«Ή Αυτοί ή Εγώ/Χορός των Ασπίδων»

Οι αποστατικές δυνάμεις, είν’ εδώ!
Τα θρέμματα της πλάνης, είν’ εδώ!
Οι ναυτολόγοι της γεέννης, είν’ εδώ!
κι απλά η φάση είναι, ή αυτοί ή εγώ!

Τα άθεα γράμματα, είν’ εδώ!
Η πώρωσις της δυσσεβείας,ειν’ εδώ!
Οι όψεις της ανομίας, είν’ εδώ,
κι απλά η φάση είναι, ή αυτοί ή εγώ!

Στρέφω οφθαλμούς στους ουρανούς,
όχι στο χώμα. Το κρατώ ακόμα.
Με κρατά κι αυτό.
Όσοι θέλουν η ζωή μου να ‘χει νόημα θνητό,
ας ενωτίσουνε το ρήμα.
δεν χωράω σ’ ένα επίπεδο σχήμα.
Κοινώς, δε γυρίζω πρόσωπο,
κρατώ ως πρότυπο, τον Άγιο,
τον Ήρωα και τον Φιλόσοφο.
Δεν με νοιάζει ποιος είναι pop,
ποιος είναι hardcore,
αλλά ποιος είναι στο black light,
ποιος στο φως του Θαβώρ.

Δε νομίζεις ότι ήταν στιγμή,
η θεματολογία του στίχου
να πάρει άλλη τροπή,
να γίνει στροφή,
πνευματική τροφή να δοθεί, καθώς,

«ουκ επ’ άρτω μόνο ζήσεται άνθρωπος»:
Είπα για mc’ing, για dj’ing, για graffiti
δεν ξέρω και ‘γω τι άλλο,
κι όμως πάλι κάτι λείπει.
Του Γεωργίου Βερίτη,
αν δεν ακουστεί η «Ικεσία»,
ό,τι κι αν έχω πει δεν έχει καμμία σημασία!

Οι αποστατικές δυνάμεις, είν’ εδώ!
Τα θρέμματα της πλάνης, είν’ εδώ!
Οι ναυτολόγοι της γεένης, είν’ εδώ!
κι απλά η φάση είναι, ή αυτοί ή εγώ!
Δέκα χρόνια το φωνάζω ότι, είν’ εδώ!
Η πώρωσις της δυσσεβείας, ειν’ εδώ!
Οι όψεις της ανομίας, είν’ εδώ,
κι απλά η φάση είναι, ή αυτοί ή εγώ!

https://youtu.be/6UYBzE8x5vI