«Υπήρχε ένα χρωματικό μοτίβο στα τεράστια πλήθη. Μόλις έτυχε να το προσέξω, το παρατήρησα πιο προσεκτικά από τότε. Το να είμαι από την Αμερική με έκανε πολύ ευαίσθητο σε θέματα χρώματος. Είδα ότι οι άνθρωποι που έμοιαζαν συναθροίζονταν μαζί και τις περισσότερες φορές έμεναν μαζί. Αυτό ήταν εντελώς εθελοντικό. δεν υπήρχει άλλος λόγος για αυτό. Αλλά οι Αφρικανοί ήταν με τους Αφρικανούς. Οι Πακιστανοί ήταν με τους Πακιστανούς. Και ούτω καθεξής. Το έβαλα στο μυαλό μου ότι όταν επέστρεφα πίσω στην πατρίδα θα έλεγα στους Αμερικανούς αυτήν την παρατήρηση. ότι όπου η αληθινή αδελφότητα υπήρχε ανάμεσα σε όλα τα χρώματα, όπου κανείς δεν ένιωσε διαχωρισμένος, όπου δεν υπήρχε ούτε σύμπλεγμα «ανωτερότητας», ουτε και κανένα σύμπλεγμα «κατωτερότητας» - τότε εθελοντικά, φυσικά, άνθρωποι του ίδιου είδους αισθάνονταν να τους έλκει αυτό που είχαν κοινό. "
[Η αυτοβιογραφία του Malcolm X, 1965]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου