Η επανάσταση και πώς να την κάνεις σε μια σύγχρονη κοινωνία
Oδηγίες προς τα στελέχη του κινήματος
- Να είσαι πάντα καθαρός στην εμφάνιση και σωστός στους τρόπους σου Η πρώτη αποστολή μας είναι να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη του λαού μας.
- Βοήθα τους ηλικιωμένους, τους αρρώστους και τον κάθε ένα που χρειάζεται την βοήθειά σου. Βοήθησε χωρίς να ρωτάς· κάθε σύντροφος πρέπει να ενσωματώνει το κίνημα και τον προπαγανδιστικό του αγώνα.
- Υπηρέτησε τον λαό! Αυτός που υπηρετεί τον λαό, θα αντεπεξέλθει.
- Η πρώτη αποστολή του κάθε συντρόφου είναι να κερδίσει την καρδιά και το μυαλό των ανθρώπων γύρω του.
- Να είσαι τίμιος, εργατικός και δίκαιος. Η αλλαγή αρχίζει μ' εσένα!
- Να είσαι δυνατός, αλλά να έχεις κατανόηση γι' αυτούς που είναι αδύνατοι! Να κουβαλήσεις και το δικό τους βάρος.
- Το να διατηρείς το ηθικό σου εμπρός στα προβλήματα της καθημερινότητας είναι ο μεγαλύτερος ηρωισμός. Κάθε μέρα δεν φέρνει μια νέα μάχη και κάθε μάχη δεν τελειώνει με μία νίκη!
- Δες την επαναστατική διαδικασία στο σύνολό της και το δικό σου κομμάτι σε αυτήν. Με αυτόν τον τρόπο θα κερδίσεις δύναμη σε δύσκολους καιρούς και υπομονή όταν τίποτε δεν φαίνεται να συμβαίνει!
- Δεν θα κερδίσουμε την τελική νίκη με μεγάλες μάχες αλλά μέσω της σκληρής δουλειάς που κάνουμε ανάμεσα στις μάχες. Θα κερδίσουμε μέσω της επιμονής, της υπομονής και της υπευθυνότητας.
- Εξοικειώσου με ιδεολογικά κείμενα, ώστε να ξέρεις ποιος είσαι.
- Εξοικειώσου με ιδεολογικά κείμενα, ώστε να ξέρεις γιατί είσαι.
- Να είσαι σε καλή φυσική κατάστάση. Μία ιδεολογικά συνειδητή ψυχή στο σώμα ενός πολεμιστή, να είναι το ιδανικό σου!
- Μείνε μακριά από κάθε τι άσχημο, κακό και αηδιαστικό. Είσαι μία επαναστατική ψυχή, φωτιά μέσα στο σκοτάδι!
- Να είσαι ταπεινός. Είναι μέσω της ταπεινοφροσύνης που θα μεγαλώσει η αληθινή υπερηφάνεια.
- Σκλήρυνε τον εαυτό σου ενάντια στην «γελοιοποίηση», γιατί δεν ξέρουν τι κάνουν.
- Η σωστή ολοκλήρωση μιας δουλειάς είναι θέμα τιμής. Ό,τι και να κάνεις, κάνε το με μεγάλη φροντίδα και αγάπη. Να είσαι παράδειγμα στους άλλους.
- Άκου τον λαό, ώστε να τον κατανοήσεις, γιατί αυτός που κατανοεί τον λαό θα κερδίσει.
- Άκου τον λαό και μάθε από αυτόν, ώστε να μπορούν και αυτοί να μάθουν από σένα όταν θα έλθει η ώρα.
- Η επανάσταση είναι μια διαλεκτική διαδικασία, όπου το κίνημα διδάσκεται από τις μάζες και οι μάζες από το κίνημα. Η νίκη μας θα βασισθεί σε αυτή την διαλεκτική σχέση.
- Ψάξε και αποκάλυψε τα εγκλήματα που διαπράττει το σύστημα. Να θυμάσαι: Όταν μιλάς εσύ, μιλά το κίνημα.
- Είναι μόνο μέσω εσένα που θα μεγαλώσει η επαναστατική συνείδηση του λαού! Κάθε σου λέξη θα είναι σα σφαίρα.
- Εσύ είσαι το κίνημα, όπου βρίσκεσαι, βρίσκεται το κίνημα. Συμπεριφέρσου αναλόγως.
- Κάθε σύντροφος είναι η αρχή ενός νέου κομματιού του κινήματος. Πρέπει να εξαπλώσεις το κίνημα εκεί που δεν υπάρχει ακόμη και να το ενδυναμώσεις όπου ήδη υπάρχει.
- Εξάπλωσε το κίνημα. Οι πολιτικά ασυνείδητες μάζες είναι το πεδίο μάχης, στο οποίο το κίνημα πρέπει διαρκώς να παρελαύνει!
- Ο στόχος του κινήματος είναι να καταλάβει τον ουσιαστικό έλεγχο σε κάθε τοπική κοινότητα ή τομέα που είναι ενεργό!
Περιοχές βάσης και επανάσταση
- Η επανάσταση στην σύγχρονη κοινωνία βασίζεται στην δημιουργία μιας «αντί-κοινωνίας» στις περιοχές βάσης που βρίσκονται υπό τον έλεγχο του κινήματος.
- Η δημιουργία μιας περιοχής βάσης είναι μια πρόβα πριν την κατάληψη ολόκληρης της κοινωνίας.
- Το κίνημα δεν πρέπει να είναι ένας τυχαίος πυροβολισμός στο σκοτάδι, αλλά ένα βασικό, οργανικό κομμάτι της καθημερινότητας των απλών ανθρώπων.
- Για να επιβιώσει η στρατηγική του κινήματος για εξάπλωση, πρέπει να βασίζεται στην ολοκληρωτική – φυσικά και πνευματικά – κατάληψη περιοχών, που έχουν προσεκτικά επιλεγεί εκ των προτέρων.
- Στις περιοχές βάσης το κίνημα μπορεί να είναι μέρος της καθημερινής ζωής των κατοίκων. Η δημιουργία μιας περιοχής βάσης είναι μια πρόκληση στο φιλελεύθερο – καπιταλιστικό σύστημα. Είναι μια πρόκληση, την οποία δεν μπορεί να αντιμετωπίσει χωρίς να αποξενώσει τον πληθυσμό.
- Οι περιοχές βάσης θα είναι νησιά μέσα στο καταρρέον φιλελεύθερο – καπιταλιστικό σύστημα. Είναι σε αυτές τις περιοχές που το κίνημα θα μάθει διαχειριστικές λειτουργίες.
- Η δημιουργία περιοχών βάσης είναι πιθανή διότι το φιλελεύθερο – καπιταλιστικό σύστημα έχει γυρίσει την πλάτη του στον λαό μας και τις ανάγκες του. Για το φιλελεύθερο – καπιταλιστικό σύστημα οι άνθρωποι υπάρχουν για την παραγωγή και την κατανάλωση.
- Η νίκη θα ανήκει σε ένα κίνημα που θα δείξει πραγματικό ενδιαφέρον για τους συνηθισμένους ανθρώπους και τις ανάγκες τους.
- Η δημιουργία περιοχών βάσης είναι απαραίτητη, διότι η παρακμή του φιλελεύθερου – καπιταλιστικού συστήματος θα δημιουργήσει ένα κενό, το οποίο διαφορετικά θα καλυφθεί από το οργανωμένο έγκλημα.
- Θα θριαμβεύσουμε επί του οργανωμένου εγκλήματος, επειδή υπηρετούμε τον λαό.
- Στο πρώτο στάδιο της επανάστασης θα πολεμήσουμε στις περιθωριοποιημένες πτυχές του συστήματος. Θα εξασφαλίσουμε τη θέση μας στην περιφέρεια της κοινωνίας.
- Οι περιοχές βάσης θα επιβιώσουν, επειδή το σύστημα είναι στην διαδικασία αυτοκαταστροφής του. Θα δυναμώσουμε πίσω από την βιτρίνα του καταρρέοντος συστήματος.
- Η δημιουργία μιας περιοχής βάσης θα ξεκινήσει μέσω της οργανικής διαμόρφωσης, μιας έκφανσης του κινήματος, η οποία άμεσα θα διακοινώσει τους σκοπούς αλλά και τις μεθόδους της στην περιοχή!
- Οι στρατιωτικές δραστηριότητες του κινήματος θα βασισθούν σε αθλητικές δραστηριότητες. Πρακτικοί λόγοι επιβάλλουν δράσεις ομαδικού τύπου.
- Μέσω του κινήματος, ο αθλητισμός θα μεταμορφωθεί σε εργαλείο εθνικής απελευθέρωσης.
- Το πρώτο καθήκον της δομής του κινήματος σε μια περιοχή βάσης είναι το να επαναφέρει την τάξη και την ασφάλεια με οποιοδήποτε μέσο.
- Αμέσως μετά την ταυτοποίηση της ανάγκης για ασφάλεια, η δομή του κινήματος πρέπει να δώσει προσοχή στις υλικές ανάγκες των ανθρώπων.
- Ένα βασικό καθήκον του κινήματος είναι η δημιουργία ενός εθελοντικού σώματος εργασίας. Το σύνθημα θα είναι: κάθε σύντροφος ένας εργάτης, κάθε εργάτης ένας σύντροφος.
- Το μυστικό για την επιβίωση της περιοχής βάσης είναι η αμείλικτη και ασταμάτητη εργασία από τους συντρόφους για τον λαό στην περιοχή βάσης.
- Θα κερδίσουμε τις καρδιές και τα μυαλά του λαού, εργαζόμενοι για αυτούς.
- Το εθελοντικό σώμα εργασίας θα είναι ένας οργανισμός που θα κινητοποιεί τις δεξιότητες και την σοφία των μελών του προς βοήθεια της τοπικής κοινότητας με έναν συστηματικό και αποτελεσματικό τρόπο.
- Το εθελοντικό σώμα εργασίας θα είναι το όπλο του κινήματος έναντι των κοινωνικών προβλημάτων στην περιοχή βάσης. Οι σύντροφοί του εθελοντικού σώματος έχουν καθήκον να μαζεύουν πληροφορίες για άτομα που χρειάζονται βοήθεια και τις μεταδίδουν στην δομή του κινήματος.
- Κανείς δεν πρέπει να πιστεύει ότι το να δρα στα πλαίσια ενός επαναστατικού πολέμου είναι πιο σημαντικό από την καθημερινή εργασία. Οι σύντροφοι πρέπει να κατανοήσουν ότι δρούμε επαναστατικά για να διασφαλίσουμε το δικαίωμά μας στην εργασία.
- Όταν η περιοχή βάσης και η δομή του κινήματος έχει σταθεροποιηθεί, οι σύντροφοι πρέπει να σκεφθούν την προοπτική της δημιουργίας μιας μη-κερδοσκοπικής τράπεζας για την διανομή χρήματος άνευ τόκου, ώστε να ενισχυθεί η τοπική οικονομία.
- Η υιοθέτηση του ατόκου χρήματος θα είναι μία γενναία κίνηση ως προς το διεθνές οικονομικό σύστημα.
- Τα άτοκο χρήμα είναι ανοικτή πρόκληση στον φιλελεύθερο καπιταλισμό και τα κυρίαρχα δόγματα του σύγχρονου οικονομικού συστήματος.
- Το άτοκο χρήμα θα είναι η καταστροφή του ψεύτικου θεού του καπιταλισμού.
- Το κίνημα θα πρέπει να έχει συμπαγείς λύσεις για τα προβλήματα και τις καθημερινές ανάγκες του λαού. Αν αποτύχουμε τοπικά, δεν θα μπορέσουμε να διοικήσουμε σε εθνικό επίπεδο.
- Είναι αλήθεια ότι αυτοί που κατέχουν το κεφάλαιο κατέχουν επίσης την πολιτική δύναμη, αλλά τελικά το αληθινό κεφάλαιο δεν συνίσταται από τραπεζικά ομόλογα, χρυσό ή μετοχές, αλλά στην ικανότητα και την θέληση εκατομμυρίων ανθρώπων να εργασθούν και να βοηθήσουν τους άλλους! Όταν το κίνημα έχει αυτό το κεφάλαιο στην κατοχή του θα μπορεί να κυβερνήσει τον κόσμο.
- Το κίνημα καθοδηγεί παλλόμενες καρδιές, δυνατά χέρια και λαμπρά μυαλά. Το κεφάλαιο του κινήματος αποτελείται από ανθρώπους και γι' αυτό το κίνημα θα θριαμβεύσει.
- Ο πρώτος λόγος για την χρήση δύναμης θα είναι συμπαγής. Οι εχθροί του κινήματος και του λαού πρέπει να συντριβούν.
- Ο δεύτερος λόγος για την χρήση δύναμης είναι η προπαγάνδα. Πρέπει να σκορπίσουμε φόβο στους εχθρούς μας και να αυξήσουμε την υποστήριξή μας, ανακτώντας τους δρόμους από το οργανωμένο έγκλημα και τους άλλους εχθρούς του λαού.
- Ο τρίτος λόγος για την χρήση δύναμης είναι η πρόκληση. Πρέπει να προβοκάρουμε το σύστημα να κάνει λάθη και να αποξενωθεί ακόμη περαιτέρω από τον λαό, δημιουργώντας έτσι ένα κενό, που θα χρησιμοποιήσει το κίνημα για να ενδυναμώσει την βάση του στις μάζες.
- Μια επανάσταση είναι εξ' αναγκαιότητος μια βίαιη διαδικασία. Γι' αυτό είναι επιτακτικό από την αρχή να συνηθίσουμε στην ιδέα χρήσης οποιουδήποτε απαραίτητου μέσου.
- Για προπαγανδιστικούς λόγους, το κίνημα πρέπει να χρησιμοποιεί δύναμη με φειδώ και ιδιαίτερη προσοχή στα πρώτα στάδια της επαναστατικής διαδικασίας.
- Το κίνημα πρέπει να κερδίσει την εμπιστοσύνη των μαζών που ποθούν την ασφάλεια σε εποχές αβεβαιότητας. Δεν μπορεί να περιαχθεί στον ρόλο ενός «τέρατος» από τους εχθρούς του.
- Το κίνημα πρέπει να επιβεβαιώσει ότι οι δράσεις του είναι αποδεκτές από τους συνηθισμένους ανθρώπους, τουλάχιστον σε ένα συναισθηματικό ή ασυνείδητο επίπεδο. Είναι απαραίτητο ο λαός να καταλαβαίνει πραγματικά ότι οι σύντροφοι πολεμούν γι' αυτόν.
- Μια ειδική περίπτωση είναι η τιμωρία αυτών των εγκληματιών που το διεφθαρμένο δικαστικό σύστημα έχει αφήσει ατιμώρητους.
- Κατά την τιμωρία των εγκληματιών θα πρέπει να υπολογίσουμε την παιδαγωγική πλευρά της χρήσης βίας. Η τιμωρία θα πρέπει να είναι τέτοια που θα ικανοποιήσει την δικαιολογημένη οργή του λαού, αλλά και θα παραλύσει το οργανωμένο έγκλημα.
- Το κίνημα πρέπει να δρα ως η βίαιη μετεμψύχωση της αίσθησης δικαιοσύνης του λαού!
- Η τιμωρία δεν μπορεί να αποτελείται από παρορμητικές και αυθαίρετες πράξεις βίας. Η δικαιοσύνη θα αποδίδεται μόνο μετά από προσεκτική σκέψη τοπικών επιτροπών της κοινότητας.
- Η δημιουργία λαϊκών δικαστηρίων θα είναι μια πράξη ανυποταγής προς το φιλελεύθερο – καπιταλιστικό σύστημα. Θα είναι σημάδι του τέλους της αξιοπιστίας του συστήματος όταν αντιμετωπίζει μια αντί-κοινωνία.
- Για να διατηρήσει την αξιοπιστία του το σύστημα πρέπει να χρησιμοποιήσει βια εναντίον των λαϊκών δικαστηρίων Έτσι, το σύστημα θα έλθει σε ανοικτή αντιπαράθεση με το αίσθημα δικαιοσύνης του λαού.
- Ο αγώνας του συστήματος ενάντια στα λαϊκά δικαστήρια θα αποξενώσει τον λαό από το σύστημα. Στο τέλος, το κράτος θα μετατραπεί σε άδειο κέλυφος.
Τρεις μορφές πολιτικής βίας
- Κατά την διάρκεια του αγώνα, πριν το θρίαμβο της επανάστασης, η πιο δημοφιλής και άχρηστη μορφή πολιτικής βίας είναι η «άμεση δράση».
- Η «άμεση δράση» είναι τυπική ελιτίστικων ομάδων, που έχουν αποξενωθεί από τους συνηθισμένους ανθρώπους.
- Οι ομάδες που επιδίδονται σε «άμεση δράση» δεν κατανοούν τις ανάγκες των συνηθισμένων ανθρώπων, αντιπαθούν τους συνηθισμένους ανθρώπους και το χειρότερο είναι ότι επιτίθενται στην συμβατική άποψη του κόσμου των περισσοτέρων ανθρώπων. Έτσι αποξενώνονται από αυτούς, τους οποίους προσπαθούν να πλησιάσουν.
- Οι ομάδες που επιδίδονται σε «άμεση δράση» δεν κατανοούν την δυναμική της επανάστασης. Δεν υποστηρίζονται από τον λαό κι έτσι τείνουν να γίνονται απομονωμένοι και πικραμένοι και μετατρέπονται σε παράλογους εξτρεμιστές.
- Η φιλοσοφία της άμεσης δράσης ωριμάζει από το γεγονός ότι αυτές οι ομάδες υποσυνείδητα καταλαβαίνουν ότι στο τέλος θα αποτύχουν. Γι' αυτό τείνουν να αναζητούν αποζημίωση σε ρομαντικά και άχρηστα τσιμπήματα εναντίον αυτού που αντιλαμβάνονται ως «σύστημα».
- Η «άμεση δράση» είναι το μονοπάτι της ήττας.
- Το μονοπάτι του κινήματος είναι το μονοπάτι της επαναστατικής βίας.
- Η επαναστατική βία θα είναι ένα οργανικό μέρος της εργασίας του κινήματος στην υπηρεσία και την προστασία του λαού στις περιοχές βάσης.
- Η διαφορά μεταξύ «άμεσης δράσης» και «επαναστατικής βίας» βρίσκεται στο στοιχείο της προπαγάνδας, που είναι έμφυτο στην επαναστατική βία.
- Επαναστατική βία σημαίνει ότι οι σύντροφοι δουλεύουν προπαγανδιστικά, δημιουργώντας έναν λαϊκό στρατό, με ευρεία υποστήριξη από τον λαό.
- Η επαναστατική βία προέρχεται από την θέληση του λαού να προστατεύσει την αντί-κοινωνία που έχει δημιουργηθεί στις περιοχές βάσης από τις επιθέσεις του οργανωμένου εγκλήματος, μικρές εξτρεμιστικές ομάδες και το σύστημα.
- Για να επιβιώσει το σύστημα πρέπει πραγματικά να είναι μαζικό. Για να κερδίσει, το κίνημα πρέπει να διεξάγει μαζικό πόλεμο. Η επιτυχία του κινήματος εξαρτάται από την δυνατότητά του να κινητοποιήσει τον λαό σε μαζικό επίπεδο.
- Η τρίτη μορφή πολιτικής βίας αποτελείται από την κρατική βία, την οποία μπορεί να χρησιμοποιήσει μόνο το κατεστημένο.
- Πριν κυριαρχήσει το κίνημα, θα πρέπει να πολεμήσει σε δύο μέτωπα. Χρησιμοποιώντας την στρατηγική της επαναστατικής βίας, το κίνημα θα πολεμήσει κατά της κρατικής βίας του κατεστημένου και της άμεσης δράσης των εξτρεμιστικών ομάδων.
- Αφού η επανάσταση θριαμβεύσει, το κίνημα θα έχει υπό έλεγχο το εργαλείο της κρατικής βίας.
- Για να προετοιμάσει σταδιακά τον εαυτό του για τον ρόλο της επαναστατικής εμπροσθοφυλακής, που θα πρέπει να παίξει κατά την φάση στην οποία η παλαιά πολιτεία θα δημιουργείται, το κίνημα θα πρέπει να έχει μετατραπεί σε «κράτος εν κράτει» πριν ακόμη το φιλελεύθερο-καπιταλιστικό σύστημα καταρρεύσει. Στις απελευθερωμένες περιοχές βάσης, οι σύντροφοι θα μάθουν στην πράξη τις διαχειριστικές λειτουργίες.
Στοχασμοί στην επανάσταση
- Λόγω της διαλεκτικής φύσης της επανάστασης, ο καλύτερος σύμμαχος του επαναστατικού κινήματος είναι η άρχουσα τάξη.
- Το τέλος του συγχρόνου μετά-βιομηχανικού φιλελεύθερο-καπιταλιστικού συστήματος, δεν θα βασισθεί τόσο πολύ στην σοφία του κινήματος και την ικανότητά του να παίρνει σωστές αποφάσεις, αλλά στην αυξανόμενη τάση του συστήματος να αυτοκαταστραφεί.
- Όταν το σύστημα είναι δυνατό, μένουμε σταθεροί. Όταν το σύστημα είναι αδύνατο, προχωρούμε. Η επιτυχία του κινήματος ανά πάσα στιγμή είναι ενδεικτική της κατάστασης του συστήματος.
- Όταν υπολογίζουμε την κατάσταση του φιλελεύθερο-καπιταλιστικού συστήματος, δεν πρέπει να μπερδεύουμε την «προφανή δύναμή» του με την αληθινή του δύναμη.
- Για να κατανοήσεις την αληθινή φύση της επαναστατικής διαδικασίας, πρέπει να έχεις ξεκάθαρη εικόνα των παραγόντων που λειτουργούν πίσω από την τάση του συστήματος να αυτοκαταστραφεί!
- Το κράτος είναι πάντα ένα εργαλείο στα χέρια της άρχουσας τάξης. Όπως ένα σοσιαλιστικό κράτος θα υπακούει την εργατική τάξη, το φιλελεύθερο-καπιταλιστικό κράτος, πρακτικά καθοδηγείται από τα συμφέροντα των καπιταλιστών.
- Καθώς οι καπιταλιστές πασχίζουν να ικανοποιήσουν τις ανάγκες τους, σταδιακά τείνουν να καταστρέψουν την βάση της ίδιας της ύπαρξής τους.
- Η καπιταλιστική ελίτ μπορεί να συγκριθεί με τον καρκίνο. Τρέφεται από την ζωτική ενέργεια του ξενιστή του. Ο καρκίνος είναι στο πιο δυνατό του σημείο, όταν έχει ξεζουμίσει τον ξενιστή του, αλλά την ίδια στιγμή θα έχει καταστρέψει την βάση της ίδιας της ύπαρξής του.
- Είναι ακριβώς πριν την καταστροφή του, που ο καπιταλισμός φαίνεται ότι είναι στην ακμή του.
- Είναι ακριβώς πριν την καταστροφή τους, που η δύναμη των καπιταλιστών και οι αξίες τους θα φτάσουν στο ζενίθ τους στην κοινωνία.
- Η ιστορία είναι μια διαλεκτική διαδικασία που προχωρά μέσω βιαίων επαναστάσεων. Κάθε κοινωνικό σύστημα χτίζεται σύμφωνα με τους δικούς του νόμους, ταξιδεύει στον δρόμο του μέχρι το τέλος και εξαφανίζεται.
- Η ελίτ είναι πάντα τυφλή. Είναι τυπικό για τις ελίτ, το ότι είναι ανοικτές πάντα σε τυφλούς, ασπόνδυλους καιροσκόπους, σε αυτούς που καταπίνουν ολοκληρωτικά τις «επίσημες αλήθειες» που τους ταΐζει το σύστημα.
- Η κυρίαρχη θέση των ελίτ, τις εμποδίζει από το να δουν την αληθινή φύση των προβλημάτων. Η κυριαρχία των ελίτ, τις εμποδίζει επίσης από το να ξεκινήσουν μεταρρυθμίσεις, υπό τον φόβο του ότι ίσως διαταράξουν αυτήν την κυριαρχία.
- Το παράδοξο της εξουσίας: Με τον φόβο της απώλειας της εξουσίας γραπώνεται σ' αυτήν. Αυτή τελικά είναι η ρίζα της πορείας προς την απώλεια της εξουσίας.
- Το σύστημα που αναπτύσσεται σύμφωνα με τους εσωτερικούς του νόμους, είναι ανίκανο να διορθώσει τον εαυτό του. Έτσι είναι αναπόφευκτο στο τέλος, ότι η μοίρα της κάθε ελίτ είναι το να προετοιμάζει τον δρόμο για την καταστροφή της.
- Ένα τυπικό χαρακτηριστικό του καπιταλισμού είναι το ότι πάντα στρέφεται ενάντια στον ίδιο του τον εαυτό, όταν του δοθεί η ευκαιρία.
- Η καταστροφή του σύγχρονου μετά-βιομηχανικού καπιταλισμού βασίζεται στην τάση του να ελαχιστοποιεί τα έξοδά του και να μεγιστοποιεί τις αγορές του, μέσω της παγκοσμιοποίησης.
- Ο σύγχρονος καπιταλιστής ελαχιστοποιεί το κόστος παραγωγής του μέσω της αυτοματοποίησης, μετακινώντας την παραγωγή σ χώρες με μικρό κόστος εργασίας ή φέρνοντας φθηνή εργατική δύναμη σε μεγάλες μάζες στις βιομηχανοποιημένες χώρες, με σκοπό να διαλύσει το οργανωμένο εργατικό δυναμικό και να κατεβάσει τους μισθούς.
- Ο σύγχρονος καπιταλιστής μεγιστοποιεί την πώληση των προϊόντων του στην βιομηχανοποιημένη Δύση με την μεγαλύτερη αγοραστική δύναμη. Για να το κάνει αυτό, καταργεί κάθε περιορισμό στην εισαγωγή από χώρες με φθηνότερο εργατικό κόστος.
- Η αδυναμία στους υπολογισμούς του σύγχρονου καπιταλιστή βρίσκεται στο ότι η αγοραστική δύναμη των δυτικών κοινωνιών βασίζεται στο υψηλό επίπεδο βιομηχανοποιήσεώς τους. Αυτή είναι η ίδια η βάση που ο σύγχρονος καπιταλιστής σταδιακά καταστρέφει. Έτσι, μπορούμε να δούμε πως η λογική του συγχρόνου καπιταλιστή είναι αυτοκαταστροφική στην βάση της.
- Το κράτος είναι το σημαντικότερο εργαλείο του σύγχρονου καπιταλισμού.
- Το κράτος, όχι μόνο προστατεύει τον σύγχρονο καπιταλιστή και τα χρήματά του, αλλά επίσης δημιουργεί τις απαραίτητες νομικές και υλικές δομές για τις οικονομικές δραστηριότητες του σύγχρονου καπιταλιστή.
- Το κράτος είναι το πιο σημαντικό όργανο του σύγχρονου καπιταλιστή αλλά και αυτός εξαρτάται από το κράτος.
- Το κράτος διαθέτει τα απαραίτητα μέσα για να ελεγχθούν οι αυτοκαταστροφικές τάσεις του σύγχρονου καπιταλιστή.
- Η επιβίωση του σύγχρονου μετά-βιομηχανικού συστήματος βασίζεται στην ύπαρξη της πολιτείας.
- Από τον συνεχή δανεισμό χρημάτων, η πολιτεία έχει την δυνατότητα να διαμοιράζει κοινωνικά οφέλη, τα οποία σε συνεχώς αυξανόμενο βαθμό αποτελούν την αγοραστική δύναμη του πληθυσμού. Αυτή η αγοραστική δύναμη είναι απαραίτητη για να ανταπεξέρχεται στην απαίτηση για προϊόντα, τα οποία ο σύγχρονος καπιταλιστής θέλει να πουλά στον ταχύτατα αποβιομηχανοποιούμενο δυτικό κόσμο.
- Ο σύγχρονος καπιταλιστής θέλει τα πάντα. Θέλει από την πολιτεία να διατηρεί το απαραίτητο νομικό και υλικό πλαίσιο για την οικονομική του δραστηριότητα, αλλά την ίδια στιγμή δεν θέλει να συμμετέχει στα έξοδά της.
- Ο σύγχρονος καπιταλιστής οδηγεί την πολιτεία σε μία ανυπόφορη κατάσταση. Για να αντεπεξέλθει στην ζήτηση για προϊόντα του καπιταλιστικού συστήματος δύο πράγματα είναι απαραίτητα: Η αγοραστική δύναμη του πληθυσμού πρέπει να διατηρηθεί σχετικά υψηλά και η βασική υποδομή της κοινωνίας να διατηρηθεί. Αυτά τα καθήκοντα αναγκάζουν την πολιτεία να δανείζεται χρήματα σε μία ολοένα αυξανόμενη κλίμακα, επειδή ο σύγχρονος καπιταλιστής θέλει να ελαχιστοποιήσει το κόστος του, που περιλαμβάνει τους φόρους. Τα διαστημικά επιτόκια είναι η κινούμενη άμμος, στην οποία η πολιτεία θα βουλιάζει όσο περισσότερο προσπαθεί να επιπλεύσει.
- Όσο περισσότερο ο σύγχρονος καπιταλιστής «περικόπτει» τόσο υψηλότερα είναι τα κέρδη του. Παρ' όλα αυτά, όσο περισσότερο «περικόπτει», τόσο μεγαλύτερο πέφτει το βάρος στην πολιτεία, η οποία θα πρέπει να φροντίσει για τους ανέργους και την ίδια στιγμή να διατηρεί την ικανότητά τους να αγοράζουν τα προϊόντα που πουλά ο σύγχρονος καπιταλιστής.
- Όσο πιο καταστροφικά φέρεται ο σύγχρονος καπιταλιστής κατά της κοινωνίας, τόσο υψηλότερα θα είναι τα κέρδη του μέχρι να καταστρέψει τα πάντα.
- Όσο πιο καταστροφικά ενεργεί ο σύγχρονος καπιταλιστής κατά της κοινωνίας, τόσο υψηλότερα θα είναι τα κέρδη του, μέχρι που θα έχει καταστρέψει τα πάντα.
- Η συνεχής αύξηση του κρατικού ελλείμματος τείνει να κάνει την αξία του χρήματος ολοένα και πιο αποσπασμένη από την πραγματικότητα. Το χρηματιστήριο μετατρέπεται σε μία γιγαντιαία φούσκα, που είναι δεδομένο ότι θα σπάσει την στιγμή που θα την προφτάσει η πραγματικότητα.
- Θα βιώσουμε την οικονομία της υστερίας: Φανταστικά χρήματα θα τροφοδοτούν ένα παζάρι των ψευδαισθήσεων. Οι άπληστοι δούλοι του πλούτου πωλούν όνειρα ο ένας στον άλλον και απεγνωσμένα προσπαθούν να ερμηνεύσουν στιγμιαία παράλογα σημάδια και προαισθήματα.
- Στον αγώνα ανάμεσα στο κεφάλαιο, την παραγωγή και την εργασία είναι η αναπόφευκτη μοίρα της εργατικής τάξης της βιομηχανοποιημένης Δύσης να νικηθεί με πικρό τρόπο και να υποβιβασθεί στο υλικό επίπεδο του προλεταριάτου του τρίτου κόσμου, με το οποίο θα πρέπει να ανταγωνισθεί για τα υπολείμματα του τραπεζιού του συγχρόνου καπιταλιστή.
- Ο σύγχρονος καπιταλιστής θα είναι πάντα δυσαρεστημένος με την πολιτεία. Η πολιτεία είναι πάντα ένας πολύ αργός ηθοποιός στην διεθνή αγορά. Ο σύγχρονος καπιταλιστής επίσης κατακρίνει τον συνεχή δανεισμό χρημάτων από την πολιτεία, χωρίς να αντιλαμβάνεται ότι ο ίδιος είναι υπεύθυνος γι' αυτό.
- Τελικά, ο σύγχρονος καπιταλιστής θα θελήσει να ξεφορτωθεί την πολιτεία. Η πολιτεία ήταν λακές του. Τώρα την νιώθει σαν βάρος. Ο σύγχρονος καπιταλιστής θέλει απόλυτη ελευθερία για τον εαυτό του.
- Η επανάσταση στην σύγχρονη μεταμοντέρνα κοινωνία θα βασισθεί στο τεράστιο στρατηγικό λάθος του κεφαλαιοκράτη: Θα καταστρέψει την βάση για την ίδια την ύπαρξή του, θα καταστρέψει την πολιτεία.
- Το κράτος δεν θα καταπέσει από μάζες επαναστατών εργατών, αλλά από τους ίδιους τους καπιταλιστές, τυφλωμένοι όπως είναι από την απληστία τους.
- Η επανάσταση σε μια σύγχρονη μετά-βιομηχανική κοινωνία θα λάβει χώρα όταν οι επαναστατικές αντί-κοινωνίες των περιοχών βάσης θα καταλάβουν τον κενό κράτους χώρο, που δημιουργήθηκε από την αυτοκαταστροφική μανία του καπιταλισμού.
- Αφού οι καπιταλιστές, τυφλωμένοι από την απληστία τους, θα έχουν καταστρέψει την πολιτεία, η επαναστατική εργατική τάξη θα την επανιδρύσει – αυτή τη φορά όμως θα είναι ένα σοσιαλιστικό κράτος, που θα υπηρετεί τις ανάγκες και τα συμφέροντα της εργατικής τάξης.
Η κρίση του καπιταλισμού μας βοηθάει
- «Δώσε αρκετό σχοινί στον καπιταλιστή και αυτός σίγουρα θα κρεμαστεί». Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να δώσουμε στον καπιταλισμό το χρόνο που χρειάζεται για να αυτοκτονήσει. Για λόγους τακτικής πρέπει να αντισταθούμε στην παγκοσμιοποίηση, αλλά για στρατηγικούς λόγους πρέπει να την καλωσορίσουμε. Αυτό σημαίνει ότι «δίνουμε σχοινί στον καπιταλιστή».
- Οι μεγαλύτεροι επαναστάτες είναι αυτοί που εντάσσονται στο στρατόπεδο των καπιταλιστών και ενεργούν ακριβώς όπως κάθε άλλος καπιταλιστής, αλλά με έναν άγριο και υπερβάλλοντα ζήλο, ισχυροποιώντας έτσι τις αυτοκαταστροφικές τάσεις του συστήματος. Τέτοιοι είναι όσου έχουν βαθιά αντίληψη της δυναμικής της επαναστατικής διαδικασίας, αλλά θα πάρουν το ρίσκο να δεχθούν πυρά όταν το κίνημα καταλάβει την εξουσία.
- Πραγματική αλλαγή θα έλθει μόνο με την επανάσταση και ο δρόμος προς αυτήν την επανάσταση περνά από οξύτατες κοινωνικές συγκρούσεις. Γι' αυτό, το κίνημα πρέπει συνεχώς να προβοκάρει τους ανταγωνιστές του, να ξεσηκώνει τον λαό και να εκθέτει τα κοινωνικά προβλήματα. Κάθε αξιοσημείωτη βελτίωση στις κοινωνικές σχέσεις θα υπηρετήσει απλά τις ανάγκες της καπιταλιστικής τάξης.
- Η συνεχής πρόκληση είναι ο καλύτερος δρόμος για το κίνημα, ώστε οι μάζες να δουν την διαφθορά και την καταπιεστική φύση του συστήματος.
- Δεν πρέπει να φοβόμαστε τις οικονομικές κρίσεις, αλλά αντίθετα να τις καλωσορίζουμε. Μια οικονομική κρίση αποκαλύπτει την αληθινή φύση του συστήματος. Κατά την διάρκεια μιας οικονομικής κρίσης, οι δραστηριότητες των καπιταλιστών είναι ακόμη πιο αδίστακτες απ' ό,τι στις κανονικές συνθήκες. Μια οικονομική κρίση τείνει να δίνει στους καπιταλιστές την ευκαιρία να ληστέψουν τους φτωχούς και να αυξήσουν τον πλούτο τους, ακόμη περισσότερο από μία περίοδο κατά την οποία η οικονομία αναπτύσσεται. Η οικονομική κρίση έχει μια τάση να παράγει επαναστατική συνειδητότητα. Η φθίνουσα οικονομική κατάσταση της εργατικής τάξης και ο υποσυνείδητος θυμός της τελικά θα έχουν ως αποτέλεσμα ξεσπάσματα αυθόρμητης βίας. Παρ' όλα αυτά, το σημαντικότερο αποτέλεσμα είναι ότι η οικονομική κατάρρευση θα κατεδαφίσει τους «κρυστάλλινους πύργους» της απάθειας της μεσαίας τάξης.
- Η δύναμη της καπιταλιστικής τάξης βασίζεται στο κεφάλαιο. Το κεφάλαιο πληρώνει τους μισθούς των στρατιωτών, της αστυνομίας, των δημοσιογράφων και των «διασκεδαστών». Αυτός που ελέγχει το κεφάλαιο θα έχει επίσης έλεγχο στις κυρίαρχες αξίες σε οποιαδήποτε κοινωνία μπορούμε να δούμε ότι η δύναμη της καπιταλιστικής τάξης είναι τόσο άμεση όσο και έμμεση στην φύση της. Η ολοκληρωτική κατάρρευση του οικονομικού συστήματος του κράτους στο τελευταίου στάδιο του καπιταλισμού θα αποκαλύψει ότι η φαινομενικά αιώνια και μόνιμη δύναμη κεφαλαίου ήταν τελικά μόνο μια οφθαλμαπάτη.
- Καθώς η αξία των μετοχών θα καταρρέει και ο υπερπληθωρισμός θα καταστρέφει το νομισματικό σύστημα, η καπιταλιστική τάξη θα χάσει το μόνο της όπλο, το κεφάλαιο. Θα μείνουν ανυπεράσπιστοι στο έλεος των επαναστατικών δυνάμεων. Όταν η φούσκα της αγοράς χρήματος καταρρεύσει, η μοναδική παρούσα δύναμη είναι το κίνημα.
- Η αξία του χρήματος και των μετοχών είναι μια συμφωνία, βασισμένη στην εμπιστοσύνη. Καθώς η κατάρρευση της οικονομίας θα στείλει κύματα υστερίας σε όλον τον κόσμο, αυτή η εμπιστοσύνη θα χαθεί, διότι οι καπιταλιστές δεν ήταν άξιοι αυτής και η ηγεμονία τους θα τελειώσει.
- Στο τέλος, το κίνημα θα θριαμβεύσει, επειδή το κεφάλαιο του κινήματος είναι ο λαός.
Μεσαία τάξη και επανάσταση
- Η μεσαία τάξη είναι το πιο σημαντικό όργανο της επανάστασης, αλλά επίσης το μεγαλύτερο εμπόδιο γι' αυτήν. Η πιο επικίνδυνη αντεπαναστατική δύναμη στην κοινωνία είναι η νοοτροπία της μεσαίας τάξης. Τυπικά χαρακτηριστικά της μεσαίας τάξης είναι ο συντηρητισμός, η αυτό-κολακεία, ο θαυμασμός για την ανώτερη τάξη και μια διεστραμμένη πολιτική συνειδητότητα.
- Η μεσαία τάξη έλκεται και θαυμάζει τον πλούτο και το κοινωνικό στάτους της ανώτερης τάξης σαν την μύγα με τη λάμπα.
- Ο αντικοινωνικός ριζοσπαστισμός και ο αντιπατριωτισμός που παλαιότερα συνδέθηκαν με την εργατική τάξη συνέβαλαν στο να μετατρέψουν την μεσαία τάξη σε πρόθυμο λακέ των καπιταλιστών.
- Η επανάσταση, όταν έλθει, θα γίνει με τους όρους της μεσαίας τάξης.
- Η μεσαία τάξη κατάφερε να έχει μία άνευ προηγουμένου συσσώρευση πλούτου και ανοδική κοινωνική μετακίνηση κατά την δυναμική περίοδο του καπιταλισμού.
- Η δυνατότητα για μια ριζοσπαστική επανάσταση της εργατικής τάξης χάθηκε, καθώς η μεσαία τάξη σταδιακά έγινε ισχυρότερη και ένα κομμάτι της ίδιας της εργατικής τάξης κατάφερε να συμπτυχθεί με την μεσαία τάξη, κατά την διάρκεια της ανοδικής κινητικότητας, κατά την διάρκεια της δυναμικής περιόδου του καπιταλισμού.
- Η μνήμη της ανοδικής κινητικότητας κατά την δυναμική περίοδο του καπιταλισμού ακόμη στοιχειώνει τα μυαλά της μεσαίας τάξης.
- Η ανοδική κινητικότητα πάντα απαιτεί ένα συμβατικό σύστημα λογικής και ολοκληρωτική αποδοχή του κυρίαρχου συστήματος αξιών. Η μεσαία τάξη, η οποία εκ φύσεως πάντα περιμένει στο περιθώριο της ανώτερης τάξης, είναι πιο η αντεπαναστατική δύναμη στην ιστορία της ανθρωπότητας.
- Το πρόβλημα με την μεσαία τάξη και το ανώτερο κομμάτι της εργατικής τάξης είναι το ότι οι κοινωνικές τους αξίες έρχονται από την δυναμική περίοδο του καπιταλισμού, καθώς το σύστημα ολισθαίνει σε ένα φαύλο κύκλο συσσώρευσης του πλούτου για τους λίγους και πτώχευσης για τους πολλούς.
- Η συγκεκριμένη συσσώρευση πλούτου από την μεσαία τάξη και κάποια ανοδική κινητικότητα από την εργατική τάξη δεν έχει αλλάξει το γεγονός ότι οι άνθρωποι ακόμη χωρίζονται σε αυτούς που κατέχουν το κεφάλαιο και αυτούς που δεν το κατέχουν.
- Οι αξίες της μεσαίας τάξης και αυτού του κομματιού της εργατικής τάξης που έχει περισσότερο ή λιγότερο αφομοιωθεί από την μεσαία τάξη, θα αλλάξουν μόνο λόγω της ασφυκτικής πίεσης της υλικής πραγματικότητας. Η πιο ακραία μορφή αυτού του είδους της πίεσης είναι η οικονομική ύφεση που σπάει τα θεμέλια της κοινωνίας ως συνόλου.
- Οι ψευδαισθήσεις της ανοδικής κινητικότητας της μεσαίας τάξης και του υψηλοτέρου κομματιού της εργατικής τάξης πρέπει να συντριβούν πριν αυτά τα πεδία μπορέσουν να ριζοσπαστικοποιηθούν.
- Η κρίση του καπιταλισμού θα πάρει πίσω τα πάντα που είχε η μεσαία και η ανώτερη τάξη. Όταν αυτό συμβεί, το κίνημα θα πρέπει να είναι έτοιμο ως υποκείμενο, οι υλικές προδιαγραφές για την επανάσταση να έχουν πληρωθεί και να έχει ξυπνήσει η επαναστατική συνειδητότητα.
- Το πιο καταστροφικό στοιχείο στην διεστραμμένη πολιτική συνειδητότητα της μεσαίας τάξης βρίσκεται στην ταύτιση με τις αξίες και τους σκοπούς της ανώτερης τάξης. Η μεσαία τάξη μπερδεύει την υπευθυνότητα και την λογική με την επιθυμία να διατηρήσει το σύστημα της καπιταλιστικής τάξης. Στην πραγματικότητα το κυρίαρχο σύστημα αξιών είναι ένα όργανο καταπίεσης τόσο κατά της μεσαίας τάξης όσο και της εργατικής.
- Το πιο λυπηρό παράδειγμα του πώς η μεσαία τάξη, με τον πιο δουλοπρεπή τρόπο ακολουθεί τις αξίες της ανώτερης τάξης είναι το πώς υιοθέτησε τον κοσμοπολίτικο φιλελευθερισμό ως ιδεολογία της. Ο κοσμοπολίτικος φιλελευθερισμός είναι ένα βασικό μέρος της στρατηγικής της καπιταλιστικής τάξης, στην προσπάθειά της να παγκοσμιοποιήσει την δύναμή της, είναι ένα νέο ιδεολογικό παραπέτασμα καπνού για ταξική καταπίεση.
- Η μεσαία τάξη πιστεύει ότι οι ανάγκες της συμπίπτουν με τις ανάγκες της καπιταλιστικής τάξης. Ως εκ τούτου, η μεσαία τάξη αφήνει την καπιταλιστική τάξη να κυβερνά την πολιτεία, αλλά κάνοντας αυτό χάνει πολλά.
- Ο φιλελευθερισμός είναι καρκίνος που κατατρώει τα ίδια τα θεμέλια του έθνους. Ο φιλελευθερισμός είναι ο πιο επικίνδυνος ιδεολογικός αντίπαλος του κινήματος και η εξόντωσή του – ολοκληρωτικά – από το πρόσωπο της γης είναι το πιο σημαντικό καθήκον για το κίνημα.
- Ιδιαίτερη ιδεολογική φροντίδα και συνειδητοποίηση θα απαιτηθεί από το κίνημα για να μπορέσει να διαχωρίσει και να πολεμήσει δύο διαφορετικές και ως εκ τούτου ιδιαίτερα επικίνδυνες μορφές του φιλελευθερισμού, τον δεξιό φιλελευθερισμό και τον αριστερό φιλελευθερισμό.
- Όλα τα προβλήματα της σύγχρονης κοινωνίας πηγάζουν από δύο αρχικά αντίθετες δυνάμεις, τον δεξιό φιλελευθερισμό και τον αριστερό φιλελευθερισμό. Ο δεξιός φιλελευθερισμός και ο αριστερός φιλελευθερισμός είναι η θέση και η αντίθεση και η σύνθεση τους είναι θανατηφόρα. Οι φιλελεύθεροι πρέπει να είναι στόχος κάθε μέρα.
- Ο δεξιός φιλελευθερισμός είναι η ιδεολογία που ταιριάζει στην μπουρζουαζία. Δοξάζει την υπέρτατη δύναμη του καπιταλισμού και το πόσο απαραίτητο και σοφό είναι να παραδοθούμε στους σιδερένιους νόμους της οικονομίας, τους οποίους περιγράφουν ως τόσο σημαντικούς όπως οι δυνάμεις της φύσεως. Καθώς η μπουρζουαζία έχει καταφέρει να καθηλώσει την εργατική τάξη, εκμεταλλευόμενη τις ευκαιρίες της παγκοσμιοποίησης, ο δεξιός φιλελευθερισμός, δηλαδή η ιδεολογία του καπιταλισμού είναι απασχολημένος, συμβάλλοντας στην καταστροφή της υλικής βάσης της ζωής της εργατικής τάξης.
- Ενώ ο αριστερός φιλελευθερισμός καταστρέφει όλα όσα θεωρεί παραδοσιακά, αυταρχικά, και αντιδραστικά, έχοντας μάλιστα απελευθερώσει το άτομο από τις ευθύνες και το καθήκον του προς την κοινότητα. Ο αριστερός φιλελευθερισμός ασχολείται μόνο με δικαιώματα, ποτέ καθήκοντα. Πιστεύει ότι οι λόγοι της δυσλειτουργικής συμπεριφοράς προέρχονται έξωθεν κι έτσι δεν αναμένει από κανέναν οποιουδήποτε είδους αυτοπειθαρχία.
- Καθώς ο δεξιός φιλελευθερισμός – η ιδεολογία της μπουρζουαζίας – κατέστρεψε αρχικά την υλική βάση για μια αξιοπρεπή ζωή της εργατικής τάξης, δεν προκαλεί απορία το ότι ο αριστερός φιλελευθερισμός είχε την ικανότητα να καταστρέψει τον ηθικό ιστό της εθνικής κοινότητος.
- Η μεσαία τάξη τείνει να αποδέχεται όλες τις δράσεις της καπιταλιστικής τάξης που προσπαθεί να ενδυναμώσει την δική της θέση, πιστεύοντας ότι αυτό θα χρησιμεύσει και στην ενίσχυσή της.
- Η καπιταλιστική τάξη μπορεί πάντα να βασίζεται στην υποστήριξη της μεσαίας τάξης, όταν προσπαθεί να καταργήσει τα σύνορα, έτσι ώστε μάζες φθηνού εργατικού και ξένα προϊόντα να εισέλθουν ανεμπόδιστα και να απορρυθμίσουν κάθε έλεγχο στην ροή κεφαλαίου και παραγωγής.
- Η μεσαία τάξη συνεχίζει να ονειρεύεται λούστρους στα πόδια της, ενώ την πραγματικότητα έχει αναλάβει υπηρεσία γλυψίματος της μπότας της καπιταλιστικής τάξης.
- Το πρόβλημα με την επαναστατική συνείδηση της μεσαίας τάξης βρίσκεται στο ότι όταν η κρίση του καπιταλισμού γίνεται πιο απτή, είναι τα χαμηλότερα στρώματα της εργατικής τάξης που υποφέρουν περισσότερο αρχικά. Η μεσαία τάξη, φυσικά, παραδοσιακά απεχθάνεται το προλεταριάτο.
- Το πρόβλημα με την επαναστατική συνείδηση της μεσαίας τάξης είναι το γεγονός ότι για μια μαύρη περίοδο αυτή θα είναι ικανή να αποκλείσει τον εαυτό της από τα κοινωνικά προβλήματα που θα φέρει η κρίση του καπιταλισμού και θα κλείσει τα μάτια της σε αυτά τα προβλήματα για μια ακόμη μεγαλύτερη περίοδο.
- Η ψευδαίσθηση της ανοδικής κινητικότητας, τόσο συνηθισμένη στην μεσαία τάξη, την κάνει να βλέπει την κρίση του καπιταλισμού ως ένα ειδικό πρόβλημα που αφορά κυρίως τις χαμηλότερες τάξεις του προλεταριάτου.
- Η μεσαία τάξη υπολογίζει ότι η διάλυση της θέσης της εργατικής τάξης θα φέρει οικονομικά οφέλη στην μεσαία τάξη. Αυτό που η μεσαία τάξη αποτυγχάνει να δει είναι η λογική του καπιταλισμού, η οποία στο τέλος θα στραφεί επίσης εναντίον της.
- Στριμωγμένη από την κρίση του καπιταλισμού, η μεσαία τάξη υπολογίζει να διατηρήσει το δικό της επίπεδο ζωής, θυσιάζοντας την οικονομική θέση της εργατικής τάξης.
- Θυσιάζοντας την εργατική τάξη πρώτα, στα δόντια του Μολώχ του καπιταλισμού, η μεσαία τάξη προσπαθεί να κερδίσει χρόνο.
- Όταν η μεσαία τάξη και το ανώτερο τμήμα της εργατικής τάξης έλθουν πρόσωπο με πρόσωπο με τα κοινωνικά προβλήματα που δημιουργήθηκαν από την κρίση του καπιταλισμού, η πρώτη τους αντίδραση θα είναι συναισθηματική. Ουρλιάζουν και κατηγορούν τις χαμηλότερες τάξεις του προλεταριάτου.
- Για να μεταβληθεί σε επαναστατική δύναμη, η μεσαία τάξη πρέπει να χάσει τα πάντα, ιδιαίτερα τις ψευδαισθήσεις της.
- Η πραγματικότητα θα κατεβάσει την μεσαία τάξη από τον γυάλινο πύργο της.
- Το κίνημα θα μεγαλώσει από τους απόβλητους της μεσαίας τάξης.
- Στο τελευταίο στάδιο της κρίσης του καπιταλισμού, η παθολογική ατμόσφαιρα που κυριαρχεί στην κοινωνία θα προετοιμάσει το έδαφος για τον ερχομό του κινήματος.
- Στο τελευταίο στάδιο της κρίσης του καπιταλισμού, τα κοινωνικά προβλήματα θα εμφανισθούν με άνευ προηγουμένου βίαιη και χαοτική συμπεριφορά, καθώς και παράλογο πολιτικό ριζοσπαστισμό.
- Στο τελευταίο στάδιο της κρίσης του καπιταλισμού, η στριμωγμένη μεσαία τάξη θα φαίνεται ότι έχει μόνο δύο επιλογές, είτε να διατηρήσει το καπιταλιστικό σύστημα, επιτρέποντας έτσι την εκμετάλλευσή της από την καπιταλιστική τάξη ή να υποχωρήσει στους ριζοσπάστες εξτρεμιστές και να παραδοθεί στον παράλογο φανατισμό τους που δεν δίνει καμία σημασία στις ανάγκες των συνηθισμένων ανθρώπων. Η λύση σε αυτό το δίλημμα είναι το κίνημα.
- Το κίνημα θα πολεμήσει σε δύο μέτωπα: Θα πολεμήσει τόσο εναντίον της καπιταλιστικής τάξης, η οποία προς στιγμήν κατέχει τόσο την πολιτική όσο και την οικονομική δύναμη και εναντίον των εξτρεμιστικών ομάδων. Το κίνημα θα νικήσει λόγω της τύφλωσης, της απληστίας, του κοντόφθαλμου εξτρεμισμού και της έλλειψης ανάλυσης από τους εχθρούς του. Το κίνημα είναι βασικά η βίαιη αντίδραση της μεσαίας τάξης και της ανώτερης εργατικής τάξης που θα στριμωχτούν από τον φιλελευθερο καπιταλισμό. Η απελπισία τους είναι το μυστικό της νίκης του κινήματος.
- Αφού το κίνημα κερδίσει την εμπιστοσύνη της μεσαίας τάξης, θα εξαπολύσει έναν πόλεμο ολοκληρωτικής καταστροφής κατά των εχθρών του λαού. Υποσυνείδητα, η μεσαία τάξη περιμένει από το κίνημα να αντιμετωπίσει με όλα τα αναγκαία μέτρα τους κινδύνους που απειλούν τον τρόπο ζωής της. Όταν το κίνημα αντιμετωπίζει τους εχθρούς του, η μεσαία τάξη θα κοιτάξει από την άλλη πλευρά.
- Η σιωπηλή έγκριση της μεσαίας τάξης θα δώσει στο κίνημα ελευθερία κινήσεων στον αγώνα του κατά των εχθρών του.
- Η πολιτική δύναμη, η οποία στο πλαίσιο του ιστορικού υλισμού, θα κατανοήσει πραγματικά την φύση της μεσαίας τάξης και την ψυχολογία της, θα επικρατήσει τελικά.
Προβλήματα του Σοσιαλισμού
Ένα από τα μεγαλύτερα εμπόδια του σοσιαλιστικού κινήματος είναι το οιδιπόδειο σύμπλεγμα που κυριαρχεί σε αυτό. Κάθε νεαρός σοσιαλιστής φαίνεται να επηρεάζεται από αυτό. Κοινές τάσεις με την νοοτροπία του ριζοσπαστικού αριστερισμού είναι η υγιής και νεανική επιθυμία να ταρακουνήσει άχρηστα και αντιδραστικά συστήματα πίστης από τη μία πλευρά και μία μηδενιστική μανία να εξαϋλώσει οτιδήποτε έχει να κάνει με την παράδοση από την άλλη.
Η ιστορία μας διδάσκει ότι δεν μπορείς να νικήσεις την ιστορία. Δεν υπάρχει κάποιο κενό, όπου κάποιος θα μπορούσε να δημιουργήσει κοινωνικές δομές χωρίς ιστορία ή παρελθόν. Κάθε προσπάθεια να γίνει κάτι τέτοιο θα οδηγήσει σε καταστροφή. Ο αληθινός σοσιαλιστής πρέπει πάντα να σκέφτεται πώς μπορεί να μάθει από το παρελθόν, έτσι ώστε ο σοσιαλισμός να μπορέσει να αναπτυχθεί φυσικά και να βασισθεί οργανικά στην συμπαγή ιστορική εμπειρία του έθνους. Το δεύτερο μεγαλύτερο λάθος στην οικοδόμηση του σοσιαλισμού βρίσκεται στην καθαρά θεωρητική προσέγγιση που αγνοεί την εμπειρία και την κοινή λογική. Το μεγαλύτερο λάθος στην οικοδόμηση του σοσιαλισμού βρίσκεται στην καθαρά θεωρητική προσέγγιση που αγνοεί την εμπειρία και την κοινή λογική. Το μεγαλύτερο λάθος στην οικοδόμηση του σοσιαλισμού βρίσκεται στην προσπάθεια να δημιουργηθεί ένας ανοργανικός, κοσμοπολίτικος σοσιαλισμός, δίχως ρίζες στην συμπαγή ιστορία των συνηθισμένων ανθρώπων. Ο πραγματικός σοσιαλισμός μπορεί να οικοδομηθεί μόνο σε εθνική βάση, καθοδηγούμενος από την ιστορική εμπειρία του λαού και του έθνους.
Ο κοσμοπολίτικος σοσιαλισμός και ο καπιταλισμός είναι βασικά το ίδιο πράγμα. Θα αποτύχουν, διότι δεν έχουν ρίζες στην πραγματική ζωή και δεν έχουν οργανική (ενότητα). Η σχέση μεταξύ του ιστορικού υλισμού και του εθνικού πνεύματος είναι ίδια με την σχέση μεταξύ ενέργειας και ύλης. Είναι οι αντίθετες πλευρές του ιδίου νομίσματος. Ο υγιής εθνικισμός δεν πρέπει να αποτελείται μόνο από ιδεαλιστική ονειροπόληση. Ο εθνικισμός πρέπει να συνδεθεί με τον πραγματικό κόσμο, χρησιμοποιώντας την μεθοδολογία του ιστορικού υλισμού.
Ο αντιδραστικός εθνικισμός της μπουρζουαζίας πρέπει να αντικατασταθεί με έναν προοδευτικό σοσιαλιστικό εθνικισμό. Υπό το φως του ιστορικού υλισμού, μπορούμε να δούμε πώς το έθνος και το έθνος-κράτος είναι το απόγειο της πνευματικής και κοινωνικής εξέλιξης της ανθρωπότητας. Μόνο όταν ο καπιταλισμός θα έχει αντικατασταθεί από τον σοσιαλισμό θα μπορέσει το έθνος να είναι πραγματικά ελεύθερο να εκφρασθεί και να αναπτυχθεί χωρίς περιορισμούς.
Η ιδεολογία του κινήματος πρέπει να είναι υλιστική στην μέθοδο και πραγματικά εθνική στο πνεύμα. Παραδοσιακά, ο ιστορικός υλισμός και η εθνικιστική σκέψη είχαν μια δυϊστική σχέση θέσης-αντίθεσης. Όταν αυτός ο δυϊσμός εξαφανισθεί και μία νέα σύνθεση σχηματισθεί, θα δημιουργηθεί ένας εντελώς νέος κόσμος.
http://www.kolumbus.fi/aquilon/revolution_greek.htm
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου