"Αποτραβήξου φίλε μου στην ερημιά σου. Σε κεντάν μύγες φαρμακερές. Πήγαινε εκεί που ορμητικός και μέγας άνεμος φυσά. Τραβήξου στην ερημιά σου. Έζησες πολύ κοντά στους μικρούς και τιποτένιους.
ΜΗΝ σηκώνεις πια το χέρι εναντίον τους! Είναι ΑΜΕΤΡΗΤΟΙ και ο δικός σου προορισμός δεν είναι να γίνεις μυγοσκοτώστρα.
...
Οι δειλοί είναι γνωστικοί. Σε συλλογίζονται πολύ με την στενή ψυχή τους. Ύποπτος τους φαίνεσαι πάντα.
Το καθετί που κάνει τους άλλους να σκέπτονται γίνεται ύποπτο στο τέλος. Σε τιμωρούν για όλες τις αρετές σου.
Σου συγχωρούν απ' της καρδιάς τους τα βάθη μόνον τα λάθη σου. Επειδή είσαι συγκαταβατικός και δίκαιος λες: Αθώοι είναι μες την μικρή τους ύπαρξη, η στενή ψυχή τους όμως σκέπτεται ένοχη είναι κάθε μεγάλη ύπαρξη.
Και όταν ακόμα τους δείχνεσαι συγκαταβατικός, αισθάνονται πως περιφρονείς και σε ανταμείβουν για την καλοσύνη σου, κρυφές προξενώντας σου λύπες. Η σιωπή και η περηφάνια σου δεν τους αρέσει ποτέ. Αναγουλιάζουν αν έχεις ποτέ την απλότητα να φανείς ματαιόδοξος.
Φυλάξου από τους μικρούς. Μπροστά σου νιώθουν τον εαυτό τους μικρό. Και η προστυχιά τους καίει και κορώνει εναντίον σου ξεσπώντας σε αόρατη εκδίκηση. Δε παρατήρησες πολλές φορές πως σωπαίνουν όταν τους πλησιάζεις; Και πως φεύγει η δύναμη τους, σαν τον καπνό μιας φωτιάς που σβήνεται; Ναι, φίλε μου είναι η κακή συνείδηση των πλησίον σου.

Γιατί είναι ανάξιοι σου. Για αυτό σε μισούν και θα 'θελαν να πιουν το αίμα σου. Οι πλησίον σου, θα είναι πάντα μύγες φαρμακερές. Ότι μεγάλο έχεις, αυτό ακριβώς θα πρέπει να τους κάνει πιο φαρμακερούς, και ολοένα πιο όμοιους με τις μύγες.
Πήγαινε φίλε μου στην ερημιά σου, εκεί ορμητικός και μέγας άνεμος φυσάει. Δικός σου προορισμός ΔΕΝ είναι να γίνεις μυγοσκοτώστρα."

Φρίντριχ Νίτσε - Για τις μύγες της αγοράς

Τάδε Έφη Ζαρατούστρα