίδια στον χώρο. Με άλλα λόγια, δεν ασχολούμαστε με περιοχές κατανεμημένες σε έναν προηγουμένως δεδομένο χώρο, έναν ομοιογενή ή ποσοτικό χώρο, αλλά με την τυπική δομή ενός ποιοτικού χώρου.
Χένρι Κόρμπιν]
