Οι δήθεν νεοναζί που δήθεν ήρθαν να μας κάνουν ο,τί και στα Καλάβρυτα...
https://youtu.be/XVtb3aHmXgM
Τάγματα Εθνοφυλακής
Κάποιος να ενημερώσει τους φίλους μας στην ΕΕ ότι τα
Τάγματα Εθνοφυλακής είναι Θεσμός της Ελληνικής Δημοκρατίας, ιδρυμένα μάλιστα επί Ανδρέα Παπανδρέου.
Οι Ένοπλες Ομάδες Περιφρούρησης Πολιτών εκ των ων ουκ άνευ κάθε αληθινής Λαϊκής Κυριαρχίας.
Εκτός κι αν όταν λένε "Δημοκρατία" εννοούν κάτι άλλο από
Εθνική Ανεξαρτησία - Λαϊκή Κυριαρχία.
Η αρχαία Θράκη
Αν και διαφωνώ με τον Σαράντο Καργάκο ως προς τον τρόπο με τον οποίο τοποθετεί αντιθετικά την Κάθοδο των Πρώτο Ελληνικών Φύλων από τον Βορρά και την Άνοδο του Εξελληνιστικού Πολιτισμού από τον Νότο.
Τα δύο όχι μόνο δεν αλληλο-αποκλείονται ή αλληλο-αναιρούνται παρά αλληλο-συμπληρώνονται και στερούνται νοήματος το ένα δίχως το άλλο.
Τα πρώτο ελληνικά φύλα κατέβηκαν από τον βορρά και ο Ελληνικός Πολιτισμός, ως αποτέλεσμα της συγχώνευσης και των ζυμώσεων των Ινδοευρωπαίων πρώτο Ελλήνων με τους μεσογειακούς πρό Έλληνες, ανέβηκε από τον Νότο.
Τέτοιοι είμαστε από την αρχαιότητα: Ημίαιμοι σαν Ατσάλι!
Όσο καιρό φοβόμαστε να το αντικρίσουμε κατάματα και να το παραδεχτούμε ολόψυχα θα βιώνουμε την παράνοια της άλλο-λαγνείας των αντιεθνικών και των εθνικάρων...
Πάραυτα, ο Σαράντος Καργάκος είναι Δάσκαλος.
"Η αρχαία Θράκη
Κατά τις κρατούσες ιστορικές αντιλήψεις - τις οποίες δεν συμμερίζομαι - οι Θράκες είναι αρχαίο ινδοευρωπαϊκό φύλο συγγενές προς τους Έλληνες, Φρύγες, Ιλλυριούς. Κατά την προσωπική μου άποψη, όλοι οι πληθυσμοί της χερσονήσου του Αίμου είναι γηγενείς και σε χρόνους πολύ μακρινούς είχαν κοινή ανθρωπολογική βάση. Η οποιαδήποτε πολιτιστική τους ανάπτυξη συντελείται με κέντρο το Αιγαίο. Συνεπώς, οι λεγόμενοι Θράκες, Ιλλυριοί, Μακεδόνες, Τρώες, Κρήτες κ.λπ. είναι περιφερειακοί πληθυσμοί που έχουν σαν κέντρο τον Αιγαιακό πολιτισμό. Οι οποιεσδήποτε διαφοροποιήσεις συντελούνται μετά την καταστροφή -λόγω της εκρήξεως του ηφαιστείου της Θήρας— του Αιγαιακού πολιτισμού. Μοιραία την πολιτική σκυτάλη παίρνουν πρώτα η Κρήτη και ακολούθως τα οχυρά πολίσματα της Πελοποννήσου και της Βοιωτίας. Η περίοδος που ονομάζεται μυκηναϊκή είναι, όπως αποδεικνύουν τα γλωσσικά ευρήματα, περίοδος ελληνική, άρα και η προγενέστερη πρέπει να ήταν περίοδος Ελλήνων, εφόσον υπάρχει μια αδιάσπαστη πολιτιστική και γλωσσική ενότητα.
Εξελληνισμός σημαίνει εκπολιτισμός. Και συνεπώς, ανεξάρτητα από ονομασίες, οι λαοί εξελληνίζονται, δηλαδή εκπολιτίζονται, όχι με τον ερχομό κάποιων δήθεν ελληνικών φύλων από το Βορρά, αλλά με την άνοδο του πολιτισμού από το Νότο προς το Βορρά. Άρα και οι Θράκες, στο μέτρο που μετέχουν μια κοινής πολιτικής παραδόσεως που ονομάστηκε ελληνική και η οποία ανεξάρτητα από επιρροές —κυρίως από Ανατολή και Νότο(σδμ, sic!!!)—, είναι μια ιθαγενής πολιτιστική δημιουργία. Οι Θράκες για πρώτη φορά απαντούν στον Όμηρο, ως συγγενείς και σύμμαχοι των Τρώων. Ονομάζονται δε «Θρήικες ακρόκομοι».
Από τις τοποθεσίες που μνημονεύσαμε φαίνεται σαφώς, ότι το ανατολικό Τμήμα της προ του Φιλίππου Μακεδονίας το κατοικούσαν θρακικά φύλα. Ήταν με άλλα λόγια Θράκη. Άρα, το βασίλειο του Φιλίππου ήταν Μακεδονο-θρακικό.
Άλλοι γράφουν πως ήσαν φιλήδονοι και οινοπότες. Ο Θουκυδίδης, που ήταν Θραξ από τον πατέρα του κι έζησε το 2ο ήμισυ της ζωής του στη Θράκη, τους χαρακτηρίζει λαό μαχητικό.
Οι νεκροί καιγόταν και οι τάφοι των πλουσίων καλύπτονταν με τύμβους. Για να υποδηλώσουν την ευγενή καταγωγή τους συνήθιζαν να στιγματίζουν το σώμα τους, να κάνουν, δηλαδή, «τατουάζ».
Μπορεί οι Θράκες να πήραν πολλά πολιτιστικά στοιχεία από τη Νότια Ελλάδα, έδωσαν όμως σ’ αυτήν κάτι πολύ σημαντικότερο: την ορφική λατρεία και τη διονυσιακή λατρεία από την οποία γεννήθηκαν η αρχαία μουσική, τα αρχαία μυστήρια, η αρχαία ποίηση και ειδικά στο Νότο, εκτός από τα μυστήρια, και πολλές άλλες θεότητες, κυρίως χθόνιες. Είναι ενδεικτικό ότι ο Εύμολπος, γιος του Μουσαίου, θεωρείται ιδρυτής των Ελευσινίων Μυστηρίων, και ο Ορφεύς, των ορφικών μυστηρίων. Τα παραπάνω ονόματα (Μουσαίος, Εύμολπος, Ορφεύς) δείχνουν πως οι ποιητικές καταβολές του ελληνικού κόσμου έχουν αφετηρία τις θρακικές τελετές. Είναι ακόμη ενδεικτικό ότι οι Θράκες μετείχαν στις εορτές των Αθηναίων. Στο περίφημο προοίμιο της “Πολιτείας του Πλάτωνα ο Σωκράτης λέγει για μια εορτή του Πειρειά:
‘Καλή μεν συν μοι και η των επιχωρίων πομπή έδοξε είναι, ου μέντοι ήταν εφαίνεται πρέπειν ην οι Θράκες έπιμπον” (Ωραία μου φάνηκε και η πομπή των εντοπίων, αλλά νομίζω ότι, καθόλου δεν υστερούσε και η πομπή που έστειλαν οι Θράκες).
Οι Θράκες μετείχαν σ’ όλες τις περιπέτειες του ελληνισμού. Στους Μηδικούς πολέμους, στον Πελοποννησιακό πόλεμο (τότε αναδεικνύεται ο βασιλιάς Σιτάλκης), στους πολέμους Αθηναίων-Φιλίππου (τότε ακούγεται το όνομα του Κερσοβλέπτη), στην εκστρατεία του Αλεξάνδρου και σ’ όλη πια την ύστερη περίοδο, ελληνιστική, ελληνορωμαϊκή, βυζαντινή, λογίζονται ως τμήμα του ευρύτερου ελληνικού χώρου. Ακμαίες ελληνικές αποικίες θα δώσουν ιδιαίτερη λάμψη στην περιοχή, όπως τα Άβδηρα, η Μεσημβρία, η Μαρώνεια, η Σηστός, η Πέρινθος, η Αγχίαλος και τέλος το Βυζάντιο, που έγινε πρωτεύουσα της μεγαλύτερης σε έκταση χώρου και χρόνου αυτοκρατορίας που γνώρισε ποτέ ο κόσμος.
Αν κάποτε συνειδητοποιήσουμε ότι δεν είμαστε απόγονοι μόνο των Αρχαίων Ελλήνων, αλλά και των κατοίκων μιας Αυτοκρατορίας που είχε πρωτεύουσα την Κωνσταντίνου Πόλιν, το τέως Βυζάντιον, θα αποκτήσουμε ένα αίσθημα υπεροχής έναντι όλων των μεγαλοκρατόρων της εποχής μας, που η ισχύς τους μοιάζει με ψίθυρο στο μεγάλο ρολόι της Μεγάλης Ελληνικής Αυτοκρατορίας της χριστιανικής Δύσης και Ανατολής. Κάποτε πρέπει να βλέπουμε τα πράγματα θρακοκεντρικά και όχι αθηναιοκεντρικά.
Εμείς ας κρατήσουμε, πριν προχωρήσουμε στην περαιτέρω ανάλυσή μας, τούτο μόνο: Για τους αρχαίους προγόνους μας η Θράκη πήρε την ονομασία της από την Κόρη του Ωκεανού και της Παρθενόπης και ότι για τον Πλάτωνα, τον Πίνδαρο και τον Αισχύλο η ονομασία της είχε συμβολικό χαρακτήρα και υποδήλωνε τον τόπο της αγνής διδασκαλίας και της ιερής ποίησης. Για μας μέχρι πρόσφατα ήταν τόπος τιμωρίας, εξορίας, δυσμενούς μεταθέσεως, έτσι που οι εντόπιοι να αποκαλούν χλευαστικά την ευλογημένη γη τους Θρακιστάν!"
http://www.sarantoskargakos.gr/content/%CE%B7-%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B1%CE%AF%CE%B1-%CE%B8%CF%81%CE%AC%CE%BA%CE%B7?page=0,0
Το Όραμα του Ρήγα δεν είναι η Παγκοσμιοποίηση
Ο κύριος Μέρτζος μπερδεύει το Όραμα του Ρήγα Φεραίου με την Παγκοσμιοποίηση, για να μην μιλησουμε για την υποστήριξη στις "Πρεσπες", κι όλα αυτά σε άρθρα του για να την προσφορά των Αρειμανείων Βλάχων στον Αγώνα του 1821, αισθάνθηκα την ανάγκη να πω δυο λόγια.
Ειδικά το νεοελληνικό κράτος με την απόλυτη ταύτιση του με τον Μοντερνισμό, με την απαξίωση και την κατάργηση κάθε προνεωτερικής δομής αυτό-οργάνωσης του Γένους και κατεξοχήν των κοινοτήτων αλλά και των παραγωγικών και εμπορικών του διχτύων, με την απόλυτη ταύτιση του με τις αποικιακού - υπερσυγκεντρωτικού τύπου κρατικές δομές - η Ελλάδα ως αποικία όχι ενός συγκεκριμένου αποικιοκράτη αλλά του Μοντερνισμού αφημένα και εν γένει, όπως ακριβώς οι ΗΠΑ (πράγματι η Ελλάδα ως η Αμερική των Βαλκανίων...).
Ο Ρήγας δεν ήθελε ούτε ένα τέτοιο (μη) εθνο-κράτος ούτε φυσικά την Οθωμανία. Το νεωτερικό Εθνοκράτος λοιπόν ισοπεδώνοντας το Γένος προετοίμασε το έδαφος για την Παγκοσμιοποίηση. Συμβαίνει παντού στον Ευρωγενή Κόσμο, αλλά η Ελλάδα πατάει πάνω σε γεωπολιτισμικές τεκτονικές πλάκες σε μια περίοδο έντονης δημογραφικής σεισμικής δραστηριότητας και συνεπώς εδώ συμβαίνει με πολύ μεγαλύτερη ένταση.
Είμαστε παγιδευμένοι σε αυτήν την Μεσοβασιλεία λοιπόν. Στο πέρασμα από την Νεωτερικότητα στον Μεταμοντερνισμό. Κι αυτό το μοντέρνο ψευδοκράτος μας σκοτώνει. Άλλο κράτος όμως δεν έχουμε να υπερασπιστούμε Τον Εαυτό Μας κι όχι απλά τους εαυτούς μας. Αλλά το Όραμα του Ρήγα ήταν εκείνο για το οποίο κινήσαμε ευθύς εξ αρχής. Άλλαξε σχήμα στην πορεία, όχι όμως και ουσία. Πότε στο Όραμα του Ρήγα, πότε η Μεγάλη Ιδέα, πότε οι, έστω και ατελώς δοσμένες, προτάσεις του Ίωνα Δραγούμη, η Καθ'ημάς Ανατολή, η "Ανατολική Ομοσπονδία" κτλ.
Διαλεκτικά λοιπόν από την υπεράσπιση του Έθνους-Κράτους στην Συμμαχία των Λαών ενάντια στο Τέρας. Γιατί το εθνοκράτος είναι πολύ μικρό από μόνο του να αντισταθεί, αν δεν θέλει να γίνει Βόρεια Κορέα ή Αλβανία του Χότζα. Αυτή είναι η Απάντηση στην Παγκοσμιοποίηση.
"Η Ελλάδα θα ανήκει στους Έλληνες, όταν όλες οι χώρες των Βαλκανίων και της Ανατολικής Μεσογείου θα ανήκουν στους Λαούς των" είπε ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης στην περίφημη προφητική του ομιλία.
Αυτός είναι ο ρόλος μας ως Γένος! Αυτός πρέπει να είναι ο σκοπός μας. Αυτός είναι ο λόγος που δεν μας σέβονται. Όχι τόσο επειδή δεν μας φοβούνται, αλλά επειδή δεν εκπληρώνουμε -ούτε καν κινούμαστε, προς αυτήν την κατεύθυνση- αυτόν τον ουσιώδη ρόλο μας. Οι Έλληνες ως φυσικοί, πνευματικοί και πολιτισμικοί περισσότερα από οτιδήποτε άλλο, αλλά και κατ' ανάγκη πολιτικοί με την ευρεία έννοια, μπροστάρηδες όλων των Λαών της Ανατολικής Μεσογείου.
Αυτό είναι και το μόνο Αντίδοτο, η μόνη απάντηση, τόσο στον νεο-οθωμανισμο, όσο και στον επικείμενο αφανισμό μας, που είναι και το ίδιο. Κι αν δεν τον αναλάβουμε τώρα, άλλοι θα πάρουν την θέση μας σύντομα, γιατί η Φύση και η Ιστορία απεχθάνονται το κενό.
Αντί λοιπόν να προπαγανδίζετε την όλο χαρά συμμετοχή μας στην Παγκοσμιοποίηση και μάλιστα στο όνομα των Αρειμάνειων Βλάχων και της συμμετοχής των στον Αγώνα του '21, αναλογιστείτε, ξέρετε άλλωστε σείς καλύτερα από μένα, αν οι Βλάχοι παραγκώνισαν ποτέ την ιδιοπροσωπία τους για κάτι άλλο πέραν του Ελληνισμού, της Ρωμιοσύνης!
Συμφωνούμε τουλάχιστον στο ότι δεν τοποθέτησε τυχαία ο Ρήγας εμβληματικά τον Μεγαλέξανδρο στην Χάρτα του. Θα πρέπει όμως να πάψουμε να Τον χαρίζουμε στον σφετερισμό της Παγκοσμιοποίησης, του κοσμοπολιτισμού και του φιλελευθερισμού. Η Κληρονομιά του Αλεξάνδρου για μας είναι το Πρόταγμα του Φεραίου και το Πρόταγμα του Φεραίου είναι η Κληρονομιά του Αλεξάνδρου. Με ενδιάμεσους κρίκους τον Ελληνισμό των ελληνιστικών βασιλείων,τη Ρώμης και κατεξοχήν του Βυζαντίου.
Η Πανελλήνια Εκστρατεία στην Ανατολή έγινε με Σάρισες... Και δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι για να έχει Νόημα προηγούνται οι Θερμοπύλες, αλλά και η όχι επαρκώς εκτιμημένη προσωπικότητα του Αλεξάνδρου Α'. Δεν έχει επίσης δοθεί αρκετή προσοχή στο γεγονός ότι ο Αλέξανδρος ως Στρατηγός Αυτοκράτωρ ηγήθηκε της Πανελλήνιας Εκστρατείας στην Ανατολή, ως Νέος Διόνυσος και Ηρακλής, ως Παις Του Διός, δίνοντας έναν ξεκάθαρο αέρα Ιερού Πολέμου (Ελληνικό "Τζιχάντ") και Σταυροφορίας. Η ερμηνεία της γλυκανάλατης κοσμοπολίτικης σούπας δεν μας αφορά.
Και μιας και όλα αυτά γράφονται με αφορμή την συμμετοχή των Βλάχων στο 1821. Οι Βλάχοι όταν θέλουν να πουν "εργάστηκα" στην ιδιολαλιά τους λένε "σιρμπίς" "υπηρέτησα"... Κι όταν θέλουν να πουν "βασιληάς", ακόμα και στην περίπτωση της βασίλισσας των μελισσών, λένε "αμπιράτ", ιμπεράτορ, Αυτοκράτωρ, όπως ακριβώς ο Αλέξανδρος ...
https://warfareport.blogspot.com/2020/02/vlaxoi.html
Δεν είναι ούτε για το καλό τους ούτε για το καλό μας!
1 Μαρτίου 2020 Πυργίτης
Πολλές φορές για να δεις αντικειμενικά τα πράγματα και να πάρεις μια έντιμη απόφαση, ο καλύτερος τρόπος είναι να θέσεις τον εαυτό σου ωμά ενώπιον των γεγονότων. Όχι ως ανεύθυνος, όχι ως έρμαιο, αλλά ως κάποιος που κάτι περνά από το χέρι του. Τί θα έκανε λοιπόν, όχι το κράτος, αλλά η οποιαδήποτε κοινότητα ελεύθερων ανθρώπων που αυτή τη στιγμή θα βρισκόταν στον Έβρο ή στα νησιά, δεδομένων όλων αυτών που συνέβησαν τα τελευταία χρόνια;
Ο νοσταλγός της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, εδώ και πολύ καιρό έχει εντάξει τα κύματα των δυστυχών (ή όχι και τόσο «δυστυχών» για ορισμένους από αυτούς) στην διπλωματική και πολεμική του μηχανή. Δυστυχώς αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι πλέον πρόσφυγες και μετανάστες. Έχουν μετατραπεί σε όργανα διεξαγωγής πολέμου και μάλιστα του πλέον βρώμικου: εκείνου που στοχεύει στην κοινωνική διάλυση του αντιπάλου. Όταν κάποιος εμπλέκει τον εαυτό του στην σκοπιμότητα μιας πολεμικής μηχανής, όταν δηλαδή αποτελεί «πολεμικό αντιπρόσωπο» κάποιου ισχυρότερου ή «προστάτη» τότε τα πράγματα είναι πολύ άσχημα γι’ αυτόν. Αν το κάνει από άγνοια, είτε από ανάγκη και έλλειψη επιλογής είτε συνειδητά επειδή θεωρεί πως τον συμφέρει, σε τίποτε δεν αλλάζει το αποτέλεσμα. Πόσοι όμως εξ αυτών, για να μιλάμε και σοβαρά, μπορούν πλέον να επικαλεστούν άγνοια; Πόσοι πραγματικά «δεν έχουν άλλη επιλογή», όταν μάλιστα έρχονται (ή μήπως, τουλάχιστον αρκετοί, εφορμούν;) από μια κρατική οντότητα, όπως η Τουρκία, που δεν βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση; Θα είναι ασφαλέστεροι στην κόλαση της Μόρια ή στα έτερα (στρατόπεδα συγκέντρωσης) «hot spots»;
Και λίγα λόγια για τους αργυρώνητους «πονόψυχους», «αντιεξουσιαστές» και μη, που λαμβάνουν (ακόμη) γερό «μεροκάματο», από τις ΜΚΟ του Σώρος και των λοιπών βρικολάκων τις παγκόσμιας κυριαρχίας. Αλήθεια, ποια ζωή θέλετε να προσφέρετε σε όλους αυτούς τους ανθρώπους; Αυτήν που ήδη βλέπουμε; Το «success story» των εξαθλιωμένων επαιτών μεταναστών στα φανάρια; Μήπως του μικροκακοποιού με προοπτική για συμμορίτης ή νταβατζής; Ή άραγε τις πιάτσες των εκδιδομένων της οδού Σωκράτους; Γιατί αυτή τη «ζωή» βιώνει η συντριπτική πλειονότητα όσων εξ αυτών έχουν εγκλωβιστεί στον Ελλαδικό χώρο. Και εσείς είστε συνυπεύθυνοι για αυτό το έγκλημα. Τουλάχιστον, τα αφεντικά σας αποκτηνώνονται στον βωμό και στη μέθη μιας αυθεντικής εξουσίας, ενώ εσείς, ψιλικατζήδες σφουγκοκωλάριοι της συμφοράς, για λίγα χαρτονομίσματα.
Ωστόσο, μπορούσαν τα πράγματα να μην φτάσουν ως εδώ και σ’ αυτό οι ευθύνες τόσο των εντόπιων όσο και των διεθνών εξουσιαστών είναι τεράστιες. Τίποτε δεν έγινε «κατά λάθος». Αλλά αυτά έχουν ειπωθεί από πολλούς και διαφορετικούς πέραν ημών. Δεν είναι ώρα «να θρηνούμε πάνω στο χυμένο γάλα».
Η απάντησή μας λοιπόν στο αρχικό μας ερώτημα είναι: ό,τι έκαναν κι οι Ινδιάνοι απέναντι στους λευκούς κατακτητές.
Στην αρχή οι Ινδιάνοι βοήθησαν τους λευκούς. Στην αρχή οι λευκοί ήταν απλώς μετανάστες, κάποιοι μάλιστα από αυτούς ήθελαν να φτιάξουν έναν καλύτερο κόσμο μακρυά από την γερασμένη Ευρώπη. Σήμερα, πλέον ποιος θυμάται τους Ινδιάνους; Είναι σκιές που σχεδόν για κανέναν δεν υπάρχουν, ούτε καν στην Αμερική. Και οι περισσότεροι, πλην φαεινών εξαιρέσεων, που τους θυμούνται το κάνουν επειδή πλέον είναι ανίσχυροι και αλκοολικοί, ως επί το πλείστον, και κάποιοι αρέσκονται να κάνουν πολιτική με τους ανίσχυρους. Την εποχή όμως που ήταν περήφανοι και ισχυροί, πιθανότατα να τους αποκαλούσαν και ρατσιστές.
Το «Yunanistan» που κάποιοι θεωρούν Γη της επαγγελίας δεν είναι πλέον «παιδική χαρά». Είναι για περισσότερο από μια δεκαετία μια ημι-εμπόλεμη ζώνη όπου το μόνο που δεν έχει συμβεί είναι να σφυρίζουν οι βόμβες όπως συμβαίνει στη Συρία. Γιατί όλα τα άλλα έχουν συμβεί. Το αποτέλεσμα που βλέπουμε δεν είναι απλώς η σχετικώς υλική πενία που είναι το λιγότερο. Το πνευματικό επίπεδο, η νοητική ικανότητα και η ψυχική ισορροπία του πληθυσμού έχουν μειωθεί αισθητά. Κανείς δεν το λέει, όλοι προσπαθούν αγωνιωδώς να υποδυθούν τους «φυσιολογικούς», αλλά δεν είναι. Χρειάστηκαν πολλές προσπάθειες των εξουσιαστών για να συμβεί αυτό, πολλές ματαιώσεις, ανελέητη εξαπάτηση, αλλά τελικώς συνέβη. Δεν είναι τυχαίο ότι συνέβη σε μια περιοχή που έμελλε να αποτελέσει πεδίο μάχης για το πετρέλαιο. Ποια περιοχή του κόσμου είδε φως όταν είχε την ατυχία να διαθέτει στο έδαφός της πετρέλαιο; Εάν δεν ανήκουν στο καθεστώς των υπερδυνάμεων είναι όλες τους καταραμένες. Συρία, Λιβύη, Ιράκ, Σουδάν, Βενεζουέλα.
Δεν επιθυμούμε περαιτέρω κοινωνική διάλυση. Κανείς δεν πρόκειται να ωφεληθεί από αυτό πέρα από τους ήδη επικυρίαρχους. Δεν ξεχνάμε πως οι καλύτεροι και ωραιότεροι αγώνες που δόθηκαν σ’ αυτόν τον τόπο ακόμη και σχετικά πρόσφατα, έγιναν σε μια εποχή που ο Ελλαδικός χώρος ήταν περισσότερο συνεκτικός. Για εμάς δεν μπορεί να υφίσταται πλέον καμία απολύτως απελευθερωτική προοπτική μέσα σε συνθήκες κατασκευασμένου χάους που μοιραία και αναπόφευκτα θα προκληθεί από την αυθόρμητη ή κατευθυνόμενη ενδο-κοινωνική πολεμική γηγενών και μεταναστών εντός των μητροπόλεων, σε συνθήκες παντελούς έλλειψης πρόνοιας.
Και κάτι ακόμα. Είμαστε εναντίον των πολέμων της εξουσιαστικής απληστίας. Δεν είμαστε εναντίον των πολέμων της Ανάγκης. Δεν υπάρχει ούτε πρόκειται να υπάρξει καμία θεώρηση, ιδέα, ή δύναμη στον κόσμο, είτε τώρα είτε στο μέλλον, που να μπορεί να εξαλείψει αυτήν την κατηγορία πολέμων. Απέναντι στην Ανάγκη απλώς καταφάσκουν θεοί και άνθρωποι. Το ζήτημα είναι να είμαστε επαρκώς νουνεχείς ώστε να ελαχιστοποιούνται, να μην χρειάζεται να φτάνουμε ως εκεί. Κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει πλέον.
Για το λόγο αυτό θα το επαναλάβουμε: Πλέον, δεν πρέπει να περάσει ούτε ένας. Για το καλό τους και για το καλό μας.
Αναρχική συλλογικότητα Πυργῖται
https://pyrgitai.gr/2020/03/%ce%b4%ce%b5%ce%bd-%ce%b5%ce%af%ce%bd%ce%b1%ce%b9-%ce%bf%cf%8d%cf%84%ce%b5-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%bf-%ce%ba%ce%b1%ce%bb%cf%8c-%cf%84%ce%bf%cf%85%cf%82-%ce%bf%cf%8d%cf%84%ce%b5-%ce%b3%ce%b9%ce%b1/
Από που εμπνεύστηκε ο Ερντογάν την εισβολή των αμάχων στην Ελλάδα
Κώστας Γρίβας
Θα ήταν εγκληματικά αφελές να πιστεύαμε ότι αυτό που διακυβεύεται σήμερα στον Έβρο είναι αν θα περάσουν στην Ελλάδα μερικές δεκάδες χιλιάδες "παράνομοι μετανάστες" που θα προστεθούν στους υπάρχοντες. Αυτό είναι απλώς η κορυφή του παγόβουνου. Στην πραγματικότητα η Ελλάδα δέχεται ολοκληρωτική επίθεση από την Τουρκία που αποσκοπεί να αποδομήσει εν συνόλω την εθνική της υπόσταση. Αν η Ελλάδα δεν καταφέρει να κρατήσει εκτός των εδαφών της τα αφιονισμένα πλήθη που επιτίθενται στα σύνορά της με τη βοήθεια του τουρκικού στρατού και αστυνομίας, τότε θα έχει υποστεί ένα συντριπτικό αποδομητικό πλήγμα η ελληνική εθνική κυριαρχία εν συνόλω.
Αν αυτό φαίνεται υπερβολικό σε κάποιους, θα πρέπει να γνωρίζουν ότι έχει ξαναγίνει στη σύγχρονη ιστορία. Συγκεκριμένα, αυτό που συμβαίνει σήμερα στα ελληνοτουρκικά σύνορα μοιάζει επικίνδυνα με την "Πράσινη Πορεία" (Marcha Verde) που εφάρμοσε ο βασιλιάς Χασάν ο Β΄ του Μαρόκου το 1975 έτσι ώστε να κατακτήσει την Ισπανική Σαχάρα. Αναλυτικότερα, ήταν οι τελευταίες μέρες της ισπανικής κυριαρχίας στην αποικία της στη Βόρειο Αφρική. Το απελευθερωτικό μέτωπο Πολισάριο διεξήγαγε αντάρτικο εναντίον των Ισπανών και το πιθανόν ήταν ότι σύντομα θα κέρδιζε την ανεξαρτησία.
Όμως, ο Χασάν ο Β' ήθελε να ενσωματώσει την Ισπανική Σαχάρα στην επικράτειά του. Έπρεπε λοιπόν να δράσει. Και έπρεπε να δράσει γρήγορα πριν την αποχώρηση των Ισπανών γιατί τότε θα εμφανιζόταν ότι επιτίθεται σε μια ανεξάρτητη χώρα, ενώ όσο ήταν υπό ισπανική κυριαρχία θα "πουλούσε" επικοινωνιακά ότι απελευθέρωνε μαροκινά εδάφη από την ισπανική αποικιοκρατία. Όμως, ο στρατιωτικός συσχετισμός με την Ισπανία δεν του επέτρεπε συμβατική στρατιωτική ενέργεια. Έτσι, επέλεξε μια ασύμμετρη, θα λέγαμε σήμερα, μέθοδο.
https://slpress.gr/ethnika/apo-poy-empneystike-o-erntogan-tin-eisvoli-ton-amachon-stin-ellada/
https://slpress.gr/ethnika/apo-poy-empneystike-o-erntogan-tin-eisvoli-ton-amachon-stin-ellada/
Η μαζική παράνομη μετανάστευση ως μορφή υβριδικού πολέμου
Αναστάσιος Λαυρέντζος
Σε αυτό το πλαίσιο, κάποιοι βιάζονται να θεωρήσουν ότι το επόμενο εξελικτικό βήμα είναι η ελεύθερη διακίνηση των ανθρώπων. Μια τέτοια παραδοχή όμως συνεπάγεται τη διάλυση των εθνών κρατών, όπως αυτά καθιερώθηκαν μετά τη γαλλική επανάσταση. Διότι στην πραγματικότητα η ελεύθερη, κατά βούληση μετακίνηση των ανθρώπων, υπό τη μορφή ενός νέου τύπου ανθρώπινου δικαιώματος συνεπάγεται άμεσα και κατηγορηματικά την κατάργηση της εθνικής κυριαρχίας. Είναι λοιπόν τα σύνορα ένας αναχρονισμός, καταδικασμένος να καταρρεύσει υπό το βάρος των καταιγιστικών εξελίξεων;
Οι δυνάμεις που θεωρούν ότι έχουν να ωφεληθούν από την εγκαθίδρυση μιας παγκόσμιας, πληθυσμιακά ισοπεδωμένης αγοράς πιστεύουν πως ναι. Ή τουλάχιστον έτσι θέλουν να μας κάνουν να πιστεύουμε. Ανάμεσα τους είναι πολυεθνικοί οικονομικοί σχηματισμοί, οι οποίοι ως νέες συλλογικές οντότητες παγκόσμιας εμβέλειας παίρνουν θέση δίπλα στον βασικό κυρίαρχο της Ιστορίας που μέχρι τώρα ήταν το εθνικό κράτος. Είναι όμως και συγκεκριμένες χώρες, οι οποίες ιππεύουν της παγκοσμιοποίησης, όπως π.χ. η Γερμανία, η οποία μέσω της ευρωπαϊκής ενοποίησης επιχειρεί να διευρύνει την πολιτική της επιρροή, ηγούμενη μιας υπερεθνικής κρατικής οντότητας νέου τύπου.
http://geromorias.blogspot.com/2020/02/blog-post_528.html
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)