Σελίδες


Καθόλου άσχετη με τα σημερινά γεγονότα αυτή η ξεχασμένη "λεπτομέρεια" της πρόσφατης ιστορίας της χώρας. Στην ουσία πρόκειται για τον γεωπολιτικό προσανατολισμό της χώρας. Η Ελλάδα παθαίνει ότι έπαθε το Δεσποτάτο της Ηπείρου. Βιάστηκε να επελάσει ανατολικά, χωρίς να έχει εξασφαλίσει τα νώτα του...
Σαν Σήμερα:

"1914
Οι Μεγάλες Δυνάμεις αποφασίζουν ότι τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου θα κατακυρωθούν στην Ελλάδα, εάν αυτή αποχωρήσει από τη Βόρειο Ήπειρο. Οι αντιδράσεις που ξεσπούν στην Ήπειρο προκαλούν την παρέμβαση του πρωθυπουργού, Ελευθέριου Βενιζέλου, που δηλώνει ότι κάθε αντίσταση εκ μέρους του ελληνικού ή ηπειρωτικού λαού θα έχει κακές συνέπειες για τη χώρα και την περιοχή"


Η κληρονομιά του Αλέξανδρου


Η Κληρονομιά του Αλεξάνδρου

Έξι αιώνες μετά τον θάνατο του Αλεξάνδρου, ένας Έλληνας από την Αίγυπτο, παίρνοντας το όνομα του Καλλισθένη, του συντρόφου του μεγάλου Μακεδόνα, συγκέντρωσε σε μια ενιαία αφήγηση όλους τους θρύλους που το όνομα του Αλεξάνδρου είχε απελευθερώσει στην ελληνιστική Ανατολή, μεταμορφώνοντας τον κατακτητή της Ασίας σε ένα είδος μάγου που έβγαινε από τις Χίλιες και μια νύχτες.

Η χωρίς προηγούμενο διάδοση του μυθιστορήματος του ψευδο-Καλλισθένη δείχνει καθαρά την τεράστια εντύπωση που προκάλεσε σε όλο τον κόσμο η μορφή του Αλεξάνδρου. Μέσω της λατινικής μετάφρασης του Ιούλιου Βαλέριου (4ος αι.) και εκείνης του αρχιερέα Λέοντα (Νάπολη, 10ος αι.), το Μυθιστόρημα του Αλεξάνδρου, συμπληρωμένο με τις μυθοπλασίες της Historia de Proeliis και της Επιστολής του Αλέξανδρου στον Αριστοτέλη, έγινε γνωστό σε όλους τους λαούς της Ευρώπης και αναπαράχθηκε σε πολλές γλώσσες, φτάνοντας μέχρι την Ισλανδία. Παρομοίως, και οι ανατολικοί λαοί μετέγραψαν στις γλώσσες τους την αφήγηση του ψευδο-Καλλισθένη, εμπλουτίζοντάς την με παραλλαγές που ο αλεξανδρινός μύθος είχε γεννήσει στην Ανατολή. Έτσι, για τους Αιγυπτίους, ο Αλέξανδρος υπήρξε ο γιος του τελευταίου Φαραώ, Νεκτανεβώ Β΄, ενώ οι Πέρσες Φιρντουζί (10ος αι.) και Νιζαμί (12ος αι.) τον είχαν μεταβάλει σε απόγονο του οίκου των Αχαιμενιδών, δηλαδή σε εθνικό ήρωα του Ιράν. Υιοθετημένος από την εσχατολογική ιουδαϊκή φιλολογία, ο Αλέξανδρος είναι επίσης παρών στο Κοράνι, όπου αναφέρεται ως Ισκαντέρ Δουλ-Καρνεΐν («Αλέξανδρος Δικέρατος»), σε ανάμνηση του γιου του θεού Άμμωνα, που ήταν στολισμένος με τα δύο κέρατα του πατέρα του. Ανάλογα χαρακτηριστικά βρίσκουμε στις αναρίθμητες μεταφράσεις του Μυθιστορήματος του Αλέξανδρου, στη συριακή, αρμενική, κοπτική, αιθιοπική, τουρκική, μαλαϊκή, σιαμέζικη και λοιπές γλώσσες. Ακόμα και σήμερα, οι οικογένειες των ευγενών του Μπαντακσάν, στις υπώρειες του Ιντοκούς, ισχυρίζονται πως κατάγονται από τον Αλέξανδρο, ενώ οι Καφίρ των ορέων του Νουριστάν θεωρούν πως είναι πρόγονοι των στρατηγών και των στρατιωτών του. Παρομοίως, ο πρόεδρος Σοεκάρνο –αλλά και οι παλαιοί Ολλανδοί κυβερνήτες– είχαν μεταμορφωθεί από τους κατοίκους της Ιάβας σε απογόνους του μεγάλου Ισκαντέρ Αγκούνγκ…

Άγαλμα του Βούδα, ελληνο-βουδιστικής τεχνοτροπίας, από το Βασίλειο της Ghandara, στο σημερινό Πακιστάν (1ος-2ος αι. μ.Χ.).
Έτσι, για πολλούς αιώνες, οι σαλτιμπάγκοι, οι ερμηνευτές του Αλβέριχου ντε Μπεζανσόν, του Αλεξάντρ ντε Μπερναί ή του πατέρα Λαμπρέχτ, οι αφηγητές του Σαχ-Ναμέχ, του Φιρντουζί και του Ισκαντέρ-Ναμέχ, του Νιζαμί, οι λαϊκοί βάρδοι και οι παραμυθάδες του χωριού αφηγούνταν στα ανάκτορα και στις δημοσιές της Ανατολής και της Δύσης πώς ο Αλέξανδρος είχε ανακαλύψει την Πηγή της Αιώνιας Νεότητας, πώς είχε εισχωρήσει στο μαγεμένο δάσος όπου, κάτω από κάθε δέντρο, κοιμάται μια νεαρή κοπέλα αιθέριας ομορφιάς, πώς είχε εξερευνήσει τον βυθό του Ωκεανού και πώς προσπάθησε να ανεβεί μέχρι τον έβδομο ουρανό. Ο Αλέξανδρος, διηγούνταν οι ποιητές, είχε αιχμαλωτίσει δυο φτερωτούς γρύπες τους οποίους άφησε νηστικούς για τρεις ημέρες. Την τρίτη μέρα, τους έζεψε σε έναν ζυγό από τον οποίο αιωρούνταν ένας θρόνος ο βασιλέας κάθισε επάνω του και ύψωσε ένα μακρύ κοντάρι στην άκρη του οποίου κρέμασε το συκώτι ενός ζώου. Οι πεινασμένοι γρύπες πέταξαν ψηλά για ν’ αρπάξουν την τροφή, και ανέβασαν έτσι τον βασιλιά στον ουρανό δεν ακούμπησαν ποτέ τη λεία τους και έτσι ο Αλέξανδρος ανέβαινε όλο και πιο ψηλά και θα έφτανε στον έβδομο ουρανό αν δεν συναντούσε ένα πνεύμα που τον διέταξε να κατέβει και πάλι ανάμεσα στους ανθρώπους: «Γιατί, του είπε, θέλεις να γνωρίσεις τα πράγματα του ουρανού όταν αγνοείς τα πράγματα της γης;»…
Αυτή την εικόνα της αναλήψεως του Αλεξάνδρου την συναντάμε λίγο-πολύ παντού στη Δύση: ας αναφέρουμε, ανάμεσα σε άλλα, το θαυμάσιο ψηφιδωτό δάπεδο του καθεδρικού ναού του Οτράντο, τα κιονόκρανα της Μονής του Μουασάκ, τα ανάγλυφα που κοσμούν την πρόσοψη του καθεδρικού ναού του Μπόργκο Σαν Ντονίνο ή εκείνη της εκκλησίας του Αγίου Μάρκου, στη Βενετία. Την ξαναβρίσκουμε, σχεδόν πανομοιότυπη, σε περσικές, αιθιοπικές, τουρκικές, ινδικές μινιατούρες. Η ωραιότερη αναπαράσταση αυτού του θέματος είναι, ίσως, αυτή που βρίσκουμε επάνω σε ένα θαυμάσιο μουσουλμανικό σμάλτο, στο Μουσείο Φερντιναντέουμ του Ίνσμπρουκ, που ανήκε άλλοτε σε έναν ακόμα λάτρη του Αλεξάνδρου: τον πρίγκιπα Σουλεϊμάν ιμπν-Νταούντ της Μοσούλης (1114-1144)…

Στο βάθος αυτής της οικουμενικής ονειροφαντασίας βρίσκεται ένα μοναδικό ιστορικό γεγονός: αν ο Αλέξανδρος κατέστη ο μοναδικός, κοινός σε Ανατολή και Δύση, ήρωας, αυτό συνέβη γιατί ο κόσμος που δημιούργησε εκπροσωπεί τη μεγαλύτερη διεθνή κοινότητα που γνώρισε ποτέ ο πλανήτης.

Left-wing “Sinn Féin” wins historic victory in Ireland




Αντίοχος Δ Επιφανής


Συρία του Άσαντ!
Συρία των Σελευκιδών!
Μακαβαίοι όπως νεοθωμανοί σαλαφιστές τζιχαντιστές και δήθεν fsa.

Αντίοχος Δ Επιφανής





Τάγμα των Βουκελαρίων/ Air des Chevaliers | La Nef | Perceval and the Grail


Αν είναι να βλέπουμε το Βυζάντιο μέσα από τα δυτικοευρωπαϊκά πρίσματα, τότε γιατί να το βλέπουμε μέσα από τα μάτια του δυτικού Διαφωτισμού κι όχι της δυτικής Ιπποσύνης;

Ο Μύθος του Ιερού Δισκοπότηρου (Γκράαλ), ο Κέλτικος Κύκλος, οι Τεύτονες Ιππότες... Όλα αντηχούν Βυζάντιο! Το Τάγμα των Βουκελαρίων* με το πανομοιότυπο τελετουργικό με εκείνο που τέλεσε ο Μεγαλέξανδρος στους γάμους των Εταίρων, ένα ιπποτικό τάγμα στην ουσία.

Κι εσείς Λύκοι μου Λευκοί, που οι αριφνητοι πρόγονοι ουρλιάζουν μέσα στο υπερβόρεια αίμα σας, οποία μεγαλύτερη τιμή να υπηρετείτε στην Βαράγγειο Φρουρά, στην Μίκλαγκαρντ ή στην Τσάργκαρντ;

*Βουκελάριοι όπως βούκα, μπουκιά, η ελάχιστη μονάδα τροφής και φυσικά άρτου, ψωμιού. Μπουκιά όπως Μπέκος το ψωμί στα αρχαία φρυγικά σύμφωνα με τον Ηρόδοτο στην περίφημη ιστορία του με τον Φαραώ που ήθελε να μάθει ποιά ήταν η αρχαιότερη γλώσσα του κόσμου.
Όπως bakery ο φούρνος, όπως becco το ράμφος βλ μπεκάτσα το πουλί με το μακρύ ράμφος, όπως τα πουλιά τσιμπούν beccare την ελάχιστη μονάδα τροφής τους.. "λαλεί πουλί παίρνει σπυρί..." .





Heil Odin! Burzum orchestral cover








Δερβίσηδες


Κάποια στιγμή, στην πορεία της Ανάκτησης, της Reconquista, θα πρέπει να αποσπάσουμε το αιρετικό Ισλάμ (Αλαουίτες, Αλεβίτες, Μπεχτασήδες, ο ίδιος ο Ρουμί) από το καθεαυτό σαλαφιστικό και νέο οθωμανικό και να το προσθέσουμε στον Ελληνισμό! Ούτως ή άλλως τους θεωρούν μιάσματα! Ούτως ή άλλως ο Αλαουίτης Άσαντ είναι περισσότερο Σελευκίδης από όσο οποιοσδήποτε νεοελληνάς! Αυτή θα ήταν μιας συνεπής συνέχεια της Κληρονομιάς του Αλεξάνδρου.





Floki the cristian monk?


Μια από τις καλύτερες σκηνές όλων των σεζόν!
Floki the boatbuilder! Floki the...
Floki the cristian monk?







The CIA Admits Psychic Abilities Are Real, But Cannot Figure Out The Science Behind It




https://medium.com/remote-viewing-community-magazine/the-cia-admits-psychic-abilities-are-real-but-cannot-figure-out-the-science-behind-it-800d1e38a003


Miklagard


We are the Varangian Guard!

Guards of glory and of might
Red as blood and black as night
Flies our banner as we march
In the East, for the king of the Greek

Miklagard, in the second indiction





Μάχου υπέρ Πίστεως και Πατρίδος


"Μάχου υπέρ Πίστεως και Πατρίδος": 

Η επαναστατική προκήρυξη του Αλέξανδρου Υψηλάντη


Η επαναστατικής προκήρυξη που κυκλοφόρησε ο Αλέξανδρος Υψηλάντης στο Ιάσιο της Μολδοβλαχίας στις 24 Φεβρουαρίου 1821, σηματοδότησε την έναρξη της Επανάστασης στις παραδουνάβιες ηγεμονίες.


Η ὥρα ἦλθεν, ὦ Ἄνδρες Ἕλληνες! Πρὸ πολλοῦ οἱ λαοὶ τῆς Εὐρώπης, πολεμοῦντες ὑπὲρ τῶν ἰδίων Δικαιωμάτων καὶ ἐλευθερίας αὐτῶν, μᾶς ἐπροσκάλουν εἰς μίμησιν, αὐτοί, καίτοι ὁπωσοῦν ἐλεύθεροι, ἐπροσπάθησαν ὅλαις δυνάμεσι νὰ αὐξήσωσι τὴν ἐλευθερίαν, καὶ δι’ αὐτῆς πᾶσαν αὐτῶν τὴν Εὐδαιμονίαν.

Οἱ ἀδελφοί μας καὶ φίλοι εἶναι πανταχοῦ ἕτοιμοι, οἱ Σέρβοι, οἱ Σουλιῶται, καὶ ὅλη ἡ Ἤπειρος, ὁπλοφοροῦντες μᾶς περιμένωσιν· ἂς ἑνωθῶμεν λοιπὸν μὲ Ἐνθουσιασμόν! ἡ Πατρὶς μᾶς προσκαλεῖ!

Ἡ Εὐρώπη, προσηλώνουσα τοὺς ὀφθαλμούς της εἰς ἡμᾶς, ἀπορεῖ διὰ τὴν ἀκινησίαν μας, ἂς ἀντηχήσωσι λοιπὸν ὅλα τὰ Ὄρη τῆς Ελλάδος ἀπὸ τὸν Ἦχον τῆς πολεμικῆς μας Σάλπιγγος, καὶ αἱ κοιλάδες απὸ τὴν τρομερὰν κλαγγὴν τῶν Ἁρμάτων μας. Ἡ Εὐρώπη θέλει θαυμάση τὰς ἀνδραγαθίας μας, οἱ δὲ τύραννοι ἡμῶν τρέμοντες καὶ ὠχροί θέλουσι φύγει ἀπ’ ἐμπροσθέν μας.

Οἱ φωτισμένοι λαοὶ τῆς Εὐρώπης ἐνασχολοῦνται εἰς τὴν ἀποκατάστασιν τῆς ἰδίας εὐδαιμονίας· καὶ πλήρεις εὐγνωμοσύνης διὰ τὰς πρὸς αὐτοὺς τῶν Προπατόρων μας εὐεργεσίας, ἐπιθυμοῦσι τὴν ἐλευθερίαν τῆς Ἑλλάδος.

Ἡμεῖς, φαινόμενοι ἄξιοι τῆς προπατορικῆς ἀρετῆς καὶ τοῦ παρόντος αἰῶνος, εἴμεθα Εὔελπεις, νὰ ἐπιτύχωμεν τὴν ὑπεράσπισιν αὐτών καὶ βοήθειαν· πολλοὶ ἐκ τούτων φιλελεύθεροι θέλουσιν ἔλθη, διὰ νὰ συναγωνισθῶσι μὲ ημᾶς. Κινηθῆτε, ὦ φίλοι, καὶ θέλετε ἰδῆ μίαν Κραταιὰν δύναμιν νὰ υπερασπισθῇ τὰ δίκαιά μας! Θέλετε ἰδῆ καὶ ἐξ αὐτῶν τῶν ἐχθρῶν μας πολλούς, οἵτινες, παρακινούμενοι ἀπὸ τὴν δικαίαν μας αἰτίαν, νὰ στρέψωσι τὰ Νῶτα πρὸς τὸν ἐχθρὸν καὶ νὰ ἑνωθῶσι μὲ ἡμᾶς· ἂς παῤῥησιασθῶσι μὲ εἰλικρινὲς φρόνημα, ἡ Πατρίς θέλει τοὺς ἐγκολπωθῆ! Ποῖος λοιπὸν ἐμποδίζει τοὺς ἀνδρικούς σας Βραχίονας; ὁ ἄνανδρος ἐχθρός μας εἶναι ἀσθενὴς καὶ ἀδύνατος. Οἱ στρατηγοί μας ἔμπειροι καὶ ὅλοι οἱ ὁμογενεῖς γέμουσιν ἐνθουσιασμού! ἑνωθήτε λοιπόν, ὦ ἀνδρεῖοι καὶ μεγαλόψυχοι Ἕλληνες! ἂς σχηματισθῶσι φάλαγκες ἐθνικαί, ἂς ἐμφανισθῶσι Πατριωτικαὶ λεγεῶνες, καὶ θέλετε ἰδῆ τοὺς παλαιοὺς ἐκείνους Κολοσσοὺς τοῦ δεσποτισμοῦ νὰ πέσωσιν ἐξ ἰδίων, ἀπέναντι τῶν θριαμβευτικῶν μας Σημαίων! Εἰς τὴν φωνήν τῆς Σάλπιγκός μας ὅλα τὰ παράλια τοῦ Ἰωνίου καὶ Αἰγέου πελάγους θέλουσιν ἀντηχήση· τὰ Ἑλληνικὰ πλοῖα, τὰ ὁποῖα ἐν καιρῷ εἰρήνης ἤξεραν νὰ ἐμπορεύωνται, καὶ νὰ πολεμῶσι, θέλουσι σπείρη εἰς ὅλους τοὺς λιμένας τοῦ τυράννου μὲ τὸ πῦρ καὶ τὴν μάχαιραν, τὴν φρίκην καὶ τὸν θάνατον...

Ποία ἑλληνικὴ ψυχὴ θέλει ἀδιαφορήση εἰς τὴν πρόσκλησιν τῆς Πατρίδος; Εἰς τὴν Ῥώμην ἕνας τοῦ Καίσαρος φίλος σείων τὴν αἱματομένην χλαμύδα τοῦ τυράννου ἐγείρει τὸν λαόν. Τί θέλετε κάμη Σεῖς ὦ Ἕλληνες, πρὸς τοὺς ὁποίους ἡ Πατρὶς γυμνὴ δεικνύει μὲν τὰς πληγάς της καὶ μὲ διακεκομμένην φωνὴν ἐπικαλεῖται τὴν βοήθειαν τῶν τέκνων της; Ἡ θεία πρόνοια, ὦ φίλοι Συμπατριῶται, εὐσπλαγχνισθεῖσα πλέον τὰς δυστυχίας μας ηὐδόκησεν οὕτω τὰ πράγματα, ὥστε μὲ μικρὸν κόπον θέλομεν απολαύση μὲ τὴν ἐλευθερίαν πᾶσαν εὐδαιμονίαν. Ἂν λοιπὸν ἀπὸ ἀξιόμεμπτον ἀβελτηρίαν ἀδιαφορήσωμεν, ὁ τύραννος γενόμενος ἀγριώτερος θέλει πολλαπλασιάση τὰ δεινά μας, καὶ θέλομεν καταντήση διὰ παντὸς τὸ δυστυχέστερον πάντων τῶν ἐθνῶν.

Στρέψατε τοὺς ὀφθαλμούς σας, ὦ Συμπατριῶται, καὶ ἴδετε τὴν ἐλεεινήν μας κατάστασιν! ἴδετε ἐδῶ τοὺς Ναοὺς καταπατημένους! ἐκεῖ τὰ τέκνα μας ἁρπαζόμενα διὰ χρῆσιν ἀναιδεστάτην τῆς ἀναιδοῦς φιληδονίας τῶν βαρβάρων τυράννων μας! τοὺς οἴκους μας γεγυμνωμένους, τοὺς ἀγρούς μας λεηλατισμένους καὶ ἡμᾶς αὐτούς ἐλεεινὰ ἀνδράποδα!

Εἶναι καιρὸς νὰ ἀποτινάξωμεν τὸν ἀφόρητον τοῦτον Ζυγόν, νὰ ἐλευθερώσωμεν τὴν Πατρίδα, νὰ κρημνίσωμεν ἀπὸ τὰ νέφη τὴν ἡμισέληνον νὰ ὑψώσωμεν τὸ σημεῖον, δι’ οὗ πάντοτε νικῶμεν! λέγω τὸν Σταυρόν, καὶ οὕτω νὰ ἐκδικήσωμεν τὴν Πατρίδα, καὶ τὴν Ὀρθόδοξον ἡμῶν Πίστιν ἀπὸ τὴν ὰσεβῆ τῶν ἀσε-βῶν Καταφρόνησιν.

Μεταξὺ ἡμῶν εὐγενέστερος εἶναι, ὅστις ἀνδρειοτέρως ὑπερασπισθῆ τὰ δίκαια τῆς Πατρίδος, καὶ ὠφελιμοτέρως τὴν δουλεύση. Τὸ ἔθνος συναθροιζόμενον θέλει ἐκλέξη τοὺς Δημογέροντάς του, καὶ εἰς τὴν ὕψιστον ταύτην Βουλὴν θέλουσιν ὑπείκει ὅλαι μας αἱ πράξεις...

Ἂς κινηθῶμεν λοιπὸν μὲ ἕν κοινὸν φρόνιμα, οἱ πλούσιοι ἂς καταβάλωσιν μέρος τῆς ἰδίας περιουσίας, οἱ ἱεροὶ ποιμένες ἂς ἐμψυχώσωσι τὸν λαὸν μὲ τὸ ἴδιόν των παράδειγμα, καὶ οἱ πεπαιδευμένοι ἂς συμβουλεύσωσιν τα ωφέλιμα. Οἱ δὲ ἐν ξέναις αυλαῖς ὑπουργοῦντες στρατιωτικοὶ καὶ πολιτικοὶ ὁμογενείς, ἀποδίδοντες τὰς εὐχαριστίας εἰς ἣν ἕκαστος υπουργεῦ δύναμιν, ἂς ὁρμήσωσιν ὅλοι εἰς τὸ ἀνοιγόμενον ἤδη μέγα καὶ λαμπρὸν στάδιον, καὶ ἂς συνεισφέρωσιν εἰς τὴν πατρίδα τὸν χρεωστούμενον φόρον, καὶ ὡς γενναῖοι ἂς ἐνοπλισθῶμεν ὅλοι ἄνευ αναβολῆς καιροῦ μὲ τὸ ἀκαταμάχητον ὅπλον τῆς ἀνδρείας καὶ ὑπό-σχομαι ἐντὸς ὀλίγου τὴν νίκην καὶ μετ' αὐτὴν πᾶν ἀγαθόν. Ποῖοι μισθωτοὶ καὶ χαῦνοι δοῦλοι τολμοῦν να αντιπαραταχθώσιν ἀπέναντι λαοῦ, πολεμοῦντος ὑπὲρ τῆς ἰδίας ἀνεξαρτησίας; Μάρτυρες οἱ Ἡρωικοὶ ἀγῶνες τῶν προπατόρων μας· Μάρτυς ἡ Ἰσπανία, ἥτις πρώτη καὶ μόνη κατετρόπωσε τὰς ἀηττήτους φάλα-γκας ἑνὸς τυράννου.

Μὲ τὴν Ἕνωσιν, ὦ Συμπολῖται, μὲ τὸ πρὸς τὴν ἱεράν Θρησκείαν Σέβας, μὲ τὴν πρὸς τοὺς Νόμους καὶ τοὺς Στρατηγοὺς ὑποταγήν, μὲ τὴν εὐτολμίαν καὶ σταθηρότητα, ἡ νίκη μας εἶναι βεβαία καὶ ἀναπόφευ-κτος, αὐτὴ θέλει στεφανώση μὲ δάφνας ἀειθαλεῖς τοὺς Ἡρωικούς ἀγῶνάς μας, αὐτὴ μὲ χαρακτῆρας ἀνεξαλείπτους θέλει χαράξη τὰ ὀνόματα ἡμῶν εἰς τὸν ναὸν τῆς ἀθανασίας, διὰ τὸ παράδειγμα τῶν ἐπερχομένων γενεῶν. Ἡ Πατρὶς θέλει ανταμείψη τα ευπειθή καὶ γνήσιά της τέκνα μὲ τὰ βραβεῖα τῆς δόξης καὶ τιμῆς· τὰ δὲ ἀπειθῆ καὶ κωφεύοντα εἰς τὴν τωρινήν της πρόσκλησιν, θέλει ἀποκηρύξη ὡς νόθα καὶ Ἀσιανὰ σπέρματα, καὶ θέλει παραδώση τὰ ὀνόματά των, ὡς ἄλλων προδότων, εἰς τὸν ἀναθεματισμὸν καὶ κατάραν τῶν μεταγενεστέρων.

Ἂς καλέσωμεν λοιπὸν ἐκ νέου, ὦ Ἀνδρεῖοι καὶ μεγαλόψυχοι Ἕλληνες, τὴν ἐλευθερίαν εἰς τὴν κλασικὴν γῆν τῆς Ἑλλάδος! Ἂς συγκροτήσωμεν μάχην μεταξὺ τοῦ Μαραθῶνος καὶ τῶν Θερμοπυλῶν! Ἂς πολεμήσωμεν εἰς τοὺς τάφους τῶν Πατέρων μας, οἱ ὁποῖοι, διὰ νὰ μᾶς αφήσωσιν ελευθέρους, ἐπολέμησαν καὶ ἀπέθανον ἐκεῖ! Τὸ αἷμα τῶν τυράννων εἶναι δεκτὸν εἰς τὴν σκιὰν τοῦ Επαμεινώνδου Θηβαίου, καὶ τοῦ Ἀθηναίου Θρασυβούλου, οἵτινες κατετρόπωσαν τοὺς τριάκοντα τυράννους, εἰς ἐκείνας τοῦ Ἁρμοδίου καὶ Αριστογείτωνος, οἱ ὁποῖοι συνέτριψαν τὸν Πεισιστρατικὸν ζυγόν, εἰς ἐκείνην τοῦ Τιμολέοντος, ὅστις ἀπεκατέστησε τὴν ἐλευθερίαν εἰς τὴν Κόρινθον καὶ τὰς Συρακούσας, μάλιστα εἰς ἐκείνας τοῦ Μιλτιάδου καὶ Θεμιστοκλέους, τοῦ Λεωνίδου καὶ τῶν τριακοσίων, οἵτινες κατέκοψαν τοσάκις τοὺς ἀναριθμήτους στρατοὺς τῶν βαρβάρων Περσῶν, τῶν ὁποίων τοὺς βαρβαροτέρους καὶ ἀνανδροτέρους ἀπογόνους πρόκειται εἰς ἡμᾶς σήμερον, μὲ πολλὰ μικρὸν κόπον, νὰ ἐξαφανίσωμεν ἐξ ὁλοκλήρου.

Εἰς τὰ ὅπλα λοιπὸν, φίλοι, ἡ Πατρίς Μᾶς Προσκαλεῖ!


Ἀλέξανδρος Ὑψηλάντης

Τὴν 24ην Φεβρουαρίου 1821, Εἰς τὸ γενικὸν στρατόπεδον τοῦ Ἰασίου



 

Είμαι ένα άσπρο, άσπρο παλικάρι





Λευκή Γενοκτονία


"Φαίνεται αντί-διαισθητικό να ισχυριζόμαστε ότι οι λευκοί είναι τα θύματα γενοκτονίας. Οι λευκοί δεν σφαγιάζονται κατά εκατομμύρια, που είναι και η εικόνα που οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν για γενοκτονία. Κατά τα φαινόμενα, η φυλή μας είναι ισχυρή, ευημερούσα και πολυπληθής. Αλλά οι υπερασπιστές της Θέσης της Λευκής Γενοκτονίας παραπέμπουν στη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών του 1948 για την Πρόληψη και Τιμωρία του Εγκλήματος Γενοκτονίας, η οποία στο Άρθρο ΙΙ ορίζει τη γενοκτονία ως. . . οποιαδήποτε από τις ακόλουθες πράξεις που διαπράττονται με πρόθεση να καταστραφούν, εν όλω ή εν μέρει, μια εθνική, εθνοτική, φυλετική ή θρησκευτική ομάδα, ως τέτοια:

(α) σκοτώνοντας τα μέλη της ομάδας · (β) η πρόκληση σοβαρής σωματικής ή πνευματικής βλάβης στα μέλη της ομάδας · (γ) Προξενώντας σκόπιμα στην ομάδα τις συνθήκες ζωής που υπολογίζονται ώστε να επιφέρουν την φυσική τους καταστροφή εν όλω ή εν μέρει. (δ) Επιβολή μέτρων για την πρόληψη γεννήσεων εντός της ομάδας. . . . Αυτός ο ορισμός της γενοκτονίας είναι πολύ ευρύτερος από την οριστική μαζική δολοφονία. Συγκεκριμένα, τα σημεία (γ) και (δ) συμφωνούν με τον χαρακτηρισμό εκείνων των πολιτικών που καταστρέφουν αργά μια ομάδα, σε μεγάλες χρονικές περιόδους, και ως γενοκτονία.

Έτσι, η γενοκτονία έρχεται σε δύο μορφές, τις οποίες μπορούμε να ονομάσουμε, θερμή γενοκτονία και αργή, ψυχρή γενοκτονία. Η λευκή εξαφάνιση εμπίπτει στην τελευταία κατηγορία. Η λευκή εξαφάνιση σημαίνει ότι σε κάθε λευκό έθνος, τα ποσοστά αναπαραγωγής έχουν πέσει κάτω από την αντικατάσταση, πράγμα που σημαίνει ότι περισσότεροι λευκοί θα πεθάνουν από ό, τι γεννιούνται, μέχρις ότου να σταματήσουν να υπάρχουν ως ξεχωριστή φυλή. Υπάρχουν πέντε κύριες αιτίες λευκής εξαφάνισης. Είμαι βέβαιος ότι σε αυτόν τον κατάλογο θα μπορούσαν να προστεθούν και άλλοι παράγοντες, αλλά αν αντιμετωπιστούν μόνο αυτά τα πέντε προβλήματα, δεν θα φοβόμουν πλέον για το μέλλον της φυλής μας.


Μια ηθική του ηδονισμού, του ατομικισμού και του εγωισμού που δυσφημεί την αναπαραγωγή και την οικογενειακή ζωή. Ο φεμινισμός, που ενθαρρύνει τις γυναίκες να ακολουθήσουν μια σταδιοδρομία αντί να κάνουν την οικογενειακή ζωή πρωταρχικό επάγγελμα. Η ευρεία χρήση του ελέγχου των γεννήσεων και των αμβλώσεων αποσυνδέει το φύλο από την εγκυμοσύνη και την εγκυμοσύνη από την ανατροφή των παιδιών. Το αυξανόμενο κόστος του οικογενειακού σχηματισμού, που οφείλεται κυρίως στη φυλετική ενσωμάτωση - η οποία είναι η κινητήρια δύναμη της προαστικοποίησης και της από αστικοποίησης, προκειμένου να βρεθούν ασφαλείς χώροι για τους λευκούς για την οικογενειακή ζωή - και η μη λευκή μετανάστευση και η βιομηχανία offshoring, που μειώνει τους μισθούς των λευκών. Επιμειξία, κατά την οποία τα άτομα αναπαράγουν τα δικά τους γονίδια αλλά όχι τη φυλή τους αναμειγνύοντας με άλλη φυλή."


https://www.counter-currents.com/2015/09/white-genocide/






Αλαίν Ντε Μπενουά: Ό, τι και να συμβεί, τα Κίτρινα Γιλέκα έχουν ήδη κερδίσει.





Breizh-info.com: Πρώτα απ 'όλα, πώς αναλύετε τα γεγονότα αυτών των πρόσφατων Σαββατοκύριακων;

Αυτό που θεωρώ πιο εντυπωσιακό είναι, πρώτα απ' όλα, η συνέχεια του κινήματος. Ενώ η κυβέρνηση αναμένει την πίεση να ελαττωθεί, δεν έχει ελαττωθεί. Είναι ο καρπός μιας εξαιρετικής αποφασιστικότητας,  στην οποία προστίθεται μια εκπληκτική ωριμότητα. Όχι μόνο τα Κίτρινα Γιλέκα αρνούνται να ορίσουν τον εαυτό τους ως "Δεξιά" ή "Αριστερά", όχι μόνο αποφασίζουν χωρίς να ανησυχούν λιγότερο για το τι σκέφτονται τα κόμματα και τα συνδικάτα, αλλά δεν επιτρέπουν να πιαστούν στις παγίδες των δημοσιογράφων, για τους οποίες δεν έχουν παρά περιφρόνηση. Στην τηλεόραση, μιλάνε την κοινή λογική, δεν διαφωνούν και παραμένουν ένα παράδειγμα σταθερότητας χωρίς να εμφανίζονται στριφνοί.
Ο θυμός και η αποφασιστικότητά τους δείχνει, που οι περισσότεροι βρίσκονται τώρα, αισθάνονται ότι δεν έχουν χάσει τίποτα. Και σε αυτό αντιπροσωπεύουν απόλυτα μια Γαλλία που, που με τα χρόνια, έχει συνειδητοποιήσει ότι δεν μπορεί πλέον να ζήσει και ακόμη και τώρα αγωνίζεται να επιβιώσει. Ως εκ τούτου, αυτό το κίνημα της εξέγερσης, το οποίο στην αρχή εμφανίστηκε πρώτα ως λαϊκή εξέγερση και στη συνέχεια σε εξέγερση.

Breizh-info.com: Τα Κίτρινα Γιλέκα έχουν επικριθεί ευρέως για τη χρήση βίας.

Ας το πούμε πρώτα: Ο αρχηγός της βίας είναι ο Εμμανουέλ Μακρόν. Είναι αυτός που διέλυσε τα ενδιάμεσα όργανα, υποβάθμισε την μεσαία τάξη, μείωσε τα κοινωνικά οφέλη, επέτρεψε να αυξηθεί το εισόδημα του κεφαλαίου σε βάρος της εργασίας, τους αυξημένους φόρους και του βάρους των περικοπών των δαπανών. Εγκαταστάθηκε ώστε να μεταρρυθμίσει τη χώρα προκειμένου να υποτάξει τους «ανθεκτικούς Γαλάτες» στις απαιτήσεις της λογικής του κεφαλαίου και των επιταγών του φιλελευθερισμού. Αυτοί οι άνθρωποι που υιοθέτησαν αμέσως το σύνθημα "Macron παραιτήσου!" Δεν έκαναν λάθος.
Η βία που καταγράφηκε την 1η Δεκεμβρίου, συμπεριλαμβανομένων και των Ηλυσίων Πεδίων, ήταν κυρίως το έργο των κακοποιών και των λεηλατών που ήταν άγνωστοι στο κίνημα των Κίτρινων Γιλέκων. Αυτό ήταν σαφές στην πλατεία Place de l'Étoile, όπου τα Κίτρινα Γιλέκα προστάτευαν τη φλόγα του Άγνωστου Στρατιώτη ενώ τραγουδούσαν τη "Μασσαλιώτιδα", ενώ οι κουκουλοφόροι επιδίδονταν σε βανδαλισμούς. Ενώ η αστυνομία γνωρίζει τα ακριβή ονόματα και τις διευθύνσεις αυτών των κακοποιών, εσκεμμένα τους επετράπη να παρεμβαίνουν με την ελπίδα να αμαυρώσουν το κίνημα, αλλά κανείς δεν ξεγελάστηκε. Εάν η βία μειώθηκε στις 8 Δεκεμβρίου, ήταν απλά επειδή η αστυνομία είχε πραγματοποιήσει προληπτικές συλλήψεις σε αυτούς τους κύκλους.
Τούτου λεχθέντος, καθώς είμαι ο παλαιός αναγνώστης του Georges Sorel, δεν είμαι αφελής όσον αφορά τη βία: μπορεί να δικαιολογηθεί κάτω από ορισμένες συνθήκες, υπό την επιφύλαξη μιας ορισμένης συνοχής. Όταν η εξουσία έχει γίνει παράνομη, η εξέγερση δεν είναι μόνο δικαίωμα, αλλά καθήκον. Μπορεί να είναι λυπηρό, αλλά κανένα ιστορικό κίνημα ποτέ δεν διέφυγε από τη βία εντελώς. Γνωρίζω καλά ότι η θύελλα της Βαστίλης, την 14η Ιουλίου 1789, η οποία σήμερα γιορτάζεται ως η ιδρυτική ημέρα της Δημοκρατίας, συνοδεύτηκε από κάποιες «υπερβολές». Αλλά πάνω απ' όλα, πρέπει να σημειωθεί ότι, χωρίς την προσφυγή στην βία, τα Κίτρινα Γιλέκα δεν θα είχαν κερδίσει τίποτα. Η “Demonstration for All,” - "Επίδειξη για όλους", πριν από μερικά χρόνια, συγκέντρωσε τεράστια πλήθη που κατέληξαν με άδεια χέρια. Δεν κάνουμε επανάσταση με ανθρώπους με καλή ανατροφή! Η κυβέρνηση υποχώρησε αυτή τη φορά επειδή φοβήθηκε. Αυτός ο φόβος θα μετατραπεί μια μέρα σε πανικό.

Την περασμένη Παρασκευή το βράδυ [7 Δεκεμβρίου] είδαμε όλους τους εκπρόσωπους της κυβερνώσας κάστας να προβλέπουν την αποκάλυψη για την επόμενη μέρα και παρακαλούσαν για «ηρεμία» και «λογική». Αυτή είναι μια κλασική στρατηγική: αφού δαιμονοποίησαν, καταδίκασαν, και έριξαν λάδι στη φωτιά, τώρα προσπαθούν να αφοπλίσουν την πρόκληση καλώντας τους πάντες να "συγκεντρωθούν γύρω από ένα τραπέζι", που είναι προφανώς ο καλύτερος τρόπος να κάνουν διαρκώς κύκλους. Είναι λυπηρό το γεγονός ότι η "Δεξιά" αντιπολίτευση δεν δίστασε να τραγουδήσει την ίδια μελωδία: αλλά είναι αλήθεια ότι το αστική Δεξιά από καιρό προτιμά την αδικία από τις ταραχές.


Breizh-info.com: Πώς εξηγείτε την πανταχού παρουσία των γυναικών στο κίνημα των Κίτρινων Γιλέκων;

Όταν δεν μπορούμε πλέον να ζήσουμε με τους μισθούς μας, είναι οι γυναίκες που συνειδητοποιούν ότι δεν θα μείνει τίποτα για να φάνε στο τέλος του μήνα. Η κατάσταση των ανύπαντρων μητέρων, που γίνονται όλο και πιο πολυάριθμες, είναι ακόμα πιο δραματική. Αλλά αυτή η πανταχού παρουσία είναι εξαιρετικά αποκαλυπτική. Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά των μεγάλων κοινωνικών και λαϊκών εξεγέρσεων είναι ότι οι γυναίκες συμμετέχουν και συχνά βρίσκονται στην πρώτη γραμμή. Είναι ο τρόπος τους να συνειδητοποιούν την ισοτιμία, αλλά όχι όπως φαντάζεται ο ανόητος λαός του Παρισιού που ορκίζεται στη θεωρία των φύλων, τις «περιεκτικές» αντωνυμίες και την καταπολέμηση της «παρενόχλησης».

Breizh-info.com: Θα λέγατε ότι πρόκειται για ένα ιστορικό γεγονός;

Ναι, χωρίς αμφιβολία. Η εξέγερση των Κίτρινων Γιλέκων είναι ριζικά διαφορετική από ό, τι έχουμε δει εδώ και δεκαετίες. Οι συγκρίσεις με την 6η Φεβρουαρίου του 1934 είναι γκροτέσκα, και αυτές με τον Μάιο του '68 ακόμα περισσότερο. Ο Παζολίνι, τον Μάιο του 1968, σκανδάλισε τους αριστερούς φίλους του, δηλώνοντας ότι αισθάνθηκε πιο κοντά στην CRS [Compagnies Républicaines de Securité - δηλαδή, την εθνική αστυνομία των ταραχών], που ήταν τουλάχιστον προλετάριοι, από τους φοιτητές, οι οποίοι ήταν μικροαστοί. Σήμερα, ορισμένα μέλη της αστυνομίας τόλμησαν να συναδελφωθούν με τα Κίτρινα Γιλέκα, επειδή είναι και οι δύο από τις ίδιες λαϊκές τάξεις. Στο τέλος των ταραχών του Μάη '68, η πραγματική Γαλλία κατευθύνθηκε στα Ηλύσια Πεδία για να εκφράσει την επιθυμία της για επιστροφή στην ειρήνη. Σήμερα, εάν περάσουν από το Etoile στο Concorde, είναι για να πουν στον Μακρόν να παραιτηθεί. Η διαφορά είναι σε μέγεθος. Στην πραγματικότητα, για να βρεθούν προηγούμενα για το κίνημα των Κίτρινων Γιλέκων, πρέπει να επιστρέψουμε στις επαναστάσεις του 1830 και του 1848 ή στην κομούνα του 1871, να μη μιλήσουμε για τους sans-culottes (Αβράκωτους), το Book of Grievances και τα Estates General της Γαλλίας του 1789.

Αυτό που αρχικά ήταν μια απλή φορολογική εξέγερση, σύντομα μετατράπηκε σε κοινωνική εξέγερση και στη συνέχεια σε μια γενική εξέγερση εναντίον ενός συστήματος στο οποίο ο λαός της Γαλλίας δεν θέλει πλέον να ακούει. Είναι ο κήρυκας μιας επανάστασης; Οι συνθήκες γι 'αυτό δεν είναι ακόμη σωστές. Αλλά είναι τουλάχιστον μια πρόβα. Προς το παρόν, οι άνθρωποι κάνουν χρήση της ισχύος του βέτο. Πρέπει να συνειδητοποιήσουν ακόμη ότι έχουν και τη δύναμη να δημιουργήσουν και ότι αυτό που επιδιώκουν να επιτύχουν θα πραγματοποιηθεί μόνο όταν θα αλλάξουν όχι μόνο το καθεστώς αλλά και η κοινωνία. Τότε θα είναι καιρός να μιλήσουμε για την Έκτη Δημοκρατία, αν όχι για τη Δεύτερη Γαλλική Επανάσταση.

Breizh-info.com: Και τώρα, τι θα συμβεί;

Δύσκολο να πω. Ο Μακρόν, φυσικά, δεν θα παραδώσει την παραίτησή του. Το δημοψήφισμα είναι κάτι παραπάνω από απίθανο (δεν έχουμε σαφή ιδέα για το τι θα αποφασιστεί). Η διάλυση της Εθνοσυνέλευσης μπορεί να ανοίξει το δρόμο προς έναν συνασπισμό. Είναι δυνατή η αλλαγή του πρωθυπουργού (μήπως θα είναι ο François Bayrou?), αλλά πιθανότατα δεν θα διορθωθούν τα πράγματα πολύ. Η κυβέρνηση, ως συνήθως, αντέδρασε πολύ αργοπορημένα και πολύ αδέξια. Αλλά το αποτέλεσμα είναι εκεί. Οι ελίτ έχουν παραλύσει από τον φόβο, οι σχολιαστές εξακολουθούν να μην καταλαβαίνουν τι συμβαίνει, το πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων του Μακρόν είναι σίγουρα σε κίνδυνο, και ο ίδιος ο Μακρόν, ο οποίος ονειρευόταν να γίνει ο Δίας που κάθεται στον Όλυμπο, βρίσκει τον εαυτό του ως ένα μικρό Νάρκισσο στον Ταρπήιος Βράχο του, που αντιμετωπίζει έναν λαό που λέει ότι τον ακούει, αλλά δεν τον ακούει.
Ό, τι και να συμβεί, τα Κίτρινα Γιλέκα έχουν ήδη κερδίσει. Κέρδισαν επειδή κατόρθωσαν να κάνουν την κυβέρνηση να υποχωρήσει, κάτι που οι αστικές οικογένειες εχθρικές προς το γάμο των ομοφυλοφίλων, αντίπαλες των αναπληρωτών γονέων, οι σιδηροδρομικοί σύλλογοι, τα συνδικάτα, οι συνταξιούχοι, οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι νοσηλευτές και οι άλλοι δεν το κατάφεραν. Κέρδισαν επειδή κατάφεραν να καταστήσουν ορατό ότι το ίδρυμα ήθελε να είναι αόρατο: Τους ανθρώπους που είναι η ψυχή αυτής της χώρας.   Κέρδισαν γιατί έδειξαν ότι υπάρχει, γιατί  απολαμβάνουν σχεδόν την ομόφωνη υποστήριξη του πληθυσμού και ότι είναι αποφασισμένοι να διατηρήσουν την αγοραστική τους δύναμη αλλά και τη δική τους κοινωνική θέση. Κέρδισαν επειδή αρνούνται πια να είναι ταπεινωμένοι και περιφρονημένοι. Έχουν αποδείξει την αξιοπρέπειά τους. Στον δεύτερο γύρο των τελευταίων προεδρικών εκλογών, η εναλλακτική υποτίθεται πως ήταν "Μακρόν ή χάος." Οι άνθρωποι ψήφισαν Μακρόν, και ως επίδομα, πήραν χάος. Αυτό το χάος εξαπλώνεται παντού, στη Γαλλία αλλά και αλλού στην Ευρώπη. Στο έλεος μιας παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης, η κυρίαρχη ιδεολογία, η οποία είναι υπεύθυνη για αυτή την κατάσταση, έχει τώρα το μέλλον της πίσω της. Οι καιροί που έρχονται θα είναι τρομεροί.


https://ermionh.blogspot.com/2019/01/blog-post_44.html





Αλλά μην ξεχνάτε, οτι η Θάτσερ έλεγε, επίσης, οτι "δεν υπάρχει κοινωνία" ("There's no society"). Σε αυτό ακολουθούσε την φιλελεύθερη δοξασία, σύμφωνα με την οποία δεν είναι η κοινωνία που έρχεται πρώτη, αλλά ένα άτομο, το οποίο δεν "εισέρχεται στην κοινωνία", παρά μόνον εάν εκεί βρεί κάποιο πλεονέκτημα. Ως εκ τούτου, το άτομο θεωρείται οτι προηγείται του κοινωνικού συνόλου, το οποίο δεν είναι παρά ένα απλό σύμπηγμα ατομικών βουλήσεων.
Αυτό είναι λοιπόν το ανθρωπολογικό θεμέλιο της φιλελεύθερης ιδεολογίας: η ιδέα οτι ο άνθρωπος δεν είναι πολιτικό και κοινωνικό ζώο, όπως υποστήριζε ο Αριστοτέλης, αλλά ένας Homo economicus, ένα όν μη άμεσα κοινωνικό, τελείως ανεξάρτητο από τους ομοίους του, κάτοχος υποκειμενικών δικαιωμάτων, σύμφυτων με την προσωπικότητά του, ένα άτομο του οποίου οι επιλογές πραγματοποιούνται λογικά, κατάντη του εαυτού του και που επιδιώκει, μονίμως, να μεγιστοποιεί το συμφέρον του, υιοθετώντας έτσι σε κάθε περίπτωση την συμπεριφορά του μεταπράτη της αγοράς. [...]
Ο φιλελευθερισμός δεν είναι η ιδεολογία της ελευθερίας, αλλά η ιδεολογία που θέτει την ελευθερία στην υπηρεσία του μοναχικού ατόμου, θεωρώντας την ως απελευθέρωση από ό,τι υπερβαίνει το άτομο. Όμως, δεν υπάρχει πολιτική του ατόμου. [...]
Αλίμονο, δεν είναι μόνο για τη λέξη που οι φιλελεύθεροι δυσπιστούν! Στην ουσία, ενοχλούνται από τον ίδιον τον λαό, ειδικά όταν αυτός ο τελευταίος επιδιώκει να είναι πολιτικά παρών αφ' εαυτού. Γι' αυτό, αν το εκλογικό σώμα πάρει μία απολύτως δημοκρατική απόφαση, αλλά παραβιάζοντας μία σειρά από φιλελεύθερες αρχές, οι φιλελεύθεροι δεν θα την δεχτούν, θέτοντας έτσι την άσκηση της δημοκρατίας υπό όρους.[...]
Ο λαϊκισμός είναι ένα τυπικό φαινόμενο των εποχών μετάβασης. Ασκεί έναν ρόλο κυρίως καθαίρεσης, δηλαδή συμβάλλει πρωτίστως στην "αποδέσμευση". Βγάζει έξω από το πολιτικό πεδίο κόμματα και κινήματα απαρχαιωμένα, έχοντας γίνει προηγουμένως το αντικείμενο ενός τσουνάμι γενικευμένης δυσπιστίας. Δείχνει οτι η εποχή της φιλελεύθερης δημοκρατίας φθάνει στο τέλος της και αρχίζει σύντομα μία άλλη εποχή. [...]
Είναι ένα μεγάλο παράδοξο το οτι ο φιλελεύθερος καπιταλισμός στάθηκε αποτελεσματικότερος από τον σοβιετικό κομμουνισμό στην εξάπλωση του πρακτικού υλισμού σε παγκόσμια κλίμακα!
Αλαίν ντε Μπενουά

Αποσπάσματα από την κοινή συνέντευξη του Αλαίν ντε Μπενουά και του Αλέν Μίνκ που παραχωρήθηκε στους Αλεξάντρ Ντεβεκιό και Ετιέν Καμπιόν και δημοσιεύθηκε στο Figaro Magazine στις 28 Φεβρουαρίου 2019. Στην ελληνική γλώσσα από το περιοδικό Άρδην, τεύχος 116, Αύγουστος - Οκτώβριος 2019.

http://erimihora.blogspot.com/2019/

https://www.geopolitica.ru/en/article/alain-de-benoist-against-liberalism-society-not-market



Rix-Rex-Ρήγας-Ρας-Ράστας!

Τα ράστα μας έγιναν γνωστά κυρίως μέσα από την συνήθη εμφάνιση των λατρών της ρέγκε μουσικής και, στην πιο extreme εκδοχή, ακολούθων της περίεργης θρησκευτικής αίρεσης των Ρασταφάρι.

Η λέξη ράστα προέρχεται από το όνομα του τελευταίου αυτοκράτορα της Αιθιοπίας, την κατά Σαράντο Καργάκο Ελλάδα της Αφρικής, Χαϊλέ Σελασιέ (Ρας Τά)φαραϊ.

Οι Αιθίοπες είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι Κόπτες. Το βασίλειο της Αβησσυνίας εκχριστιανίστηκε επί Ιουστινιανού. Για τους βυζαντινούς Βασιλεύς Αυτοκράτωρ ήταν μόνο όποιος κάθονταν στον Θρόνο της Οικουμένης. Όλοι οι άλλοι ηγέτες των βαρβαρικών βασιλείων δεν ήταν παρά ρηγάδες.

Ρας, στα αιθιοπικά, σημαίνει κεφαλή, ηγεσία. Βγαίνει από το βυζαντινό ρήγας που με την σειρά του βγαίνει από το λατινικό rex, που οι Λατίνοι μάλλον το πήραν από τους Γαλάτες, το γνωστό σε μας μέσω του δημοφιλούς κόμικς rix. Ένα θέμα που προσέθεταν οι Κέλτες στα ονόματα τούς, όχι μόνο στην κατάληξη, και σήμαινε το ανδραγάθημα, το κλέος! Έτσι το Αστερίξ θα μετατρέπονταν στα ελληνικά σε Κλέαστρος! Σήμαινε επίσης και τον οπλαρχηγό, τον ηγέτη στην μάχη, τον Warlord, όπως είναι εύκολο να καταλάβουμε.

Rix-Rex-Ρήγας-Ρας-Ράστας!

Είναι σύνηθες να νομίζουμε ότι η περίεργη αυτή (μη) κόμμωση έχει τις ρίζες της κάπου στην Τζαμάικα και να την συνδέουμε με αυτούς τους συνήθως ανέμελος τύπους που ακούν ρέγκε, είναι χασικλήδες, χίππιδες και συνήθως "άπλυτοι" δλδ αντιφάδες.

Όντως! Φροντίζουν να αναπαράγουν αυτό το στερεότυπο οι περισσότεροι από τους ίδιους τους ραστάδες. Η ταύτιση όμως της συγκεκριμένης εμφάνισης με την συγκεκριμένη ιδεολογία ισχύει όσο ισχύει και η ταύτιση του skinhead με το αντίπαλο δέος! Λίγο εώς καθόλου. Το "άπλυτος" ισχύει όσο ισχύει και το "αμόρφωτο εθνίκι".

Είναι σύνηθες επίσης στην Ευρώπη και την Αμερική της ορθοπολιτικής παράνοιας οι λευκοί ραστάδες να κατηγορούνται για cultural appropriation, πολιτισμική οικιοποίηση! Αν και για τους περισσότερους ράστα ισχύει, δεν είναι απαραίτητο.

Οι ρίζες της συγκεκριμένης (μη) κόμμωσης χάνονται στα βάθη των αιώνων. Οι εθνοθρησκευτικοί Ιουδαίοι δεν έκοβαν και δεν χτένιζαν τα μαλλιά τους, από έχθρα στην πολυφυλετική και πολυπολιτισμική Βαβυλώνα! Ο Ιούλιος Καίσαρας περιγράφει κάποιους Γαλάτες με μαλλιά σαν φίδια...

Προσωπικά έφερα τους φοβερούς βόστρυχους για πολλά χρόνια και, αν και άκουγα και ρέγκε, στο φαντασιακό μου δεν είχα τον τριτοκοσμιστή (εθνικοαπελευθερωτικό, Εθνικοεπαναστικο) Bob Marley, αλλά αρχαίους κούρους, Σπαρτιάτες οπλίτες, Κέλτες οπλαρχηγούς, Δρυίδες, Βίκινγκς και Βαράγγους, εκτός από αρχέγονους Νεάντερταλ, Κρομανιόν, αλλά και πρωτο-Άριους, Τοχαριανούς, μέχρι και τον Ινδόαριο θεό Σίβα!

Όσο για τον "τριτοκοσμιστή, με την πολιτική έννοια, Bob Marley πάρτε τους στίχους του, εφαρμόστε τους σε Ελληνικό ή Ευρωπαϊκό πλαίσιο και έχετε ένα είδος Τρίτης Θέσης! Ή όπως είπε και ο Ντε Μπενουά "Η Ευρώπη ανήκει στον Τρίτο Κόσμο".